Yahudi Varlığının Gerçeklik ve Zorluklar Arasındaki Yayılmacı Hırsları

İslam beldelerinin kalbine yönelen bir mızrak başı ve İslam ümmetinin kalbinde kanayan bir yara olmasına neden olan zehirli bir hançer olsun diye Yahudi varlığını kuran ve destekleyen İngiltere, Fransa ve Amerika'dır; böylece onun kanamaya devam etmesini ve iyileşmemesini istediler ve bu yüzden de bu varlığa her türlü yaşam yollarını sağladılar ve Amerika liderliğindeki Batılı ülkeler onu bölgede stratejik bir ortak olarak gördüler.

Yahudi varlığının kurulması, geleneksel sömürgeciliğin sona erip onun yeni bir sömürgecilik şekliyle değiştirilmesinin ardından bölgedeki Batı nüfuzunun devamını sağlamanın bir aracı olsun diyedir; zira İslam beldelerinin kalbinde Batı destekli güçlü bir siyasi varlığın bulunması, kaynakları ve enerjiyi (petrol) kontrol etmek, Batı'nın bölgedeki askeri ve siyasi üstünlüğünü sağlamak, İslami vahdeti zayıflatmak ve Hilafetin kurulmasını engellemek gibi stratejik hedefleri gerçekleştirmek içindir.

Batı'nın Yahudi varlığına desteği siyasi ve askeri boyutlarla sınırlı kalmamış, bilakis büyük ekonomik ve teknik desteği de içermesinin yanı sıra Batı'daki, özellikle de ABD'deki Evanjeliklerin Yahudi varlığını desteklemelerinin dini bir rolü vardır. Zira birçok Evanjelik, dini inançlarına göre Yahudi varlığını desteklemenin, kurtarıcının dönüşünü hızlandırdığına inanmaktadır. Bu destek, siyasetle sınırlı kalmamış, aksine Batı Şeria'daki yerleşimler de dahil olmak üzere projelerin finanse edilmesine kadar uzanmıştır. Ayrıca bu destek, Filistinlilerin acılarını derinleştiren ve çatışmayı daha da karmaşık hale getiren işgal ve yerleşim politikalarını meşrulaştırmak için kullanılmıştır. Bu konuda garip olan şey, bu dini bakış açısı, zulüm ve tahakküme dayalı politikaları teşvik ederek Batı Şeria'daki Yahudi yayılmasını ve iddialarına göre “ilahi bir planın” parçası olarak Filistinlilerin haklarına yönelik saldırıları meşrulaştırmaktadır. İşte bu akidevi destek, Yahudi varlığını uluslararası alanda daha güçlü bir konuma getirirken, Filistin meselesini daha da karmaşık bir hale getirmiş ve Filistinlilerin ve çevresindeki Arap halklarının acılarını da derinleştirmiştir.

Yahudi varlığının 1948'de kurulmasından bu yana politikaları ve coğrafi hırsları, komşuları pahasına genişleme arzusuna işaret eden tarihi ve dini Tevrat mefhumlarıyla bağlantılıdır. Bu hırslar ise, Mısır, Suudi Arabistan, Lübnan, Suriye, hatta Irak ve Ürdün topraklarını da içine alan “Büyük İsrail” fikrinin propagandasının yapıldığı bazı siyasi söylemlerde açıkça görülmektedir. Ancak bu vizyonun gerçekleştirilmesi hâlâ büyük bir zorluk teşkil etmekte, dahası bölgenin demografik ve siyasi gerçekliği göz önüne alındığında neredeyse imkânsızdır. Zira bu fikirler, zor bir gerçeklikle çarpışmaktadır; çünkü Yahudi varlığının sahip olduğu askeri ve teknolojik güce rağmen ancak on milyon civarında olduğu tahmin edilen nüfusu, çevresindeki Arap ülkeleri gibi yoğun nüfuslu bölgelere yayılma girişimlerinin önünde büyük bir engel teşkil etmektedir.

