پنجشنبه, ۱۹ جمادی الاول ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۱/۲۱م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

پرېکون لازمي دی، خو حللاره نه ده؛ بلکې یوه غلط فهمي ده چې خلک پرې غولېږي او داسې احساس ورکوي چې خپل مکلفیت يې ترسره کړی دی!

  • خپور شوی په مصر

(ژباړه)

الازهر شریف د یوې جنجالي اعلامیې په ترڅ کې پر مسلمانانو غږ کړی، چې له ټولو سیاسي، ډیپلوماټیکو او ولسي وسایلو کار واخلي، تر څو په فلسطين کې د وينو تویولو د مخنيوي او د اسلامي مقدساتو، په ځانګړې توګه د الاقصی جومات د ساتنې لپاره د یهودي دولت له محصولاتو سره د پرېکون د بیا فعالولو لپاره هڅې وکړي. دغه غوښتنه داسې مهال کېږي، چې په فلسطين کې پېښو شدت موندلی او دغه اقدام د فلسطین د خلکو د ملاتړ لپاره یو مهم ګام بلل شوی دی. الازهر ټینګار وکړ چې پرېکون د ولسي مقاومت له خورا مهمو بڼو څخه دی چې د اشغال پر وړاندې د فشار په راوستلو کې مرسته کولای شي. په دغې اعلامیه کې د فلسطینیانو د حقونو د نقض په اړه ژوره اندېښنه څرګنده شوې او د هغوی له عادلانه مبارزې سره د نړیوالې همکارۍ پر اهمیت ټینګار شوی دی. د الازهر علماوو وویل چې د پرېکون بیا فعالول یو روښانه پیغام دی چې د فلسطین د قضیې په ملاتړ کې د اسلامي امت د چمتووالي کچه ښیي. الازهر د ځینو حکومتونو له لوري د هڅو د زیاتولو او د فلسطین د قضیې له ملاتړو اسلامي هېوادونو سره د همکارۍ د پیاوړي کولو غوښتنه وکړه. (اخبار الغد ۱/۹/۲۰۲۴)

د فلسطین قضیه د ټول امت لپاره یوه محوري مسله ده، چې مشري یې مصر کوله او د سپېڅلې خاورې ساتونکی و. له څو لسیزو وروسته، له همدې ځای څخه ناصر صلاح الدین د صلیبیانو د الاقصی جومات د ازادۍ لپاره پاڅون وکړ. اوس دغه سپېڅلې خاوره د یهودانو له لوري اشغال شوې ده، چې هلته اسلامي مقدساتو ته سپکاوی کوي او زموږ د خلکو وینې تویوي. مسله یوازې د ۲۰۲۳م کال د اکتوبر له ۷مې نه، بلکې له هغه وخت راهیسې پیل شوې، چې د دوی چټل قدمونه زموږ پر سپېڅلې خاوره کېښودل شول. نو ولې دا د پرېکون غوښتنې وخت ناوخت راپورته کېږي؟ ایا امت له پرېکون پرته بل څه نه شي کولی؟ ایا پرېکون کومه ګټه لري؟ امت باید د فلسطین له خلکو سره څه وکړي؟

پرېکون پر مسلمانانو لازم دی. له یهودي دولت سره - چې په حقیقت کې په جګړه کې ښکېل دی او د فلسطین سپېڅلې خاوره یې اشغال کړې ده- هېڅ سیاسي، سوداګریزي یا کلتوري اړیکې نه شي جوړېدلی. سره له دې چې د یهودي دولت پر وړاندې پرېکون لازمي دی، خو دا د کمزورو کار او د هغه څه برعکس عمل دی، چې په عمومي توګه امت او په ځانګړې توګه د مصر خلک پرې باور لري، ځکه هغوی یهودي دولت په یوه ورځ کې له منځه وړلی شي. د مصر د خلکو له لوري پرېکون کول هغوی له خپل ستر مکلفیت څخه، چې د یهودانو پر وړاندې جګړه کول او د لومړۍ قبلې او د درېیم سپېڅلي ځای ازادول دي، نه شي خلاصولی. پرېکون له لومړۍ ورځې څخه یوازې د خلکو نه، بلکې د دولت مکلفیت دی چې د وارداتو او صادراتو د مخنیوي واک لري. که دولت دا کار وکړي، پرېکون به په طبیعي ډول ترسره شي، خو که دولت وارداتو او صادراتو ته دوام ورکړي او خلکو ته د پرېکون امر وکړي، نو دا یوه مسخره ده! دولت تل د پرېکون غوښتنه نه کوي؛ بلکې هغه وخت یې کوي چې یهودیان د سپېڅلې خاورې پر وړاندې خپل وحشت زیاتوي، زموږ د خلکو وینې تویوي، د امت مقدساتو ته سپکاوی کوي او د سپېڅلو ځایونو بې عزتي کوي! کله چې د یهودانو پر وړاندې د خلکو غوسه زیاته شي او دغه غوسه د شرمېدلو رژیمونو پر وړاندې چې دغه غاصب دولت ساتي، د اور په څېر د چاودېدو په حال وي، نو دغه غوښتنې رامنځته کېږي چې خلک ارام کړي!

سره له دې چې پرېکون لازمي دی، خو دا په فلسطین کې زموږ خلک نه شي خوندي کولی او د یهودانو پر وړاندې د غرب ملاتړ هم نه دروي. دا په حقیقت کې یو واقعي پرېکون نه دی. د مصر رژیم له یهودي دولت څخه طبیعي ګاز واردوي، او هغوی ته یې هغه ساحې وسپارلې چې د مصر په سمندري اوبو کې وې. همدارنګه، مصر د یهودي دولت لومړنی ملاتړی او د هغوی د سرحدونو نږدې ساتونکی دی. د مصر بندرونه د هغوی د اړتیاوو د پوره کولو لپاره کارول کېږي. سربېره پر دې، همدا رژیم دی چې د خلکو غوسه سړوي او د مصر خلک او پوځ د ټول فلسطین له ازادولو منع کوي.

د الازهر علما یا په ټوله کې د امت علماو د دې پر ځای چې د پرېکون غوښتنه وکړي، بايد د هغو پوځونو د بسیج کولو غوښتنه وکړي چې د فلسطین د ازادولو پوره وړتیا لري. د فلسطین خاوره په ټول امت پورې اړه لري او دوی پوهیږي چې له ایمان وروسته تر ټولو لوی فرض د هغه چا مخنیوی دی، چې د اسلامي خاورو یوه لویشت یې غصب کړې وي. ابن عابدین په "حاشیه" (۳/۲۳۸) کې وايي: "که دښمن د اسلام پر یوه سرحد برید وکړي، نو دفاع یې پر هغه چا فرض عين ګرځي چې دغه سرحد سره نږدې وي. خو د هغو کسانو لپاره چې له دښمن څخه لرې دي، نو که دوی ته اړتیا نه وي، نو د هغوی لپاره کفايي فرض دی. که چېرې دوی ته اړتیا وي، داسې چې نږدې کسان د دښمن پر وړاندې مقاومت نه شي کولی، یا که دوی په دې کې سست وي او جګړه نه شي کولی، نو دا پر هغو کسانو فرض عين ګرځي چې له دوی سره نږدې وي. داسې فرض لکه لمونځ او روژه چې پرېښودلی یې نه شي. او همداسې پر نور امت، تر هغې چې دا پر ټولو مسلمانانو په ختیځ او لویدیځ کې په تدریجي توګه فرض ګرځي."

د امت لپاره یوازې د پرېکون غوښتنه له فرض جهاد څخه انحراف او له دغې اړتیا څخه پام بلخوا اړول دي چې پوځونه باید د سپېڅلې خاورې د خلکو د ملاتړ لپاره بسیج شي او د هغو حکامو محاسبه وکړي چې زموږ د خلکو د ملاتړ په برخه کې ناکام دي. نو ځکه، پرته له دې چې د پوځونو د بسیج غوښتنه وکړي، یوازې د پرېکون غوښتنې د فلسطین د خلکو لپاره خطر دی، ځکه چې دا خلکو ته یو ناسم احساس ورکوي چې دوی د سپېڅلې خاورې لپاره خپل مکلفیت ترسره کړی دی. دا د هغوی د ناکامۍ بله بڼه ده، داسې احساس پیدا کوي چې د ډیر څه کولو وړتیا نه لري؛ په داسې حال کې چې امت د هر څه کولو وړتیا لري. خلک کولی شي د دغه رژیم پر وړاندې، چې یهودي دولت ساتي، ودرېږي او د مصر له پوځ څخه وغواړي چې دا او هر هغه څه چې د فلسطین د ازادۍ او د اسلامي دولت د جوړولو ترمنځ خنډ دي، له ریښو څخه وباسي. اسلامي دولت به دوی د هغه څه کولو ته هڅوي چې الله سبحانه و تعالی پرې فرض کړي او د فلسطین په ګډون د امت ټولې اشغال شوې خاورې به ازادې کړي او د مظلومو خلکو ملاتړ به یې وکړي. دا پر الازهر او د هغه پر علماوو فرض دی چې خلکو ته وښيي چې پرېکون یوازې د محصولاتو نه پېرل نه دي، بلکې دا دی چې د لاسپوڅو جرړې یې وباسو او له یهودي دولت سره مو اړیکه یوازې د جګړې حالت وي، تر هغه چې دا سرطاني دانه له اسلامي خاورو پاکه کړو. دوی ته باید دا روښانه کړي چې الله سبحانه وتعالی د فلسطین، د فلسطین خاورې او اسلامي مقدساتو په اړه پر امت او د امت پر پوځونو څه شی فرض کړي. د مصر د پوځ لپاره د فلسطین ازادي تر ټولو ستر فرض دی او په حقیقت کې دوی د دې وړتیا لري چې په یوه ساعت کې دغه کار وکړي.

اې د الازهر علماوو: دا پر تاسو فرض دی، نو الله سبحانه وتعالی ته هغه څه وښاياست چې هغه یې له تاسو څخه خوښوي، د خیر او صداقت لپاره د لارښود رڼا شئ او د هغه رژیم پر وړاندې اور شئ چې له یهودي رژيم سره شریک دی او ملاتړ یې کوي؛ هغه څه ورته ووایئ چې جادوګرانو فرعون ته وویل:

«فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِي هَذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا»

ژباړه: «نو هره پرېکړه چې کوې ويې کړه! ستا واک یوازې د دې نړۍ په ژوند کې دی." [طه: ۷۲]

پوه شئ چې دا دسيسه به برعکس عمل کوي. الله سبحانه وتعالی د خپلو پوځونو ملاتړ کوونکی او د خپل دین ساتونکی دی، که څه هم د دښمنانو دا نه خوښېږي. نو خلک حق ته وهڅوئ؛ پر حق ثابت قدمه شئ او خلک پرې ثابت قدمه کړئ، تر څو چې د الله سبحانه وتعالی نصرت راشي. پوه شئ چې د الله سبحانه وتعالی جنت قیمتي دی، نو دا په حق سره وغواړئ او ستاسو اجر له الله سبحانه وتعالی سره دی. ښايي حق ستاسو په لاسونو سره تحقق ومومي او یو څوک به تاسو ته ځواب ووایي چې د اسلام ملاتړ وکړي او یو داسې دولت جوړ کړي چې حق پر خلکو تطبیق کړي او نړۍ ته د دعوت او جهاد له لارې د لارښوونې او رڼا پیغام ورسوي.

«وَإِذْ أَخَذَ اللهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ»

ژباړه: «یاد کړه، اې پیغمبره، کله چې الله سبحانه وتعالی له هغو کسانو څخه عهد واخیست چې کتاب ورکړل شوی و چې خلکو ته یې ښکاره کړئ او پټ یې نه کړئ، خو دوی دغه کتاب شاته وغورځاوه او هغه یې په ټيټه بیه وپلوره. څه ناوړه سودا یې وکړه!» [عمران: ۱۸۷]

د حزب التحريرـ ولایه مصر مطبوعاتي دفتر

۱۴۴۸ هـ.ق کال، د صفر ۲۸مه

۲۰۲۴م کال، د سپټمبر ۲مه

ژباړن: اسرار تکل

د مطلب ادامه...

د افغانستان او پاکستان ترمنځ سرحدي شخړې

  • خپور شوی په سیاسي

(ژباړه)

پوښتنه:

د طالبانو حکومت سه شنبه پاکستان تورن کړ چې د یوې ښځې او دوو ماشومانو په ګډون درې ملکیان یې د دواړو هیوادونو ترمنځ د پولې پر سر شخړو کې وژلي. په تورخم کې یوه پاکستاني چارواکي وویل چې په دغو شخړو کې درې پاکستاني عسکر هم ټپيان شوي...

تر دې وړاندې د پیسو نړیوال صندوق د جمعې په ورځ له پاکستان سره یوه هوکړه لاسلیک کړه چې د ۷ ملیاردو ډالرو په ارزښت د مالي مرستو کڅوړه په درېیو کلونو کې پلې کړي. (سکای نیوز عربي؛ ۲۰۲۴ د جولای ۱۳مه).

د دغو شخړو ترشا څه دي؛ په ځانګړي ډول دا چې پخوا هم دا ډول شخړې وې؟ ایا دا د پیسو نړیوال صندوق له مرستو -چې د امریکا تر کنټرول لاندې دي- او پر هند د تمرکز پر ځای له افغانستان سره د پاکستان له شخړې سره اړیکه لري تر څو هند وکولی شي له چین سره پر مقابلې تمرکز وکړي او د امریکا د ګټو لپاره چین له ستونزو سره مخ کړي؟ او که نور دلیلونه لري؟

ځواب:

د دغو پوښتنو د روښانه کولو لپاره د لاندې ټکو یادونه اړینه ده:

۱. د ۲۰۲۳م کال د جنوري په ۲۸مه د افغانستان او پاکستان ترمنځ د بریتانیې استعماري حکومت لخوا کاږل شوې پولې اړوند یوې پوښتنې ته زموږ په ځواب کې راغلي:

«په ۱۸۹۳ کال کې د بریتانيې د بهرنیو چارو وزیر، سر مورټیمور ډیورنډ او د افغانستان حاکم، امیر عبدالرحمن خان ترمنځ یو هوکړه‌لیک لاسلیک شو چې د ډیورنډ په نامه سرحدي کرښه وکاږل شي؛ دا کرښه له شمال ختیځ څخه تر سویل لوېدیځ پورې ۲۶۴۰ کیلومتره اوږده ده. دا کرښه د افغانستان او پاکستان ترمنځ رسمي پوله وټاکل شوه چې د پښتنو قبیله په دوو برخو ویشي. د یادولو وړ ده چې په دغې سرحدي سیمه کې پښتانه اوسېږي چې د افغانستان تر ټولو لوی قوم دی او د افغانستان د ټول نفوس شاوخوا ۴۰ سلنه جوړوي. په تېرو دوو  پېړیو کې د افغانستان ټول حاکمان له همدغه قوم څخه وو. پښتانه په پاکستان کې هم تر پنجابیانو وروسته دویم لوی قوم دی...

افغانستان دا پوله نه مني؛ په ځانګړي ډول دا چې بریتانیې هغه وخت –د ۱۸۹۳م کال د نومبر ۱۲مه- د دغې سیمې جمیعتي، قومي او قبیله‌اي جوړښت په پام کې ونه نیوه او دا کرښه یې رسم کړه چې له دې لارې خپلې ګټې خوندي کړي. انګریزان د ډیرو پخوانیو پشان د سرحدي سیمو په کنټرول کې له ستونزو سره مخ شول. بریتانیه د ۱۸۳۹-۱۸۴۲ کلونو ترمنځ پر افغانستان تر برید وروسته له سترې ماتې سره مخ شوه. دوی په ۱۸۷۸م کال کې بیا پر افغانستان برید وکړ، خو تر دوو کلونو ورسته یې شاتګ وکړ؛ خو ویې وکولی شول چې د افغانستان د حاکمانو له لارې سیاسي نفوذ ترلاسه او په ۱۸۷۹ کې ګندمک معاهده لاسلیک کړي؛ دا معاهده د دې سبب شوه چې افغانستان خپله ډیره خاوره له لاسه ورکړي او په هند کې د بریتانیې تر استعمار لاندې راشي».

۲. د ډیورنډ کرښې په افغانستان کې د نا ارامۍ پر مهال؛ په ځانګړي ډول په ۱۹۷۹ کې د شوروي او بیا په ۲۰۰۱ کې د امریکا د یرغل پر وخت خپل ارزښت بایللی و. خو په ۲۰۲۱ کې له افغانستان څخه د امریکا تر ذلیلانه وتلو وروسته یو ځل بیا د مناقشې د یوه ټکي په توګه راپورته شوې چې د امریکا د اوسني سیاست د ګټو انعکاس کوونکې ده.

د یادولو وړ ده چې دا پوله د شوروي د اشغال پر وخت نسبتاً د نفوذ وړ وه؛ دغه کار په پاکستان کې روزل شوو مجاهدینو ته، چې د شوروي پر وړاندې یې جهاد کاوه، تګ راتګ اسانه کاوه. له بلې خوا دا چاره د کرښې دواړو خواوو ته د پرتو پښتو ترمنځ کورنیو اړیکو او جمیعتي واقعیتونو سره همغږې وه. سربېره پر دې، د امریکا له سیاست سره چې له شوري سره مقابله وه، هم همغږې وه.

