(ترجمه)

خبر:

ترامپ اعلام کرد که اگر اردن و مصر طرح او برای توسعه غزه را نپذیرند، ممکن است کمک‌های مالی به این دو کشور را متوقف کند. (ای‌بی‌سی نیوز، ۱۱ فوریه ۲۰۲۵) 

تبصره:

راه‌حل ارائه شده از سوی ترامپ که کاملاً غیر عملی و غیر قابل اجرا است، بلافاصله با مخالفت طبیعی و گسترده‌ای عرب‌ها و رهبران جهان روبرو شد. 

در واکنش به این مسئله و هم‌زمان با سفر ملک عبدالله پادشاه اردن در روز دوشنبه ۱۱ فوریه ۲۰۲۵، گفته می‌شود که یک پیشنهاد جایگزین به رهبری عرب‌ها در حال شکل‌گیری است.  پس‌ازآن سیسی رئیس‌جمهور مصر اعلام کرد که سفرش به کاخ سفید را به تعویق انداخته است. 

به احتمال زیاد، طرح جدید شامل اعزام یک نیروی بین‌المللی عربی متشکل از مصر، ترکیه، عربستان و اردن به فلسطین خواهد بود، با این ادعا که هدف آن تضمین ثبات و امنیت پایدار در منطقه است.  این طرح به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که فلسطینیان بتوانند بر سر آن مذاکره کنند و در نهایت آن را بپذیرند. 

اما در پس پرده، طرح مذکور در واقع به گسترش مرزهای رژیم یهود و تضمین امنیت و ثبات آن منجر خواهد شد. نکتۀ جالب ماجرا این است که این طرح با حمایت و تأیید حکام مسلمان در حال اجرا است. چنانچه یکی از عناصر کلیدی این طرح عادی‌سازی کامل و بدون قیدوشرط با رژیم اشغالگر یهود است. 

در همین هنگام، ایران به‌عنوان تهدیدی که در کمین است (احمق و ولگرد) معرفی می‌شود، تهدیدی که رژیم یهود و دولت‌های عربی را در برابر یک دشمن مشترک متحد می‌کند. از سوی دیگر ترکیه به‌عنوان ضامن و میانجی پا به میدان می‌گذارد و وظیفه‌اش این است که  سوریه را کنترل کند و درعین‌حال نفوذ ایران در لبنان را محدود نماید.

اما نکتۀ مهم‌تر چیزی است که پنهان مانده:

﴿وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللهُ وَاللهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ﴾ [انفال: 30]

ترجمه: و (به خاطر بیاور) زمانی که کافران درباره‌ی تو نیرنگ زدند تا تو را زندانی کنند، یا به قتل برسانند، یا (از مکه) خارج سازند. آن‌ها مکر می‌ورزند و الله (در برابرشان) مکر می‌کند؛ و الله بهترین تدبیرکنندگان است.

نویسنده: ابو عمر سامر دهشی

مترجم: طه خالدی

18 شعبان 1446ه.ق.

17 فوریۀ 2025م.

(ترجمه)

خبر:

طارق البنا، رئیس اتحادیه عربی در کنفرانس خبری که در تاریخ ۱۴ فوریه ۲۰۲۵ در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد، اعلام کرد: «باید به طور قاطعانه طرح مهاجرت اجباری فلسطينيان در غزه رد شود. اتحادیه‌ای عربی به شدت این طرح را که نقض آشکار ماده ۴۹ کنوانسیون ژنو چهارم سال ۱۹۴۹ است، رد می‌کند.»

تبصره:

برخی افراد پیشنهاد اخیر اتحادیۀ عربی، برای بازسازی غزه بدون اخراج مردم آن را به عنوان پاسخی به طرح ترامپ ستایش کرده‌اند که این امر در تضاد آشکار با تسلیم تحقیرآمیز ملک عبدالله حاکم اردن به نظر می‌رسد. اما اگر دقیق‌تر نگاه کنیم این اقدام نوعی پنهان‌کاری استراتژیک است. در ظاهر به نظر می‌رسد که این پیشنهاد برای مقابله با طرح ترامپ برای اخراج مردم غزه و انتقال آن‌ها به مصر و اردن است، طرحی که به‌طور گسترده به عنوان «پاکسازی قومی» متهم شده است. اما با توجه به حمایت آمریکا از اسرائیل و حمایت غالب سیاستمداران یهودی، پیشنهاد گروه عربی در واقع به عنوان یک پوشش عمل می‌کند و حقیقتی را مخفی می‌سازد که حکام عرب در واقع به‌طور ضمنی از تخریب غزه حمایت کرده‌اند تا مردم آن را به شیوۀ مستقیم مانند تهدید ترامپ، یا به‌طور غیرمستقیم پس از بیانیه اتحادیۀ عربی که از انتقال دائم مردم غزه جلوگیری کرد، اما هیچ اقدامی برای متوقف کردن تخریب آن انجام ندادند.

مقامات رژیم صهیونیستی به طور فزاینده‌ای بر روی جابجایی مردم غزه به مناطق دیگر تمرکز کرده‌اند. بتسلئیل سموتریچ وزیر اقتصاد رژیم پست یهود به طور آشکارا پیشنهاد کرده که اسرائیل غزه را اشغال کند و نیمی از جمعیت آن، یعنی حدود ۲.۲ میلیون نفر را تشویق به مهاجرت کند. همچنین ایتمار بن‌غفیر، وزیر امنیت ملی کیان یهود، خواستار تسهیل «مهاجرت داوطلبانه» فلسطینی‌ها از غزه شده است که هدف آن تخلیه غزه از ساکنانش است. روز بعد، سموتریچ گفت که روند مهاجرت از غزه در هفته‌های آینده آغاز می‌شود و مردم غزه در ده تا پانزده سال آینده دیگر دلیلی برای زندگی در غزه نخواهند داشت. او اشاره کرد که پس از بازگشت به جنگ و تخریب بیشتر غزه، هیچ چیزی برای مردم آنجا باقی نخواهد ماند.

در حالی که حکام پست و فرومایۀ عرب مشغول صحبت درباره بازسازی غزه هستند و برخی از آن‌ها به طور شجاعانه ادعا می‌کنند که طرح ترامپ را رد کرده‌اند، در حقیقت آن‌ها از رژیم صهیونیستی کاملاً حمایت می‌کنند. با این‌که آن‌ها می‌دانند که دولت آمریکا به کیان يهود اجازه داده تا حملات خود را پس از پایان آتش‌بس فعلی ادامه دهد و رژیم صهیونیستی در حال تأمین بمب‌های بزرگ برای ارتش خود است تا این حملات را انجام دهد. حکام عرب همچنان به این توافق کردند که آینده غزه باید بدون حماس باشد. آن‌ها در این زمینه کاملاً با اسرائیل هم‌نظر هستند. وقتی به این موضوع مستنیر فکر می‌کنیم، می‌بینیم که تنها تفاوت بین طرح بد ترامپ که قصد دارد «ریویرا را در غزه» بسازد بدون مردم آن با طرح اتحادیۀ عربی این است که ترامپ هیچ راه‌حل عملی برای خارج کردن مردم غزه ارائه نمی‌دهد، در حالی که این اتحادیه‌ هیچ اقدامی نمی‌کند و فقط نظاره‌گر حملات جدید کیان يهود است که آنقدر ویرانگر خواهد بود که پاکسازی قومی به عنوان راه‌حل نهایی به نظر می‌رسد.

اتحادیۀ عربی بدون توجه به واقعیت‌های سیاسی و نظامی فقط بر بازسازی غزه تمرکز کرده‌اند، اما این کار هیچ کمکی به مردم غزه نمی‌کند. در واقع آن‌ها را در وضعیتی قرار می‌دهد که فقط منتظر بمانند تا رژیم صهیونیستی دوباره حمله و تخریب کند. وقتی امت اسلامی این خیانت و فریبکاری صدساله‌ای حاکمان مزدور و دست‌نشانده را بفهمد، دوران آن‌ها به پایان می‌رسد و تاریخ اسلام مسیر جدیدی را آغاز خواهد کرد.

نویسنده: عبد الله روبین

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحرير

مترجم: حسن سلحشور

20 شعبان 1446ه.ق.

