(ترجمه)

خبر:

سفر ترامپ به منطقهٔ خلیج (۱۶ می ۲۰۲۵)

تبصره:

اهل خلیج بخش بزرگی از امت را تشکیل می‌دهند و باید در افکار، احساسات، اهداف و قضایا با امت شریک باشند. بدون تردید بسیاری از مردم منطقه جزئیات سفر ترامپ را به دقت دنبال کرده‌اند و دل‌های‌شان لبریز از حسرت و خشم شد، آن‌گاه که دیدند وی صدها میلیارد دلار از دارایی‌های‌شان را در قالب حمایت از جامعهٔ مالی و تجاری آمریکا با خود برده است!

به مردم خلیج می‌گویم: تداوم این وضعیت ممکن نیست. چرخ تاریخ هرگز در محور سلطهٔ آمریکا نخواهد چرخید. آن‌چه می‌تواند راه را برای یک دگرگونی بنیادین هموار کند، تصویری روشن از زندگی بلندمرتبۀ اسلامی است؛ همان زندگی ای که الله سبحانه وتعالی و رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم ما را به اقامهٔ آن فرمان داده‌اند. بی‌گمان، چنین تصویر بلندی را نمی‌توان در قالب یک مقالهٔ کوتاه بیان کرد، اما آن‌چه در ادامه می‌آید، اشاره‌هایی است برای ترسیم سیمای کلی آن. زندگی بدون قطب‌نمایی که دشمن را مشخص کند، سامان نمی‌یابد؛ همان‌گونه که با این شعار که «نه دشمنی همیشگی وجود دارد و نه دوستی همیشگی» نیز زندگی به سامان نمی‌رسد. در این میان، عقیده اسلامی این مسئولیت پیچیده را بر عهده گرفته و حقیقت را برای ما روشن ساخته است.

﴿...إِنَّ ٱلكَٰفِرِينَ كَانُواْ لَكُم عَدُوّٗا مُّبِينٗا﴾ [نساء: ۱۰۱]

ترجمه: بی گمان کافران، دشمن آشکار شما هستند.

﴿إِن يَثقَفُوكُم يَكُونُواْ لَكُم أَعدَآءٗ وَيَبسُطُوٓاْ إِلَيكُم أَيدِيَهُم وَأَلسِنَتَهُم بِٱلسُّوٓءِ وَوَدُّواْ لَو تَكفُرُونَ﴾ [متحنه: ۲]

ترجمه: اگر بر شما چیره شوند، دشمنانتان خواهند بود و دستان و زبان های خویش را به بدی به سوی شما می گشایند و دوست دارند که کافر شوید.

﴿مَّا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن أَهلِ ٱلكِتَٰبِ وَلَا ٱلمُشرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيكُم مِّن خَيرٖ مِّن رَّبِّكُم...﴾ [بقره: ۱۰۵]

ترجمه: کافرانِ اهل کتاب و (نیز) مشرکان، دوست ندارند که از سوی پروردگارتان، خیر و برکتی بر شما نازل شود و الله رحمتش را به هر کس که بخواهد، اختصاص می دهد.و الله دارای فضل بزرگ (و بی کران) است.

حفظ و پایداری دولت، نظام و جامعه باید بر بنیاد نیرو و ارادهٔ مسلمانان استوار باشد، نه بر قدرت اجنبی و بیگانه. آن بیگانه که ترامپ باشد پیش از سفرش به منطقه با اشاره به برخی دولت‌های خلیج گفت: «ما این دولت‌ها را امن نگه می‌داریم... و بدون ما شاید اصلاً وجود نمی‌داشتند!» در حالی که الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿...وَلَن يَجعَلَ ٱللَّهُ لِلكَٰفِرِينَ عَلَى ٱلمُؤمِنِينَ سَبِيلًا﴾ [نساء: ۱۴۱]

ترجمه: و الله برای کافران هیچ راهی به زیان مؤمنان قرار نداده است.