Tüm Batı ülkelerinin ve Arap ülkelerindeki ajanlarının bu varlığa verdikleri tam desteğe rağmen büyük zorluklar vardır ve bunlar, dahili ve harici zorluklardır. Dahili olana gelince; İngiliz mandasının başlangıcından bu günümüze kadar uzun yıllardır devam etmekte ve çatışma kanlı ve şiddetli olup neredeyse hiç durmamaktadır. Filistin'in alanının küçüklüğüne rağmen, halkının ve Müslümanların ona olan akidevi bağlılığı, Mescid-i Aksa'nın varlığı ve onun Müslümanların akidesindeki yeri, sürekli olarak çatışmaların ve direnişin kaynağı olmuştur. Harici zorluklar ise demografik ve ekonomik acziyetten dolayı genişleme gücünün olmamasını temsil etmektedir; işte bu gerçeklik, Yahudi varlığının genişlemeye karar vermesi halinde daha geniş bir bölgeyi yönetme veya nüfusunu kontrol etme gücü konusunda birtakım soruları gündeme getirmektedir. Buna ek olarak Mısır, Ürdün, Suriye ve Lübnan gibi onu çevreleyen ülkeler milyonlarca nüfusa sahip olup bu da pratik açıdan herhangi bir genişleme girişimini imkânsız hale getirmektedir; zira Yahudi varlığı, askeri gücüne rağmen, bu bölgeleri askeri olarak kontrol etmek ve bu geniş alanlara uzanmak için gerekli insani veya ekonomik kaynaklara sahip değildir. Nitekim bu alanlar onun yeteneklerinin çok ötesinde olup ancak bu alanların yöneticileri aracılığıyla bölge halkına ve onların yeteneklerine hükmedebilir; bu nedenle Amerika'nın ve Batı'nın büyük bölümünün yardımıyla kendisini bölgedeki en güçlü caydırıcı bir güç olarak inşa etmiştir.

Öte yandan görünen o ki Amerika, sayı bakımından küçüklüğünü ve demografik potansiyellerini bilmesinden dolayı Yahudi varlığının coğrafi olarak sınırlandırılmasında kilit bir rol oynamıştır; zira 1979'da Mısır'la yapılan Camp David Anlaşması'ndan başlayıp 1994'te Ürdün'le yapılan Vadi Araba Anlaşması ile devam eden ve şu anda Lübnan ve Suriye ile sınırları belirleme girişimlerine kadar Amerika, bölgesel çatışmaları en aza indirerek bölgede göreceli bir istikrar sağlamaya çalışmıştır. Yahudi varlığındaki bazı tarafların sahip olduğu yayılmacı hırslara rağmen, gerçeklik ve demografik zorlukların, direniş ve uluslararası baskıların gölgesinde bu hırsların gerçekleştirilmesi imkânsız görünmektedir ve tüm bunlar, bu hırsları uygulanabilir planlardan ziyade teorik fikirler haline getirmektedir. Bununla birlikte ister siyasi isterse dini olsun Batı desteği Yahudi varlığının bölgesel bir güç olarak devam etmesinde temel bir unsur olmaya devam etmekte ve bu da bölgedeki siyasi manzarayı daha da karmaşık bir hale getirmektedir.

Amerika Birleşik Devletleri, Filistin halkı ile Yahudiler arasındaki çatışmada her zaman karmaşık bir rol oynamıştır. Örneğin bazı dönemlerde, özellikle 1990'larda, Oslo Anlaşmaları'nda (1993) görüldüğü gibi Filistin özerkliğinin veya bir Filistin devletinin çekirdeğinin kurulması fikrine destek vermiş ve bu anlaşmalar Filistinlilere, Batı Şeria ve Gazze Şeridi'nin bazı bölgelerinde sınırlı özerklik hakkı tanımıştır. Ancak bu desteğin, her zaman Filistin topraklarındaki Yahudileri sınırlama veya gücünü azaltma yönündeki samimi bir arzudan kaynaklanmadığını, bilakis Ortadoğu'da istikrar, Arap ülkeleriyle ilişkilerin iyileştirilmesi ve bölgesel zorluklarla mücadele gibi Amerika’nın bölgedeki daha geniş çıkarlarıyla bağlantılı olduğunu anlamak önemlidir.