19 فبروری 2025م.

(ترجمه)

خبر:

اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ...

تبصره:

سخنان ترامپ بیانگر مفکوره‌ای است که مردم‌ را فقط اعداد و ارقام می‌بیند؛ اعدادی که او باید آن‌ها را در برنامه‌هایش بگنجاند. از همین رو ترامپ با رنج و مصیبت مردم‌ ستم‌دیده مانند یک مسئله‌ی تجاری برخورد می‌کند. هنگامی که از کوچاندن مردم غزه، خرید و فروش آن و تقسیم زمین و ساکنان آن سخن می‌گوید، گویی این سرزمین از املاک پدرانش است! این طرز تفکر سطحی، میزان ناآگاهی او را از مسئله‌ی فلسطین آشکار می‌سازد و نشان می‌دهد که او هیچ درکی از ارزش دینی و تاریخی این سرزمین در نزد مسلمانان ندارد.

ترامپ، که از دوره‌ی اول ریاست‌جمهوری‌اش با اهانت و تحقیر با حاکمان عرب سخن می‌گفت، در دور دوم خود حتی کمتر از قبل می‌تواند بر زبان و سخنانش کنترل داشته باشد. او اکنون بدون هیچ ملاحظه‌ای خیالات استعماری خود را آشکار می‌کند؛ سیاستی که نه دوست می‌شناسد و نه دشمن. تا جایی که گستاخی را به حدی رسانده که سخن از تصرف غزه، این سرزمین خراجی مسلمانان به میان آورده است؛ سرزمینی که اجداد بزرگ ما آن را فتح و آزاد کردند.

اما شرم‌آورتر از گستاخی ترامپ رفتار حکام مسلمان است که برای جلب رضایت این دیوانه با شتاب به کاخ سفید می‌روند. تأسف‌آورتر این‌که در این میان نخستین فردی که به خاک افتاد، پادشاه اردن بود؛ کسی که میراث‌دار خیانت، خواری و ننگ است!

مایه‌ی شرمساری است که در صفحات درخشان تاریخ خود بنگریم و ببینیم که زمانی مسلمانان دولتی داشتند که از آن‌ها حمایت می‌کرد و در رأس آن حاکمی چون هارون‌الرشید بود که با عزت و سربلندی، خطاب به پادشاه روم می‌گفت: «از هارون، خلیفه‌ی مسلمانان، به نیکفور، سگ روم؛ پاسخ را در عمل خواهی دید، نه در کلمات!»

این همان نوع خطابی است که باید در برابر این یورش وحشیانه علیه سرزمین‌های مسلمانان به کار برد. اما حاکمان ذلت‌پذیر و ننگ‌آور، لباس خیانت را بر تن کرده‌اند. ترامپ نیز با وقاحتی بی‌حد، پس از همه‌ی جنایاتی که دست‌پرورده‌اش، رژیم یهود مرتکب شده است -از کشتار، سوزاندن و آواره‌کردن برادران مسلمان‌مان- امروز پا را فراتر گذاشته و درخواست‌های خود را در سایه‌ی سکوت و تسلیم این حاکمان افزایش داده است. او بدون خجالت از این حکام، به صراحت درباره‌ی تأمین مالی جنایاتش از سوی دولت‌های خلیج سخن می‌گوید؛ کشورهایی که او آن‌ها را «گاوهای شیرده» می‌خواند و آنان را به رسواکننده‌ترین خیانت در تاریخ معاصر می‌کشاند.

موقف ما نسبت به برادرانمان در غزه، همان عاملی است که این جنایتکار را به گستاخی و جرأت در بیان این اظهارات استعماری آشکار واداشته است. بی‌توجهی روزافزون مسلمانان به فلسطینیان و رها کردن آن‌ها در برابر سرنوشت نامعلوم‌شان، از جمله عواملی است که این تحقیر و تکبر را رقم زده است؛ تکبری که این گستاخ را به طمع انداخته تا بر سرزمین اجداد بزرگوار ما دست‌درازی کند.

