«ايا تاسو د ترکيې په څېر کوم بل داسې هېواد ليدلی چې د حلب د ۴۵ زره وګړو د ژغورلو هوډ ولري؟» دا د ترکيې د بهرنيو چارو وزیر چاوش اوغلو هغه خبره ده، چې د ترکيې په لویديځ په ازمير ایالت کې په یوه مشهوره دوديزه جرګه کې يې د وينا پر مهال وکړه. ده یوازې د تش په نامه اتلولۍ او غولوونکو بریاوو په اړه خبرې کولې.

 دا څرګندونې په داسې حال کې کېږي، چې څو ورځې وړاندې د ملي امنيت شورا د فرات ډال عملیاتو د پای ته رسېدو خبر ورکړ؛ چې د عملیاتو له پیله خپلو اعلان شوو موخو ته ونه رسېدل؛ خو په حقیقت کې يې یوه موخه، چې د امریکا لخوا ورته ټاکل شوې وه، تر لاسه کړه.

يوه له دغو نا اعلان شوو موخو څخه، جنايتکار رژيم ته د حلب ښار تسلیمول وو، تر څو د شام د د انقلابیانو ارادې ماتې او په امريکايي پروژه کې يې بوخت وساتي؛ چې اساسي موخه يې د انقلاب له منځه وړل او د ظالم او ګوډاګي رژيم د راپرځېدو مخنيوی دی. ترکيې خپل ترسيم شوی پلان هغه مهال پلی کړ، چې ډېر اړخونه يې نور هم ورسره وتړل او ترې ويې غوښتل چې د شمال په عملياتو کې ورسره ګډون وکړي. همدا لامل و چې د حلب جبهه يې کمزوې کړه.  

اې د شام اسلامي خاورې مسلمانانو!

 د ترکي رژيم رول هر بصیرت لرونکي ته روښانه شو. ټول هغه څه چې ترکي رژيم انقلاب ته وړاندې کړل، د شام د مسلمانانو پر وړاندې د مسوليت احساس او د دوی د ملاتړ په موخه نه وو؛ بلکې هغه رول و چې د کفارو ستر رهبر «امريکا» ترسیم کړی و او ترکي رژيم يې له هر ډول سرغړونې پرته پر مخ بیايي. امريکايي استازو او لاسپوڅو هر يوه د شام د انقلاب پر وړاندې جګړه کې رول درلود. د بېلګې په توګه: له يوه اړخه روسيې، ايران او د لبنان ايران پلوه حزب له ظالم رژيم څخه د دفاع دنده پر غاړه لرله او له بله پلوه ترکيې، سعودي عربستان او قطر له انقلاب او ځينو انقلابیونو سره د ملګرتيا او ملاتړ ادعا کوله، تر څو د انقلاب د قطب نما لوری له دوی څخه و ګرځي او د امریکا د سیاسي جوړجاړي په موخه يې دغه انقلاب د مرګ تر پولې ورساوه. ټول هغه ګوډاګیان چې د شام د انقلاب پر وړاندې یې په جګړه کې برخه لرله، په دغه جرم کې شریکان دي. 

﴿سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ﴾  (الانعام:۱۲۴)

مجرمانو ته به د دوی د مکرونو له امله ډېر ژر ذلت، رسوايي او د الله عذاب ورسيږي.

د حزب التحریر-  ولایه سوریې مرکزي مطبوعاتي دفتر