Aynı zamanda Amerika, iki devletli çözüme bağlı kalması veya yerleşimleri durdurması için Yahudi varlığına baskı yapma konusunda tamamen ciddi olmamış, uluslararası sistem de aynı şekilde yapmıştır; zira onlar, Yahudi varlığının herhangi bir şekilde genişlemesinin bölgesel istikrarsızlığa yol açacağını biliyorlar ve bu yüzden de coğrafi olarak Filistin sınırlarının dışına çıkmasını değil, ticari, ekonomik ve teknolojik barış anlaşmaları yoluyla yayılmacı hırslarını dizginlemeye çalışıyorlar.

Sonuç olarak diyorum ki, bir bütün olarak Amerika ve Batı, mağlup olmaz ve yenilmez bir kader değildir; zira Allah'ın iradesi her şeyin üstündedir ve durumlarımız Allah'ın lütfu ve desteği sayesinde değişecektir. Ayrıca İslam Devleti’ni kurup İslami hayatı yeniden başlatarak bu dini yeniden ikame etmek için gecesini gündüzüne katan ve zorbaları kahreden ve dostlarına yardım eden Aziz ve Cabbar olan Allah’a güvenen samimi çalışanlar olduğu sürece bu durum uzun sürmeyecektir. Böylece hepsi mağlup olacak ve arkalarını dönüp kaçacaklardır; dolayısıyla bizim halimizi açığa çıkaracak olan sadece Allah’tır; o halde istediğiniz gibi aldatıp tuzak kurun bakalım ey kâfirler. Zira Allahu Teala şöyle buyurmuştur: إِنَّ الأَرْضَ لِلّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ “Şüphesiz ki yeryüzü Allah’ındır. Kullarından dilediğini ona varis kılar. Güzel akıbet (Allah’tan korkup günahtan) sakınanlarındır.” [Araf 128] Ve Subhanehu şöyle buyurmuştur: قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ “(Rasulüm!) De ki: Mülkün gerçek sahibi olan Allah’ım! Sen mülkü dilediğine verirsin ve mülkü dilediğinden geri alırsın. Dilediğini yüceltir, dilediğini de alçaltırsın.” [Al-i İmran 26]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Muhammed Nazzal (Ebu Usame)

Haber-Yorum

Pakistan Müslümanları ve Orduları, Sömürgeci ABD'nin Ajanlarını Ortadan Kaldırmaları ve Raşidi Hilafeti Kurmaları Gerekir

Haber:

15 Nisan 2025 tarihinde General Asim Munir, “Bugüne kadar sadece iki ülke akide temelinde kurulmuştur; biri 1300 yıl önce kurulan ve bugün Medine-i Münevvere olarak bilinen güzel şehir, diğeri ise ondan 1300 yıl sonra kurulan ve akide temelinde kurulmuş olan kutsal ve barışsever ülkemiz Pakistan'dır.

Yorum:

Ey iyi ve temiz bir ülke olan Pakistan halkı, ey Muhammed bin Kasım'ın ve ilk Müslümanların fethinde onunla birlikte cihat edenlerin soyunun torunları:

Allah Subhanehu ve Teala'nın Kitabı'nı ve Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in sünnetini sırtının arkasına atan, şeriatın hükümlerini askıya alan ve ülkenin Amerika tarafından sömürülmesine izin veren ve böylece ekini ve nesli ifsat eden zalim ve vahşi bir hükümetten nasıl razı olabilirsiniz?!