ما به‌خاطر همین حکام خائن، جامه‌ی خواری را بر تن کرده‌ایم. از زمانی که دولت، عزت و کرامت‌مان را از دست دادیم، همچون گوسفندان پراکنده شده‌ایم! این واقعیت تلخ امروز ماست. در حالی که از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، غزه‌ی زخم‌خورده، رنجی عظیم را تحمل می‌کند و ما تنها نظاره‌گر مردم بی‌پناهی هستیم که چیزی جز ایمان، عقیده، و عدالت آرمانشان برای دفاع از خود ندارند.

اما نهایتِ سرافکندگی ما اینست که کارمان به جایی رسیده که به سازمان‌های مجرم بین‌المللی التماس می‌کنیم تا معابر را برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به برادران‌مان در غزه باز کنند؛ برادرانی که آنان را در این مصیبت تنها گذاشته‌ایم!

ترامپ امروز چنین جنایت بزرگی را بدون هیچ مانعی در برابر خود می‌بیند، زیرا او واکنش مردم‌های عرب و عجم اسلامی را تنها در اعتراضاتی بی‌ثمر خلاصه می‌کند؛ اعتراضاتی که جز تخلیه‌ی خشم و هدر دادن انرژی مردم، نتیجه‌ای ندارند.

اما آنچه این سوداگر بی‌وجدان، ترامپ و هم‌پیمانش نتانیاهو نمی‌دانند اینست که زمین برای مسلمانان به‌معنای شرف است و مرزهای قراردادی، که از توافقنامه‌ی سایکس-پیکو نشأت گرفته‌اند، در نگاه آنان مانعی ایجاد نمی‌کنند؛ چراکه فلسطین در قلب کودکان مسلمان ریشه دوانده است. مایه‌ی تأسف است که ترامپ با لحن سراسر اعتماد، درباره‌ی طرح کوچ اجباری سخن بگوید؛ با لحنی که در آن قدرت‌طلبی و غرور موج می‌زند. او از حاکمان عرب می‌خواهد که اقدام کنند و از حاکمان خلیج انتظار دارد که هزینه‌ی آن را بپردازند.

آمریکا، که بر اساس فلسفه‌ی لیبرالی و نگرش مادی‌گرایانه به جهان بنا شده، هیچ اهمیتی به فریادهای مردم‌هایی که در دفاع از سرزمین‌های خود جان می‌دهند، نمی‌دهد.

ترامپ طوری سخن می‌گوید که گویی زمین چیزی جز یک قطعه‌ی جغرافیایی نیست که می‌توان در مواقع ضرورت از آن دست کشید، زمانی که انسان احساس ناامنی کند. او با همین نگرش با مردم غزه برخورد می‌کند، تلاش می‌کند آنان را با وعده‌ی خانه‌های جدید فریب دهد؛ در حالی که خود در رؤیای اجرای یک پروژه‌ی سرمایه‌گذاری در غزه است. این طرح نشان می‌دهد که این تمدن تا چه اندازه از هرگونه ارزش تهی شده است؛ زیرا درک نمی‌کند که ملت‌ها چرا برای دفاع از سرزمین، ارزش‌ها، و کرامت خود جان می‌دهند.

ما به ترامپ می‌گوییم: غزه تنها یک سرزمین جغرافیایی نیست که بتوان آن را معامله کرد، بلکه تاریخ، عقیده، و هویت است که هستی صاحبانش با آن گره خورده است! ما مسلمانان هرگز ضعیف نبوده‌ایم؛ بلکه ثروتمندترین ملت روی زمین هستیم. اما آنچه ما را به این وضعیت کشانده، نظام‌های حاکم بر ما هستند که همچون اسیرانی در دستان غربی‌ها قرار گرفته‌اند.

امروز وضعیت ما بسیار دردناک است؛ زیرا ما با یورش بی‌رحمانه از سوی دشمنان الله سبحانه‌وتعالی مواجه‌ایم؛ دشمنانی که چون گرسنگان بر سر طعمه هجوم آورده‌اند. اما راه نجات از این وضعیت، تنها در کار جدی برای بازگرداندن دولت اسلامی نهفته است؛ دولتی که عزت ما را بازگرداند و ما را از این مصائب نجات دهد.

