(ترجمه)

دیدار نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو، با رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ که روز سه‌شنبه، ۴ فوریه ۲۰۲۵، در واشنگتن برگزار شد، توجه گسترده رسانه‌ای و سیاسی را به خود جلب کرد. این دیدار به دلیل اظهارات مطرح‌شده درباره مسئله غزه و طرح اخراج ساکنان آن که برای بسیاری غیرمنتظره به نظر می‌رسید، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شد.

ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با نتانیاهو در کاخ سفید اعلام کرد: «ایالات متحده کنترل نوار غزه را بر عهده خواهد گرفت و انتظار داریم که مالکیت بلندمدتی در آنجا داشته باشیم». او افزود: «تنها دلیلی که باعث شده فلسطینیان همچنان در غزه بمانند، نبود گزینه‌های جایگزین است». ترامپ همچنین تأکید کرد که نوار غزه می‌تواند پس از بازسازی، به «منطقه تفریحی ساحلی خاورمیانه» تبدیل شود. سپس، درباره امکان مشارکت اردن و مصر در این طرح اخراج اجباری سخن گفت و اظهار داشت که: «ملک عبدالله دوم و عبدالفتاح السیسی، زمین‌هایی را برای سکونت فلسطینیان غزه فراهم خواهند کرد تا در آنجا در آرامش زندگی کنند».

این اظهارنظر موجی از انتقادات و اعتراضات بین‌المللی و جهانی را برانگیخت که ایده اشغال غزه توسط آمریکا و تبعید ساکنین آن را رد می‌کردند و خواستار احیای طرح حل دو دولت بودند. در نتیجه، کاخ سفید سریعاً توضیح داد که طرح ترامپ به معنای اشغال غزه توسط آمریکا یا بازسازی آن نیست. سخنگوی کاخ سفید، کارولین لیویت، در یک کنفرانس مطبوعاتی روز چهارشنبه گفت: «رئیس‌جمهور متعهد به ارسال نیروهای زمینی به غزه نشده است. ایالات متحده هزینه‌های بازسازی غزه را پرداخت نخواهد کرد» در حالی که در اظهارنظرهای روز سه‌شنبه، ترامپ ارسال نیروهای آمریکایی برای کمک به تأمین امنیت غزه را رد نکرد و گفت: «ما آنچه ضروری است را انجام خواهیم داد. اگر لازم باشد، آن را انجام خواهیم داد».

وزیر خارجه آمریکا، مارکو روبیو، روز چهارشنبه ۵/۲/۲۰۲۵، موضع ترامپ را تعدیل کرد و برای او توجیه ارائه نمود. او گفت که پیشنهادی که ترامپ درباره نوار غزه مطرح کرده، هدف آن یک اقدام خصمانه نیست و پیشنهاد او نشان‌دهنده مداخله، حذف ویرانه‌ها از نوار و پاکسازی منطقه از ویرانی است و توضیح داد: «مردم مجبور خواهند شد در حین بازسازی غزه در جایی زندگی کنند.» سپس خود ترامپ روز پنج‌شنبه گفت که رژیم یهودی پس از پایان درگیری‌ها، نوار غزه را به آمریکا تحویل خواهد داد.

روز جمعه ۷/۲/۲۰۲۵، ترامپ در دیدارش با نخست‌وزیر ژاپن در کاخ سفید گفت: «در اصل، ایالات متحده این موضوع را مانند یک سرمایه‌گذاری ملکی در نظر خواهد گرفت. غزه برای ما یک معامله ملکی است؛ جایی که ما به عنوان سرمایه‌گذار در آن منطقه حضور خواهیم داشت و هیچ اقدام شتاب‌زده‌ای انجام نخواهیم داد».

بدین ترتیب، طی چند روز و حتی ساعت، اظهارنظرها از سوی دولت ترامپ و خود ترامپ تغییر کرد و بسیاری این تغییرات را به عنوان بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری‌ها یا پیروی از سیاست غرق کردن رسانه‌ها و مردم در اخبار و مواضع پر سر و صدا برای پوشاندن تغییرات و کنار گذاشتن‌های بزرگ در داخل آمریکا تفسیر کردند.

