نیویارک ټایمز د روان کال د اکتوبر په ۲۴مه د مقالو یوه ټولګه خپره کړه چې د افغانستان د کورنیو چارو له اوسني وزیر سره د مرکې پر بنسټ لیکل شوې ده. له دغو مقالو د یوې سرلیک «ایا د افغانستان تر ټولو ډیر تر تعقیب لاندې شبه‌نظامي اوس د بدلون لپاره غوره هیله ده؟» دی. د یادو مقالو هڅه دا ده چې د تفرقې اچولو له لارې د مجاهدینو ځینې مهمې څېرې د امریکا د ګټو خواته کاږه کړي.

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر وړاندې هم د امریکا او غرب د دغه ډول سیاستونو په اړه خبرداری ورکړی و. د ۲۰۲۳م کال په لومړیو کې حزب التحریر «د مجاهدینو پر وړاندې د غرب نوی او خطرناک روایت» تر سرلیک لاندې یو کمپاین ترسره کړ چې په هغه کې یې د امریکا د هغه منافقانه سیاست په اړه خبرداری ورکړی و چې غواړي مجاهدین په «افراطي طالبانو» او «منځلارو طالبانو» ووېشي. په دې اړه یو ۱۱ مخیز مستند فایل هم شریک شوی و چې څنګه رسنۍ او د غرب فکري مرکزونه دغه تفرقه اچوونکی سیاست مخته وړي.

امریکا د افغانستان د مجاهدینو وحدت د خپل سیاسي، استخباراتي او ارزښتي نفوذ لپاره خنډ ګڼي. ځکه خو هڅه کوي چې دوی په «افراطي او بدو طالبانو» او «منځلارو او ښو طالبانو» وویشي او له «منځلارو طالبانو» سره چې د امریکا په فکر «معتدل او ښه دي»، تعامل وکړي. د نیویارک ټایمز په مقاله کې هم د ځینو څېرو لپاره له هڅوونکو او انګیزه ورکوونکو اصطلاحاتو کار اخیستل شوی چې هغوی تعامل ته وهڅوي؛ دغو کسانو ته د «عمل‌پال» او «معتدل» په توګه اشاره شوې ده.

کوم اصطلاحات چې د غرب سیاسیون او رسنۍ د حاکم نظام د چارواکو لپاره کاروي، هيڅکله ساده او بې معنی نه دي. د دغو اصطلاحاتو تر شا لویه سیاسي اجنډا پټه ده. ځکه چې استعماري قدرتونه د تاریخ په اوږدو کې تل د خپلې ولکې ټینګولو لپاره ډلې په بېلابېلو نومونو ډلبندي کوي او د هرې یوې لپاره جعلي هویت جوړي. د دغه کار موخه لومړی د خلکو په ذهن کې د تفرقې رامنځته کول او په اوږدمهال کې «د قدرت پر سر د تفرقې او کشمکش رامنځته کولو» لپاره لاره هوارول دي. دا تګلاره د مشهور سیاست «تفرقه واچوه او حکومت وکړه» مصداق ده.

د سړې جګړې پر مهال امریکا له دغې تګلارې په استفادې د «منځلارو» او «افراطي» کمونیستي اړخونو ترمنځ توپیر رامنځته کاوه او  په دې هڅه کې وه چې په کمونیستي هیوادونو کې له «منځلارو رهبرانو» یا حکومتونو سره د تعامل له لارې د شوروي د نفوذ پر وړاندې مقابله وکړي. دا تګلاره همداراز د فلسطین او سوریې د مجاهدینو او د شوروي يرغل په وخت کې د افغانستان د مجاهدینو پر وړاندې هم تکرار شوه. غرب په «افراطي» او «معتدل» د دوی د ویشلو او له «معتدل» سره د تعامل له لارې د هغوی اسلامي اجنډا کمزورې او دوی یې منحرف کړل.