حزب‌التحریر، که همواره بر وعده‌هایش پایبند بوده است، شما را به این مسیر فرا می‌خواند؛ مسیری که با آن کرامت‌تان را حفظ کنید و حقوق‌تان را بازیابید. پس مژده باد مسلمانان را! زیرا امنیت و خلافت در زمین، به‌اذن الله سبحانه وتعالی، برای کسانی که ایمان درست و استوار داشته باشند، تحقق خواهد یافت، هرچند دشمنان، هرچقدر هم که قوی باشند، تلاش کنند تا مانع آن شوند.

﴿...إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدَامَكُم﴾ [محمد: ۷]

ترجمه: ای مؤمنان! اگر (دین) الله را یاری کنید، (الله) شما را یاری می کند.و گام هایتان را استوار می سازد

پس بیایید این افتخار بزرگ را نصیب خود کنیم و شاهد پیروزی حتمی، به‌اذن الله، باشیم!

نویسنده: مؤنس حمید

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

18 شعبان 1446ه.ق.

17فوریه 2025م.

(ترجمه)

خبر:

در تاریخ ۱۶ فوریه ۲۰۲۵ رئیس‌جمهور مصر در دیدار با رونالد لاودر، رئیس کنفرانس جهانی یهودیان بر اهمیت تشکیل یک دولت فلسطینی به‌عنوان تنها راه‌حل برای دستیابی به صلح پایدار در خاورمیانه تأکید کرد. وی همچنین بر لزوم آغاز بازسازی نوار غزه بدون جابجایی ساکنان آن تأکید نمود و اشاره کرد که مصر در حال تهیۀ یک طرح جامع در این زمینه است.

در واکنش به طرح ترامپ که شامل کنترل آمریکا بر نوار غزه و تبدیل آن به طرحی تحت نام "ریویرا خاورمیانه" می‌شود سرزمین‌های عربی در تلاش اند تا جایگزینی برای این طرح ارائه دهند.

تبصره:

سال‌هاست که سیاست‌مداران با راه‌حل‌های فریبنده امت را از مسیر اساسی حل قضیۀ فلسطین دور می‌کنند و یکی از این ترفندها ایدۀ تشکیل دولت فلسطینی است. سرابی که دهه‌هاست تبلیغ می‌شود؛ در حالی‌که اشغال‌گران هر روز پیشروی می‌کنند و استعمار غربی نفوذ خود را محکم‌تر می‌کند. آیا واقعاً راه‌حل دو دولت می‌تواند صلح را تضمین کند؟ آیا بازسازی غزه به معنای آزادی آن است؟ و آیا دولت‌های عربی بخاطر اهمیت دادن به سرنوشت فلسطین با طرح جابجایی فلسطینی‌ها مخالفت می‌کنند یا صرفاً منافع‌شان در گرو موازنۀ قدرت‌های غربی است؟

ارائۀ راه‌حل تشکیل دو دولت به‌عنوان تنها راه دستیابی به صلح در واقع ادامۀ توطئه‌های غرب است که از زمان توافق‌نامۀ سایکس-پیکو آغاز شد و سپس با قطع‌نامه‌های سازمان ملل، توافق‌نامۀ اسلو نقشۀ راه و سایر طرح‌های سیاسی ادامه یافت. این توطئه‌ها نه‌تنها مسئله راه‌حل نکردند؛ بلکه موجودیت کیان یهود را تثبیت کرده و برای آن مشروعیت جعلی و دروغین دادند.

در سال ۱۹۴۷ سازمان ملل فلسطین را به دو دولت تقسیم کرد؛ یکی برای یهودیان و دیگری برای عرب‌ها. اما کیان اشغال‌گر یهودی نه‌تنها به این مرزها پایبند نماند؛ بلکه ۷۸٪ از فلسطین را اشغال کرد. در سال ۱۹۶۷ نیز کرانۀ باختری و نوار غزه را تصرف کرد. از آن زمان تاکنون هیچ مذاکرۀ نتوانسته سرزمین‌های اشغالی را بازگرداند. در سال ۱۹۹۳ توافق‌نامۀ اسلو امضا شد اما بجای پایان دادن به اشغال آن را رسمیت بخشید و به تشکیلات خودگردان فلسطین اختیاراتی محدود و بدون حاکمیت واقعی داد؛ درحالی‌که شهرک‌سازی‌ها بیشتر از قبل گسترش یافت. امروز هم با ادامۀ اشغال‌گری و حملات همان طرح قدیمی به‌عنوان راه‌حل نهایی معرفی می‌شود؛ درحالی‌که واقعیت نشان می‌دهد این تنها یک فریب سیاسی برای از بین بردن کامل قضیۀ فلسطین است.