خو کله چې افغانستان د امریکا لخوا اشغال شو، د امریکا سیاست هم بدل شو او په پایله کې یې له پاکستانه وغوښتل شول چې پر پوله کنټرول زیات او د امریکا ضد مجاهدینو د تګ راتګ مخه ونیسي. په همدغه سبب د پاکستان پوځ د پاکستان دننه سرحدي سیمو کې سختې نښتې پیل کړې.

۳. د ۲۰۱۸م په مې میاشت کې پاکستان هغه قبایلي سرحدي سیمې چې د افغانستان پولې ته نږدې پرتې دي، له خیبر پښتونخوا ایالت سره یو ځای کړې او په دې ترتیب یې په دغو سیمو کې د پاکستان د قوانینو، پولیسو او قضاء د صلاحیت نشتون ته د پای ټکی کېښود. پاکستان له افغانستان سره سرحدي مسله حل شوې ګڼي، لکه څنګه چې لنډمهاله لومړي وزیر انور الحق کاکړ د افغانستان له طلوع نیوز ټلویزیون سره په مرکه کې تایید کړه، هغه وایي: «د ډیورنډ کرښه د افغانستان او پاکستان تر منځ د نړیوال سرحد په توګه پېژندل شوې ده ... ملګرو ملتونو او ۲۰۶ هېوادونو د یوه نړیوال سرحد په توګه تایید کړې ده او هغه څه چې د افغانستان خلک یې په دې اړه وایي، چې دا د دوی داخلي بحث دی، زه ورسره موافق نه یم.» (طلوع نیوز، ۶ فبروري ۲۰۲۴).

په همدې توګه د تاریخ په اوږدو کې د افغانستان ټولو حکومتونو، پرته له دې چې سیاسي یا ایډیولوژیک تړاو ته یې پام وشي، د دوو هېوادونو تر منځ د رسمي سرحد په توګه د ډیورنډ کرښې له پېژندلو ډډه کړې ده. په دې اړه وروستی نظر د طالبانو د حکومت د سرحدونو او قبایلو چارو د وزیر ملا نور الله نوري دی، چې ویې ویل: «د افغانستان او پاکستان تر منځ هېڅ رسمي سرحد نشته دی».

د دغه سرحد پر سر اختلاف چې ۲۶۰۰ کیلو متره اوږدوالی لري، ورځ تر بلې زیاتېږي. په مخکینۍ پوښتنه او ځواب کې د ۲۰۲۳م د جنوري په ۲۸مه موږ یادونه وکړه چې؛ «پاکستان د افغانانو لپاره د وېزې پر لګولو د لومړي ځل لپاره په تاریخ کې کنټرول زیات کړی دی. دغه اختلافات د یوه ۳ متري سرحدي دیوال په جوړولو سره نور هم ډېر شوي، چې د سلګونو کیلو مترو په اوږدو کې سلګونه میلیون ډالر لګښت پرې راغلی دی. دا ټول په دې پلمه ترسره شول، چې د توکو او خلکو تګ راتګ تنظیم کړي او د «تروریستانو» مخه ونيسي. دغه دیوال د دواړو هېوادونو تر منځ د سرحدي شخړو او اختلافونو د زیاتوالي یو دلیل وګرځېد. د طالبانو حکومت د ۲۷۰ کیلو متره سرحد په اوږدو کې د دیوال د جوړولو مخه ونیوله، وروسته له هغه چې ۹۰ سلنه بشپړ شوی و. د اشرف غني حکومت له نسکورېدو وړاندې توافق کړی و، چې دیوال دې په بشپړه توګه جوړ شي. پاکستاني ځواکونه چې هر ځل د دیوال د بشپړولو هڅه وکړي، د طالبانو حکومت ورسره شخړه کوي، چې په پایله کې یې په مختلفو سرحدي سیمو کې یو شمېر شخړې کړې دي او دواړو خواوو ته ځاني مرګ‌ژوبلې اوښتې دي. په همدغه ترتیب د دواړو هېوادونو تر منځ شخړې زیاتې شوې، په ځانګړې توګه کله چې د پاکستان حکومت طالبان په دې تورن کړل، چې د پاکستان پر پوځ د تحریک طالبان پاکستان (TTP) د بریدونو مخه نه نیسي. پاکستان له هغه وروسته د افغانستان په خاوره کې هوايي بریدونه وکړل او ادعا یې وکړه چې د تحریک طالبان پاکستان (TTP) مجاهدین په نښه کوي.

۴. په همدغه ترتیب د پاکستان د پوځ او د طالبانو د ځواکونو تر منځ سرحدي شخړې او مخالفتونه د دواړو هېوادونو تر منځ په اړیکو کې پر یوه نوي واقعیت بدلې شوې دي. دغه شخړې د سرحدي مسایلو او د تحریک طالبان پاکستان (TTP) او د پاکتسان د پوځ تر منځ د بریدونو په سبب زیاتې شوې دي. تېر کال د مرګ‌ژوبلې شمېره په تېرو شپږو کلونو کې لوړې کچې ته ورسېده او د ملکیانو په ګډون تر ۱۵۰۰ ډېر امنیتي ځواکونه او شبه نظامیان پکې ووژل شول. د امنیتي څېړنو او مطالعو د مرکز په خبره (الجزیره نټ، ۱۷ جولای ۲۰۲۴).

دې ته په پام سره چې پاکستان پر افغانستان تور پورې کوي، چې د تحریک طالبان پاکستان (TTP) مجاهدینو ته یې ځای ورکړی، اسلام اباد پر افغانستان خپل فشار زیات کړی دی. د طالبانو د یوه ویاند، قاري یوسف احمدي په وینا: «ګاونډي هېوادونه-پاکستان او ایران- د ۲۰۲۴م کال له پیل راهیسې له ۴۰۰ زرو ډېر کډوال په زور ایستلي دي، چې ۷۵ سلنه یې د پاکستان په واسطه ایستل شوي دي.» (الحره، ۱۱ جون ۲۰۲۴).

۵. له دغو ټولو مسایلو څخه ښکاري چې د پاکستان حکومت د امریکا متحد دی او په فعاله توګه په افغانستان کې طالبان ازاروي او تحریکوي. دغه حکومت د ټول سرحد په اوږدو کې د افغانانو تګ راتګ محدود کړی، له خلکو د خپلو دوستانو د لیدو لپاره د وېزې غوښتنه کوي او سرحدي دیوال یې د یوه واقعیت په توګه تثبیت کړی دی. پر دې سربېره پاکستان په عملي توګه د افغانستان خاورې ته سرحد دننه کړی دی، پر افغان کډوالو یې محدودیتونه زیات کړي دي، تر ۲ میلیونو ډېر کسان یې له پاکستان څخه را ایستلي، چې په هغو کې ۶۰۰ هغه کسان وو چې په ۲۰۲۱م کال کې د امریکا له وتلو وروسته له هېواده وتلي وو (الحره، ۱ نقرضبر ۲۰۲۳). په ۲۰۲۲م کال کې پاکستان د امریکا الوتکو ته د تېرېدو اجازه ورکړه، ترڅو د افغانستان په دننه کې هوايي بریدونه وکړي، چې په پایله کې یې د القاعدې مشر ایمن الظواهري ووژل شو. پر دې سربېره پاکستان د افغانستان په سرحدي سیمو کې بریدونه کوي او په ځانګړې توګه د تحریک طالبان پاکستان (TTP) وتلې څېرې په نښه کوي.

۶. د پاکستان ټول اقدامات د امریکا د سیاست پر محور ترسره کېږي، چې موخه یې په افغانستان کې پر طالبانو د فشار راوستل دي، ترڅو په بشپړه توګه تسلیم شي. دا هم د واشنګټن له خوښې سره سم ترسره کېږي، ترڅو د پاکستان پوځ له یوې خوا داخلي جګړې ته تحریک کړي او له بلې خوا یې له افغانستان سره ښکېل کړي، ترڅو د چین پر وړاندې له امریکا سره د هند ملګرتيا ته لاره هواره شي. پر دې سربېره دغه اقدام د امریکا د هغو هڅو ښکارندویي کوي، چې د چین مخه ونیسي، ترڅو د افغانستان طبیعي سرچینې ترلاسه نه کړي. د امریکا او طالبانو تر منځ تر دوو لسیزو زیاتې اوږدې جګړې او په ۲۰۲۱م کال کې د امریکا تر وتلو وروسته، د چین هیلې زیاتې شوې دي، ترڅو د خپلو صنایعو لپاره د افغانستان له سرچینو څخه ګټه واخلي. د افغانستان او پاکستان تر منځ سرحدي اختلاف د چین د پلانونو پر وړاندې خنډ رامنځته کوي، په ځانګړې توګه د چین-پاکستان د اقتصادي کاریډور پر وړاندې، چې د پام وړ پانګونه یې پرې کړې ده.

دا د افغانستان پر وړاندې د پاکستان د سیاست یو بشپړ تصویر دی او کوم څه چې مشخص کېږي هغه دا چې امریکا د دوی تر منځ د شخړې د رامنځته کېدو اصلي لامل دی. همدارنګه په دې برخه کې د دښمنۍ زیاتوالی، وسله‌وال سرحدي اختلاف، په ټولو برخو کې د شخړو زیاتوالی او د افغانستان په دننه کې د پاکستان لخوا د هوایي بریدونو ترسره کول شامل دي. د بېلګې په توګه د افغانستان دفاع وزیر اعلان وکړ، چې د پاکستان هوایي ځواک جېټ الوتکو د خوست او پکتیکا پر سرحدي سیمو بریدونه کړي، چې په پایله کې یې بې‌ګناه ښځې او ماشومان وژل شوي دي. د پاکستان پوځ او حکومت په دې اړه خپل نظر نه دی څرګند کړی. دغه بریدونه له هغو بریدونو وروسته ترسره شول، کله چې شپږ پاکستاني عسکر د افغانستان او پاکستان د سرحد په اوږدو کې په یوه پوسته کې ووژل شول او له هغه وروسته بیا اووه عسکر د افغانستان پولې ته نږدې په شمالي وزیرستان کې د وروستي برید پرمهال ووژل شول. (الشرق الاوسط، ۱۸ مارچ ۲۰۲۴).

۷. د دواړو هېوادونو تر منځ خرابې اړیکې له ۲۰۲۱م کال راهیسې د لا خرابوالي خواته روانې دي او لامل یې د امریکا د ګټو خوندیتوب دی، چې دغه وضعیت ته لمن وهي. دغه ګټې دایمي دي او د شخړو د زیاتېدو لامل کېږي، مهمه نه ده چې پاکستان دې د پیسو له نړیوال صندوق (IMF) څخه پور واخلي یا وانه خلي. که څه هم د پیسو نړیوال صندوق شرطونه او د پور هوکړه لیکونه، یوازې هغه موضوعات لکه؛ داخلي کرنسي، نرخونه، سوداګري، انرژي او مالیات تر پوښښ لاندې راولي او په رسمي توګه د افغانستان او پاکستان اړیکې پکې نه شاملېږي، خو بیا هم د امریکا له فرېب څخه ډک سیاستونه له پامه نشو غورځولی. همدغه ډول سیاستونه پاکستاني چارواکي د پور ژمنتیا ته هڅوي او هغوی د امریکایي ګټو د خوندیتوب، په ځانګړې توګه له افغانستان سره د شخړو د پراخوالي، لپاره هڅوي.

پاکستان د ۲۰۲۳م کال په دوبي کې یو ۳ میلیارد ډالري پور د پیسو له نړیوال صندوق (IMF) څخه ترلاسه کړ، چې د امریکا تر کنټرول لاندې و او اوس د نورو مرستو ژمنې هم ورسره کوي. "د پیسو نړیوال صندوق د جمعې په ورځ د پاکستان له حکومت سره یو هوکړه لیک لاسلیک کړ، ترڅو د دریو کالونو په بهیر کې د ۷ میلیاردو په ارزښت د مالي مرستې یو پروګرام رامنځته کړي." (عربي سکای نیوز، ۱۳ جولای ۲۰۲۴). دغه مالي ملاتړ د امریکایي موخو د ترسره کېدو لپاره د پاکستان ژمنتیا نوره هم زیاتوي، په ځانګړې توګه له افغانستان سره د شخړو په برخه کې.

۸. دغو ټولو خبرو ته په کتلو، د پاکستان د اوسني دولت څرګندونو ـ چې له امريکايي ګټو سره همغږې دي ـ د دواړو هيواونو تر منځ ناندرۍ او شخړې ډېرې کړې دي. دا خبره په هغه پېښه کې چې د ۲۰۲۴ کال د جنورۍ په منځنيو کې پکې څو تنه پاکستاني سرتېري ووژل شول، څرګنده ده:

الف) د پاکستان دفاع وزير بې بې سي ته وويل چې «پاکستان به د تروريزم پر وړاندې د نوو نظامي عملياتو په چوکاټ کې په افغانستان کې خپلو بريدونو ته دوام ورکړي. (سرچينه: ... BBC English، ۲/۷/۲۰۲۴) د همدې سرچينې له مخې «طالبانو دغه څرګندونې"غیرمسئولانه" وبللې او پاکستان ته يې ګواښ وکړ چې تر پولې دې خوا بريدونه به"عواقب" ولري.»

ب) ډيپلوماټيکې ناندرۍ: «د پاکستان د بهرنيو چارو وزارت د چهارشنبې په ورځ د طالبانو تر رهبرۍ لاندې د افغانستان د حکومت مرستيال سفير احضار کړ او له طالبانو يې وغوښتل چې په افغانستان کې د مېشتو وسله‌والو ډلو پر وړاندې ګام پورته کړي، چې اسلام آباد وايي دا اونۍ يې پر يوه نظامي اډه بريد وکړ» (سرچينه: الجزیره ويبپاڼه، ۱۷جولای ۲۰۲۴)

ج) «د شبه نظاميانو يوې ډلې د دوشنبې سهار وختي مهال د خيبر پښتونخوا د بنو په سيمه کې پر يوه نظامي قرارګاه بريد وکړ چې لومړی یوه بريدګر خپل له چاوديدونکو توکو ډک موټر د قرارګاه له ديوال سره وجنګاوه چې د اتو عسکرو د وژنې باعث شو... پاکستان په مکرر ډول د افغانستان له حکومت سره خپلې اندېښنې شريکې کړي دي او له هغه يې غوښتي چې د تروريستانو لخوا د افغانستان د خاورې د دوامداره کارونې مخنيوی وکړي او د دغو عناصرو پر وړاندې اغېزناک ګام پورته کړي... بيانيه زياتوي چې پوځ د دغه بريد ګوته "حافظ گل بهادر" ته نيسي چې په پاکستاني طالبانو پورې تړاو لري او په افغانستان کې مېشت دی او پخوا يې هم د افغانستان له خاورې څخه په پاکستان کې د تروريستي بريدونو د پلانولو او اجرا کولو لپاره استفاده کړې ده.» (سرچينه: انادولو خبري اژانس، ۱۷جولای ۲۰۲۴)

د) سرحدي نښتې: العربيه ويبپاڼې د ۲۰۲۴ د اګسټ په ۱۳مه د يوه خبر په خپرولو سره وليکل: «د طالبانو دولت نن سه شنبه پاکستاني ځواکونه، د دواړو هېوادونو تر منځ په سرحدي نښتو کې د درې ملکيانو پر وژنه ـ چې يوه ښځه او دوه کوچنيان وو ـ تورن کړل... په تورخم کې د پاکستان يوه سرحدي مقام وويل چې په دغه نښته کې درې پاکستاني سرتېري ټپيان شوي دي.»

۹. لنډه دا چې: په پاکستان کې د افغان کډوالو په اړه سرحدي شخړې او اختلافات او دغه راز د افغانستان پر دولت د پاکستان دوامداره تورونه؛ چې د پاکستاني طالبانو جنګياليو ته پناه ورکوي او دا چې بريدونه د افغانستان له خاورې کېږي، دا ټول د دواړو طرفونو تر منځ د شخړو او ناندريو له ډېرېدو سره مرسته کوي. دا وضعيت شخړو، سرحدي نښتو او د افغانستان پر سرحدي ښارونو او کلو باندې د پاکستان هوايي بريدونو ته زمينه برابروي. په ډېر احتمال سره په دغه لړۍ کې له ۲۰۲۱ کال ـ چې د بايډن حکومت له افغانستان څخه ووت ـ راپدې خوا پرله پسې ډېروالی راغلی دی. د دغو شخړو اصلي عامل امريکايي ګټې دي، لکه څه ډول چې مو مخکې واضح کړه. د امريکا متحده ايالات په سيمه کې خپلو موخو ته د رسېدو او د چين د نفوذ پر وړاندې مقابلې لپاره د دغو شخړو او ناندريو د ډېرولو هڅه کوي.