موږ پوهېږو چې يو جهادي شخصیت هم د تفرقې پلوی نه دی؛ خو باید د غربي پلانونو پر وړاندې هوښیار وو او حذر ترې وکړو. ځکه چې غربیان د مداهنت په حال کې دي او غواړي مجاهدین هم دا کار وکړي. دوی ځینې شخصیتونه هدف ګرځوي او هغوی د افغانستان او غرب ترمنځ پُل ګڼي. داسې چې دا کسان د «بدلون» لپاره تر ټولو غوره هیله ښيي. خو حزب التحریر – ولایه افغانستان پرته له دې چې د چا تزکيه وکړي، د مجاهدینو ځینې رهبران د دوی د اخلاص له امله د اساسي بدلون لپاره هيله ګڼي؛ هغه بدلون چې پایله به یې د ثاني راشده خلافت تاسیس، د اسلام بشپړ پلي کول، نورې نړۍ ته د اسلام حمل او د امت وحدت وي.

فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (القلم، ۸-۱۲)

ژباړه: «نو، د دروغجنو [خبره] مه منه. د دوی خوښېږي، چې جوړجاړى او نرمي ورسره وکړې، چې دوى هم نرمي او جوړجاړى درسره وکړي. او د هر قسم خور سپک (سړي) مه منه؛ هغه چې ډېر عيبونه لټوي او هر [چېرې] په چوغلۍ (خبرچینۍ) پسې ځي؛ او د خير ښېګڼې د چارو ډېر منع كوونكى، تېرى کوونکی  [او] ګناهګار دى.»

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د پوښتنې ځواب

(ژباړه)

پوښتنه:

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته، الله تعالی دې تاسو هر ځای په خپل امان کې وساتي. زه غواړم له تاسو د دغه مبارک آیت په اړه پوښتنه وکړم چې الله سبحانه وتعالی فرمایي:

«وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِي إِذَا دَعَانِي فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»

ژباړه: «او چې کله زما بندګان زما په اړه درنه وپوښتي، (نو ووايه) په حقيقت کې زه نږدې يم او بلونكى چې ما وبولي؛ نو دعا يې قبلوم؛ نو بايد زما بلنه ومني او پر ما ايمان راوړي، چې ښايي سمه لار ومومي (او ودې او کمال ته ورسېږي).» [بقره: ۱۸۶]

ایا دا ریښتیا ده چې الله د انسانانو ټولې دعاوې قبلوي؟ ایا داسې دعا شته چې الله یې نه قبلوي؟ ځینې خلک پوښتنه کوي، موږ د اسرایلو د له منځه وړلو دعا کړې، خو ولې یې شتون لا هم پیاوړی دی او پر غزه یې بریدونه دوام لري؟

مننه چې دا پوښتنه مې ځوابوئ. الله دې تاسو ته د دې ښه ځواب اجر درکړي.

ځواب:
وعلیکم السلام و رحمة الله و برکاته!
په دعاکې ځینې مسایل باید درک شي:

۱- که یو مومن د زړه له تله الله ته دعا وکړي -هغه دعا چې پکې د کورنۍ اړیکو د پرې کولو غوښتنه نه وي- نو الله سبحانه وتعالی به یې له درېیو لارو په یوه ځواب کړي؛ لکه څنګه چې د الله سبحانه وتعالی په کتاب او د هغه د رسول صلی الله علیه وسلم په سنتو کې راغلي دي: الله سبحانه وتعالی د دعا کوونکي دعا مني او هغه څوک چې اړتیا لري، که دعا وکړي بې ځوابه یې نه پرېږدي؛

«وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ»

ژباړه: « او ستاسې رب وويل: ما دروبولئ، چې (دعا) مو قبوله كړم» [غافر: ۶۰]

«وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ»

ژباړه: «او چې کله زما بندګان زما په اړه درنه وپوښتي، (نو ووايه) په حقيقت کې زه نږدې يم او بلونكى، چې ما وبولي؛ نو دعا يې قبلوم.» [بقره: ۱۸۶]

«أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ»

ژباړه: «يا هغه چې د اړمن دعا قبلوي او كړاو لرې كوي» [نمل: ۶۲]

خو د دعا د قبلېدو یا اجابت حقیقي معنی رسول صلی الله علیه وسلم داسې بیان کړې ده:

«مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَدْعُو اللهَ عَزَّ وَجَلَّ بِدَعْوَةٍ لَيْسَ فِيهَا إِثْمٌ وَلَا قَطِيعَةُ رَحِمٍ، إِلَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ بِهَا إِحْدَى ثَلَاثِ خِصَالٍ: إِمَّا أَنْ يُعَجِّلَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَإِمَّا أَنْ يَدَّخِرَهَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ، وَإِمَّا أَنْ يَصْرِفَ عَنْهُ مِنَ السُّوءِ مِثْلَهَا». قَالُوا: إِذًا نُكْثِرُ. قَالَ: «اللهُ أَكْثَرُ»