﴿مَثَلُ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَولِيَآءَ كَمَثَلِ ٱلعَنكَبُوتِ ٱتَّخَذَت بَيۡتٗا وَإِنَّ أَوۡهَنَ ٱلبُيُوتِ لَبَيتُ ٱلۡعَنكَبُوتِ لَوكَانُواْ يَعلَمُونَ﴾ [عنکبوت: ۴۱]

ترجمه: مثال کسانی که دوستانی جز الله برگزیدند، همانند عنکبوت است که خانه ای (سست) ساخت.و بی شک سست ترین خانه ها، خانه ی عنکبوت است؛ اگر می دانستند.

نکتۀ درخور توجه آن است که پناه بردن به آمریکا و دیگر دولت‌های کفر، خسارات بزرگی را در دنیا و آخرت به‌دنبال دارد. همان‌گونه که با چشمان خود دیدید، سرنوشت کسانی که به دولت‌های بزرگ تکیه کردند چه شد؛ در ایرانِ شاه، عراقِ صدام، لیبیِ قذافی، مصرِ مبارک و تونسِ بن‌علی و بسیاری دیگر از این قبیل دولت‌ها.

ما به عقیده‌مان نیرومندیم، به بازوی فرزندان‌مان و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های عظیمی که در اختیار داریم و هر که بر الله سبحانه وتعالی توکل کند، الله سبحانه وتعالی او را بسنده است. اگر شیاطین انس و جن در گوش شما وسوسه کردند که ائتلاف با بیگانه لازم است و در حفظ مصالح و منافع ما مؤثر است، پاسخ آنان را با این کلام الله سبحانه وتعالی بدهید:

﴿فَتَرَى ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يُسَٰرِعُونَ فِيهِم يَقُولُونَ نَخشَىٰٓ أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٞ فَعَسَى ٱللَّهُ أَن يَأتِيَ بِٱلفَتحِ أَو أَمرٖ مِّن عِندِهِۦ فَيُصبِحُواْ عَلَىٰ مَآ أَسَرُّواْ فِيٓ أَنفُسِهِم نَٰدِمِينَ﴾ [مائده: ۵۲]

ترجمه: بیماردلان را می بینی که به (سوی دوستی با) یهود و نصارا می شتابند و می گویند: می ترسیم آسیب و گزندی به ما برسد. چه بسا الله (برای مسلمانان) پیروزی و فتحی پیش آوَرَد یا از نزد خویش فرمانی (همچون جزیه به نفع مسلمانان) بفرستد و بدین سان بیماردلان از آنچه در دل‏هایشان پنهان می داشتند، پشیمان شوند و افسوس بخورند.

برای آن‌که یک دولت در تصمیماتش خود مختار باشد و از نفوذ بیرونی در امان بماند، ناگزیر است که صنعت نظامی (سلاح) را در داخل خود توسعه دهد. تنها با اتکای به تولید داخلی سلاح است که می‌توان بر سرنوشت خویش حاکم ماند و در برابر هر دشمن آشکار یا پنهان آمادگی داشت. چنان‌که خداوند می‌فرماید:

﴿وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱستَطَعتُم مِّن قُوَّةٖ وَمِن رِّبَاطِ ٱلخَيلِ تُرهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُم وَءَاخَرِينَ مِن دُونِهِم لَا تَعلَمُونَهُمُ ٱللَّهُ يَعلَمُهُم‌...﴾ [انفال: ۶۰]

ترجمه: آنچه از نیرو و آماده ساختن اسبان در توانِ شماست، برای پیکار با آنان آماده سازید (تا) بدین وسیله دشمن الله و دشمن خودتان و دشمنانی را که شما نمی شناسید و الله آنان را می شناسد، بترسانید.هرچه در راه الله هزینه کنید، پاداش آن به صورت کامل به شما می رسد و به شما ستم نمی شود.