که څه هم د پيسو د نړيوال صندوق (IMF) لخوا تعين شوي شرطونه په صريح ډول دا مسايل نه رانغاړي، خو د امريکا متحده ايالات د دغو قرضونو له لارې په پاکستان کې خپلو متحدينو ته انګېزه ورکوي چې له افغانستان سره ناندرۍ او شخړې زياتې کړي. د امريکا په ولسمشريزو ټاکنو کې د ډيموکراټانو او جمهوريت غوښتونکو تر منځ د شديد رقابت په درشل کې او د جمهوريت غوښتونکو د نوماند ډونالډ ټرمپ لخوا په ۲۰۲۱ کال کې له افغانستان څخه د امريکا د شرمناکې وتنې په اړه د بايډن پر حکومت د سختو نيوکو له امله، شونې ده چې د بايډن دولت پاکستان له طالبانو سره شديدو نښتو او شخړو ته وهڅوي، تر څو امريکايانو ته وښېی چې پاکستان د طالبانو مسله د امريکا متحده ايالاتو له طرفه مديريت کوي.

په همدې دليل، په پاکستان کې د امريکا د مزدورانو څرګندونې د تشديد او تهديد څرګندوی دي، ښايي دغه خال خال نښتې پر پراخو سرحدي نښتو بدلې شي؛ خو د يوې تمام عيارې او پراخې جګړې شونتيا لرې ده، په ځانګړې توګه دا چې ځواکمن لوری (پاکستان) د افغانستان پر ځمکو ادعا او د لاس ته راوړلو غوښتنه يې نه لري.

۱۰. دا د خلافت دولت او اسلامي شريعت د حاکميت په نشت کې د مسلمانانو وضعيت دی او  د دغه وضعيت بدلون دې ته اړتيا لري چې د مسلمانانو تر منځ پولې ړنګې او د یوه خليفه تر حاکمیت لاندې يې خاورې متحدې شي. دا وضعيت به تر هغه ادامه لري، تر څو امت او په ځانګړې توګه د قدرت خاوندان د الله سبحانه و تعالی او خپل امت په خاطر راپورته نه شي او دغه خاين حاکمان را و نه پرځوي؛ هغه حاکمان چې هر ماښام د خپلو خلکو پر وړاندې دسيسې جوړي او هر سهار دغه دسيسې د الله د دښمنانو؛ امريکا او نورو د خوشالولو لپاره پلې کوي. د مسلمانانو چارې يوازې په هغه څه سره اصلاح کېدی شي چې لومړی پرې اصلاح شوې وې: د هغه څه پر اساس حکم کول چې الله سبحانه و تعالی نازل کړي دي؛ د نبوت پر منهج خلافت دولت په چوکاټ کې چې کافران خپل شا ته تيت او پرک کوي: ﴿فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ﴾ هغه خلافت چې اساسي قانون يې له اسلام؛ کتاب الله، د رسول الله صلی الله عليه وسلم سنتو، د اصحابو له اجماع او شرعي قياس څخه اخيستل شوی وي، نه وضعي اساسي قانون. هغه که په ۱۹۶۴کال کې د محمد ظاهر شاه د دوران اساسي قانون وي چې په ۱۹۷۳ کال کې يې حکومت پای ته ورسېد او طالبانو د خپل عدليې وزير په بيانيه کې په ۲۸/۹/۲۰۲۱ نېټه اعلان کړه چې هغه مني (منبع: الجزیره و آناتولی، ۲۸/۹/۲۰۲۱) او که نور اساسي قوانين وي چې په اسلامي خاورو کې پلي کېږي، دا ټول له هغه څه سره مخالف دي چې الله سبحانه و تعالی پرې امر کړی دی:

﴿وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ﴾ [مائدة: ۴۹]

ژباړه: او د دوی په منځ کې پر هغه څه پرېکړه کوه چې الله تعالی نازل کړي دي او د دوی د خواهشاتو پيروي مه کوه او له دوی څخه ووېرېږه چې له ځينې هغه څه څخه دې په فتنه کې وا نه چوي چې الله تا ته نازل کړي دي، که چېرې يې مخ وګرځاوه، نو پوه شه چې الله تعالی دوی ته د دوی د ځينو ګناهونو د جزا ورکولو اراده لري.

افغانستان او پاکستان بايد درک کړي چې دوی دوه اسلامي خاورې دي او تر منځ يې جګړه حرامه ده... دوی بايد په خپل منځ کې د ورورۍ اړېکې قوي کړي او له استعمارګرو په ځانګړې ډول امريکا سره خپلې اړېکې پرې کړي او د حزب التحرير بلنې ته ـ چې د خلافت د تاسيس لپاره کار کوي ـ مثبت ځواب ووايي، تر څو مسلمانان د عزت خاوندان شي او کفار رسوا او ذليل شي.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4) بِنَصْرِ اللهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾ [روم: 4-5]

ژباړه: او په هغه ورځ به مسلمانان خوشاله شي. د الله په نصرت سره، د الله چې چا ته خوښه شي د هغه نصرت کوي او هغه برلاسی او مهربانه ذات دی.

۲۲ صفر ۱۴۴۶هـ.ق

۲۷/۸/۲۰۲۴م.

د مطلب ادامه...

د جینیوا مذاکرات او په سوډان کې د روانې جګړې د پای ته رسېدو لپاره هڅې

  • خپور شوی په سیاسي

(ژباړه)

پوښتنه:

په سوډان کې د روانې جګړې د پای ته رسېدو لپاره د هڅو په اړه د جینیوا د مذاکراتو پرانیست‌غونډه، د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه د نړیوالو منځګړو شریکانو لکه؛ امریکا، سویس، سعودي عربستان، مصر، متحده عربي اماراتو، افریقایي ټولنې او ملګرو ملتونو په حضور کې جوړه شوه؛ په داسې حال کې چې د سوډان پوځ په دغو مذاکراتو کې ګډون نه درلود.

امریکا د جدې پر ځای ولې جینیوا د دغه کنفرانس لپاره وټاکله او ولې یې ګډونوال ډېر کړي دي؟ د سوډان پوځ ولې په دغو مذاکراتو کې نه و؟ ایا د جینیوا مذاکراتو ته د امریکا د دعوت موخه دا ده، چې د اوسني ایتلاف د اوربند لپاره جدي نیت نه لري؟ یا دا موضوع په انګلیسي قدرتونو پورې، چې تراوسه مقاومت کوي، تړاو لري؟ همدارنګه دغه شخړې ولې یوازې په الفاشر کې تکرارېږي او دا سیمه د دواړو اړخونو لپاره څه اهمیت لري؟ له تاسو ډېره مننه!

ځواب:

د مطرح شوو پوښتونو د ځواب لپاره لومړی لاندې ټکو کتنه کوو:  

لومړی: موږ د ۲۰۲۳م د ډسمبر د ۱۹مې پوښتنې ته په ځواب کې یادونه کړې:

«...دا شخړه به ژر حل نه شي او ښايي ډېر وخت ونیسي؛ ځکه د دواړو اړخونو ترمنځ د شخړې محدودول د امریکا په لاس کې دي؛ د پوځ رهبري او د چټک ملاتړ ځواکونو رهبري. د دغو دواړو اړخونو ترمنځ د دې شخړې پایله د امریکا په واسطه د هغوی رول ته په پام سره کنټرولېږي. په پایله کې به په بریتانیا او اروپا پورې اړوند مخالفین لکه څنګه چې د شخړې په پیل یعنې د ۲۰۲۳م په اپریل کې وو، همداسې به فلج او کمزوري شي. د زیات وضاحت لپاره باید ووایم، چې د چټک ملاتړ ځواکونو د ۲۰۲۳م د نومبر په ۲۱مه د ختیځ دارفور ایالت مرکز الضعین ښار ونیو. همدارنګه له شخړې پرته یې د پوځ د قوماندې ځای ونیو؛ ځکه د پوځ سرتېرو په دې پلمه شاتګ وکړ، چې ملکیان له خطر او زیان سره مخ نه شي. د چټک ملاتړ ځواکونو په بیانیه کې ادعا کړې: "زموږ بریاوې د رښتینې سولې لپاره پراخه لاره پرانیزي ... د ختیځ دارفور ایالت او الضعین ښار به په بشپړه توګه په امنیت کې پاتې شي." (سرچینه: الجزیره، ۲۰۲۳ د نومبر ۲۲مه) د یادونې وړ ده چې الضعین د "رزیقات" قبیلې اډه ده، چې د چټک ملاتړ ځواکونو قوماندان "دقلو" او د دغو ځواکونو ډېری قوماندانان او غړي د دې سیمې اوسېدونکي دي. تر دې وړاندې دغو ځواکونو د جنوبي دارفور ایالت مرکز یعنې د "نیالا" ښار، د مرکزي ایالت مرکز یعنې د "زالنچي" ښار او د لویدیځ دارفور ایالت مرکز یعنې د "الجنینه" ښار نیولي دي او یوازې د شمالي دارفور ایالت مرکز یعنې د "الفاشر" ښار او د دارفور سیمې سیاسي او اداري پلازمېنه پاتې ده. که چېرې د چټک ملاتړ ځواکونه د الفاشر ښار ونیسي، نو په انګلیس او اروپا پورې اړوندو خوځښتونو او په ځانګړې توګه د سوډان ازادۍ غوښتونکي خوځښت او د عدالت او مساوات خوځښت ته به سخته ضربه ورسوي ...»

همدارنګه په همغه ځواب کې مو یادونه وکړه: «دغه خوځښتونه له الفاشر څخه د دفاع کولو تصمیم لري؛ ځکه له دې پرته به له منځه لاړ شي... په ځانګړې توګه د الفاشر ښار یو ستراتیژیک موقعیت لري او له لېبیا، چاد او د دارفور سیمې له لویدیځو ښارونو سره ګډه پوله لري...»

بیا موږ زیاته کړه: «... له بل اړخه د چټک ملاتړ ځواکونو د دارفور په لوري حرکت کړی؛ په داسې حال کې چې پوځ یې یوازې ننداره کوله، ترڅو په هېواد کې پر یوه اصلي مخالف بدل شي. امریکا ښايي په سوډان کې دوه لاسپوڅي پیدا کړي: یو یې له چټک ملاتړ ځواکونو څخه سیاسي لاسپوڅی دی، چې په وسلو سمبال او د مخالفینو رهبري پر غاړه لري او بل له پوځ څخه نظامي لاسپوڅی دی ... ترڅو دواړه د امریکا ګټې خوندي کړي. مګر دا چې د چټک ملاتړ ځواکونو مخالفین ولې په وسلو سمبال دي، ښايي دوه دلایل ولري: لومړی، د اروپایي مخالفینو د کنټرول لپاره، چې له انګلیسي مزدورانو څخه جوړ شوي دي؛ ځکه چې په سیاسي توګه د دوی له منځه وړل اسانه نه دي او نظامي اقدام ته اړتیا لري ... او دویم، دا چې د چټک ملاتړ ځواکونه په دارفور کې یو وسلوالو سیاسي ځواک پاتې شي، ترڅو د امریکایي ګټو خوندیتوب ته په پام سره د جنوبي سوډان په څېر په دارفور کې هم وېش رامنځته کړي ... داسې ښکاري چې تراوسه د دغه وېش وخت نه دی را رسېدلی؛ بلکې شرایط او حالات ورته برابرېږي...» د نقل قول پای.

پر همدغه اساس د الفاشر ښار د ټولو اړخونو لپاره اهمیت لري. د امریکا او ملاتړو لپاره یې (پوځ او د چټک ملاتړ ځواکونه). الفاشر ډېر اهمیت لري، ترڅو د چټک ملاتړ ځواکونه په دارفور کې د یوه وسله‌وال سیاسي ځواک په توګه پاتې شي، داسې چې که چېرې د امریکایي ګټو د خونديتوب لپاره اړتیا شي، نو له جنوبي سوډان وروسته به په دارفور کې یو بل وېش رامنځته کړي.

دا موضوع د اروپایي مخالفینو لپاره ډېر اهمیت لري؛ ځکه یوازې د هغوی پاتې اډه په دارفور یعنې الفاشر ښار کې ده. که چېرې هغوی له الفاشر څخه بهر کړل شي، دغه مخالفین به ډېر ژر له منځه لاړ شي. په ځانګړې توګه دا چې الفاشر له ستراتژیک اړخه ډېر مهم دی، ځکه چې له لېبیا، چاد او د دارفور له لویدیځو ښارونو سره ګډه پوله لري. په همدغه دلیل په دغه ښار کې سخته جګړه کوي او دا مسله د دې لامل شوې چې د چټک ملاتړ ځواکونه تر اوسه د الفاشر په کنټرول کې پاتې راغلي دي. که څه هم الفاشر په دارفور کې وروستۍ نظامي اډه ده او په ښکاره توګه د چټک ملاتړ ځواکونو پر وړاندې مخالفت کوي، خو په جدي توګه له هغوی سره جګړه نه کوي. له دې پرته پوځ کولی شي، چې هغوی ته ماتې ورکړي؛ ځکه په کافي اندازه ځواک په لاس کې لري. مګر د امریکایانو پلان دا دی، چې پوځ او د چټک ملاتړ ځواکونه د هغو موخو لپاره چې وړاندې مو یادونه وکړه، وساتي او اروپايي مخالفین یا له منځه یوسي او یا یې هم څنګ ته کړي.

دویم: د جینیوا د کنفرانس په اړه پوښتنې په لاندې ډول ارزوو:

۱ـ د امریکا د بهرنیو چارو وزیر انټوني بلینکن د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۳مه اعلان وکړ: واشنګټن د سوډان له وسله‌والو ځواکونو او له چټک ملاتړ ځواکونو څخه غوښتنه وکړه، چې د اوربند په تړاو په هغو مذاکراتو کې ګډون وکړي، چې د متحده ایالتونو په واسطه د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه په سویس کې پیل کېږي. هغه زیاته کړه چې دغه مذاکرات به هم د سعودي عربستان په ملاتړ پیل شي او افریقایي ټولنه، مصر، امارات او ملګري ملتونه به د څارونکو په توګه پکې ګډون کوي. د دغو مذاکراتو هدف به په هېواد کې د تاوتریخوالي درول، اړمنو ته د انساني مرستو د رسولو اجازه ترلاسه کول او د هر توافق په ترسره کولو کې د ډاډمنتیا لپاره د ارزونې او څارنې یو قوي میکانېزم رامنځته کول وي. بلینکن اشاره وکړه، چې په مذاکراتو کې به په پراخه کچه د سیاسي مسایلو یادونه ونشي. (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس،  ۲۳/۷/۲۰۲۴)

له دې موضوع څخه ښکاري چې د امریکا په واسطه په جده کې مخکیني مذاکرات کومې پایلې ته نه دي رسېدلي؛ ځکه واشنګټن د دواړو اړخونو تر منځ د شخړې درولو ته لېوال نه و. د بلینکن څرګندونې چې «په مذاکراتو کې به په پراخه کچه د سیاسي مسایلو یادونه ونشي» په دې معنا دي، چې د جینیوا د ناستې موخه به له یوې خوا د مذاکراتو دوام او له بلې خوا د شخړو نه درول وي. همدارنګه د امریکا د بهرنیو چارو وزارت ویاند "متیو میلر" تایید کړه، چې «موږ توافق ته د لاسرسي احتمال نشو ارزولی، خو زموږ موخه د مذاکرې مېز ته د دواړو اړخونو راګرځول دي» او زیاته یې کړه «هیله لرو چې دا فرصت د شخړو د پای ته رسېدو لامل شي.» (سرچینه: انډیپنډنټ، ۲۴/۷/۲۰۲۴)

برېتانویان هم په دې پوه وو، چې د جینیوا مذاکرات به چې د امریکا په غوښتنه جوړېږي، کومه حللاره ونه لري. د ملګرو ملتونو استازي "رمطان لعمامره" د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۹مه د امنیت شورا په غونډه کې د جینیوا د ناستې په اړه، چې د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه به جوړه شي، وویل چې دغه مذاکرات «په یوه اوږده او پېچلې لړۍ کې یو لومړنی تشویقي ګام» دی. (سرچینه: شرق الاوسط، ۲۹/۷/۲۰۲۴) په بل عبارت هغه اعتراف کوي چې دا ناسته به مسایل حل نه کړي او تر ډېره په جینیوا کې بې‌‌پایلې خبرو اترو ته ورته ده. د یادونې وړ ده چې د الجزایر د بهرنیو چارو پخوانی وزیر او د برېتانیا مزدور "رمطان لعمامره" هڅه کوي، چې اروپایي ټولنه او د برېتانیا نور متحدین به د سوډان اړوند مذاکراتو کې ګډون وکړي؛ لکه څنګه د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۶مه او ۲۷مه د جیپوټي په ناسته کې وو، هلته د اروپایي ټولنې تر څنګ ۲۰ نورو هېوادونو هم ګډون کړی و. همدارنګه امریکا په دې بریالۍ شوه، چې په لېبیا کې د ملګرو ملتونو د استازي په توګه د "لعمامره" د ګومارلو مخه ونیسي، خو برېتانیا بیا په دې بریالۍ شوه، چې نوموړی په سوډان کې د ملګرو ملتونو د استازي په توګه وګوماري.