ژباړه: هیڅ مسلمان د الله دربار ته داسې دعا نه کوي چې په هغې کې ګناه او د خپلوۍ اړیکو (رحم) پرې کول نه وي؛ مګر دا چې الله تعالی هغه ته له دغو درېیو څیزونو یو ورکوي: یا یې ژر دعا قبلوي، یا یې اخرت ته ذخیره کوي یا له هغه څخه بلا دفع کوي. هغوی وویل: نو موږ به ډیرې دعاوې کوو. پیغمبر صلی الله علیه وسلم وفرمایل: الله تعالی لا ډیره عطاء کوي.  (رواه احمد ۳/۱۸)

همداراز،

«لَا يَزَالُ يُسْتَجَابُ لِلْعَبْدِ مَا لَمْ يَدْعُ بِإِثْمٍ أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ مَا لَمْ يَسْتَعْجِلْ». قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، مَا الِاسْتِعْجَالُ؟ قَالَ: «يَقُولُ قَدْ دَعَوْتُ وَقَدْ دَعَوْتُ فَلَمْ أَرَ يَسْتَجِيبُ لِي فَيَسْتَحْسِرُ عِنْدَ ذَلِكَ وَيَدَعُ الدُّعَاءَ»

ژباړه: تر هغې چې بنده د ګناه یا د خپلوۍ اړیکو پرې کولو لپاره دعا ونه کړي او بیړه ونه کړي؛ دعا یې قبلېږي. ویې پوښتل: ای رسول الله، بیړه څه ده؛ ویې فرمایل: انسان وايي ما دعا وکړه بیا مې دعا وکړه خو کوم ځواب مې ونه لید، بیا له دعا ستړی کېږي او پرېږدي یې.  (رواه مسلم ۴۹۱۸)

نو کله چې موږ الله سبحانه وتعالی ته دعا کوو، او که موږ مخلص، وفادار، او فرمانبردار یو، نو باید یقین ولرو چې دعا به په هغه طریقه قبوله شي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم تشریح کړې ده.

۲- دعا په ټولو مواردو کې د هدف ترلاسه کولو یوازینۍ شرعي طریقه نه ده... سپارښتنه یې کېږي، اجابت یې هم کېږي، خو دا یوازینۍ لاره نه ده چې په جګړو کې بری یا د دولت جوړول پرې ترلاسه شي. رسول الله صلی الله علیه وسلم د بدر په جګړه کې پوځ تیار کړ، او سرتیري یې په خپلو ځایونو کې ودرول، او هغوی ته یې د جګړې لپاره ښه تیاري ورکړه. بیا رسول الله صلی الله علیه وسلم خیمې ته ننوت او د بریا لپاره یې الله ته دعا وکړه، او خپلې دعاوې یې زیاتې کړې تر دې چې ابوبکر رضي الله عنه ورته وویل: «ای د الله رسوله، همدومره دعا بس ده.» (سیرت ابن هشام ۲/۶۲۶). نو دعا په دې معنی نه ده چې تدابیر ونه نیسو او هڅه ونه کړو؛ بلکې دعا د تدابیرو، هڅو او اسبابو یوه برخه ده.

همدارنګه، هر څوک چې غواړي خلافت بیا تاسیس شي، یوازې په دعا کولو باندې بسنه نه کوي، بلکې باید د دې لپاره له هغو خلکو سره کار وکړي چې د خلافت د تاسیس لپاره هڅه کوي. همداراز باید الله سبحانه وتعالی ته دعا وکړي چې دې موخې ته په رسېدو کې یې مرسته وکړي او د ژر ترلاسه کېدو غوښتنه یې ترې وکړي؛ هم د زړه له تله دعاوې وکړي او هم اړین تدابیر ونیسي. په همدې توګه، په ټولو کارونو کې باید انسان د الله پر وړاندې مخلص وي، له رسول الله صلی الله علیه وسلم سره رښتینی وي، الله ته دعا وکړي، په مخلصانه توګه دوام ورکړي او اصرار پکې وکړي. الله تعالی سمیع او مجیب (د دعا اورېدونکی او قبلوونکی) دی.