اما موضوع حواس‌پرتی یا «غرق شدن» تنها یک فرضیه است که درباره آن صحبت می‌شود، بدون وجود شواهد و حقایقی که آن را تأیید کند، چرا که جامعه در آمریکا بر مبنای قانون اساسی، قوانین، نهادها و قوه قضائیه اداره می‌شود. ترامپ نمی‌تواند از قانون اساسی یا قوه قضائیه فراتر رود و قوه قضائیه همواره توانسته است تصمیمات رؤسای جمهور آمریکا، از جمله خود ترامپ را در روزهای گذشته به تأخیر اندازد یا لغو کند. همچنین، مجلس سنا، مجلس نمایندگان، وزارت دفاع و نهادهای نظارتی از مؤسساتی نیستند که به سادگی بتوان آن‌ها را حواس‌پرت یا تحت تأثیر قرار داد.

در مورد موضوع بی‌ثباتی نیز، درست است که تردید و عقب‌نشینی از برخی تصمیمات می‌تواند به عنوان بی‌ثباتی توصیف شود؛ اما این در صورتی است که قبلاً برنامه‌ریزی نشده باشد و خارج از انتظار باشد که چنین وضعیتی برای کشوری مانند آمریکا که برنامه‌ها و سیاست‌های خود را با تکیه بر تیمی از کارمندان، متفکران و سیاست‌گذاران تدوین می‌کند، به سختی محتمل است.

پس محتمل‌ترین اتفاقی که می‌افتد این است که دولت ترامپ قصد دارد فضایی را برای اجرای این تبعید اجباری فراهم کند که پیش‌تر توسط حاکمان، به‌ویژه در مصر و اردن، رد شده بود. به‌عبارت‌دیگر، این یک محک زدن افکار عمومی است تا مشخص شود که آیا این حاکمان می‌توانند مردم را تحت فشار قرار دهند تا اظهارنظر ترامپ را اجرا کنند، ساکنین را از کشور تبعید کرده، منطقه را خالی و به یهودیان تحویل دهند یا این اقدام را به زمانی دیگر که ترامپ مناسب بداند به تأخیر اندازند. اگر مردم در برابر این دو حکومت ایستاده و مانع این گام خیانت‌آمیز شوند، آن گام تحقق نخواهد یافت.

به این معنا که ترامپ در طرح تبعید پیش خواهد رفت تا آن را در لحظه‌ای که با کمترین زیان‌های جانبی ممکن می‌بیند اجرا کند و از تأخیر یا صرفاً آماده‌سازی فعلی هیچ مانعی ندارد. این موضوع را در گفتارش بیان کرد: «غزه برای ما یک معامله املاک و مستغلات است؛ جایی که ما به عنوان سرمایه‌گذار در آن منطقه خواهیم بود و در اتخاذ هیچ قدمی شتاب نخواهیم کرد».

این همان چیزی بود که صهیونیست‌ها را به وجد آورد و طمع‌شان را برانگیخت و نتانیاهو بیش از حد از این طرح خوشحال شد؛ زیرا علاوه بر همخوانی آن با رؤیاهای توراتی‌شان و طرح‌هایشان برای تبعید ساکنین فلسطین و باقی ماندن آن‌ها برای خودشان، همچنین به نوعی راه نجات برای او و حکومتش محسوب می‌شد.

نتانیاهو مذاکرات مرحله دوم را که قرار بود پیش از سفر به آمریکا آغاز شود، به پس از دیدار با ترامپ تأخیر انداخت و پیش از رفتن به واشنگتن اعلام کرده بود که شرط از سرگیری مذاکرات، موافقت حماس بر خروج رهبرانش از نوار غزه است؛ اما پس از آنچه در دیدارش با ترامپ رخ داد، او فوراً گروهی را برای مذاکرات مرحله دوم ارسال کرد و شرط خود را فراموش نمود، زیرا اگر نتانیاهو پس از مرحله دوم جنگ را از سر نگیرد، مسئله تبعید که ترامپ مطرح کرده بود، احتمالاً سموتریتش (وزیر دارایی اسرائیل) را عوض تهدید با انصراف به باقی ماندن در دولت ترغیب می‌کرد.

از این رو، طرح ترامپ برای تبعید ساکنین غزه، از بین بردن حماس و بازپس‌گیری تمامی گروگان‌ها به منزله هدیه و روشی برای اجرای طرح‌های نتانیاهو و سموتریتش بدون بازگشت به جنگ و بدون به خطر انداختن دولت نتانیاهو و رفتن آن به دادگاه‌ها تلقی می‌شود. بنابراین شاهد بودیم که ارتش یهود به پیروی از توافقات بازگشته است؛ مثلاً صبح یکشنبه ۹/۲/۲۰۲۵ در راستای اجرای توافق آتش‌بس از محور «نتساریم» عقب‌نشینی کرد.

