(ژباړه)

له ابوهریره رضي الله عنه روایت دی، چې رسول الله صلی الله علیه و سلم وفرمایل:

«لَمَّا قَضَى اللَّهُ الخَلْقَ، كَتَبَ عِنْدَهُ فَوْقَ عَرْشِهِ: إِنَّ رَحْمَتِي سَبَقَتْ غَضَبِي» (رواه مسلم)

ژباړه:  کله چې الله تعالی خپل مخلوقات پیدا کړل، نو پر عرش یې ولیکل: زما رحمت له قهر څخه مخکې دی.

کله چې الله سبحانه وتعالی مخلوقات پیدا کړل، هغوی ته یې یوه ځانګړتیا ورکړه. دا ځانګړتیا د رحمت خوی او خاصیت دی؛ هغه رحمت چې د الله له نامه، رحمن او رحیم څخه اخیستل شوی او انسان د هغه په وسیله ژوند کوي، عزت مومي او پرمختګ کولی شي، خو له هغه پرته بدبخت او ذلیل کېږي. همدارنګه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي:

«لا تنزعُ الرحمةُ إلا من شقي»

ژباړه: رحمت یوازې له شقي (بدبخت) انسان څخه اخیستل کېږي.

د الله سبحانه وتعالی رحمت ټول شیان رانغاړلي دي، د انسان په توګه زموږ له پیداښت څخه پیل بیا سمې لارې ته زموږ تر هدایت پورې دوام کوي. رښتینی مومن له رسول الله صلی الله علیه وسلم سره د محبت او پیروۍ په اندازه له دغه رحمت څخه برخمن کېږي او رسول الله صلی الله علیه وسلم پخپله د الله سبحانه وتعالی لخوا هدایت‌کوونکی رحمت و:

«وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ»

‏ژباړه:(اې پیغمبره!) ته مو د نړیوالو لپاره یوازې د رحمت په توګه لېږلی یې.

د الله سبحانه وتعالی یو رحمت پر موږ د قرآن کریم نازلېدل دي، ترڅو هغه زده کړو او عمل پرې وکړو. الله سبحانه وتعالی قرآن د ژوند په ټولو برخو کې د یوه مفصل او هراړخیز نظام په توګه نازل کړی، ترڅو د انسان چلند تنظیم کړي او انسان د هغه پر اساس خپلو خبرو، عمل، خوراک، څښاک، ژوند او مرګ ته پام وکړي. خپل ټولنیز، سیاسي او اقتصادي ژوند له هغه سره داسې تېر کړي، چې د اخرت پر لوري مایل وي. په پایله کې خپلې روحي اړتیاوې پوره کړي او له حیوانیت څخه را وګرځي. خو دغه نظام زموږ د اوسني ژوند له واقعیت څخه کډه کړې او ځای یې هغو کمزورو نظامونو نیولی، چې له انسان څخه یې انسانیت اخیستی او د خپلو غریزو بنده یې ګرځولی دی. د انسان ژوند یې داسې له بدبختۍ او تباهۍ سره مخ کړی، چې نه جسمي هوساینه پېژني او نه رواني ارامي. دغه مهال د الله سبحانه وتعالی رحمت راځي او له موږ څخه غواړي چې د الله د قوانینو د پلي کولو لپاره لاس پکار شو، ترڅو اسلام زموږ په واقعي ژوند کې پلی شي او که چېرې داسې څوک نه وي، چې اسلامي پلی کړي، نو د هغه د پیدا کولو لپاره باید هڅه وکړو. لکه څنګه چې په اوسني وخت کې د اسلام پلی‌کوونکی نشته؛ نو ایا مسلمانان د ځان په اړه د الله سبحانه وتعالی د پراخ رحمت لپاره هڅې نه کوي؟ ایا د هغه کس د پیدا کولو لپاره به اقدام وکړي، چې اسلام په واقعي ژوند کې پلی کوي؟ ایا له هغو کسانو سره په ګډ کار کولو کې چې د نبوت پر منهج د خلافت د تاسیس لپاره هڅې کوي، د الله سبحانه وتعالی رحمت نه غواړي؟ ځکه څوک چې د بدلون راوستو لپاره د الله د رحمت په لټه کې نه وي؛ لکه په غفلت او بې پروايۍ چې د الله د قهر او غضب په لټه کې وي!

ژباړن: صهیب منصور