۳- موږ مخکې د یوې ورته پوښتنې په ځواب کې د ۱۴۳۲ هـ ق د ذوالقعدې په ۴مه (۱/۱۰/۲۰۱۱) ویلي:

[... د دعا کولو په اړه، په داسې حال کې چې اړین تدابیر هم نیول شوي وي، دا د پایلو په ترلاسه کولو اغېزه لري، او دا هغه څه دي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم او اصحابو رضي الله عنهم هم ترسره کړي دي. رسول الله صلی الله علیه وسلم پوځ تیار کړ او خیمې ته ننوت چې دعا وکړي. مسلمانانو په قادسیه کې ټول تیاری نیولی و؛ بیا يې سعد رضي الله عنه الله ته دعا وکړه... او په دې توګه، مخلصو مومنانو هم مادي چمتووالی نیوه او هم یې دعا کوله. هغه څوک چې رزق غواړي، هڅه کوي او دعا هم کوي، او زده‌کوونکی کوښښ کوي او دعا هم کوي چې الله یې بریالي کړي. دعا پر پایلو اغېز لري، ان شاء الله.

د حزب التحریر «مفاهم» کتاب په ۵۰مه (د پښتو چاپ ۴۹مه) پاڼه کې ویل شوي: «مګر اړینه ده چې باید وپوهېږو؛ کوم عمل چې طریقه پر هغه دلالت کوي، یو مادي عمل دی او محسوسې پایلې لري؛ خو لازمه ده چې همدا عمل د الله سبحانه وتعالی له اوامرو او نواهیو سره سم ترسره شي او بل دا چې د الله سبحانه و تعالی له اوامرو او نواهیو سره سم د هغه له اجرا کولو څخه د الله سبحانه وتعالی رضامندي مراد وي. لکه څنګه چې پر مسلمان لازمه ده چې له الله سبحانه و تعالی سره د اړیکو د ټینګښت پر ادراک تسلط او سیطره ولري؛ ترڅو د لمانځه، دعا او قران کریم د تلاوت او نورو ورته مسایلو په واسطه الله سبحانه و تعالی ته نیږدېوالی حاصل کړي. واجب ده چې مسلمانان پر دې باور ولري چې نصرت او یاري د الله سبحانه وتعالی له لوري ده. له دې امله د الله سبحانه و تعالی د احکامو د تنفیذ لپاره په زړونو کې متمرکزه تقوا اړینه ده او همدارنګه ټولو اعمالو ته د اقدام په وخت کې د الله سبحانه و تعالی ذکر، دعا او له الله سبحانه و تعالی سره د اړیکو دوام اړین دی.»

له دې څخه څرګندیږي چې د دعا اهمیت په دې کې دی چې د مومن ټول اعمال باید له ضروري تدابیرو سره یوځای ترسره شي. دا اهمیت د " اړینه ده" عبارت په تکرار سره زیات شوی ترڅو څرګنده کړي چې ټول اعمال باید له دعا او له الله سبحانه وتعالی سره د دوامداره اړیکې په ساتلو سره ترسره شي.

د دعا کولو او اړینو تدابیرو نیولو یوځای استعمال هغه څه دي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم، اصحابو رضي الله عنهم، او مخلصو مومنانو ترسره کړي دي. که دا دواړه یوځای وکارول شي، نو پر پایلو اغېزه لري، ان شاء الله. د دوی یوځای استعمال د اسلام له طریقې سره په ټکر کې نه دی، خو هغه څه چې له اسلام سره په ټکر کې دي، دا دي چې یوازې په دعا بسنه وشي؛ پرته له دې چې هغه طریقه تعقیب شي چې نصوص یې د اسلامي مفکورې د پلي کولو لپاره ښودنه کوي...]

له همدې امله، ستاسو په پوښتنه کې چې د یهودي «دولت» د له منځه وړلو لپاره د دعا په اړه ویل شوي، یوازې دعا کول بسنه نه کوي. بلکې له دعا سره باید د هغه دولت د پوځ عمل یوځای وي چې له یهودو سره جګړه کوي؛ لکه څنګه چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم او اصحابو رضي الله عنهم په وخت کې وو. او الله تعالی غوره نصرت ورکوونکی او مرسته کوونکی دی.

