پوښتنه:

السلام‌علیکم‌ورحمت‌الله‌وبرکاته!

د اسلامي شخصیې د کتاب، په درېیمه برخه، ۸۲ یمه پاڼه کې داسې راغلي دي:

۱. متواتر هغه حدیثونه دي چې په قطعي ډول د رسول الله صلی الله علیه وسلم له لوري ثابت شوي وي، یقین علم وړاندې کوي او په ټولو مواردو کې پر هغه عمل کول واجب دي. هغه که قولي، فعلي او یا هم سکوتي حدیثونه وي. د هغوی له ډلې، قولي متواتر حدیثونه د رسول الله صلي الله علیه وسلم دغه قول وي:

«مَن كَذَب عليّ متعمداً فليتبوأ مقعده من النار»

ژباړه: هغه څوک چې په قصدي ډول پر ما دروغ وتړي، باید خپل ځای اور وټاکي.

فعلي متواتر سنتونه، پنځه وخته لمنځونه، د لمانځه رکعتونه او هغه څه دي چې د لمانځه، روژې او حج په اړه راغلي وي.

زما پوښتنه د فعلي متواترو سنتو په تړاو ده چې تعریف یې څه دی؟ ایا تواتر عملي اخبار دي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم هغه ترسره کړي دي او که تواتر هغه کړنې دي چې خلکو د رسول الله صلی الله علیه وسلم له وخته تر اوسه ترسره کړي دي؟ ځینې څېړونکي هغه څه چې دوی یې تواتر عمل بولي، یا «تواتر توارث» نوم پرې اېږدي، تواتر قسمونه یې شمېرلي دي. څنګه چې شیخ شبېر احمد عثماني د خپل کتاب «فتح الملهم» په مقدمه کې په ۱۸مه پاڼه کې داسې لیکلي دي: «او درېیم قسم: تواتر عمل او تواتر توارث وي، هغه په هره پېړۍ کې د ډېر شمېر عاملینو له کړنو څخه عبارت دي. د شریعت له عهد صاحب څخه تر موږ پورې، په داسې ډول چې د عرف او عادت له دیده پر دروغو د هغوی توافق یا غیر ممکن تر سترګو شي.

د بېلګې په توګه: مسواک په اوداسه کې سنت دی او د سنت کېدو اعتقاد یې فرض دی، ځکه په عملي تواتر ثابت دی او انکار ترې کول کفر دی... پنځه وخته لمنځونه هم همداسې دي. رسول الله صلی الله علیه وسلم په ټاکلو وختونو کې شپه او ورځ دغه لمنځونه ادا کړي دي او د رسول الله صلی الله علیه وسلم ټولو پیراوانو په هر ځای کې چې وي، په همدغه ډول یې هره ورځ ادا کړي دي. تر اوسه په دې کې شک نشته کې د سند اوسېدونکو دا ډول تر سره کاوه؛ څنګه چې د اندلس اوسېدونکو په همدغه تر تیب ادا کاوه او هغه ډول چې یمنیانو لمنځ کاوه، د ارمنستان اوسېدونکو هم په همغه ډول ترسره کاوه.

نو ایا تواتر عمل او تواترتوارث هغه څه چې فعلي متواتر سنت یې بولو، د یو څیز نوم دی او که دوه بېل څیزونه دي؟ که دوه متفاوت څیزونه وي، په هغه صورت کې یې تواتر ومنو او که یې رد کړو؟ د حدیثونو ځیني محقیقین لکه ابن حجر، نووې، سیوطي او داسې نورو حدیثونه په «صحیح لذاته او صحیح الغیره» او همدارنګه په «حسن لذاته و حسن لغیره» حدیثونو وېشلي دي.

په داسې حال کې چې د اسلامي شخصیې کتاب په لومړۍ او درېیمه برخه کې داسې راغلي چې موږ په «صحیح» او «حسن» بسنه کړې ده. ایا دغه اختلافونه یوازې په اصطلاح کې دي؛ په مانا او نوم کې یې اتفاق دی او که په مانا کې هم توپیر لري؟ الله سبحانه وتعالی دې تاسو ته برکت درکړي!

ځواب:

وعلیکم‌السلام‌ورحمت‌الله‌وبرکاته!

متواتر سنت؛ هغه که قول، فعل، تقریر قول او یا تقریر فعل وي، یوازې په هغه صورت کې متواتر شمېرل کېږي چې په تواتر ډول له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه رانقل شوي وي. په دې قول چې ګواکي کړنې هم په هغه صورت کې په فعلي متواتر سنتو بدلېږي چې ځینو د رسول الله صلی الله علیه وسلم په دوره او ځینو نورو د تابعینو او تبع تابعینو په وخت کې د هغه د ترسره کولو اقدام کړی وي؛ که څه هم له عمل او یا د رسول الله صلی الله علیه وسلم له تقریر څخه په متواتره بڼه هم نه وي ثابت شوي، ناسم قول دی. پر همدغه اساس، متواتر هغه دي چې په تواتر ډول ثابت شي، چې رسول الله صلی الله علیه وسلم ترسره کړي دي او یا یې ترسره کېدل تایید شوي وي.