Keşmir'de ve Keşmir dışında İslam topraklarını işgal eden Hindu müşriklere karşı direnen cepheyi, kabile ve Belucistan bölgelerindeki kardeşlerinizle ve Afganistan'daki mücahitlerle savaşmaya kaydıran bir hükümetten nasıl razı olabilirsiniz?!

Samimi ve dürüst çocuklarınızı sokaklardan, okullardan ve camilerden açıkça kaçıran ve sonra da Allah'tan, Resulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem'den ve müminlerden utanmadan onların kaçırıldıklarını inkar eden bir hükümetten nasıl razı olabilirsiniz?!Sırf Rabbimiz Allah’tır dedikleri için Hizb-ut Tahrir'in bir dizi cesur genç aslanlarını kaçıran ve şu anda Hizb-ut Tahrir/Pakistan Resmi Sözcüsü Navid Butt ve diğer kaçırılanlara yaptıkları gibi onları uzun süre ağır işkenceler altında tutan bir hükümetten nasıl razı olabilirsiniz?!

Sizler, hiçbir şey yapamayacağınızı söyleyebilirsiniz ama yapmaya muktedirsiniz; bu yüzden çabalarınızı, Rabbinizin izniyle O'nun rahmetini size yayan partiye dahil edin.Zira parti, Allah'ın izniyle bu zalim yönetimi değiştirinceye ve hakkı ehline geri verinceye kadar şeriatın hükümlerine göre yürüttüğü büyük çalışmalarında asla yorulmayacak ve bıkmayacaktır; o halde onunla birlikte olun ve Allah için hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayın; zire güzel akıbet muttakilerindir.

Allah’tan korkan muttaki alimlere: Allah’ın hükümlerinin askıya alındığını görmüyor musunuz?! Allah'a ve Allah'ın şeriatını uygulamak için Hilafetin kurulmasına davet eden davet taşıyıcılarını, onların kaçırıldıklarını ve ağır işkence yöntemleriyle işkence gördüklerini görüp işitmiyor musunuz?Tüm bunları görmüyor musunuz? Bu korkunç bir münker değil midir?Bunu inkâr etmek sizin vacibiniz değil midir?Elimizle değiştirmek için bir devlet olmadığınızı söyleyebilirsiniz; peki dille inkâr etmemek için hüccetiniz nedir? Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e hangi cihadın daha faziletli olduğu sorulduğunda söylediği gibi hak söz, cihadın en faziletlisi değil midir? Zira Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: أَفْضَلُ الْجِهَادِ كَلِمَةُ حَقٍّ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ“Cihadın en faziletlisi, zalim sultan karşısında hakkı sözü söylemektir.” [Nesai rivayet etti.] O halde neden bunu gizleyip söylemiyorsunuz?!

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Musab Umeyr – Pakistan

Mısır rejimi, dini gasp edip iktidara ram etme çabasını bir adım daha ileri taşıdı! Mısır hükümeti, yetkisiz kişilerce fetva verilmesini engellemek amacıyla yeni bir yasa tasarısını kabul etti. ‘Fetva Düzenleme Yasası’ olarak adlandırılan tasarıya göre, yetkisiz fetva verenlere 6 ay hapis ve 100 bin Mısır lirası para cezası uygulanacak. Yasa ayrıca medya organları ve sosyal medya platformlarına yalnızca belirli kurumların fetvalarını yayımlama şartı getiriyor. Bu yetkili kurumlar ise şunlar: Kıdemli Âlimler Heyeti, Fetva Kurumu (Dârü’l-İftâ), İslami Araştırmalar Kurulu ve Vakıflar Bakanlığı’na bağlı komisyonlar. Verilen fetvalar arasında bir ihtilaf veya çelişki söz konusu olduğunda, Kıdemli Âlimler Heyeti’nin görüşü öncelikli kabul edilecektir.