ستاسو ورور،

عطا بن خلیل ابو الرشتة

۱۴۴۶هـ.ق کال د ربیع الاخر ۴مه

۲۰۲۴م کال د اکتوبر ۷مه

(ژباړه)

یهودو د فلسطین سپېڅلې خاوره اشغال کړې؛ انسانان وژني، ونې سوځوي او ودانۍ ویجاړوي؛ خو تاسو ارام ناست یئ او له ځایه نه خوځېږئ!

یهودو د فلسطین سپېڅلې خاوره اشغال کړې؛ بوډاګان، ښځې او ماشومان وژني خو تاسو مو له ځایه نه پورته کېږئ!

یهودو د فلسطین سپېڅلې خاوره اشغال کړې؛ جوماتونه، ښوونځي او روغتونونه ویجاړوي؛ ناروغان وژني؛ خو تاسو یو کوچنی حرکت هم نه کوئ!

د فلسطین د سپېڅلې خاورې اشغالګر یهود مو یو په بل پسې په غزه او د شام ټوله خاوره کې شهیدانوي خو تاسو لا هم چوپ ناست یئ او هیڅ نه کوئ!

د فلسطین د سپېڅلې خاورې اشغالګر یهود د حماس مشر، یحیی السنوار ته ورسېدل او دا زړور او باتقوا اتل یې شهید کړ؛ هغه له دوو نېکو بدلو، چې فتح او شهادت دي، یوې ته ورسېد! هغه په ټوله زړورتیا په طوفان الاقصی کې تر خولې مسلح یهودي دولت په ډیرو لږو امکاناتو یو کال وننګاوه او دا ټول رشادتونه او شهادتونه په داسې حال کې وو چې تاسو یې هیڅ مرسته ونه کړه! تاسو چې له کنانه تر اردن، سوریې، عراق، ترکیې او ایران پورې د فلسطین شاوخوا یئ؛ داسې ښیئ چې دا موضوع هیڅ په تاسو پورې اړه نه لري، لکه په ډیره لرې خاوره کې چې اوسېږئ او تر اوسه چوپ او بې حرکته ناست یئ!

اې د اسلامي خاورو سرتېرو!

ایا تاسو د هغه غوره امت سرتېري نه یئ چې د خلکو لپاره راغلي یئ؟ ایا د یهودو د وحشتونو په لیدو، چې هره ورځ، بلکې هر ساعت ستاسو پر وروڼو بریدونه کوي، ستاسو په رګونو کې وینه په جوش نه راځي؟ ایا نه مو خوښېږي چې په خپل جهاد د هغو کسانو له ډلې شئ چې بشارت ورکړل شوی:

﴿يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ﴾ [توبه: ۲۱]

ژباړه: «د دوی پالونكی دوی ته د خپل رحمت او خوښۍ او د داسې جنتونو زېرى وركوي،  چې تلپاتې نعمتونه به پكې وي»

ایا له هغو خلکو سره د قتال او جهاد په اړه د الله سبحانه و تعالی ایتونه چې ستاسو وروڼه یې له خپلې خاورې ایستلي، تاسو په حرکت نه راولي؟

﴿وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ﴾ [بقره: ۱۹۱]

ژباړه: «او دوى چې هر ځای چې ومومئ و یې وژنئ، او (همداسې يې) وباسئ؛ لکه چې تاسې يې ايستلي وئ.»

ایا هیر کړي مو دي چې الله سبحانه و تعالی د مجاهدو سرتېرو لپاره له دوو نېکو بدلو یو تیار کړی:

﴿قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ﴾ [توبه: ۵۲]

ژباړه: «(پېغمبره! منافقانو ته) ووایه: (ايا تاسې زموږ په باب له دې دوو (برياليتوب يا شهادت) ښېګڼو، بې له يوې،  څه ته سترګې پر لار ياست؟! خو موږ سترګې پر لاره يو،  چې الله به پخپله (په هغې دنيا كې) سزا دركړي او يا به يې (په دې دنيا كې) زموږ په لاسونو دركړي؛  اوس چې داسې ده؛ نو تاسې هم انتظار وباسئ او موږ هم درسره په انتظار کې يو!)»