هر طرحی که امروز برای تشکیل یک دولت فلسطینی مطرح می‌شود، در حقیقت یک ساختار بی‌دفاع، بدون حاکمیت واقعی و تحت سلطۀ توافق‌های امنیتی با کیان اشغال‌گر خواهد بود. این فقط یک موجودیت ظاهری است که مسئولیت کنترل فلسطینی‌ها را به جای کنترل اشغالگران به دوش می‌کشد. کیان اشغال‌گر یهودی  هیچ‌گاه به هیچ توافقی وفادار نبوده و هیچ‌گاه به یک دولت فلسطینی واقعی تن نخواهد داد؛ در حالی که از تشکیل دولت فلسطینی صحبت می‌شود. همچنان شهرک‌ها ساخته می‌شود، زمین‌های فلسطینیان تصرف می‌شود و خانه‌های‌شان تخریب می‌گردد. پس کیان یهود هیچ‌گاه به دنبال صلح نیست؛ بلکه هدف او تنها تثبیت و گسترش سلطه و حضور خودش است.

سپس سیسی به موضوع بازسازی غزه می‌پردازد؛ طرحی که در ظاهر انسان‌دوستانه به نظر می‌رسد؛ اما در واقع وسیله‌ای است برای تحکیم اشغال‌گری و کاهش تنش‌ها. بازسازی در سایۀ اشغال به هیچ‌وجه به معنی آزادی نیست؛ بلکه نگهداشتن فلسطینی‌ها در وضعیتی همیشگی از ضعف و وابستگی به کمک‌ها و حمایت‌های بین‌المللی است.

سال‌هاست که صحبت از بازسازی غزه به میان می‌آید؛ اما بمباران‌های مداوم کیان یهود تنها ویرانی را بیشتر می‌کند و هیچ نیرویی برای دفاع از مردم این سرزمین مبارک وجود ندارد. اگر واقعاً جدیتی برای حل بحران غزه وجود داشت، چرا نیروهای نظامی برای آزادسازی آن حرکت نمی‌کنند؛ بجای اینکه تنها به تعمیر خرابی‌هایی که اشغال‌گران به بار می‌آورند بسنده کنند؟

دولت‌های عربی از اخراج فلسطینی‌ها جلوگیری می‌کنند؛ نه به خاطر این‌که واقعاً نگران فلسطین هستند؛ بلکه به این دلیل که نمی‌خواهند پیامدهای این طرح را بر دوش خود بگذارند. آن‌ها می‌دانند که اخراج فلسطینی‌ها نه تنها قضیۀ فلسطین را حل نخواهد کرد؛ بلکه به مشکلات جدیدی در منطقه دامن خواهد زد. این دولت‌ها در گذشته پذیرای میلیون‌ها پناهندۀ فلسطینی بوده‌اند؛ اما هیچ‌گاه حقوق واقعی‌شان را رعایت نکردند و قضیۀشان همچنان بدون حل باقی مانده است و این نشان می‌دهد که موضع‌گیری‌های کنونی آن‌ها اصولی نیست و تنها به دنبال منافع سیاسی خود و اربابان غربی‌شان هستند.

فلسطین تنها یک مسئلۀ ملی یا قومی نیست؛ بلکه یک سرزمین اسلامی است که کفار آن را اشغال کرده‌اند. پس برای امت اسلامی واجب است که آن را از چنگال یهودیان آزاد کند همان‌طور که صلاح‌الدین ایوبی آن را از چنگال صلیبی‌ها آزاد کرد و الله سبحانه وتعالی چنین می‌فرماید:

﴿وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ﴾ [بقرة ۱۹۱]

ترجمه: و آنان را از جایی که شما را بیرون کردند، بیرون کنید.