پس برای دولت جایز نیست در بخش خرید سلاح به دولت‌های دیگر وابسته باشد؛ چرا که این وابستگی، موجب سلطهٔ آن دولت‌ها بر اراده، تصمیم، جنگ و صلح آن دولت خواهد شد. این استقلال حاصل نمی‌شود، مگر آن‌که دولت، صنایع سنگین را بنیان گذارد. نخست باید کارخانه‌هایی ساخته شود که بتوانند تجهیزات نظامی و غیرنظامی را تولید کنند. دولت باید ظرفیت تولید سلاح هسته‌ای، موشک‌ها، ماهواره‌ها، هواپیماها، تانک‌ها، کشتی‌های جنگی، تجهیزات فضایی و صنایع الکترونیکی را در داخل فراهم آورد و باید که کارخانه‌هایی برای تولید ماشین‌آلات، موتورها، مواد و صنایع الکترونیکی نیز داشته باشد، چون دولت اسلامی حامل پیام رسالت اسلام است و این رسالت را به طریق دعوت و جهاد تحقق می‌بخشد، همواره باید در برای اقامهٔ جهاد در آمادگی کامل به‌سر ببرد. ازاین‌رو ساختار همهٔ صنایع، خواه سنگین یا سبک، باید بر اساس سیاست‌های نظامی تنظیم شده باشد، تا در صورت نیاز، بتوان آن‌ها را به‌سرعت به تولیدات جنگی تبدیل کرد.

دولت باید واحد پول مستقل خود را عرضه کند و این پول به هیچ ارز خارجی وابسته نباشد. پول دولت، طلا و نقره است. اما جایز است پولی دیگر مانند مس، برونز یا کاغذ به‌جای آن عرضه گردد، به‌شرط آن‌که پشتوانهٔ کامل آن در خزانه به‌صورت طلا و نقره وجود داشته باشد. ثروت‌های مسلمانان، ملک شخصی حاکم نیست که آن را به میل خویش بدهد یا دریغ کند؛ او شبان امت است و در برابر مردم مسؤول.

چنان‌که عمر بن خطاب رضی‌الله‌عنه فرمود: «شما مرا با کارهایتان مشغول کرده‌اید؛ به‌نظر شما چه مقدار از بیت‌المال برایم حلال است؟» علی بن ابی‌طالب رضی‌الله‌عنه پاسخ داد: «آن‌قدر که زندگی تو و خانواده‌ات را به‌گونه‌ای شایسته تأمین کند و جز آن، برایت حلال نیست.» مردم نیز تأیید کردند که حق با علی رضی‌الله‌عنه است.

مسلمانان پشتیبان یکدیگرند؛ خون و مال‌شان یکسان است. نباید در حالی که مردم غزه از گرسنگی فریاد می‌کشند، ثروت‌های خلیج در انبارها انباشته شود یا به‌سوی همان کسانی سرازیر شود که در کشتار و محاصرهٔ غزه دست و نقش دارند!

دولت باید منابع نفت، گاز و دیگر دارایی‌های طبیعی را بر مبنای نیاز واقعی و استراتژی صنعتی خود استخراج و بهره‌برداری کند و نباید حتی یک دینار از این ثروت‌ها به بازار دشمنان امت اسلامی مانند آمریکا یا دیگر دولت‌های غرب و شر سرازیر شود؛ چه در قالب سرمایه‌گذاری، چه به‌شکل سپرده، اوراق قرضه یا سهام.

در پایان، یادآوری می‌کنم: یهودیان زمانی که در پراکندگی و سرگردانی بودند، آرزوی تشکیل یک دولت را در سر می‌پروراندند و آن رؤیا را به واقعیت بدل کردند! آیا ما حتی از تصور زندگی پاک و ناب اسلامی دریغ می‌کنیم؟ من نمی‌گویم رؤیا، بلکه به اذن الله سبحانه وتعالی، واقعیتی نزدیک است و خوشبخت آن‌کس است که برای آن روز، از امروز عمل کند.

نویسنده: م. اسامه الثوینی

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

17 می 2025م.

19 ذی القعدۀ 1446ه.ق.