۲ـ کله چې امریکا د خپلو بهرنیو چارو وزیر په خوله په سویس کې د کنفرانس جوړولو دعوت وکړ، چټک ملاتړ ځواکونو په بېړه دغه دعوت قبول کړ. له دغه اعلان وروسته د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۳مه مازیګر د چټک ملاتړ ځواکونو مشر "محمد حمدان دقلو" د ایکس (پخواني ټویټر) له لارې د بلینکن دعوت ته ځواب ووایه او ویې ویل: «موږ خپل ګډون د اوربند د مذاکراتو پرمهال د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه په سویس کې بیانوو.» له دې څخه ښکاري چې دقلو وړاندې له دغه دعوت څخه خبر و او دلیل یې د امریکا د بهرنیو چارو وزارت له کانالونو څخه ترلاسه کړی و؛ ځکه په ځواب ویلو کې زړه نازړه نشو. په داسې حال کې چې د پوځ مشر او د حاکمیت شورا رئیس عبدالفتاح البرهان هم له دغه دعوت څخه خبر و او داسې توافق شوی و چې هغه دې خپل ځواب وځنډوي، ترڅو څرګنده کړي چې خپلواک دی او مخالفت کولی شي. په همدغه دلیل البرهان د جینیوا د کنفرانس په اړه د مذاکرې لپاره له امریکا سره د ناستې غوښتنه وکړه؛ یعنې دا چې د امریکا له تصمیم پرته هم تصمیم نیولی شي. وروسته اعلان وشو، چې دغه مذاکرې له ماتې سره مخ شوې دي. په رسمي توګه اعلان وشو، چې سوډاني-امریکایي مذاکرې چې له چټک ملاتړ ځواکونو سره په مذاکراتو کې د پوځ د ګډون لپاره یوه مقدمه وه، له ماتې سره مخ شوې دي. دغه مذاکرات د سعودي په جده ښار کې ترسره شول، د هغه دولت د غوښتنې په ځواب کې چې د پوځ ملاتړ ورسره و او دا پوځ په پورتسوډان ښار کې ځای پر ځای شوی دی او دې موضوع د جینیوا ناستې د بریالیتوب لپاره ګواښ رامنځته کړ، وړاندې تر دې چې هغه دې د چهارشنبې په ورځ پیل شي. د باخبره سرچینو په وینا د اختلاف اصلي ټکي چې د مذاکراتو د ناکامۍ لامل شول، د (ایګاد) او اماراتو په حضور کې د "ناظر" په توګه د سوډاني پلاوي مخالفت و او همدارنګه د پوځ پر ځای د دولت تر نامه لاندې د مذاکراتو د ترسره کېدو لپاره غوښتنه وه او د مذاکراتو له پیل کېدو وړاندې د "جدې انساني اعلامیه" د اجرا کولو لپاره اړتیا وه. د پلاوي رئیس "ابو نمو" په مذاکراتو کې د ګډون لپاره وروستی تصمیم رهبرۍ ته وسپاره او ویې ویل: «په پای کې دغه چاره د رهبرۍ په تصمیم او ارزونې پورې تړاو لري.» (سرچینه: شرق الاوسط، ۱۳/۸/۲۰۲۴)

۳ـ پر همدغه اساس د جدې مذاکرات د سویس د ناستې په تاییدولو له ستونزو سره مخ شول او دا پلمه رامخکې شوه چې ایا دعوت د دولت لپاره دی که د پوځ لپاره! یعنې دا چې البرهان دا توان لري، چې د جینیوا د ناستې لپاره د امریکا غوښتنه رد کړي. د دغه اقدام موخه دا وه، چې دواړه لوري د مذاکراتو په موضوع کې مصروف کړي، ترڅو امریکا په سوډان کې د اروپایانو نفوذ را کم کړي او داسې توافق ته ورسېږي چې د خپلو راتلونکو ټاکنو لپاره یې مثبت اغېز له ځان سره ولري. د امریکایانو د دغه ځنډ او د سوډان د ستونزې لپاره د حللارې د نه موندلو دلیل دا دی، چې اروپايي او انګلیسي قدرتونه اوس هم په سوډان کې قوي دي. لکه څنګه چې مخکې یادونه وشوه، امریکا هڅه وکړه چې د البرهان او حمیدتي تر منځ اختلافونه د اروپايي قدرتونو د کمزوري کولو په موخه زیات کړي، خو تراوسه دغه موخې ته نه ده رسېدلې. په سوډان کې د انګلیسانو فعالیتونه د اماراتو له لارې وروسته له هغه پیاوړي شوي، کله چې د کینیا هڅې د سولې ځواکونو د مداخلې او د مدني ټولنو د ګډون په برخه کې چې د انګلیس لاسپوڅي وو، ناکامې شوې. په پایله کې دواړو موخو "د شخړو درولو او د مدني ټولنو ګډون" ماته خوړلې ده.

۴ـ د سوډان دولت او عبدالفتاح البرهان له دې موضوع څخه خبر دي. د امنیت شورا په غونډه کې د ۲۰۲۴م د جون په ۱۸مه د سوډان او اماراتو استازو په ملګرو ملتونو کې پر یو او بل سختې نیوکې وکړې. د سوډان استازي "الحارث ادریس الحارث" وویل چې: «له چټک ملاتړ ځواکونو څخه د اماراتو د ملاتړ شواهد ورسره دي.» د اماراتو استازي "محمد ابو شهاب" دغه ادعاوې بې بنسټه تورونه وبلل او زیاته یې کړه: «په سوډان کې نظامي بریا یا نظامي توافق ممکن نه دی او یوازینۍ حللاره مذاکرات دي.» (سرچینه: سي ان ان، ۲۰۲۴/۶/۱۹) د اماراتو لخوا دغه څرګندونې په حقیقت کې د سوډان په روانو شخړو کې د دغه هېواد د مداخلې ښکارندویي کوي. له دې وړاندې د دواړو اړخونو تر منځ د ډیپلوماتانو د اخراج موضوع هم رامنځته شوې وه. برېتانویان د خپلو لاسپوڅو د محدودولو لپاره د امریکایانو په څېر لوبه روانه کړې ده. برېتانیا د اماراتو له لارې د چټک ملاتړ ځواکونو ملاتړ کوي، ترڅو د خپلو لاسپوڅو ساتنه وکړي او حضور یې خوندي کړي؛ داسې چې د چټک ملاتړ ځواکونه د هغوی له شر څخه نشي خلاصېدلی او نه هم پرې مسلط کېدلی شي. د برېتانیا لاسپوڅو د "تقدم یا مخته تګ" خوښځت تر نامه لاندې او د سوډان د پخواني لومړي وزیري "عبدالله حمدوک" په رهبرۍ چې په ۲۰۲۱م د البرهان او حمیدتي په واسطه له واکه ګوښه شو، محسوس فعالیتونه پیل کړل. د سوډان محکمې د ۲۰۲۴م د اپریل په ۳مه د حمدوک په ګډون د دغه خوځښت د ۱۶ رهبرانو د نیولو تصمیم ونیو او له هغوی څخه یې وغوښتل چې ځانونه محکمې ته د "مرستې او همکارۍ، توافق، د دولت ضد جرمونو، د قانوني نظام د له منځه وړلو، د جګړې د جرمونو او نسل وژنې" په تور معرفي کړي. (سرچینه: د سوډان ټلویزیون، ۲۰۲۴/۴/۳) په همدغه اساس له هغوی څخه هېڅوک ونه نیول شول او هېڅوک تسلیم هم نشول، چې دا په حقیقت کې د انګلیس د لاسپوڅو پر وړاندې د البرهان د نظام کمزورې اراده څرګندوي. پر دې سربېره عبدالفتاح البرهان له دې ډلې سره ان له مذاکرې کولو ډډه کړې ده: «د سوډان د حاکمیت شورا رئیس البرهان د پنجشنبې په ورځ د ډیموکراتیکو مدني ځواکونو له خوځښت (تقدم) سره د مذاکرې لپاره د نه لېوالتیا خبر هم ورکړ.» (سرچینه: د اناتولي خبري اژانس)

۵ـ له چټک ملاتړ ځواکونو څخه د اماراتو د ملاتړ موخه دا ده، چې په سوډان کې د خپل بادار ګټې خوندي کړي، نه دا چې د چټک ملاتړ ځواکونو مشر "دقلو" د بریتانیا لاسپوڅی دی؛ بلکې په دې دلیل چې هغه د امریکا لاسپوڅی دی. برېتانیا هڅه کوي چې په سوډان کې د امریکا طرحه له دقلو او د هغه له ځواکونو څخه په ملاتړ سره ناکامه کړي. کټ مټ د هغه اقدام په څېر چې په لېبیا کې یې ترسره کړ؛ هغه ځای چې بریتانیا اماراتو ته دا دنده ورکړه، چې د امریکا د لاسپوڅي "حفتر" تر څنګ نفوذ وکړي او د هغه په ملاتړ سره هڅه وکړي چې د حفتر خوځښت په طرابلس کې د برېتانیا د لاسپوڅو پر وړاندې ناکام کړي. همدارنګه بریتانیا په یمن کې په هغه ایتلاف کې د اماراتو له موقعیت څخه ګټه واخیسته، چې د سعودي عربستان په رهبرۍ د "الحزم" عملیاتو پرمهال جوړ شوی و، ترڅو د خپلو لاسپوڅو ملاتړ وکړي او هغوی د یمن پر جنوب واکمن کړي او حوثیان چې د امریکا لاسپوڅي دي، له هغه ځای څخه وباسي. امارات د الحدیده د کنټرول لپاره تر ډېره مخکې لاړل او د صنعا په لوري یې د حوثیانو د نسکورېدو په موخه حرکت وکړ، خو د الحدیده د خلکو د لوږې او ناروغۍ په اړه د امریکا تبلیغات د دې لامل شول، چې د ۲۰۱۸م د ډسمبر په ۱۳مه د ستاکهلم کنفرانس جوړ شي او د یمن په جنوب کې د اماراتو او د هغه د متحدینو پرمختګ ودروي. دا په نړیوال سیاست کې د بریتانیا د لوبې یوه بېلګه ده.  

۶ـ پر دغه اساس امریکا د حللارې په موندلو کې ځنډ کوي، د چټک ملاتړ ځواکونه موافق دي، خو پوځ مخ اړوي او په همدغه ترتیب مذاکرات له جدې څخه قاهرې ته او له هغه ځایه جینیوا ته لېږدول کېږي؛ د حللارې د موندلو لپاره نه، بلکې د هغې د ځنډولو لپاره. د حاکم انتقالي حاکمیت د شورا مجلس په خپله بیانیه کې اعلان کړی: «په سوډان کې د امریکا د استازي، ټام باریلو له لارې له امریکا دولت سره د اړیکې او د جدې تړون په پلي کولو کې د دولت د نظر څیړلو لپاره له دولتي پلاوي سره د مصر دولت د اړیکې پر بنسټ؛ دولت پرېکړه وکړه چې د دې موخې لپاره قاهرې ته یو پلاوی واستوي». همدارنګه زیاته یې کړه چې د جدې توافق به دا وټاکي، چې د چټک ملاتړ ځواکونه باید له ښاري سیمو څخه وایستل شي. (سرچینه: المرصاد-عربي، ۱۹/۸/۲۰۲۴)

۷ـ لنډیز:

الف) د جینیوا په کنفرانس کې چې د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه جوړېږي او لس ورځې به دوام کوي، په ډېر احتمال سره چې له فرېب څخه ډک تصمیمونه به ونیول شي. له پلان سره سم د جینیوا مذاکرات به د امریکا او سعودي عربستان تر څارنې لاندې لس ورځې دوام وکړي ... (سرچینه: الجزیره، ۲۰۲۴م د اګېسټ ۱۴مه) خو دغه تصمیمونه ښايي یوازې ظاهري اړخ ولري او په عمل کې به اغېز ونه لري. ان که چېرې توافق وشي، لنډمهاله به وي او دوام به ونه کړي؛ ځکه امریکا تراوسه خپلو موخو ته نه ده رسېدلې. تر ډېره به تمرکز ښايي پر انساني مرستو راڅرخي. د سوډان دولت اعلان کړی، چې له چاد سره په پوله کې د "معبر ادري" له لارې د انساني مرستو تېرېدو ته اجازه ورکوي او د جینیوا په کنفرانس کې حاضرو نړیوالو اړخونو د دغه اقدام هرکلی کړی دی. (سرچینه: عربي سکای نیوز، ۱۷ اگېسټ ۲۰۲۴) امریکا د جینیوا مذاکرات د یوه نوي موډل په توګه یاد کړل او د دغو مذاکراتو موخه یې د انساني مرستو زیاتول او د انساني لارو پرانیستل اعلان کړې ده. (سرچینه: الجزیره، ۲۰ اگېسټ ۲۰۲۴)

ب) د سوډان له صحنې څخه د بریتانیا په ګوښه کولو کې د امریکا ناتواني، په ځانګړې توګه د سیمه‌ییزو لاسپوڅو لکه اماراتو او ځایي لاسپوڅو لکه د "تقدم" خوځښت له لارې، د دې لامل شوه، چې امریکا دې خپلې ستراتیژۍ یو ځل بیا له سره وارزوي او امارات دې د جینیوا کنفرانس ته وغواړي. په داسې حال کې چې مخکې امریکا یوازې له خپلو لاسپوڅو یعنې سعودي عربستان سره د جدې په پلټفورم کې د سوډان پر مسایلو بحث کړی و او اروپایي قدرتونو لکه "الحریة و التغییر" ته یې پام نه و کړی. خو د "تقدم" په رامنځته کېدو سره چې د اغېز له مخې له "الحریة و التغییر" څخه قوي دی او امارات یې ملاتړ کوي، نو امریکا دې پایلې ته ورسېده چې امارات باید دغه کنفرانس ته را ګډ کړل شي. دغه اقدام تر ډېره د فرېب او د شخړو لپاره د حللارو په موندلو کې د رښتینې هڅې د ځنډ لپاره دی، نه د دغه ناورین د اساسي حل لپاره.

ج) دغه ټول حالتونه د سوډان د مسلمانو خلکو په زیان دي. لکه څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفَيْهِمَا فَالْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فِي النَّارِ»

ژباړه: که چېرې دوه مسلمانان په خپلو تورو سره د یو او بل پر وړاندې ودرېږي، قاتل او مقتول دواړه به په اور کې وي.

د پوځ پر مخلصینو او خلکو لازمه ده، چې د دغو ټولو دسیسو او د لاسپوڅو د دامونو د له منځه وړلو لپاره هڅې وکړي، ځکه دوی د فتنې اساس دی او د دوی په وسیله استعمارګران دغه دسیسې مخته وړلی شي. همدارنګه پر مخلصینو لازمه ده چې له حزب التحریر څخه ملاتړ وکړي، ځکه حزب التحریر تل په ډېر اخلاص سره دغه دسیسې افشاء کړې او هر ځل یې یو سم نظر وړاندې کړی دی. د قدرت د څښتنانو پر ټولو مخلصینو لازمه ده، چې حزب التحریر ته د الله سبحانه وتعالی د دین د نصرت او عزت لپاره نصرت ورکړي.

﴿وَلَيَنصُرَنَّ اللهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ﴾

ژباړه: او الله (سبحانه وتعالی) به هرو مرو له هغو کسانو سره مرسته وکړي، څوک چې له هغه (دین) سره مرسته کوي، له شک پرته چې الله (سبحانه وتعالی) زورور او برلاسی دی.

 د ۱۴۴۶هـ.ق د صفر ۱۵مه

د ۲۰۲۴م د اګېسټ ۲۰مه

ژباړن: منصور

د مطلب ادامه...

له افغانستان څخه د امريکا د وتلو درې کلني؛ که ځيرک و نه اوسو هغه امريکا چې له دروازې ووتله، له کړکۍ بېرته راګرځي! Featured

د وږي نهمه د امريکا د ماتې او له افغانستان څخه يې د وروستي سرتېري د تېښتې له درېيمې کليزې سره برابره ده. د حزب التحرير – ولايه افغانستان مطبوعاتي دفتر ټولو مسلمانانو او په ځانګړې توګه د افغانستان مبارزينو، دعوتګرانو او مجاهدینو ته د دغې لويې لاس ته راوړنې او مبارکې او تاريخي ورځې مبارکي وايي.

دا درېيم ځل دی چې د برېتانيا، شوروي او ورپسې د امريکا تر ماتې وروسته زموږ خاوره له نظامي اشغاله ازاده شوې او د خلافت د تأسيس لپاره زمينه برابره شوې ده. خو درېواړه ځله همغه ناکامې تجربې تکرار شوي او حکامو د خلافت د تأسيس پر ځای چې ـ ستره فريضه ده ـ ملي دولتونو او پراګماټيکو سياستونو ته مخه کړې ده. په داسې حال کې چې رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايلي دي: «لَا يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ» «مومن له يوه غار څخه دوه ځلې نه چيچل کېږي» (متفق علیه)

په افغانستان او نورو اسلامي خاورو کې تاريخي تجربو ښودلې ده چې مسلمانان تل توانېدلي چې د اشغالګرو پر وړاندې په شجاعت او زړورتيا سره جهاد وکړي او پرې بريالي شي؛ خو د استعمار پر وړاندې په درېدو کې پاتې راغلي او مغلوب شوي دي. لکه څه ډول چې د امريکا نظامي اشغال د دروازې له لارې وشړل شو، خو اوس هڅه کوي چې د کړکيو له لارې بېرته افغانستان ته را وګرځي او دا خاوره بېرته په خپلو استعماري منګولو کې ونيسي.