 امت اسلامی بیش از ۱۳ میلیون ارتش در اختیار دارد دارد؛ اما به دلیل موجودیت دولت‌های دست‌نشانده که بجای امت از اشغال‌گران حمایت می‌کنند، نمی‌تواند آن‌ها را به حرکت دربیاورد. فلسطین از طریق مذاکرات و از طریق راه‌حل‌های دیپلماتیک آزاد نشده؛ بلکه با جهاد آزاد شده است؛ همان‌طور که صلاح‌الدین ایوبی رحمه الله آن را آزاد کرد و همان‌طور که خلیفۀ مسلمانان عمر بن خطاب رضی الله عنه آن را فتح کرد. بنابراین، جهاد برای آزادسازی فلسطین تا زمانی که آزاد شود، واجب است.

بیانات رئیس‌جمهور مصر دربارهٔ راه‌حل دو دولت و بازسازی غزه تنها تکرار توهمات سیاسی است که در طول دهه‌ها هیچ پیشرفتی در قضیۀ فلسطین ایجاد نکرده‌اند. راه‌حل واقعی برای فلسطین در ایجاد دولتی ضعیف تحت اشغال و در پروژه‌های بازسازی که اشغال را ادامه می‌دهند نیست؛ بلکه در آزادی کامل آن و ریشه‌کن کردن این کیان فاسد است و این کار آسان‌تر از یک چشم به هم زدن است که فقط با حرکت ارتش‌های امت اسلامی تحقق می‌یابد.

ای سربازان مصر! شما در پیشگاه الله متعال بابت هر جانی که از دست رفته و هر قطره خونی که ریخته شده، مسئولید! الله سبحانه وتعالی به آنچه کرده‌اید، آنچه می‌کنید و آنچه کیان یهود بر سر برادران‌تان آورد در حالی که تنها نظاره‌گر بوده‌اید آگاه است. در روز قیامت مردم سرزمین مبارک فلسطین در پیشگاه الله متعال به خاطر خیانتی که کردید از شما شکایت خواهند نمود؛ چرا که آن‌ها را رها کرده‌اید و تنهای‌شان گذاشتید؛ در حالی‌که الله سبحانه وتعالی فرمان به یاری‌شان داده بود. پس آماده پاسخ‌گویی باشید؛ زیرا این مسأله جدی است نه شوخی و وقت هدر دادن نتیجۀ این امر یا بهشت است یا جهنم، یا نعمت جاویدان است یا عذاب ابدی پس برای خودتان انتخاب کنید و در صدد ریشه‌کن کردن کیان غاصب یهودی باشید! هر چیزی که مانع این کار است از جمله دولت خیانتکار و دست‌نشاندۀ حاکم بر شما را از میان بردارید؛ زیرا ریشه‌کن کردن این رژیم بر عهدۀ شماست و یاری رساندن به کسانی که برای اجرای احکام اسلام تلاش می‌کنند وظیفۀ شماست؛ پس آنچه را الله سبحانه وتعالی بر شما واجب کرده انجام دهید، باشد که او سبحانه وتعالی پیروزی را به دست شما بنویسد و شما از رستگاران باشید.

﴿وَلَيَنصُرَنَّ اللهُ مَن يَنصُرُهُ إنَّ اللهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ (۴۰) الَّذِينَ إن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْـمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْـمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الأُمُورِ﴾ [حج ۴۰، ۴۱]

ترجمه: و الله کسانی را که دین او را یاری کنند، یاری می‌کند همانا او (سبحانه وتعالی) توانا و شکست‌ناپذیر است. آن کسانی که اگر در زمین به آنان قدرت و امکانات بدهیم، نماز را برپا می‌دارند، زکات می‌دهند، امر به معروف می‌کنند و نهی از منکر می‌کنند و عاقبت همه امور به دست الله متعال است».

نویسنده: محمود اللیثی

مترجم: حسین سلحشور

19 شعبان 1446ه.ق.

18 فوریۀ 2025م.