Dışarıdan bakıldığında bu yasa, fetva sahasındaki düzensizliğe son vermeye ve fetva konusuna ehil olmayan kişilerin önüne kesmeye yönelik bir adım olarak görünebilir. Ama fetva yetkisinin verildiği kurumlar, bu yasanın çıkarıldığı siyasi atmosfer ve mevcut rejimin durumu göz önüne alındığında, bu düzenlemenin aslında dini kontrol altına almak, muhalif sesleri susturmak ve şeriatı iktidarın çıkarları doğrultusunda kullanmak için çıkarılmış bir düzenleme olduğu anlaşılacaktır. Bu bağlamda yasa, dinin rejim tarafından içeride ve dışarıda izlenen suç politikalarına payanda kılınmasının güncel bir tezahürüdür.

Fetvaları düzenlemekten söz etmeden sormamız gereken can alıcı soru şudur: Bu rejim, Allah’ın indirdikleriyle mi hükmediyor ki, insanların işlerini Allah’ın indirdiklerine göre çekip çevirsin ve şeriata aykırı olan fetvaları düzenlemeye kalksın? Yoksa bu rejim, İslam’la hükmetmeyen; bilakis İslam’la hükmedilmesi çağrısında bulunan herkese savaş açan, Allah’ın hükümlerine bağlı bireyleri dahi takip edip cezalandıran seküler bir rejim midir?! Madem İslam ne onun benimsediği din, ne de savunduğu değerler bütünüdür o halde fetvaların doğruluğu ve denetlenmesiyle neden ilgileniyor ki? Belli ki bu işin içinde başka işler var. O zaman biz de bu rejime soruyoruz: Fetva alanındaki kaosu kim körükledi? Her türlü suçuna fetva bulsunlar diye, paralı din adamlarını ekranlara çıkaran kendisi değil mi? İlimle alakası olmayan din simsarlarının, cihat, başörtüsü ve ticaret gibi konularda siyasi çizgisine uygun fetvalar vermelerine göz yuman kendisi değil mi? Dar-ül İfta’nın kendisi, Filistin’deki işgale direnişi ‘terör’ diye nitelendirip, zalimlere karşı çıkmayı haram ilan etmedi mi? Demek o ‘tepecik’ ve ardındaki pislik işte tam da bu, öyle değil mi?!

İslam’a göre fetva, kendisine arz edilen meselelerde müftünün soran kişiye Allah’ın hükmünü haber vermesidir. Eğer bu görevi yerine getiren kimseler varsa, fetva farz-ı kifaye olur; eğer hakka göre fetva verecek kimseler yoksa, o zaman farz-ı ayn hâline gelir. İslam’da fetva vermek, bir devlet kurumunun tekelinde değildir. İslam fetva verecek kişinin bilgili, takvalı ve adaletli olmasını şart koşmuştur! resmî bir kuruma mensubiyeti şart değildir. Ebu Davud’un rivayet ettiği bir hadis-i şerifte Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

مَنْ أُفْتِيَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَانَ إِثْمُهُ عَلَى مَنْ أَفْتَاهُ“Bilgisizce verilen bir fetva ile amel eden kimsenin günahı, o fetvayı verene aittir.” O hâlde, bir fetvanın şer’î geçerliliğini tayin eden ölçüt, herhangi bir resmî merciden alınmış ruhsatname değil; müftünün Kitap ve Sünnet’e vukufu, istinbat kabiliyeti ve Allah hakkında hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayacak derecede takvalı oluşudur.

Fetva yetkisini belli kurumlara hasretmek, devlete bu alanı kontrol ve denetleme yetkisi vermek ve başkalarının fetva vermesini yasaklamak, İslam’la hiçbir şekilde bağdaşmaz. Bilakis bu, despot yöneticilerin ümmetten otoriteyi gasp ettiklerinden beri uydurdukları siyasi bir bidattir.