ایا د بنو قینقاع، نضیر، قریظه او خیبر د یهودو په اړه د رسول الله صلی الله علیه وسلم دریځونه په یاد نه راوړئ؛ کله چې هغوی فساد وکړ او په ځمکه کې یې خپور کړ؟

ایا راشده خلفا په یاد نه راوړئ؟ هغوی چې اسلام او مسلمانانو ته یې عزت ورکړ او د الله سبحانه و تعالی په لار کې یې ریښتینی جهاد وکړ؛ الله سبحانه و تعالی له دوی څخه راضي شو او هغوی هم له الله سبحانه و تعالی راضي وو!

ایا ستاسو په منځ کې د بخارا او سمرقند د فاتح، قتیبه پشان کس نشته؟ د هند او سند فاتح، ابن قاسم پشان کس نشته؟ ایا په تاسو کې د اندلس د فاتح، ابن زیاد پشان کس نشته چې د جبل الطارق تنګی یې په نوم ونومول شو؟ ایا ستاسو په منځ کې د عموریه ښار د فاتح، معتصم پشان څوک نشته؟

ایا ستاسو په منځ کې د صلیبي جګړو اتل، د بیت المقدس ازادوونکي او پر صلیبیانو برلاسي، صلاح الدین پشان څوک نشته؟ ایا ستاسو په منځ کې د فلسطین په عین جالوت کې د مغولو ماتوونکو قطز او بیبرس پشان اتلان نشته؟

ایا ستاسو په منځ کې د قسطنطنیې فاتح نشته چې په اړه یې د رسول الله صلی الله علیه وسلم حدیث په حقیقت بدل شو؟ هغه حدیث چې امام احمد روایت کړی؛ عبدالله بن بشر یې له پلار څخه روایت کوي چې هغه له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه اورېدلي وو چې:

«لَتُفْتَحَنَّ الْقُسْطَنْطِينِيَّةُ فَلَنِعْمَ الْأَمِيرُ أَمِيرُهَا وَلَنِعْمَ الْجَيْشُ ذَلِكَ الْجَيْشُ»

ژباړه: قسطنطنیه به هرو مرو فتح شي او د هغه امیر به څومره غوره امیر وي او هغه پوځ به څومره غوره پوځ وي.

ایا ستاسو په منځ کې د یهودو له شر څخه د فلسطین ساتونکی، عبدالحمید نشته؟ هغه شخصیت چې د یهودو استازی یې ذلیل بېرته ولېږه او د عبرت درس یې ورکړ: «زه د فلسطین له یوې لوېشتې خاورې هم نه شم تېرېدی؛ دا زما شخصي ملکیت نه دی؛ بلکې د اسلامي امت ملکیت دی. زموږ خلک د دغې خاورې لپاره وجنګېدل او په خپله وینه یې خړوبه کړه. یهود دې خپلې پیسې وساتي؛ کله چې خلافت ړونګ شو، نو فلسطین وړیا ترلاسه کولی کولی شي. خو تر هغې چې زه ژوندی یم، دا کار به ونه شي.»

اې د مسلمانانو د پوځونو سرتېرو!

که وایئ چې حاکمان مو د فلسطین له نصرت څخه راګرځوي او د هغوی له اجازې پرته جهاد نه شئ کولی، دا استدلال مو باطل دی؛ ځکه چې له جهاد څخه په منع کولو کې د هغوی اطاعت صحیح او جایز نه دی. دوی نه په دنیا کې ګټه درته رسولی شي او نه په اخرت کې. په دنیا کې هغوی د استعمارګرو کفارو غلامان او د یهودو ساتونکي دي. له دوی څخه ستاسو اطاعت ستاسو د ذلت او له دښمن سره نه جنګېدو په معنی دی؛ په داسې حال کې چې هغوی په جګړه کې د بري خلک نه دي:

﴿وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ﴾ [آل عمران: ۱۱۱]

ژباړه: «او كه درسره وجنګېږي، شا به در واړوي (و به تښتي) بيا به ملاتړ (او بریا) و نه مومي.»

په اخرت کې یې پای هم د مخ توروالی او سخت عذاب دی:

﴿وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا﴾ [احزاب: ۶۷]

ژباړه: «او وايي: زموږ ربه! موږ د خپلو مشرانو او لويانو پیروي وکړه او دوی موږ له لارې وایستو او ګمراه یې کړو.»

