(ترجمه)

کافر استعمارگر و حاکمان دست‌نشانده و نالایق سرزمین‌های اسلامی، از موج همدلی و اتحاد امت مسلمان با مردم فلسطین، که با عملیات "طوفان الأقصى" شعله‌ور شد، شوکه شدند. این در حالی بود که بیش از صد سال برای ایجاد تفرقه میان مسلمانان تلاش کرده بودند. اگرچه در عرصه سیاسی موفق شدند و سرزمین‌های اسلامی را به بیش از پنجاه پاره تقسیم کردند، اما هرگز نتوانستند دل‌ها و احساسات آنان را از هم جدا کنند.

با وجود فتنه‌انگیزی‌ها، جنگ‌افروزی‌ها و ترویج ملی‌گرایی، قوم‌گرایی و دیگر تعصبات پوسیده، باز هم مسلمانان هرگاه یکی از برادرانشان در رنج افتاده، همچون یک پیکر واحد با او همدردی کرده‌اند؛ آن‌گونه که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم فرمودند:

«مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ مَثَلُ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى» (رواه بخاری)

ترجمه: مثال مٶمنان در دوستی، دلسوزی و مهربانی با یکدیگر، مانند یک پیکر است که اگر عضوی از آن شکایت کند(برنجد) سایر اعضاء آنرا در بیداری و تب همرای می­کنند.

برای مقابله با این روحیه‌ی قدرتمند و الهام‌گرفته از ایمان، کافر استعمارگر به همراه حکام فاسد و علمای درباری‌شان نشستند تا ببینند چطور می‌توانند این اتحاد را در هم بشکنند. این‌بار، حتی رکن سوم اسلام یعنی روزه را هدف قرار دادند. آن‌ها از علمای مزدور خواستند تا فتوایی مطابق خواسته‌های اربابان غربی، به‌ویژه حزب ترامپ، صادر کنند؛ فتوایی که برخلاف نظر روشن و راجح شرعی است، و روز عید فطر را بر اساس مرزهای تحمیلی سایکس-پیکو تعیین می‌کند، نه بر اساس رؤیت واحد هلال ماه که اسلام به آن فرمان داده است.

این اختلاف، به‌روشنی نشان می‌دهد که موضوع نه اختلاف فقهی، بلکه توطئه‌ سیاسی علیه اسلام و وحدت امت است. چگونه می‌توان از رژیم‌هایی که اساساً با اسلام بیگانه‌اند و با آن سر ستیز دارند، انتظار پایبندی به شریعت داشت؟ آن‌ها نه نظام اقتصادی اسلام را اجرا می‌کنند، نه به عبادات اسلامی توجهی دارند؛ نه نماز و روزه را واجب می‌شمارند، نه زکات را از ثروتمندان می‌گیرند و به نیازمندان می‌رسانند.

اما هرگاه پای منافع شان در میان باشد و بخواهند تفرقه‌ای در امت بیندازند، علمای درباری را به میدان می‌فرستند تا فتواهایی به سفارش آن‌ها صادر کنند. این علما همیشه آماده‌اند برای خوشنودی سلطان فتوا دهند، اما هنگامی که امت به صدای آن‌ها نیاز دارد -برای وحدت، برای دفاع از مظلومان، یا برای یاری فلسطین عزیز- خاموش می‌مانند.

پس باید هوشیار باشیم، به این‌گونه علما اعتماد نکنیم، و دین‌مان را از زبان آن‌ها نگیریم.

توطئه‌ی رژیم‌ها علیه شعائر اسلامی، امر آشکار است و به‌ویژه زمانی نمایان‌تر می‌شود که اجرای این شعائر با نقشه‌های آنان برای تفرقه‌افکنی در امت در تضاد قرار گیرد. نمونه‌ی روشن آن را امسال در برخی کشورهای عربی دیدیم، جایی که مسلمانان را وادار کردند روز عید را روزه بگیرند -در حالی که این کار برایشان شرعاً حرام است- و برخلاف فتاوای پیشین علمای خودشان رفتار کردند.