İşin en tehlikeli yanı ise rejim bu adımla, tıpkı Orta Çağ karanlığındaki Avrupa Kilisesi’ne benzer biçimde resmi bir Mısır ruhban sınıfı yaratmayı hedeflemektedir. Burada belirli bir zümre, din adına konuşma tekelini elinde tutacak, sıradan insanlar ve özgür âlimler ise yöneticinin arzusuna aykırı düştüğünde Allah’ın hükmünü açıklamaktan men edileceklerdir. Bu anlayış, İslam’ın özüne tamamen aykırıdır. İslam’da ne “din adamları sınıfı” ne de şeriatı tekeli altına alan resmî kurumlar vardır. İslam’da ruhbanlık yoktur, insanlar ile Rableri arasında bir aracı bulunmaz. İslam’da sadece ilim talep eden, araştıran, delillere göre hüküm veren ve öğrendiklerini aktaran âlimler, fakihler ve muhaddisler vardır. Onları bir sultan tayin etmez, onlara yetki belgesi de vermez.

İslam, hiçbir otoriteye dini tekeline alma hakkı tanımaz. Devletin tek bir dinî yorumu dayatması da caiz değildir. Çünkü bu, dine hizmet değil; dini kullanmak ve diğer sesleri susturmaktır.

Kanunda “fetva vermeye yetkili” olarak tanımlanan kurumlar, zalimlere biat eden, adaletsizliği destekleyen kurumların ta kendileridirler. Bu kurumlar, kapitalist sistemle hükmeden, İslam’a ve onu yeniden hayata döndürmek isteyen davetçilere karşı savaşan bir rejimin ayrılmaz parçasıdırlar. Örneğin, Mısır Daru’l-İfta’sı, Uluslararası Para Fonu’ndan alınan faizli kredilerin helal olduğuna dair fetva vermiştir. Kıdemli Âlimler Heyeti ise Es Sisi’nin darbesini desteklemiş ve ona karşı çıkmanın haram olduğuna hükmetmiştir! Halbuki mevcut rejim, İslam’a göre hükmetmemektedir, meşru bir biat yoluyla da iş başına gelmiş değildir. Dahası Sykes-Picot sınırlarının bekçiliğini yapmaktadır! Vakıflar Bakanlığı ise, tam bir siyasi dalkavuktur! Hak sözü söyleyenlere veya mücahitlere karşı vaizleri örgütlemekte, camilerde rejime itaat etmenin ve politikalarını kabul etmenin propagandasını yapmaktadır! İslami Araştırmalar Kurulu, cihat, hilafet ve had cezalarına dair hükümleri görmezden gelmekte, onun yerine “Amerikan usulü” yozlaştırılmış bir İslam anlayışını pazarlamaktadır! O halde bu kurumlar İslami bir meşruiyete mi sahipler? Yoksa otoritenin verdiği bir meşruiyete mi sahipler? Şeriat, hükümdarın kılıcı altında verilen bir fetvayı asla tanımaz! İslam’da her dönemin politik şartlarına göre fetvalar veren, “istikrar” adına hakkı eğip büken “genel müftülük” diye de bir makam yoktur.

Bugün Mısır, dini bürokratik bir memuriyete, fetvayı da İçişleri Bakanlığı’ndan alınan bir izne bağlamak istemektedir. Buradaki amaç, fetva konusundaki düzensizliği gidermek değil, aksine bizzat halkı kontrol altında tutmak ve din adına rejimin siyasetine karşı çıkan her türlü sesi yok etmektir. Oysa bu, İslam’ın yöntemiyle tamamen çelişmektedir. İslam’da âlimler, hakkı söylemekte özgürdürler; Allah yolunda hiçbir kınayıcının kınamasından korkmazlar. Hükümdarın alimler üzerinde hiçbir otoritesi yoktur. Bilakis onlar, zalim yöneticilere karşı şeriatın bekçileridirler.