﴿إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ (۱۶۶) وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا كَذَلِكَ يُرِيهِمُ اللهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ﴾ [بقره: ۱۶۶-۱۶۷]

ژباړه: «هغه مهال چې عذاب وګوري(؛نو) مشران له لارویانو برائت څرګندوي او د دوی د خپلمنځي اړیکو او اسبابو لړۍ شلېږي. او (په دې وخت كې) لارويان وايي: ((كاش يو ځل بيا دنيا ته تللي واى، چې موږ له دې [بېلارې مشرانو] برائت څرګندی كړ واى؛ لكه څنګه چې دوى (نن) له موږه برائت څرګندوي! (هو!) الله همداسې د دوی كړنې د افسوس او پښېمانۍ په بڼه دوی ته ورښيي او هیڅکله به له اوره و نه وځي.»

د الله تعالی له وعدې سره سم، د یهودي رژیم له منځه تګ حتمي دی! هر کله چې هغوی طغیان وکړ او فساد یې وکړ، سخته سزا ورکړل شوه او رژیم یې له منځه تللی.

﴿فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيراً﴾ [اسراء: ۷]

ژباړه: «او چې د دويمې ژمنې وخت راورسېږي (؛ نو دښمن به دومره مو په تنګسه كې ونيسي، چې) په څېرو كې به مو د غم او خپګان اغېزې ښكاره شي او مسجد ته په هماغه شان ورننوځي؛ لكه څنګه چې مخكې ورننوتي وو او پر څه چې لاسبري شي، له يوې مخې يې له منځه وړي.»

هر کله چې هغوی فساد او تباهۍ ته راګرځېدلي؛ ځپل شوي او رژیم یې له منځه تللی.

﴿وإنْ عُدْتُمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيراً﴾ [اسراء: ۸]

ژباړه: «هيله ده ستاسې رب درباندې ولورېږي؛ خو كه وګرځېدئ (ګناه ته مخه كړئ؛ نو) موږ هم (ستاسې عذاب ته) درګرځو او دوزخ مو كافرانو ته زندان ګرځولی دى!»

اوس هم خپل فساد او تباهۍ ته دوام ورکوي، ژر به د الله سبحانه و تعالی له وعدې سره سم، د هغوی رژیم له منځه لاړ شي.

سربېره پر دې، د هغه حدیث له مخې چې مسلم له نافع او هغه له ابن عمر او هغه له رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت کړی دی؛ یهود به ژر ووژل شي:

«لَتُقَاتِلُنَّ الْيَهُودَ فَلَتَقْتُلُنَّهُمْ...»

ژباړه: تاسو به له یهودو سره وجنګېږئ او هغوی به ووژنئ.

د هغوی رژیم به د الله سبحانه و تعالی په اذن هرو مرو د زوال خواته لاړ شي. نو اې د مسلمانانو سرتېرو! تاسو هڅه وکړئ چې دغه نابودي او له منځه تګ یې ستاسو په لاسونو وشي؛ که نه نو الله سبحانه و تعالی به ستاسو پر ځای بل قوم راولي؛ هغوی به ستاسو پشان نه وي.

﴿وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ﴾ [محمد: ۳۸]

ژباړه: «او كه مخ واړوئ (؛ نو الله) به مو پر ځاى نور خلک راولي، چې بيا به دوی ستاسې په څېر نه وي (او په خلاص مټ به د الله په لار کې قرباني ورکوي او د الله امر به مني).»

په پای کې، له الله سبحانه و تعالی غواړو چې پر شهیدانو رحمت وکړي او په خپلو پراخو جنتونو کې ځای ورکړي؛ ټپیانو ته شفا ورکړي او عافیت ور وبښي او دغه امت ته د نبوت پر منهج خلافت په بیا راتګ سره عزت وروبښي او نصرت او عزت ته یې ورسوي!