برای مثال، مجامع فقهی کشورهای سوریه، اردن و مصر سال‌ها پیش بر اساس وحدت مطالع فتوا داده بودند و حتی در کنفرانس‌ها و نشست‌های علمی که موضوع تقویم و رؤیت هلال را بررسی می‌کردند، اصل "وحدت مطالع" به‌عنوان مبنا پذیرفته شده بود. از جمله این رویدادها می‌توان به مجمع البحوث الإسلامی الازهر در سال ۱۹۶۶م، کنفرانس معروف استانبول در ۱۹۷۸م، کنفرانس استانبول ۲۰۱۶م، کنفرانس کویت ۱۹۷۳م، شورای اروپایی فتوا و پژوهش ۲۰۰۹م، و کنفرانس رابطۀ جهان اسلام در ۲۰۱۲م اشاره کرد.

اما توطئه در سرزمین‌های همچون پاکستان، بنگلادیش، اندونزی و مالزی حتی آشکارتر است. این سرزمین‌ها تقریباً هر سال با دیگر سرزمین‌های اسلامی، به‌ویژه سرزمین‌های عربی، در تعیین روز آغاز روزه و روز عید فطر تفاوت دارند و گاهی حتی در تعیین روز عید قربان هم دچار اختلاف هستند. این رفتارها دقیقاً در راستای نقشی است که استعمار انگلیس برایشان تعیین کرده؛ نقشی که هنوز هم ادامه دارد: ایجاد تفرقه در امت اسلامی، و القای این تصور نادرست که مسلمانان، یک امت واحد نیستند؛ در حالی که الله سبحانه وتعالی صراحتاً فرموده:

﴿إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ﴾ [انبیاء: 92]

ترجمه: این امت، امت یگانه‌ای بوده (و آئین واحد و برنامه یکتائی دارند) و من پروردگار همه شما هستم، پس تنها مرا پرستش کنید ( چرا که امت واحد با برنامۀ واحد باید روی به سوی معبود واحد کنند).

اتفاقات امسال در ماه رمضان، سکوت عالمان دینی و حاکمان مسلمانان و ناتوانی ارتش‌های شان در برابر حملات رژیم صهیونیستی به غزه، و بی‌تفاوتی‌شان نسبت به فریادهای مظلومان فلسطین، همه این‌ها در تضاد کامل با فریادهای بلند آنان برای تفرقه‌افکنی در روز عید بود. این تناقض آشکار، دلیل روشنی است بر لزوم سرنگونی این رژیم‌ها و کنار گذاشتن علمای درباری‌شان. این توطئه‌ها بار دیگر ثابت می‌کند که این افراد همان کسانی‌اند که بندهای اسلام را یکی‌یکی پاره می‌کنند؛ همان‌طور که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم فرمودند:

«لَيُنْقَضَنَّ عُرَى الْإِسْلَامِ عُرْوَةً عُرْوَةً، فَكُلَّمَا انْتَقَضَتْ عُرْوَةٌ تَشَبَّثَ النَّاسُ بِالَّتِي تَلِيهَا، وَأَوَّلُهُنَّ نَقْضاً الْحُكْمُ، وَآخِرُهُنَّ الصَّلَاةُ» (رواه احمد)

ترجمه: بندهای اسلام یکی پس از دیگری گسسته خواهد شد؛ با هر بند که گسسته شود، مردم به بند بعدی چنگ می‌زنند. نخستین بند که گسسته می‌شود؛ "حکم" است، و آخرین آن، "نماز".

از این رو، امت اسلامی باید به یقین برسد که ریشه‌ی اصلی درد و بلای آن، همین رژیم‌های فاسد هستند و پشت سر آن‌ها، استعمارگر کافر ایستاده است. بر هر مسلمانی که به دینش غیرت دارد، واجب است که با تمام توان در کنار حزب‌التحریر تلاش کند برای سرنگونی این رژیم‌ها و برپایی خلافت راشده‌ی دوم بر منهج نبوت؛ خلافتی که دوباره اسلام را به صحنه زندگی بازگرداند و وحدت امت را احیا کند.

 دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

شمارۀ صدور: 1446/ 101

 5 شوال سال 1446ه.ق

3 اپریل سال 2025م.

مترجم: محمد مزمل