Paradoks şu ki, fetva verme yetkisinden men edilmek istenenlerin çoğu, cihadın ehemmiyetinden Filistin’in kurtuluşuna, normalleşme ihanetinden hilafetin ikamesinin farz olduğuna kadar ümmetin hayati meselelerinde konuşan samimi davetçilerdir. Sorunun özü işte budur: Otorite gerçek, sahih bir şer’i fetva peşinde değildir! Aksine yıkıcı politikalarına ve ihanetlerine dini bir kisve giydirecek bir fetva peşindedir. İşte bu yüzden, talimat dışı dinî konuşmalar yapanları suçlu gösterecek bir yasa çıkarmak zorunda kaldılar! Böylece artık fetva, Allah’ın hükmüne göre değil; güvenlik birimlerinin kontrolüne göre verilecek. Bu ise, dinin tam anlamıyla sekülerleştirilmesidir.

İşte tam da bu yüzden, Hizb-ut Tahrir / Mısır Vilayeti olarak biz, mevcut düzenin tüm çarpıklıklarına karşı yegâne meşru ve köklü alternatifin: dini devletin cenderesinden çekip almak, İslam akidesini devletin, anayasasının, yasaların ve her şeyin temeli yapmak ve Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafeti kurmak olduğunu ilan ediyoruz. Hilafet, devletin kadı, müftü, âlim, hatta ilim ve genel olarak ümmet üzerindeki tahakkümünü söküp atacak, onlara hakkı açıklama, iyiliği emretme ve kötülükten men etme hakkı tanıyacaktır. Böylece Allah yolunda hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayan nesiller yetişecektir.

Mısır’daki bu ‘Fetva Düzenleme’ yasası, fetvayı düzenleme değil, şeriatı hırpalama yasasıdır! Batı’nın ve işbirlikçilerinin ekmeğine yağ sürme girişimidir! İnsanları cehaletten korumak için değil, onları haktan korumak ve cehaletlerini derinleştirmek içindir. Dini kontrol altına almak için değil, onu özünden soyutlamak içindir.

Ey Ezher âlimleri ve ey ümmetin âlimleri! Sizler peygamberlerini varislerisiniz, Allah katındaki makamınız yücedir ve taşıdığınız emanet dağlardan daha ağırdır. Bugün, şer’î hükümlerin ayaklar altına alındığı, İslam’ın çehresinin karartıldığı, fetvaların ise despotların zulmüne dayanak kılındığı bir zaman yaşıyoruz. O yüzden sakın zalime omuz veren, tirana kılıç tutan, devletin sesi olan âlimler olmayın. Bilakis, Allah’ın size emrettiği gibi kimseler olun:

الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللهَ“Onlar ki Allah’ın mesajlarını tebliğ ederler, O’ndan korkarlar ve Allah’tan başka kimseden korkmazlar.” ^{[Ahzab 39]} Hakkı söyleyin, şer’î hükümleri açıklayın, mazlumların yanında olun, dinin tekelleştirilmesine ve ehlileştirilmesine karşı çıkın. Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

أَفْضَلُ الْجِهَادِ كَلِمَةُ حَقٍّ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ“Cihadın en üstünü zalim sultana karşı doğruyu söylemektir” Şunu iyi bilin ki tarih asla merhamet etmez! Ümmet sizi izliyor! Ve Rabbiniz hak susturulduğunda, dürüstler zindanlara atıldığında, din tekelleştirildiğinde siz ne yaptınız? diye sizden hesap soracaktır.

Ey Kinane halkı! Bu zalimane yasa, ne dininizi korumak ne de aklınızı muhafaza etmek içindir. Aksine dininize hükmetme ve sizi en güçlü silahınız olan şeriat ve haktan soyutlama serisinin bir halkasıdır. Kuşkusuz onlar, dürüst alimlerin sesini kısmak, özgür davetçileri susturmak, size İslam’ın zillet değil izzet dini olduğunu, fetva kisvesine bürünse dahi Tağuta asla itaat edilmeyeceğini hatırlatan herkesin önünü kesmek istiyorlar! Bu yüzden sakın ha, sloganlara aldanmayın! “Fetvayı düzenleme” laflarına kanmayın! Çünkü amaç dini düzenlemek değil, sizi zapturapt altına almaktır! Amaç, hakkın sesini işitmenizi engellemektir! Böylece uyanmayasınız, ayaklanmayasınız ve size zulmeden, rızkınızı çalan ve düşmanınızla işbirliği yapan kimseden hesap sormayasınız.