﴿وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ﴾ [منافقین: ۸]

ژباړه: «عزت او قدرت د الله (سبحانه و تعالی)، د هغه (سبحانه و تعالی) د پیغمبر او مومنانو دی؛ خو منافقین (دا نه درک کوي او) نه پوهېږي»

حزب التحریر

۱۴۴۶هـ.ق کال د ربیع الثاني ۱۵مه

۲۰۲۴م کال د اکتوبر ۱۸مه

(ژباړه)

خبر:

د امریکا ولسمشر، جو بایډن وویل: "د یحیی سنوار په وژلو سره عدالت تامین شو او موږ د یوه غوره راتلونکي په لټه کې یو، چې په غزه کې به د حماس شتون او د ایران لاسوهنه نه وي." 

له بلې خوا د جرمني لومړی وزیر اولاف شولټز چې په برلین کې يې د بایډن ترڅنګ خبرې کولې څرګنده کړه چې دی د یوې سیاسي لارې پلوي کوي چې د دوو هېوادونو حل ته ورسیږي. شولټز زیاته کړه چې د اسراییلي رژیم په شمال کې میشت وګړي او د لبنان خلک حق لري چې په امنیت کې ژوند وکړي. (معا خبري اژانس).

تبصره:

هغه خوښي چې د یهودو، امریکا، جرمني او نورو کفري هیوادونو مشرانو څرګنده کړه، دا حقیقت څرګندوي چې د غزې جګړه د ماشومانو، ښځو، بوډاګانو او مجاهدینو په وینو ثبت شوې ده. دا هغه جګړه ده چې استعماري غرب په اسلامي خاورو کې د یهودي رژیم په توګه د خپلو وسیلو، اډو او لومړۍ کرښې په وسیله د اسلامي امت پر وړاندې پیل کړې ده. د غزې اتلان، چې د الله سبحانه وتعالی د رضا لپاره یې خپلې غوره هڅې کړې دي، د دې جګړې په اور کې سوځي. 

هغه خوښي چې د کفارو مشران د مسلمانانو له چيغو او غمونو څخه اخلي، د دوی اصلي څېره بربنډوي. له جګړې وروسته د بیا رغونې او د دوو دولتونو حللارې غوښتنه یوازې د غنیمتونو د ویش هڅه ده، تر څو ډاډ ترلاسه کړي چې یهودي رژیم په سپېڅلي فلسطین کې په امن، پر ځان باور او د ثبات حالت کې پاتې شي او هیبت ولري. 

غرب د امریکا په رهبرۍ زموږ پر وړاندې په دې جګړه کې متحد شوی دی. سره له دې چې کله ناکله سطحي اختلافات ښکاري، دغه اختلافات اساسي او بنسټیز نه، بلکې ظاهري دي او فرعي بڼه لري. دوی ټول د دې لپاره په توافق کې دي چې هر هغه څه له منځه یوسي چې د یهودو امنیت ګواښي، ان که دا تر وروستي جنګیالي پورې وي او دوی ټول د یهودو د ګټو او غوښتنو د پوره کولو لپاره هڅه کوي، چې د دوی بندیان بیرته راستانه کړي، د مقاومت نظامي جوړښت له منځه یوسي او د یهودي رژیم امنیت تامین کړي. 

دغه موضوع (د کفارو اتحاد د اسلامي امت پر وړاندې او د فلسطین روان ناورين) باید ټول مخلص خلک دې ته اړ کړي چې د پیښو او ننګونو په کچه ځانونه لوړ کړي؛ هغه کچه چې اسلامي امت ته اجازه ورکوي چې د خپلواکۍ، استکبار او تجاوز پر وړاندې چې په فلسطین کې یې د دوی پر اولادونو کوي، ودریږي. 

د اسلامي امت هر غړی باید د غزې پر وړاندې تجاوز د ځان پر وړاندې تجاوز وګڼي او د دغه تجاوز مقابله هېڅ بله لار نه لري؛ پرته له دې چې اسلامي امت په یووالي سره د دښمن پر وړاندې خپل مکلفیت او رول ترسره کړي. د دې لپاره اړتیا ده چې له خپل مسیر څخه هغه خاین حکام لرې کړو، چې موږ یې دښمن ته سپارلي او زموږ ځواکونه یې د دفاع له لارې راګرځولي دي.

ليکوال: انجنیر صلاح

د حزب التحريرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

۱۴۴۶ هـ.ق کال، د ربیع الثاني ۱۸مه

۲۰۲۴م کال، د اکټوبر ۲۰مه

ژباړن: اسرار تکل