سياسي استعمار په يو اړخيزو تړونونو کې د هېوادونو د راګيرولو له لارې، اقتصادي استعمار په مرستو پورې د تړاو او د نا دولتي او بشردوستانه سازمانونو د نفوذ له لارې او مالي استعمار د ډالر په څېر ارزونو او د بانکدارۍ استعماري سيستم پورې د تړاو له لارې عمل کوي. په دې منځ کې فکري او سياسي استعمار، د استعمار تر ټولو خطرناک ډول دی چې د ملي دولتونو، د ملي منافعو پر بنسټ ولاړو پاليسيو، اقتصاد محور او پراګماټيک سياستونو او د نړيوال سيکولر نظم په واسطه د رسميت پېژندنې له لارې مسلمانان د اسلامي مبدأ پر اساس له تفکر او سياستولۍ څخه را ګرځوي او بېرته يې د استعمار غېږې ته غورځوي. امريکا او غرب هڅه کوي چې د سيمې هيوادونو له لارې د اقتصادي پروژو د پلې کولو او دغه راز د نړيوالو سازمانونو لکه: ملګرو ملتونو، د دغه سازمان فرعي بنسټونو لکه یوناما،FAO, OCHA، WFP، د اسيا پراختيايي بانک، نړيوال بانک او جنیواکال له لارې خپل سياسي، فکري او استخباراتي نفوذ په افغانستان کې بنسټيز کړي.

واقعي خپلواکۍ ته د رسېدو اساسي حللاره په داخلي سياست کې د اسلام بشپړ او هر اړخیز تطبيق او په بهرني سياست کې په ټولو برخو کې له دښمن سره هر اړخيزه مقابله ده. نو له تېرو ترخو تجربو بايد عبرت واخيستل شي او هيڅ اړخ ته د دې اجازه ور نه کړل شي چې د اسلام په بشپړ او هر اړخيز تطبيق کې د مسلمان حاکم اراده تر خپل اغېز لاندې راولي. د استعمارګرو د نفوذ پر وړاندې په مقابله کې د نړۍ له مسلمانانو او اسلامي ډلو سره نږدېوالی خورا اغېزناک او ټاکونکی رول لري. ځکه د امت له وحدت او خلافت له تأسيس پرته دغه ستره مبارزه اغېزناکې پايلې ته نه شي رسېدای.

په واقعيت کې دویم راشده خلافت دی چې امت له جغرافيوي زندان، په نړيوال نظم پورې له تړاو او د استعمار له نفوذ څخه خلاصوي. د نبوت پر منهج خلافت دی چې امت د پانګوالۍ له ظلم او کفر څخه د اسلامي عدالت لور ته هدايت کوي، د امت جګړې له دفاعي حالت څخه هجومي ته تبديلوي او د استعمارګرو د دروازو په ټکولو سره هغوی په خپلو خاورو کې اسلامي نظم ته تسليموي. دا چاره هغه وخت محقق کېدی شي چې د قدرت خاوندان پر الهي حللارو، د الله تعالی پر وعده او نصرت ايمان ولري او د خلافت د تأسيس په لاره کې جهد، صبر، توکل او تقوا ته غوره کړي، تر څو الله سبحانه و تعالی موږ د استعمار له ټولو دسيسو او نفوذ څخه خلاص کړي.

وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لاَ يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (أل عمران، ۱۲۰)

ژباړه: او که تاسو صبر وکړئ او تقوا غوره کړئ، د هغوی کيد او دسيسه به تاسو ته هيڅ زيان و نه رسوي، بېشکه الله پر هغه څه چې دوی يې کوي، احاطه کوونکی (بشپړ مسلط) دی.

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د مطلب ادامه...

د بنګلدیش د لومړۍ وزیرې استعفا او بهر ته یې تېښته

  • خپور شوی په سیاسي

پوښتنه:

د ۲۰۲۴م کال د اګسټ په ۵مه اعلان وشو چې د بنګلدیش لومړۍ وزیرې استعفا کړې او بهر ته تښتېدلې. دا استعفا تر هغو لاریونونو وروسته وشوه چې د میاشتې له پیل راهیسې د دولتي دندو د سهمیه‌بندۍ د سیستم پر وړاندې پیل شول. دا لاریونونه د تېرې میاشتې له نیمايي وروسته په تاوتریخوالي بدل شول او د حاکم حزب ملاتړي له لاریونوالو سره ونښتل. پوځ اعلان وکړ چې قدرت یې نیولی او ولسمشر هم اعلان وکړ چې مجلس یې منحل کړی او لنډمهاله دولت جوړ شوی. داسې پوښتنې مطرح کېږي چې ایا دا لاریونونه پلان شوي وو؟ ایا د پوځ مداخله د توافق له مخې وه؟ او ایا دا موضوع د دغه هیواد پر سر له نړیوالو کشمکشونو سره اړیکه لري؟

ځواب:

د دغو پوښتنو د ځوابولو لپاره لومړی باید لاندې ټکي وڅېړو:

۱. بنګلدیش یوه اسلامي خاوره ده. د دیارلسمې میلادي پېړۍ په لومړیو کې مسلمانانو د بنګال سیمه فتحه کړه؛ دا فتحه د ۱۱۹۲م کال په وروستیو کې د محمد غوري د لښکرکشیو په پایله کې پیل شوه چې تر ډېره وخته یې د هند په شمال کې دوام درلود. بنګلدیش د نفوس له اړخه د نړۍ اتم لوی هیواد دی او شاوخوا ۱۷۱ ملیونه نفوس لري. بنګلدیش د اسیا په سویل کې پروت دی او له میانمار او هند سره ګډه پوله لري. تر ۹۰ سلنه زیات خلک یې مسلمانان دي او اسلام یې رسمي دین دی. د بریتانیې د «تفرقه واچوه او حکومت وکړه» سیاست د یوې برخې په توګه، بریتانیې له «عوامي حزب» چې د بریتانیې د مزدور شیخ مجیب الرحمن په مشرۍ په ختیځ پاکستان (اوسني بنګلدیش) کې و، ملاتړ وکړ. د بریتانیې له ملاتړ سره، دې ډلې په ۱۹۷۱ کې له پاکستان سره تر جګړې وروسته له پاکستانه خپله خپلواکي اعلان کړه.

۲. د بنګلدیش لومړۍ وزیرې، حسینې له خپل پلار، مجیب الرحمن څخه چې هغه وخت د بنګلدیش ولسمشر او د عوامي حزب رهبر و، په میراث واخیست. مجیب الرحمن او د کورنۍ غړي یې په ۱۹۷۵ کې د هغو افسرانو لخوا اعدام شول چې د هغه پر وړاندې یې کودتاه کړې وه. حسینه هغه وخت له هیواده بهر وه، ځکه ژوندۍ پاتې شوه. وروسته په بریتانیا کې اوسېده، تر دې چې په ۱۹۸۱ کې یې هیواد ته د بیا تګ او سیاسي فعالیت اجازه ترلاسه کړه. حسینې لومړی د ۱۹۹۶ او ۲۰۰۱ کلونو ترمنځ د دولت رهبري پر غاړه لرله او بیا له ۲۰۰۹ کال راهیسې تر اوسه په واک کې وه. هغه د روان کال په ټاکنو کې په درغلۍ تورنه شوه؛ په دغو ټاکنو کې د هغې حزب، یعنې عوامي حزب په پارلمان کې غوڅ اکثریت رایې ترلاسه کړې او له ۳۰۰ څخه ۲۳۳ څوکۍ یې ترلاسه کړې؛ له دې سره یې ۹ نورې څوکۍ د متحد حزب وې. نورو حزبونو دا پایلې رد کړې او ټاکنې یې نمایشي وبللې؛ امریکا هم نیوکه پرې وکړه. سره له له دې، د حسینې نظام دا بریا رسماً تایید کړه.

۳. حسینې د خپل حکومت پر مهال هڅه وکړه چې د امریکایانو نفوذ کم او په پوځ، سیاست او نورو مهمو برخو کې د بریتانیې قدرت زیات کړي. هغه له خپلې سیاسي سیالې او د ملي بنګالي حزب له رهبرې، خالدې ضیاء سره په مقابله کې وه. خالدې ضیاء مسولیت له خپل خاوند، جنرال ضیاء الرحمن څخه په میراث وړی و چې په ۱۹۷۷ کې واک ته ورسېد او په ۱۹۸۱ کې د انګلستان اجنټانو له منځه یووړ. خالده ضیاء دوه ځله د ۱۹۹۱-۱۹۹۶ او ۲۰۰۱-۲۰۰۶ کلونو ترمنځ ولسمشره وه. بیا په فساد او له واک څخه په ناړه استفادې تورنه شوه. د ۲۰۲۴م کال د اګسټ په ۵مه د حسینې تر تېښتې وروسته هغه او نور زندانیان ازاد شول. نو په بنګلدیش کې د انګلستان –چې نفوذ یې پیاوړی دی- او امریکا – چې په پوځ او سیاست کې د نفوذ له لارې غواړي واک ترلاسه کړي- ترمنځ سیالي شته. سره له دې تر اوسه د انګلستان نفوذ غالب دی.

۴. حسینه او دولت یې واک ته د اسلام پالو د رسېدو کلک مخالفین وو؛ ځکه چې هغه او حزب یې ملي‌پال سیکولر دي او په غربي استعمار پورې تړلي دي. ځکه خو یې د ۲۰۰۹م کال د اکتوبر په ۲۲مه حزب التحریر، چې د خلافت دولت د بیا تاسیس غوښتنه یې کوله، منع اعلان کړ. په داسې حال کې چې حزب التحریر یو اسلامي سیاسي حزب دی چې د اسلامي اصولو پر بنسټ کار کوي او هڅه یې د مادي اقداماتو له لارې نه، بلکې د سیاسي او فکري مبارزې له لارې ده. د دې ترڅنګ یې د څلورو نورو اسلامي ډلو فعالیت هم منع کړ؛ د حزب التحریر او نورو ډلو ډیر ځوانان یې بندیان کړل او ځینې اسلامي رهبران یې اعدام کړل.

له ۲۰۱۳ کال راهیسې، حسینې د جماعت اسلامي په سیاسي تصفیه پیل وکړ او په دې پلمه یې هغوی وځپل چې د دې ډلې غړي جنګي مجرمین دي چې د بنګلدیش خپلواکي یې رد کړې. د حسینې اصلي موخه د اسلامي جریان حذف و. د جماعت اسلامي له رهبارنو څخه تر اوسه پنځه کسه اعدام شوي او دوه نور یې تر اعدام وړاندې وفات شوي (سرچینه: ۲۰۲۴/۸/۶؛ https://alestiklal.net/)

حسینه د اسلام، د اسلام د حاکمولو او د مسلمانانو د وحدت کلکه مخالفه ده او د یوه سیکولر حزب رهبري یې پر غاړه ده چې پلار يې تاسیس کړی دی؛ پلار یې یو لوی خیانت وکړ چې په ۱۹۷۱م کال کې یې د بریتانیا او په هند کې د هغو د مزدورانو په ملاتړ، ختیځ پاکستان (بنګلدیش) له غربي پاکستان څخه بېل کړ.

۵. بنګلدیش د ودې او پراختیا نشتون او په بهرنیو سیاسي او اقتصادي قدرتونو پورې د تړاو په سبب له سخت اقتصادي ناورین سره مخ دی. اټکل کېږي چې ۱۸ مېليونه بنګالي ځوانان د کار په لټه کې دي او د پوهنتونونو فارغین په لوړه کچه له بېکارۍ سره مخ دي. تر ۴۰ سلنه زیات د ۱۵-۲۴ کلونو ترمنځ بنګالي وګړي نه کار کوي او نه تحصیل. په ۲۰۲۴/۸/۵ بي بي سي د بنګلدیش د اقتصادي وضعیت په اړه راپور ورکړ چې د لندن پوهنتون کې موقت استاد، لطفي صدیقي وايي: «له اقتصادي اړخه په بنګلدیش کې د نظام بدلون حتمي دی او څه چې وشول یوازې د وخت موضوع وه. د حسینې دولت د حکومت حق او قدرت له لاسه ورکړی او د هغې لپاره به هم د سرچینو له کمښت سره مخ وي. بنګلدیش د اقتصادي پاشل کېدو په درشل کې دی.» دې ته په کتو چې د حسینې دولت د خپل هیواد اقتصاد او سرچینې بهرنیو، په ځانګړي ډول بریتانیايي، امریکايي، چینایي او هندي شرکتونو ته ورکړې، خو د پیسو نړیوال صندوق د لوړ سود او سختو شرایطو لرونکو پورونو پورې تړلی. دا موسسې د امریکا او د اسیا پراختیايي چینايي بانک تر تسلط لاندې دي. ځکه خو د بنګلدیش اقتصادي وضعیت سخت بحراني او د انفجار په درشل کې دی.

۶. بنګلدیش د ۲۰۲۴م کال د جولای له لومړۍ نېټې راهیسې د ګومارنې (استخدام) سیسټم پر وړاندې د زده‌کوونکو د لاریونونو شاهد و. دا لاریونونه په دولتي برخه کې سهمیه‌بندۍ د هغه سیسټم د لغوې په پایله کې پیل شول چې ۵۶ سلنه دندې یې ځانګړو ډلو ته ځانګړې کولې. دغه سیسټم ولسمشر او ملاتړو ته یې دا امکان ورکاوه چې خپل ملاتړي او خپلوان وګوماري او مخالفین یې له دولتي دندو بې برخې کړي. د دندو لپاره ځانګړو شوو دغو ډلو کې داسې کسان وو چې له خپل پلار او بچیانو سره یې د ۱۹۷۱م کال په لوی خیانت، د ختیځ پاکستان (بنګلدیش) بېلولو په جګړه کې، چې د بریتانیې او هغې د اجنټانو ملاتړ ورسره و، ګډون درلود.

دا د ګومارنې هغه سیسټم و چې پر وړاندې یې لاریونونه پیل شول او زده‌کوونکو غوښتل چې ګومارنې د فردي وړتیا پر بنسټ وي. دا لاریونونه د نظام د سقوط سبب شول او د بنګلدیش سترې محکمې د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۲۱مه اعلان وکړ چې د سهمیو د بیا راوستلو پرېکړه ناقانونه ده. سره له دې، دغې پرېکړې د لاریونونو مخه ونه شوه نیولی. د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۱۶مه په دغو لاریونونو کې لومړنۍ وژنه وشوه؛ دا پېښه هغه وخت وشوه چې د حسینې د دولت ملاتړو په ډاکه کې پر لاریونوالو په ډبرو او لرګیو برید وکړ.

۷. د دغو لاریونونو د درولو لپاره، د حسینې دولت امر وکړ چې په ټول هیواد کې دې ښوونځي او پوهنتونونه وتړل شي. حسینې همداراز له زده‌کوونکو وغوښتل چې ارام اوسي او ژمنه یې وکړه چې د لاریونونو پر مهال به د هغو ټولو جنایتونو څېړنه وشي چې د وژنې سبب شول. خو لاریونوالو یې خبرې ونه منلې او په ځانګړي ډول یې پر هغې برید وکړ او «د دیکتاتورې سقوط» له شعار سره یې خپلو لاریونونو ته دوام ورکړ. دوی دغه راز د بنګلدیش د ملي راډیو تلویزیون دفتر او لسګونه نور دولتي ودانۍ وسوځولې. دولت هم د انټرنټ خدمتونه پرې کړل. لاریونونه زیات شول او د مړو او ټپیانو شمېر ورځ تر بلې زیاتېده. دولت له دغه وضعیت سره د مقابلې لپاره، د شپې او ورځې ټولو ساعتونو لپاره پر تګ راتګ سخت محدودیتونه وضع کړل او له نظامي ځواکونو یې کار واخیست. پولیسو پر لاریونوالو ډزې وکړې، اوښکې بهوونکی ګاز یې وکاراوه او د هیواد په کچه فوق العاده وضعیت اعلان شو. د امنیت د ټینګښت لپاره پوځیان هم ځای پر ځای شول. د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۱۹مه د ۱۰۵ کسانو د وژل کېدو خبر ورکړل شو. د لومړۍ وزیرې د دفتر ویاند، نعیم اسلام خان اعلان وکړ چې «دولت له مدني چارواکو سره د مرستې لپاره پر تګ راتګ د سختو محدودیتونو لګولو او پوځیانو د ځای پر ځای کولو پرېکړه کړې ده». (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس؛ ۲۰۲۴/۷/۱۹) د لاریونونو د ځپلو لپاره اړیکې، خبري پروګرامونه او ځینې د مبایل خدمتونه پرې شول. لاریونوالو پر یوه زندان برید وکړ او د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۱۹مه یې سلګونه زندانیان ازاد کړل او د زندان ودانۍ یې وسوځوله.