به نظر می‌رسد نتانیاهو از طرح‌های ترامپ برای تحقق این سه هدف، بدون نیاز به بازگشت به جنگ، خرسند شده است، چراکه به وضوح مشخص است که ترامپ تمایلی جدی به ادامه جنگ ندارد. نتانیاهو نیز در مصاحبه‌ای با شبکه فاکس نیوز، ایده ترامپ را «بسیار بزرگ» توصیف کرد و گفت که گرچه در ابتدا ممکن است برای برخی عجیب به نظر برسد، اما در نهایت عملی خواهد شد و راه‌حلی بنیادین برای مسئله غزه خواهد بود.

اکنون، آن‌ها در تلاش‌اند تا به مرحله دوم و سوم این طرح، یعنی بازگرداندن گروگان‌ها، مهیا ساختن شرایط برای پایان جنگ و زمینه‌چینی برای حذف حماس از صحنه سیاسی و نظامی، وارد شوند. با این حال، این اقدامات با اجرای طرح کوچ اجباری فلسطینیان همراه است که روند آن از هم‌اکنون آغاز شده است.

از زمان برقراری آتش‌بس، رژیم صهیونیستی به‌طور عامدانه در ورود کمک‌های بشردوستانه، چادرها و خانه‌های پیش‌ساخته کارشکنی می‌کند و در کنار آن، بحران کمبود آب، غذا و شرایط بهداشتی وخیم به‌گونه‌ای پیش برده شده که زندگی در غزه به‌شدت دشوار و حتی غیرممکن شود. در مقابل، به فلسطینیان فرصت مهاجرت به مناطقی پیشنهاد می‌شود که شرایط زندگی حداقلی در آن فراهم شده است.

بدین ترتیب، ترامپ با اعلام طرح اخراج اجباری فلسطینیان، وعده بازگشت به «توافقات ابراهیم» و عادی‌سازی روابط با کشورهای اسلامی و همچنین طرح‌ریزی برای توسعه شهرک‌های صهیونیستی در کرانه باختری طی چهار هفته آینده، توانسته حمایت صهیونیست‌ها را برای خود تضمین کند و نتانیاهو را همسو با سیاست‌های خود به پیش ببرد.

این‌ها طرح‌ها و رویاهای آن‌هاست؛ اما مسلمانان به آن تسلیم نخواهند شد، بلکه همه این‌ها بر روی صخره پایداری امت اسلامی از هم خواهد شکست. پافشاری و ایستادگی اهل فلسطین بر سرزمین خود به مدت ۷۷ سال، در برابر یهود و پشت سر آن‌ها تمامی قوا و ماشین‌های استعمار، نشان از آن دارد که امت، مانند حاکمان مزدور نیست؛ آنچه ترامپ از همکاری و پاسخگویی حاکمان مزدور می‌بیند، از امت و اهل فلسطین به همان اندازه نخواهد بود.

آنچه ترامپ و نتانیاهو گمان می‌کنند، اینکه مردم غزه و فلسطین تنها به دلیل نبود گزینه‌ای دیگر به سرزمین خود چسبیده‌اند، نشان از کوته‌بینی آن‌ها دارد. آنان مسلمانان را با خود و ملت‌های فرسوده‌شان مقایسه می‌کنند، غافل از اینکه امت پیامبرﷺ، با مردان صادق و مخلصش، این اظهارات و نقشه‌های ترامپ و هم‌پیمانانش را به باد خواهد داد.

سرزمین مبارک فلسطین، بار دیگر به صاحبان حقیقی‌اش بازخواهد گشت و به دارالإسلام تبدیل خواهد شد. خلافت راشده به زودی، به اذن الله متعال برپا خواهد شد و نبرد با یهود و نابودی رژیم صهیونیستی، به مشیّت الهی، تحقق خواهد یافت. آن روز، زمین با نصرت الله، آن قادر شکست‌ناپذیر، بار دیگر روشن خواهد شد.

برگرفته از شماره534جریده الرایه

نویسنده: انجنیر باهر صالح