Ey Kinane halkı! Dininiz bir emanettir, boynunuzdaki en büyük sorumluluktur! O yüzden onu yozlaşmış bir rejimin inisiyatifine terk etmeyin. Hakkın bertaraf edildiği, Kur’an’ın hükümlerinden arındırıldığı, âlimlerin zindanlara atıldığı ve mescitlerin ihanete ve işbirlikçilere payanda kılındığı bir düzene rıza göstermeyin. Hakkın yanında olun ve münker karşısında susmayın. Zira hakkı söylemeyen, dilsiz bir şeytandır.

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَـئِكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ “İndirdiğimiz açık delilleri ve hidâyet yolunu -kitapta onu insanlara apaçık göstermemizden sonra- gizleyenler yok mu, işte onlara hem Allah hem de bütün lânet ediciler lânet eder.” ^{[Bakara 159]}

Haber-Yorum

Suriye'nin Yeni Liderliği Uçuruma Doğru Gidiyor!

Haber:

ABD Kongre Üyesi Marlin Stutzman, Cuma günü Suriye'ye gerçekleştirdiği ziyaretin sonuçlarını harika bir deneyim olarak nitelendirdi.Suriye haber ajansının aktardığına göre, basına yaptığı açıklamalarda, Şam'da gerçekleştirdiği görüşmelerin olumlu geçtiğine vurgu yaparak, bu görüşmelerin detaylarını ABD'ye döndükten sonra Washington'daki yetkililere aktaracağını söyledi.

Kongre üyesi, Suriye liderliği ile kişisel ilişkiler kurmanın önemini vurgulayarak şunları söyledi: “Suriye'de sadece ABD'nin müttefiki değil, dost bir lidere sahip olmamız da çok önemlidir.” Ziyareti düzenleyenler, ziyaretin sahadaki durumun değerlendirilmesi ve yeni Suriye yönetimiyle iletişim kanallarının açılması bağlamında gerçekleştiğini belirttiler. Suriye Devlet Başkanlığı Cumartesi sabahı, Suriye Devlet Başkanı Ahmed eş-Şara ve Dışişleri Bakanı Esad Şeybani'nin Kongre üyesi Cory Mills ile başkent Şam'daki Halk Sarayı'nda yaptığı görüşmenin fotoğraflarını yayınladı. (El Arabi El-Cedid)

Yorum:

Suriye'deki yeni liderlik, nasıl olur da Amerika'nın devrimi yok etmek için çevirdiği dolapları unutup onun yöneticilerini memnun etmeye ve onları iyi karşılamaya çalışabilir?! Şam'da ellerini Müslümanların kanlarına bulayan tiran Beşar'ı destekleyenin Amerika olduğunu unuttunuz mu yoksa?

Yeni liderlik, Gazze'de Müslümanların kanını akıtan, evlerini yıkan ve kutsallarını çiğneyen ve Yahudi varlığına destek verenin Amerika olduğunu bilmiyor mu; öyleyse tüm bunlara nasıl göz yumup da onu razı etmek için çalışabilir?

Bu liderlik, Allahu Teala’nın şu kavlini unuttu mu yoksa: وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ“Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hıristiyanlar da asla senden razı olmayacaklardır.” [Bakara 120] Ve Allahu Teala’nın şu kavlini: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُواْ خَاسِرِينَ “Ey iman edenler! Eğer kâfirlere uyarsanız, gerisin geriye (eski dininize) döndürürler de, hüsrana uğrayanların durumuna düşersiniz.” [Al-i İmran 149]Tüm bu soruların cevabı ne olursa olsun, bu liderlik bu yolda devam ederse, uçuruma, helake ve hem bu dünyada hem de ahirette kayba doğru gidiyor demektir.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Nezir İbn-i Salih – Tunus