د فرانسې خبري اژانس د راپور پر بنسټ، په بنګلدیش کې په لاریونونو کې د وژل شوو کسانو شمېر شاوخوا ۴۰۹ کسانو ته ورسېد؛ دا شمېر د پولیسو، دولتي چارواکو او ډاکټرانو د معلوماتو له مخې ښودل شوی. داسې ښکاري چې دا لاریونونه د ګومارنې د هغه قانون پر وړاندې د زده‌کوونکو د اعتراض په توګه پیل شول چې ډیری کسان یې له دندو محرومول. دا لاریونونه تر زده‌کوونکو محدود نه شول، د ټولو قشرونو خلک ورسره ملګري شول چې شمېر یې تر ۴۰۰ زرو کسانو رسېده. دا لاریونونه د حسینې د استبدادي حکومت لپاره، چې ۱۵ کاله واک ورسره و، یو جدي ګواښ او ننګونه وګڼل شوه.

۸. د بنګلدیش د پوځ مشر، جنرال وقرالزمان په ۲۰۲۴/۸/۵ نېټه اعلان وکړ چې د حسینې تر استعفا او تېښتې وروسته به دی د هیواد بشپړ مسولیت پر غاړه واخلي او موقعت دولت به جوړ کړي. هغه په رسمي تلویزیون کې وویل: «له تاسو سره ژمنه کوم چې ټولې نارضایتۍ به حل شي». ده زیاته کړه: «هیواد سخت زیانمن شوی، اقتصاد زیان لیدلی او ډیر خلک وږي دي؛ اوس د دې وخت دی چې تاوتریخوالی ودرول شي». (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس؛ ۲۰۲۴/۸/۵)

جنرال وقرالزمان چې تر دې وړاندې د پیاده نظام افسر و، په جون کې د پوځ مشر وټاکل شو. حسینې د لرې کورنۍ اړیکې په سبب باور پرې وکړ او د هغې د سلاکار په توګه یې په دفتر کې و. د هغې د ښځې پلار هم د حسینې په لومړي ځل حکومت کې، له ۱۹۹۶ تر ۲۰۰۱ پورې د پوځ مشر و. وقرالزمان په بریتانیا کې نظامي زده‌کړې کړې او د دفاعي څېړنو په برخه کې له بنګلدیش پوهنتون او په لندن کې له سلطنتي «کینګز کالج» څخه ماسټري لري. دا د حسینې نظام او بریتانیې ته د هغه نیږدې‌والی ښيي. داسې ښکاري چې بریتانیې هغه په بنګلدیش کې د خپل نفوذ خوندي کولو لپاره واک ته رسولی او هوکړه یې کړې چې حسینه د خپل ځان ژغورلو لپاره له هیواده ووځي؛ ځکه چې د هغې شتون وضعیت لا بحراني کاوه او لا ډیرې وینې تویېدې. وروسته له دې پوځ هڅه وکړه چې لاریونوالو ته نږدې شي او وضعیت ارام کړي. ځکه خو په وروستۍ ورځ، د واک تر بشپړ اخیستو وړاندې، پوځ لاریونونو ته اجازه ورکړه او پر لاریونوالو یې ډزې ونه کړې؛ په دغه کار یې غوښتل لاریونوالو ته نږدې شي او وضعیت ارام کړي.

۹. کله چې د پوځ مشر، جنرال وقرالزمان د هیواد د چارو په لاس کې اخیستو خبر ورکړ، ژمنه يې وکړکه چې ژر به موقت دولت جوړوي او د حسینې له حزب پرته به له نورو اصلي مخالفو حزبونو او د مدني ټولنې له غړو سره خبرې اترې کوي. د امریکا د رضایت ترلاسه کولو او د انګلستان د سیاستونو د نفوذ د مخنيوي لپاره، د بنګلدیش ولسمشر د ۲۰۲۴م کال د اګسټ په ۷مه اعلان وکړ چې د نوبل د سولې جایزې ګټونکی، محمد یونس به د دولت موقت ریاست پر غاړه واخلي. د ولسمشر دفتر په بیانیه کې راغلي: «د ولسمشر محمد شهاب الدین، د پوځ لوړپوړو افسرانو او د تبعیض مخالفو زده‌کوونکو د مشرانو په جلسه کې د محمد یونس په مشرۍ موقت دولت د جوړولو پرېکړه وشوه». دغه راز ویل شوي: «ولسمشر له خلکو غوښتي چې له هغه سره له بحران څخه د وتو په برخه کې مرسته وکړي او دا چې پر بحران د غلبې لپاره د موقت دولت جوړول اړين وو.» (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس؛ ۲۰۲۴/۸/۷) وروسته تر دې محمد یونس، چې ۸۴ کلن دی او په اروپا کې اوسده، اعلان وکړ چې د موقت دولت د مشرۍ پر غاړه اخیستو لپاره تیار دی.

نو انګلیس، وروسته له هغه چې مزدوران یې په یوه نظامي هلیکوپتر کې د لاریونونو تر فشار لاندې هند ته وتښتېدل، هڅه وړکه چې د خپل نفوذ له لاسه ورکولو مخه ونیسي. د دولت او مجلس انحلال یې د پوځ د کنټرول په ترلاسه کولو او د محمد یونس غوندې د امریکا پخواني مامور په ټاکلو سره د مجلس تر راتلونکو ټاکنو او د نوي منتخب دولت تر جوړولو اعلان کړ. په دغه ډول یې هڅه وکړه چې د حسینې په ایستلو سره لاریونوال ارام کړي او د محمد یونس، چې امریکا ته وفادار دی، په ټاکلو سره امریکا هم خوشاله کړي. تر دې وړاندې د امریکا پخواني ولسمشر، بیل کلینټن هغه د نوبل د سولې جایزې وړ بللی و.«پروفیسور محمد یونس د نوبل جایزه وګټله. د نوبل د سولې جایزه په ۲۰۰۶م کال کې، له بانک ګرامین سره په ګډه ... او بیل کلینټن محمد یونس ته د دغې جایزې له ورکولو ملاتړ کوي؛ ولسمشر کلینټن په ۲۰۰۲ کې یونس د داسې کس په توګه توصیف کړ چې باید ډیر وخت وړاندې یې د نوبل د سولې جایزه اخیستې وای.» (سرچینه: الجمهور؛ ۲۰۲۴/۶/۸/).

دې ته په کتو چې حسینې تر دې وړاندې له یونس سره مخالفت کړی و او د بنګلدیش محکمې د ۲۰۲۴م کال د جنوري په لومړۍ نېټه هغه د کار قوانینو د نقض په سب په شپږ میاشتو بند محکوم کړی و؛ قاضي خورشید علم دوشنبه د فرانسې خبري اژانس ته وویل چې د نوبل جایزې ګټونکی محمد یونس د بنګلدیش د کار قانون د نقض په سبب په هغه دوسیه کې تورن شوی چې پلویان یې وايي سیاسي انګېزه لري. هغه زیاته کړه چې یونس او همکاران یې د کار قانون له مخې مجرم پيژندل شوي او په شپږ میاشتو بند محکوم دي او د وثیقې له مخې ازاد شوي چې استیناف محکمې ته په تمه شي. د بارک اوباما او بانکي مون په ګډون ۱۶۰ نړیوالو شخصیتونو یو ګډ لیک خپور کړ چې په هغې کې یې د یونس پر وړاندې د قضایي ځورونو د دوام په اړه نیوکه کړې او د هغه د ازادۍ او امنیت په اړه یې اندېښنې ښودلې. (سرچینه: شرق الاوسط؛ ۲۰۲۴/۱/۱)

نو، محمد یونس د تایید وړ کس و؛ انګلستان د حسینې په لرې کولو لاریونونه کم کړل او په امریکا پورې تړلي زاړه کس په ګومارلو یې د امریکا رضایت هم خپل کړ. نو بریتانیا لا هم د پوځ د مشر له لارې د بنګلدیش پر وضعیت کنټرول لري او د هیواد وضعیت یې د حسینې تر تېښتې وړاندې وضعیت ته بېرته یووړ.

۱۰. نو په بنګلدیش کې نړیوالې لانجې او کشمکشونه لا هم دوام لري. څوک چې د استعمارګرو پر نظریاتو تکیه کوي او د هغو د ګټو خوندي کولو په لټه کې دي، په دنیا او اخرت کې زیان کوي. په دنیا کې به د خپلو ګناهونو په سبب رسوا کېږي او په اخرت کې یې هم سخت عذاب په تمه دی.

﴿سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ﴾

ژباړه: ژر به هغه کسان چې مجرمان دي د الله پر وړاندې له حقارت او سپکوالي او سخت عذاب سره مخ شي، د دوی د هغو مکرونو په سبب چې کول يې.

که دغو کسانو عقل لرلی، په نورو هیوادونو په ځانګړي ډول اسلامي خاورو کې به یې د ځان پشان نورو کسانو له برخلیک څخه عبرت اخیستی وای. هغوی یا زنداني کېږي، یا وژل کېږي یا هم په ذلت تښتي. خو دا کسان عبرت نه اخلي او لا هم په خپله ګمراهۍ کې پاتې کېږي. ایا دوی باید د خپل رب لوري ته ونه ګرځي او دین ته یې بابند نه وي؟ ایا دوی باید د هغو کسانو له هڅو ملاتړ ونه کړي چې د نبوت پر منهج د خلافت دولت د بیا تاسیس لپاره کار کوي؟ هغه خلافت چې په اړه یې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ»

ژباړه: بيا به د نبوت په منهج خلافت راشي.

که دوی عقل لرلای، خپل رب ته نه ورګرځېدل؟

﴿إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ﴾

ژباړه: بېشکه په دې کې تذکر او لوی عبرت دی د هغو کسانو لپاره چې زړه لري (تعقل کوي) او په قلبي حضور او توجه سره غوږ نيسي.

۱۴۴۶هـ.ق کال د صفر الخیر ۱۱مه

۲۰۲۴م کال د ګسټ ۱۶مه

د مطلب ادامه...

امریکا د خپلو مسلمانو او یهودو مزدورانو په مرسته د غزې پر وړاندې جګړه پیل کړې!

(ژباړه)

خبر: 

د ۲۰۲۴م کال، د اګېسټ په ۱۱مه، پنټاګون اعلان وکړ چې د امريکا د دفاع وزير لويد آسټین «د اسرایيلو د دفاع لپاره د امریکا د هر ممکن ګام اخیستلو تعهد تایید کړ او اشاره یې وکړه چې د منځني ختیځ په سیمه کې د سیمه‌ییزو کړکیچونو په شدت سره به امریکا په ټوله سیمه کې خپل نظامي ځواکونه او موقعیتونه پیاوړي کړي. د دغه تعهد په دوام، لوید آسټین د آبراهام لینکلن په نوم سمندري بېړۍ، چې په F-35C جنګي الوتکو سمبال ده، د لیږلو امر وکړ، ترڅو د ضربتي ډلو ځای پر ځای کول ګړندي کړي.»

تبصره: 

دا ښکاره خبره ده چې په غزه کې جګړه یوازې د فلسطیني مسلمانانو او د یهودیانو ترمنځ نه؛ بلکې امریکا د ځینو اقداماتو له لارې د یهودیانو لپاره ټول وژنه اسانوي:   

۱.  له یهودي رژيم څخه د امریکا مالي او نظامي ملاتړ، چې په هغه کې وسلې، جګړه‌ییزه بودیجه، ستراتیژیک او نظامي ملاتړ، چې پرته له دغه ملاتړ څخه به دغه اشغالګر رژیم په څو ساعتونو کې له منځه ولاړ شي. 

۲. پر مسلمانو حکامو امر کول چې مخلص مجاهدین او پوځونه د مسجد الاقصی له ازادولو څخه منع کړي. 

۳. کله چې د خپلو مزدورانو لپاره کوم ګواښ احساس کړي، نو په منځني ختیځ کې خپل نظامي حضور زیاتوي.   

سربېره پر دې، امریکا په بشپړه توګه د مسلمانانو پر وړاندې په جګړه کې له یهودي رژیم څخه ملاتړ کوي. 

د امریکا مزدوران په یهودي رژیم کې دا تضمینوي چې خپل سرتیري د امریکا په لومړیو کرښو کې په منځني ختیځ کې ځای پر ځای کړي. نتانیاهو د ۲۰۲۴م کال، د جون په ۲۵مه، د کانګریس په ګډه ناسته کې امریکایانو ته یادونه وکړه او ویې ویل: «موږ سربیره پر دې چې په منځني ختیځ کې خپلې ګډې ګټې ساتو، له امریکايي ځواکونو سره په لیرې پرتو سیمو کې همکاري کوو.» خو د امریکا مزدوران، چې پر اسلامي خاورو واکمن دي، په مستقیمه توګه په هر هغه څه سره چې په لاس کې یې لري، له امریکا سره مرسته کوي. 

د مسلمانانو د حکامو له ملاتړ پرته به د امریکا صلیبي جګړه نه وای پیل شوې؛ ځکه چې امریکا یوازې د سمندرونو له لارې له منځني ختیځ سره وصل ده. امریکا د اردن له لارې وسلې یهودي رژیم ته لیږدوي او له هغه ځایه بیا د هوا له لارې تل ابیب ته رسیږي. د سعودي او فارس خلیج حکام د یهودي رژیم لپاره د سون توکو او اساسي اکمالاتو لپاره ځمکنۍ لار چمتو کوي او د سره سمندر محاصره له منځه وړي. د مصر فرعون د مسلمانانو مجاهدینو او سرتیرو پر مخ د رفح لاره بندوي. د مسلمانانو حکام د امریکا د وسله‌والو ځواکونو لپاره هوایي، نظامي او سمندري اډې برابروي. 

له همدې امله د تعجب وړ نه ده، چې نتانیاهو د ۲۰۲۴م کال، د جون په ۲۵مه اعلان وکړ: «موږ به له امریکا او خپلو عرب شریکانو سره مرستې ته دوام ورکړو.» 

الله سبحانه وتعالی فرمایي: 

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴾ [المائده: ۵۱]

ژباړه: «اې مومنانو، یهودیان او نصرانیان خپل ملګري مه نیسئ. دوی یو د بل ملګري دي او هر څوک چې له تاسو څخه هغوی خپل ملګري ونیسي، له شک پرته چې له هغوی څخه دي. له شک پرته الله تعالی  ظالمانو ته هدایت نه کوي.»

ای مسلمانانو، ای پوځونو او ای د اسلامي امت مجاهدینو! 

څومره نور انتظار کوئ؟ په غزه کې د ټول وژنې له پيل څخه لس میاشتې تېرې شوې او ۷۷ کاله وشول چې یهودي رژيم فلسطين اشغال کړی او د مسلمانانو حکام له یهودو او نصاراوو سره تړونونه لري، هېڅ یو نه عرب او نه هم عجم، پوځونو او د اسلامي امت مجاهدینو ته د یهودي رژیم پر وړاندې د بريد امر نه دی کړی. 

پر دې ټولو سربېره، همدا د مسلمانانو حکام د خپلو پوځونو او مجاهدینو قوت کمزوری کوي او د دوی ځواک له منځه وړي او د خپلو دښمنانو د له منځه وړلو لپاره یې کمزوري کړي. 

دغه حکام د الله سبحانه وتعالی او رسول الله صلی الله علیه وسلم نافرماني کوي او هغه څه ترسره کوي، چې الله سبحانه وتعالی ترې منع کړي دي. روښانه ده چې د دغه امت حکام د مسلمانانو پر اوږو تر ټولو لوی بار دی. له همدې امله واقعي بدلون یوازې هغه وخت راځي چې دغه حکام له منځه لاړ شي او اسلامي دولت بیا تاسیس شي. 

ای مسلمانانو، ای پوځونو او ای د اسلامي امت مجاهدینو! 

وروسته له هغه چې د خپلو حکامو پر واقعیت پوه شوئ، څنګه له کفایي فرض څخه چې ستاسو مکلفیت دی، یعنې د غزې د ملاتړ لپاره جهاد څخه ځان کاږئ؟ تر اوسه نه د لرې او نه د نږدې پوځونو له لوري دغه مکلفیت ترسره شوی دی. 

ایا دغه حکام نه لرې کوئ او د امت د بریا پر وړاندې د خپل دښمن (امریکا) د له منځه وړلو تضمین نه کوئ؟ 

عام مسلمانان هڅه کوي چې خپل مکلفیت ترسره کړي او د مهاجرینو په لاره روان دي، د طاغوتونو پر وړاندې حق خبرې کوي او په دغه لاره کې ظلمونه، ستونزې او کړاوونه ګالي. 

خو ستاسو مکلفیت لا تر اوسه نه دی ترسره شوی. تاسو تر اوسه د انصارو رضی الله عنهم په لاره نه یاست؛ هغوی هغه جنګیالي وو چې د اسلامي دولت جوړولو لپاره یې نصرت ورکړ. د مدينې انصارو د رسول الله صلیه الله علیه وسلم په ملاتړ د عقبې په دویم بیعت کې، چې د مشرکينو پر وړاندې د جګړې بیعت و، واقعي او لوی بدلون راوست.

د عقبې له دویم بعیت وروسته د مدينې انصارو پلان شوي کارونه ترسره کړل چې د اسلامي دولت د جوړېدو لامل شول. موږ د امت پر ټولو پوځونو او سرښندونکو مجاهدینو غږ کوو چې د حزب التحریر ملاتړ وکړي ترڅو د نبوت پر منهج راشده خلافت بیا تاسیس کړي او صلیبی امریکایان له منځه یوسي، نو زموږ غږ ته لبیک ووایئ!

ژباړن: اسرار تکل

د مطلب ادامه...

هند باید ژر تر ژره د بنګله‌دیش د خلکو ګواښل ختم کړي

د راپورونو پر اساس، د ۲۰۲۴م کال د اګېسټ په ۹مه د هند حکومت یوه کمېټه جوړه کړه، ترڅو د هندوستان-بنګله‌دیش د پولې په اوږدو کې پر روان وضعیت څار وکړي. موخه یې دا ده چې په بنګله‌دیش کې د هند د اتباعو او هندو مذهبه بنګله‌دیشیانو خوندیتوب ډاډمن کړي. د دغې کمېټې مشري به د هند د سرحدي ځواکونو د ختیځې قوماندې د اعلی قوماندان د مرستیال پر غاړه وي. د بنګله‌دیش حکومت او خلک باید هند ته ښکاره پیغام واستوي، چې ژر تر ژره دې د دغو پټو ګواښونو مخه ونیسي، په داسې حال کې چې په ورته وخت کې په خپله خاوره کې د ظالمې تښتېدلې حسینې کوربه‌توب کوي.

موږ باید ټول اړین ګامونه واخلو چې په دغه هېواد کې د امریکا-انګلیستان-هند نفوذ او لاسوهنه ختمه کړي. همدارنګه موږ باید د پیلخانې سیمې په ټول‌وژنه کې د هند لاسپوڅي د عدالت منګولو ته وسپارو او د دې تر څنګ یو داسې پیاوړی پوځ جوړ کړو چې د دغه هېواد د حاکمیت او امنیت ساتنه وکړي.

﴿لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا...[المائده: ۸۲]

ژباړه: «ته به د مومنانو په دښمنۍ کې تر ټولو ډېر سخت یهودان او مشرکان ومومې ...»

د حزب التحریر – ولایه بنګله‌دیش مطبوعاتي دفتر

۱۴۴۶هـ.ق کال د صفر ۵مه

۲۰۲۴م کال د اګېسټ ۱۰مه

 

د مطلب ادامه...

د مالي-نیجر-بورکینافاسو درې اړخیز هوکړه لیک

  • خپور شوی په سیاسي

 (ژباړه)

پوښتنه:

په بورکینافاسو، نیجر او مالي کې د نظامي شورا رهبرۍ د ۲۰۲۴م د جولای په ۶مه د نیجر په پلازمېنه نیامي کې د یوې ناستې پرمهال د "کنفډريشن" هوکړه‌لیک د لاسلیکولو خبر ورکړ. ایا د دغه اعلان تر شا کوم نړیوال قدرت دی؟ که داسې وي، نو کوم یو دی؟ یا دا چې دغه هوکړه‌لیک پخپله د دغو دولتونو خپل او داخلي اقدام دی؟ له تاسو ډېره مننه!

ځواب:

د دې لپاره چې موضوع ښه واضح شي، لاندې مسایلو ته کتنه کوو:

۱ـ دغه دری دولتونه له هغو انقلابونو وروسته چې په ۲۰۲۰م -۲۰۲۳م کلونو کې رامنځته شول، د غرب مزدوران شول او د هغه په امر عمل کوي؛ لکه څنګه چې موږ د ۲۰۲۰م د سپټمبر په لومړۍ نېټه د پوښتنې په ځواب کې د ګویتا اسیمي په رهبرۍ د مالي د انقلاب په اړه، همداراز د ۲۰۲۳م د فبرورۍ په ۷مه مو د پوښتنې په ځواب کې د ابراهیم تراوري په رهبرۍ د بورکینافاسو د انقلاب په اړه او همدارنګه د ۲۰۲۳م د اګېسټ په ۱۵ مو د عبدالرحمن تیچاني په رهبرۍ د نیجر د انقلاب په اړه ځوابونه ویلي وو. دا دری واړه خاورې اسلامي دي.

الف: مالي اسلامي خاوره ده، چې اسلام په یوولسمه پېړۍ کې هلته رسېدلی او اوس هم په مالي کې د اسلام دین تر ټولو مخکې دی، چې شاوخوا ۹۰سلنه خلک یې مسلمانان دي، ۵ سلنه نصرانيان او ۵ سلنه یې د نورو دینونو پیروان دي. پلازمېنه یې باماکو ده.

ب: بورکینافاسو د افریقا په لویدیځ کې هغه دولت دی، چې اسلامي خاوره ګڼل کېږي. د ۲۰۰۶م کال د احصایې له مخې تر ۶۰.۵٪ ډېر اوسېدونکي یې مسلمانان دي، شاوخوا ۲۳٪ نصرانيان او پاتې یې د نورو دینونو پیروان دي. د دې خاورې مساحت ۲۷۴۲۰۰ کیلومتره مربع دی، د اوسېدونکو شمېر یې ۲۱۵۱۰۱۸۱ کسانو ته رسېږي او د خپل اقتصاد په برخه کې پر زراعت تکیه دی او "واګادو وګو" یې پلازمېنه ده، چې د اسلامي خاورو یو مهم ښار ګڼل کېږي.

ج: نیجر د افریقا په لویدیځ کې موقعیت لري او د نیجر سيند ته یې نسبت ورکول کېږي، نو ځکه د نیجر په نوم یادېږي. دا خاوره د جنوب لخوا له نایجریا او بینین سره او د لویدیځ لخوا له بورکینیافاسو او مالي سره او د شمال لخوا له الحزایر او لیبیا سره ګډه پوله لري؛ په داسې حال کې چې تیچاد له ختیځې خوا ورسره ګډه پوله لري. په ټولیزه توګه د نیجر مساحت شاوخوا ۱۲۷۰۰۰۰ کیلومتره مربع دی. نیجر اسلامي خاوره ده او اسلام د دې خاورې تر ټولو لوی دین دی چې په دې خاوره کې د مسلمانانو شمېر ۹۹.۳٪ ته رسېږي. نیجر ته په ۱۵مه پېړۍ کې اسلام د سونګای د حاکمیت د پراخوالي او د عربي مراکش او مصر د صحرا له لارې د سوداګریزو اغېزو په سبب خپور شوی دی او د دې خاورې پلازمېنه نیامي ده.

په دې ترتیب هغه انقلابونه چې په ۲۰۲۰ او ۲۰۲۳م کلونو کې په مالي، نیجر او بورکینافاسو کې رامنځته شول، د امریکا په سرپرستۍ او ملاتړ وو.

۲ـ یادو دریو دولتونو د ۲۰۲۳م د سپټمبر په ۱۶مه نېټه "د ساحل دولتونو تړون" په نیجر کې د افریقا د غربي دولتونو د اقتصادي ډلې د نظامي احتمالي مداخلې د ګواښونو پر ضد د ګډ دفاعي ځواک د رامنځته کېدو لپاره ترسره کړ.

د مالي ولسمشر "عاصمي ګویتا"، د نیجر ولسمشر جنرال "عبدالرحمن تیاني" او د بورکینیا ولسمشر "ابراهیم تراوري" د ۲۰۲۳م په سپټمبر کې تړون لاسلیک کړ، چې د مالي د بهرنیو چارو وزیر "عبدالله دیوب" په دغه سازمان کې څرګنده کړه: «ډېر ژر به د دغو دریو دولتونو تر منځ د نظامي او اقتصادي هڅو یو ترکیب رامنځته شي.»

دغه ګډ تړون چې د مالي، بورکینافاسو او نیجر رهبرۍ د ۲۰۲۳م د سپټمبر په ۱۶مه لاسلیک کړ، په اصل کې "د ساحلي دولتونو ایتلاف" جوړوي او د ایتلاف د تاسیس میثاق له ۱۷ مادو څخه جوړ شوی، چې لومړۍ ماده یې د دغه تړون نوم "لیبتا-ګورما" بیانوي او لاسلیکوونکو اړخونو د ساحلي دولتونو د ایتلاف پر رامنځته کېدو هوکړه کړې او په "AES" سره اختصارېږي. د دغه تړون د دویمې مادې پر اساس، له دغه تړون څخه موخه د یوه ټولیز جوړښت رامنځته کېدل او د لاسلیکوونکو اړخونو لپاره متقابلې مرستې دي. همدارنګه د دغه میثاق په ۶مه ماده کې راځي: «د دغه ایتلاف د یوه لوري پر رهبرۍ او ځمکنۍ بشپړتیا برید کول، په حقیقت کې د نورو لپاره دښمني ګڼل کېږي او همدا مسله ده چې متقابله همکاري لازمي کوي او د امنیت د ټینګښت په موخه وسلوال ځواکونه تنظیمېږي.» د دغه تړون په ۱۱مه ماده کې راځي: «دا یو پرانیستی ایتلاف دی، چې هر بل دولت له دغو دریو دولتونو سره په ورته جغرافیوي، سیاسي، ټولنیز او فرهنګي واقعیتونو کې یو ځای کېدلی شي او د دغه تړون موخې منلی شي.» (سرچینه: د الجزیرې څېړنیزه موسسه / ۲۵جون ۲۰۲۴م)

دا ایتلاف چې دغه درې دولتونه یې جوړوي، پخپله ۶مه او ۱۱مه ماده کې بیانوي، چې د دغه ایتلاف له رامنځته کېدو څخه موخه د پردیو د احتمالي نظامي مداخلو په ځانګړې توګه د فرانسې پر وړاندې مقابله او غبرګون دی؛ هغه احتمالي نظامي مداخلې چې د افریقا د غربي دولتونو د اقتصادي ډلې له لارې ممکنې دي او له دغه ایتلاف څخه موخه د یرغل په حالت کې د فرانسې د بهرني نظام زیانمنول دي. د دغه ایتلاف بل هدف دا دی، چې د افریقا د لویدیځو دولتونو د اقتصادي ډلې په دننه کې درز رامنځته کړي؛ لکه څنګه چې د دغه تړون له ۱۱ مادې څخه څرګندېږي او هم له دغه ایتلاف سره د یو ځای کېدو په موخه د اقتصادي ډلې د غړو دولتونو له هڅولو څخه معلومېږي.

۳ـ مالي، نیجر او بورکینافاسو د ۲۰۲۴م د سپټمبر په ۶مه د کنفډريشن هوکړه لیک د رامنځته کېدو خبر ورکړ او په همدغه تاریخ دغو هېوادونو د نیجر په پلازمېنه کې لاسلیک کړ، چې په حقیقت کې د ساحلي دولتونو ایتلاف د هوکړه لیک بشپړوونکی و، کوم چې په لومړۍ ناسته کې لاسلیک شو.

«بورکینافاسو، مالي او نیجر چې د افریفا په ساحلي سیمه کې پراته دي؛ د شنبې په ورځ یې خپل اتحاد د یوه کنفډريشن په توګه اعلان کړ. دغو درې ګونو دولتونو په خپله وروستۍ بیانیه کې، د خپلې لومړۍ ناستې په بهیر کې د شنبې په ورځ د نیجر په پلازمېنه نیامي کې وویل: «د دغو دریو دولتونو مشرانو تصمیم نیولی، چې دغه غړي دولتونه باید له یوه ابتدایي پړاو څخه یوه ژور پړاو ته لاړ شي او له همدې امله یې هوکړه رامنځته کړه، چې د بورکینافاسو، مالي او نیجر تر منځ "د ساحلي دولتونو کنفډريشن" په نامه یو کنفډريشن جوړوي.» (سرچینه: الاحاد الاماراتیة ۶ جولای ۲۰۲۴م)

۴ـ که څه هم امریکا په دې اړه مستقیمې څرګندونې نه دي کړې؛ خو ټولې نښې پر دې دلالت کوي چې امریکا د پردې تر شا د ساحلي دولتونو د کنفډريشن د تاسیس هڅه کوله او امریکا غواړي چې له دغه کنفډريشن څخه د یوې ساتونکې کلا په توګه ګټه واخلي، ترڅو په دغو دولتونو کې یې مزدوران د "اکوواس" ډلې له فشارونو څخه خوندي کړي؛ په ځانګړې توګه دغه درې دولتونه چې تقریبا محاصره دي او اوبو ته د نه لاسرسي په سبب یې سوداګري له ستونزو سره مخ ده. له بل اړخه امریکا غواړي چې دغه درې هېوادونه باید یو ایتلاف وي، ترڅو د "اکوواس" پر وړاندې ودرېږي؛ هغه اکوواس چې فرانسه او بریتانیا پرې تسلط لري. همدارنګه همدا اوس د دغه کنفډريشن په اړه د "اکوواس" ډلې په دننه کې نیوکې راپورته شوې دي او د هغو د اصلاح غوښتنه یې کړې او دغه نیوکې د سنېګال د ولسمشر په خبرو کې څرګندې شوې. په دې معنا چې د کنفډريشن په لوري له "اکوواس" څخه د دغو دولتونو وتل یوه ممکنه چاره شوې ده.

۵ـ نو دغه کنفډريشن خپلسری او بې‌حسابه نه و، بلکې امریکا د دغو دریو مزدورو دولتونو تر منځ دغه کنفډريشن رامنځته کړ، ترڅو له دې لارې خپلې مستعمرې خوندي کړي او د اروپا په ځانګړې توګه د فرانسې د نفوذ مخه ونیسي، چې یو ځل بیا خپلو مستعمرو ته را ونه ګرځي. همدارنګه هغه پلانونه او اقدامات چې دغو دولتونو له دې اتحادیې وړاندې ترسره کړي، پر دې مسله ټینګار کوي چې ځینې پلانونه یې په لاندې ډول دي:

ا- بورکینافاسو او نیجر د ۲۰۲۳م د نومبر په میاشت کې اعلان وکړ، چې د ساحل د پنځه ګونو دولتونو ډلې د کار له ځواک څخه ووتل؛ لکه څنګه چې مالي هم د ۲۰۲۲م کال په مې میاشت کې د ساحل د پنځه ګونو دولتونو ډلې د کار له ځواک څخه ووت. بورکینافاسو او نیجر د شنبې په ورځ د ساحلي دولتونو له ډلې څخه د وتلو اعلان وکړ؛ البته دا د مالي له وتلو څخه یو نیم کال وروسته وو، چې له افریقایي ټولنې څخه بهر شو. د بورکینافاسو او نیجر حکومتونو په ګډه بیانیه کې چې د بورکینافاسو رسمي خبري مرکز نشر کړه، داسې راغلي وو: «دا د رهبرۍ تصمیم دی، چې له ژورې ارزونې وروسته دغه ډله او د هغې کړنلاره رامنځته شوې ده.» دا بیانیه زیاتوي: «په ساحل کې د پنځه ګونې ډلې لپاره ممکنه نه ده، چې د ساحل اړوند ملت د زیان لپاره د پردیو ګټو ته خدمت وکړي؛ دا خو څه کوې چې یو قدرت دې د ګمراه کوونکي او ماشومانه شراکت په نامه د فشار له لارې زموږ د ملت او دولت د حاکمیت له حق څخه منکر شي. نو بورکینافاسو او نیجر په بشپړ وضاحت سره له دې سیمې د وتلو تاریخي مسوولیت پر غاړه لري.» (سرچینه: انادولو خبري اژانس؛ ۳ اکتوبر ۲۰۲۳م)

د مالي نظامي شورا د یکشنبې په بیانیه کې خبر ورکړ، چې هغه څو ملتي نظامي ځواک له ساحلي سیمې څخه د افریقا لویدیځ ته لاړ، چې په ۲۰۱۴م کال د جهادیانو پر ضد رامنځته شوی و. نظامي شورا د ځواکونو د وتلو دغه تصمیم په دې توجیه سره ونیو، چې مالي د ساحل د پنځه ګونو دولتونو د ډلې له اداره کولو څخه منعه شو؛ په داسې حال کې چې وړاندوینه داسې وه، چې باماکو به د ۲۰۲۲م کال په فبرورۍ کې د موریتانیا، چاد، بورکینافاسو او نیجر دولتونو د رهبرۍ لپاره د دغه کنفرانس کوربه وي؛ د اجازې نه ورکولو لامل د مالي داخلي بې ثباتي ښودل شوې وه، چې نظامي انقلاب یې شاهد و او د دغه نظامي انقلاب پر اساس نظامي شورا قدرت ته ورسېده. (سرچینه: فرانس ۲۴؛ ۱۶ مې ۲۰۲۲م)

ب: هر یوه مالي، نیجر او بورکینافاسو د ۲۰۲۴م کال په جنوري کې له "اکوواس" څخه د وتلو دلیل دا اعلان کړ، چې د فرانسې له نفوذ څخه ځان خلاصوي او د ترورېزم پر وړاندې د مبارزې په پلمه د هغې نظامي لاسوهنو ته نوره اجازه نه ورکوي؛ همدارنګه په دې بیانیه کې راغلي دي: «مالي، بورکینافاسو او نیجر د یکشنبې په ورځ د افریقا د لویدیځو دولتونو له اقتصادي ډلې (اکوواس) څخه د وتلو تصمیم ونیو.» په دې ګډه بیانیه کې چې د ساحل د دری ګونو دولتونو لخوا صادره شوه، داسې راپور وړاندې شوی چې درې ګوني دولتونه به له "اکوواس" څخه چې ۱۵ غړي لري، ډېر ژر بهر شي. درې ګوني دولتونه هغه دي، چې رهبري یې نظامي شوراوې او لنډمهاله انتقالي حکومتونه پر غاړه لري. دا بیانیه زیاتوي: «اکوواس له پردیو څخه پر اغېزمنتیا او خپلو باورونو ته پر خیانت تورن دی، چې دغه اغېزمنتیا او خیانتونه د دغو دریو دولتونو لپاره ګواښ دی.» (سرچینه: انادولو خبري اژانس؛ ۲۸ جنوري ۲۰۲۴م)

۶ـ ټول دغه موارد څرګندوي چې دغه درې ګوني دولتونه د فرانسې تر نفوذ او اغېز لاندې سازمانونو څخه بهر شول، ترڅو د فرانسې له اغېز څخه ځان وژغوري. مګر دا لرې خبره ده چې دغه دولتونه دې په خپله اراده او تصمیم د امریکا له ملاتړ پرته دغه ډول اقدام وکړي؛ بلکې د امریکا په امر یې کنفډريشن رامنځته کړ او د هغې په غوښتنه او اراده و، ترڅو "اکوواس" ټوټه ټوټه کړي او یا یې کمزوری کړي. همدغه دلیل دی چې په دغو دریو مهمو هېوادونو کې، چې ۷۰ میلیونه اوسېدونکي لري، د فرانسې نفوذ له تزلزل سره مخ دی.

دغه درې دولتونه د انرژۍ او معادنو په برخه کې پرېمانه سرچینې لري، چې د فرانسې شرکتونو ورڅخه ګټه اخیسته، خو له دې وروسته همدغه کنفډريشن او د رهبرۍ دغه بصیرت ورته یو ګواښ دی، چې د ساحل په سیمه کې به ډېر دولتونه د فرانسې د نفوذ له دایرې څخه وباسي. هغه بې‌ثباته حکومتونه دي، چې د دغو خاورو د سرچینو لوټلو ته یې د فرانسې په واسطه زمینه برابره کړې ده او د دې لامل شول چې له حکامو څخه دې شدید فقر او پراخ فساد په میراث پاتې شي. د دغو نويو واقعیتونو پر اساس امریکا هغه نظامیان چې ورسره په اړیکه کې ده، د ترورېزم پر وړاندې د مبارزې، د تمرین ورکولو او نظامي ملاتړ تر نامه لاندې ځان ته جذبوي او فرېب ورکوي.

په ټوله کې ویلی شو چې د دغو دریو دولتونو د رهبرانو مقاومت د فرانسې پر وړاندې یو لوی ګواښ ګڼل کېږي، چې د فرانسې د نفوذ پر وړاندې رامنځته شوی دی، که څه هم د فرانسې نفوذ دلته له ډېر وخت راهیسې دوام درلود.

۷ـ په دې توګه واضح کېږي چې د اسلامي خاورو حکام د اسلامي خاورو تابعیت او پیروي له یوه استعمارګر دولت څخه بل استعمارګر دولت ته سپاري؛ دوی فرانسې ته شا کوي چې د مسلمانانو شتمنۍ یې لوټلې؛ خو امریکا ته مخ اړوي، هغه امریکا چې د مسلمانانو پاتې شتمنۍ یې چې له فقر او بېوزلۍ سره مخ دي، غلا کوي. داسې لکه مسلمانان چې د خپلو خاورو له حاکمیت او کنټرول څخه عاجز وي؛ که څه هم دغه تریخ واقعیت ټولې اسلامي خاورې نیولې دي، خو د افریقا په خاورو کې د نورو په پرتله شدید او ژور دی.  

نو په هره کچه چې د مسلمانانو سیاسي ځيرکتیا او درک د خپل دین په اړه زیاتېږي او په دې باوري کېږي چې د دنیا او اخرت له عذاب څخه د خلاصون یوازینۍ لاره پر دین منګولې لګول دي، په همغه اندازه د الله سبحانه وتعالی رضایت ته نږدې کېږي او د استعمارګرو کفارو پر وړاندې یې کینه او نفرت زیاتېږي؛ هغه استعمارګر کفار چې د دوی د خاورو شتمنۍ خوري او دوی ته یې پر ځای فقر او بېوزلي پرېږدي. همدغه سیاسي ځيرکتيا او درک دی چې مسلمانانو ته همت ورکوي او د دین د اقامې او د اسلامي دولت د تاسیس له لارې د اسلامي ژوند د بیا راګرځولو لپاره دوی ته ځواک بښي؛ هغه اسلامي دولت چې مسلمانانو ته یووالي ورکوي، هغه دویم راشده خلافت دولت چې د نبوت پر منهج له ظالمو پاچاهانو وروسته تاسیس کېږي؛ هغه ظالم پاچاهان چې اوسمهال مسلمانان د دوی په عصر کې ژوند کوي.

موږ د الله سبحانه وتعالی په مرسته په هغه پړاو کې یو، چې د صبر کاسه مو ډکه شوې او مسلمانان یوازې یو ګام د خلافت دولت له تاسیس، د اسلامي خاورو له یو ځای کولو او د هر استعمارګر کافر دولت له شړلو څخه لرې دي؛ بلکې هغو دولتونو ته به هدایت لېږي.

له شک پرته چې د دغه ډول واقعیت راوستل د الله سبحانه وتعالی لپاره سخت نه دي. رسول الله صلی الله علیه وسلم په هغه حدیث کې چې احمد له حذیفه رضی الله عنه څخه روایت کړی، فرمایلي دي:

«...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ»

ژباړه: وروسته به جبریه پاچاهان راځي، تر هغه وخته چې الله (سبحانه وتعالی) وغواړي، کله چې وغواړي هغه به له منځه یوسي او وروسته به د نبوت پر منهج خلافت راځي؛ بيا چوپ شو.

۱۴۴۶هـ.ق کال د محرم الحرام  ۱۸مه

۲۰۲۴م کال د جولای ۲۴مه

ژباړن: ابوبکر منصور

د مطلب ادامه...

افغانستان ته د ملګرو ملتونو د ځانګړي راپورتر پر راتګ بندېز د ستایلو دی؛ خو د «رأس الکفر» د نفوذ جرړې باید وایستل شي

د افغانستان د حکومت ویاند له دویچه‌وله سره په مرکه کې اعلان کړه چې د ملګرو ملتونو د بشر حقونو ځانګړی راپورتر ريچرډ بېنېټ افغانستان ته له راتګه منع شوی. نوموړي ټینګار وکړ چې «بېنېټ د افغانستان پر وړاندې د پروپاګند لپاره مامور شوی و او داسې څوک نه دی چې پر خبرو يې باور وشي.»

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر د دغې پرېکړې هرکلی کوي او هیله لري چې دا ډول پرېکړې تعمیم ومومي، لا پراخې او لا هر اړخیزې شي. ريچرډ بېنېټ د لویو دولتونو او بنسټونو د سیاستونو پلی کوونکی دی، خو په حقیقت کې امریکا او ملګري ملتونه «د کفر امامان» دي او د سیاسي اسلام د ځپلو، د کفري عقایدو دودولو او د مسلمانانو د منحرفولو اصلي عوامل ګڼل کېږي. نو د افغانستان حکومت باید د دغو کسانو پر هدف ګرځولو سربېره، د فساد، جنایت او کفر ريښې هم له منځه يوسي.

په داسې حال کې چې ريچرډ بېنېټ د ملګرو ملتونو مامور دی؛ خو له بده مرغه د دغه سازمان سیاسي استازولي (یوناما) لا هم په افغانستان کې فعاله ده. یوناما د غربي ارزښتونو او بشر حقونو په دودولو او د مسلمانانو په منحرفولو کې فعاله ونډه لري؛ په خپلو راپورونو کې په ښکاره پر اسلام برید کوي او د اسلام احکام «ظالمانه» بولي. د یوناما یوه دنده په افغانستان کې د بشر حقونو دودول دي، په داسې حال کې چې د بشر حقونه غیر شرعي مفهوم دی چې کفري ارزښتونه رانغاړي او د لویو قدرتونو لخوا د نفوذ او ځپلو د وسیلې په توګه کارول کېږي. په اوسني وخت کې د بشر د حقونو ادعا کوونکي د بشر د تاریخ تر ټولو ستر جنایتکاران دي.

نن مسلمانان د خلافت په نشت کې د غربي سیاسي نظم او بنسټونو په لومه کې ګیر دي. غربي بنسټونه په څو اړخیز ډول عمل کوي او د یوه فرد په محدودولو یې مخه نه شي نيول کېدی. غربي قدرتونه د «ګواښ او تطمیع» سیاست په کارولو هڅه کوي چې په افغانستان کې خپل نفوذ پراخ کړي او مجاهدین د اسلام له پلي کولو منحرف کړي. د بشر حقونو د څار سازمان د ښځو برخې مرستیالې، هیډر بار خبرداری ورکړی چې پر ريچرډ بېنېټ بندیز د کار پای نه دی او دوی به له نورو لارو خپل فعالیت ته دوام ورکړي. هغې په یو ډول مدني بنسټونو ته ـ چې له غرب سره ارزښتي، سیاسي او استخباراتي اړیکه لري ـ اشاره وکړه.

نو د افغانستان حکومت باید د دغو کسانو پر محدودولو سربېره، په اساسي ډول د غربي بنسټونو، نا دولتي سازمانونو (NGOs)، غربي پروسو او دغه راز د استعمار د اقتصادي او سیاسي نفوذ جرړې وباسي. دا چاره یوازې هغه وخت شونې ده چې دويم راشده خلافت دولت تاسیس شي او د نوي نړیوال نظم په حاکمولو سره اسلامي امت د هغو دولتونو او سازمانونو له څو اړخیزې محاصرې خلاص کړي چې «رأس الکفر» بلل کېږي.

وَإِن نَّكَثُوا أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ [التوبه، ۱۲]

ژباړه: «او كه دوی تر ژمنې وروسته خپلې لوړې ماتې کړې او ستاسې پر دين يې بد وويل (نو تاسو هم) د كفر له مخکښانو سره وجنګېږئ؛  ځکه دوى پر ژمنو نه درېږي، ښایي (د تورې په زور له ژمنې ماتولو او کفر څخه) لاس واخلي.»

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د مطلب ادامه...

له ازبکستاني پلاوي سره تعامل او تود هرکلی يې له ظالمو حکامو څخه د ملاتړ څرګندوی دی Featured

د ازبکستان لومړی وزير عبدالله عارف‌اف د يوه اقتصادي پلاوي په مشرۍ کابل ته راغی او د افغانستان د حکومت له لوړپوړو مقاماتو سره يې وليدل. د دې ليدنې په پايله کې د ازبکستان او افغانستان تر منځ د اقتصاد، انرژۍ، ټرانسپورټ او سوداګرۍ په برخو کې د ۲.۵ ميليارډ ډالرو په ارزښت د همکارۍ ۳۵ تفاهم ليکونه لاسليک شول.

د افغانستان حکومت په داسې حال کې په پراخه سينه د ازبکستاني پلاوي هرکلی کوي چې ازبکستان په منځنۍ اسيا کې د مسلمانانو، دعوتګرانو او مجاهدينو ـ چې د اسلام د اقامې غوښتونکي دي ـ په ځپلو کې فعال رول لري. له بل اړخه ازبکستان هغه هيواد دی چې په تېر کې يې خپله هوايي اډه د افغانستان د اشغال لپاره امريکا او ناټو ته په واک کې ورکړې وه او د افغانستان په شل کلن اشغال کې يې د تامينوونکي رول درلود. همدا دليل دی چې ازبکستان د امريکا لپاره په سيمه کې د اسراييلو په څېر ارزښت لري.

ازبکستان هغه خاوره ده چې د اسلامي لښکر په واسطه فتح او د خلافت د حاکميت تر چتر لاندې راغله او د بخاري، ترمذي او ابو منصور ماتريدي رحمهم الله پشان سترو علماوو يې په ايماني فضا کې ژوند کاوه. خو له بده مرغه دغه خاوره نن د جابرو حکامو تر واکمنۍ لاندې ده چې د دغې خاورې بچيان د اسلام په جرم ځپي. د افغانستان د حکومت لخوا د ازبکستاني پلاوي تود هرکلی له ظالمو حکامو څخه د ملاتړ څرګندوی دی، په داسې حال کې چې اصلي مکلفيت يې بايد له مظلوم ملت څخه دفاع وي چې هره ورځ د دغو حکامو تر پښو لاندې ځپل کېږي. د مرکزي اسيا مسلمانان او جهادي ډلې په افغانستان کې د مجاهدينو واک ته رسېدو ته خوښ وو او د پولو د ماتېدلو او د دوی د خاورو د ازادۍ هيله يې لرله، خو د مرکزي اسيا له ظالمو ديکتاتورانو سره د حاکم نظام نږدې تعامل د هغوی هيلې په ناهيلۍ بدلې کړې او په سياسي او اقتصادي تعاملاتو سره يې دا ذهنيت را منځ ته کړ چې د دې پر ځای چې حاکم نظام ډېر د مرکزي اسيا د مسلمانانو تر څنګ ودرېږي، د تاريخ په ناسم لوري او د ظالمو ديکتاتورانو په څنګ کې قرار لري.

ازبکستان کوم ځواکمن هيواد نه دی چې د خپلواکو سياسي اړيکو او لويو اقتصادي پروژو د پر مخ وړلو وړتيا ولري، بلکې پخپله يو تابع دولت دی چې د امريکا او روسيې په نيابت په افغانستان کې استعماري موخې پر مخ وړي. په واقعيت کې د ازبکستان د دغو وعدو او اقتصادي پروژو تر شا سياسي او استخباراتي موخې پرتې دي. که څه هم د افغانستان حکام سيمه‌ييزو اقتصادي پروژو ته د «ګټلو ـ ګټلو» لوبې په سترګه ګوري، خو که دغو پروژو ته د اسلامي سياست له زاويې وکتل شي، دا د «ګټلو ـ بايللو» لوبه ده چې افغانستان پکې بایلونکی لوری دی.

لوی اقتصاد جوړول د اسلام له احکامو سره په ټکر کې نه دی، خو که اسلام معيار و نه نيول شي او بر عکس اقتصاد «محور» وګرځول شي، دا چاره د دې لامل کېږي چې حکومت په پانګوال نظام بدل شي. دا سياستونه څرګندوي چې زموږ حکام اسلامي حللارې غير واقعي ګڼي او څنګ ته کوي يې او پراګماټيک او واقعيت‌پال سياست مخته وړي. که حکام د اسلام له سياسي، اقتصادي او اجتماعي نظام څخه واضح درک نه لري، نو بايد حزب التحرير يا نورو جريانونو ته چې دغه درک لري، مراجعه وکړي. له دې پرته بايد خلک په فتنه کې وا نه چوي؛ ځکه له ظالمو حکامو څخه هرکلی د دې لامل کېږي چې د افغانستان خلک د ښه او بد په پېژندلو کې له تېروتنې سره مخ شي او و نه شي کولی چې د جابر او عادل تر منځ توپير وکړي.

حکام بايد وپوهېږي چې يوازې په دويم راشده خلافت سره اسلام تطبيقېدلی شي، تمکين موندلی شي او اسلامي امت له نورو امتونو ځانګړی کېدی شي. خليفه هغه څوک دی چې د اسلام پر بنسټ ځواکمن تمدن تاسيسوي او له ظالمانو سره د تعامل پر ځای د مظلومانو مرستې ته وردانګي. په واقعيت کې هغه کسان چې يوازې له الله سبحانه و تعالی څخه مرسته غواړي، د اسلام په تطبيق کې صبر غوره کوي او په خپل سياست کې تقوا رعايتوي، الله سبحانه و تعالی دغه شان انسانانو ته خلافت او نړيوال قدرت ور په برخه کوي او د ځمکې وراثان يې ګرځوي.

قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا ۖ إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ [الاعراف، ۱۲۸]

ژباړه: موسی خپل قوم ته وويل: له الله مرسته وغواړئ او صبر وکړئ. بېشکه ځمکه د الله ده او هغه له خپلو بندګانو څخه هغه چا ته، چې خوښه يې شي، (له نورو څخه) په ميراث ورکوي او (غوره) عاقبت د متقيانو لپاره دی.

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د مطلب ادامه...
Subscribe to this RSS feed

اسلامي خاورې

اسلامي خاورې

غربي هېوادونه

ټول لینکونه

د پاڼې برخې