د دې نظریې اصحاب چې څه وایي، د فرضي چارو له ډلې دي. دلیل یې دا دی، هغه بېلګې چې دوی راوړي دي، لکه: پنځه وخته لمنځونه چې له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه په تواتر ثابت شوي او د مسواک په اړه هم له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه صحیح حدیثونه راغلي دي؛ د دغو حدیثونو د تواتر حکم په سند باندې متکي دی. نو که په تواتر نقل سره ثابت شوي وي، مواتر دي او که په سند کې د احاد په بڼه راغلي وي، نو بیا تواتر نه شمېرل کېږي. یعنې په روایت کې، سند یې له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه د باور وړ دی. نو د هغوی دا قول چې پنځه وخته لمنځونه په سند، اندلس، یمن او ارمنستان کې له کوم اختلاف پرته پنځه وخته ترسره کېږي، که له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه په تواتر ډول نه وو ثابت شوي، په هېڅ صورت یاد لمنځونه متواتر نه کېدل. هغه څه چې دغه لمنځونه یې متواتر کړي دي، ثبت یې په تواتره بڼه له رسول الله صلی الله علیه وسلم رانقلېدل دي.

لنډه دا چې د باور معیار تواتر سند دی. که نقل متواتر و، باور ورباندې کېږي، که متواتر نه و، سند یې لیدل کېږي او هغه ته په کتو پېژندل کېږي. څنګه مو چې وویل، د هغوی خبرې یو فرضي ادعا ده. ځکه داسې بېلګه نه شو پیدا کولی چې یوازې د مسلمانانو له کړنو څخه ثابته وي او د رسول الله صلی الله علیه وسلم له عمل څخه ثابته نه وي.

خو صحیح لذاته، صحیح لغیره، حسن لذاته او حسن لغیره، د تحقیق وړ مسله ده. دا موضوع په لنډ ډول او پر اختلافي اړخونو له کومې نیوکې او تعرض پرته داسې بیانوو.

صحیح حدیث هغه ته ویل کېږي چې راوي یې عادل وي، د قوي حافظې څښتن او له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه یې نقل کړي وي. همدارنګه سند یې متصل او معلل نه وي. دغه ته صحیح حدیث ویل کېږي. د صحیحو حدیثونو مراتب د اوصافو په درلودو سره توپیر کوي. همدا لامل دی چې صحیح البخاري مقدم پېژندل شوی، وروسته مسلم او تر هغه وروسته د یادو دوو کتابونو شرطونه.

پر همدغه اساس، که د صحیح حدیث ټول شرطونه شتون ولري، خو ضبط یې پټ پاتې شوی وي، هغه ته حسن الذاته ویل کېږي او که د حدیث صحت حسن ډېر وي، د حسن حدیث د صحت قوت ډېرېږي او په هغه صورت کې صحیح الغیره حدیث بلل کېږي. که سند د صحیح او حسن شرطونه پوره نه کړل، هغه کمزوری حدیث بلل کېږي. په هغه وخت کې چې په نورو روایتونو سره د نفس له پلوه کمزوری وي، قوي شي، په هغه صورت کې حسن الغیره ورته ویل کېږي.

پر همدغه اساس، کمزوری حدیث کمزوری دی، د بل کمزوري حدیث په تقویه کولو سره یاد حدیث نه حسن کېږي. «حسن الغیره» حدیثونه په لومړیو پېړیو کې د حدیثونو په علم کې مشهور نه وو. هغه کس چې په لومړي ځل یې دا اصطلاح وکاروله، امام بیهقي رحمه الله و چې د خپل کتاب په څو ځایونو کې یاد کړي دي. څنګه مو چې ځینې مصادر نقل کړل. د «حسن الغیره» په اړه: په کمزوري سره د کمزوري تقویه د عمل له پلوه اختلاف دی. ځینې محدیثین یې مني او ځینو دا مسله رد کړې او کمزوری یې کمرزوی بللی دی. څنګه مو چې وویل: «دا همغه حدیثونه دي چې ما پخپل کتاب کې لیکلي دي.» ځکه هغه حدیثونه چې «حسن الغیره» یې بولي، هغه حدیثونه دي چې د سند له پلوه کمزوري دي. نو «حسن الغیره» د حدیثونو نوی ډول نه شي کېداي.

ستاسو ورور عطاء بن خلیل ابورشته

ژباړن: بهیر «ویاړ»

د کمونیستي ځواک تر ړنګیدو او قرغېزستان تر ازادۍ وروسته، دا هېواد غواړي وښيي، چې یو سیکولر دولت دی او نور د الحاد له مفکورې نه دی متاثره، دغه راز هر فرد ته د عقیدې ازادي ورکوي؛ خو په حقیقت کې هر څه بل ډول دي. په وروستیو کلونو کې مسجدونه، مدرسې او د اسلامي تعلیماتو ادارې زیاتې شوي دي. مسلمانان، چي د قرغېزستان د نفوس ۸۶ سلنه جوړوي، ورځ تر بلې په ورځني ژوند کې اسلام ته مخه کوي او همدارنګه شریعت اوس په اړینو سیاسي موضوعاتو کې مطرح کېږي. دې واقعیت د قرغېزستان سیکولر دولت اندېښمن کړی او دولت هڅه کوي، چې د ترورېزم او افراطیت تر عنوان لاندې په هره ممکنه لار د ژوند په چارو کې د اسلام د خپرېدو مخه ونیسي.

پیل یې د اسلامي مرکزونو او عمومي ښوونځیو د درسي نصاب له نظارت څخه کړی، ان په ښوونځیو کې یې پر حجاب بندیز لګولی او ږیره لرونکي نارینه یې بې عزته کړي دي. دا د دولت له لوري د اسلام د پلي کېدو پر وړاندې د مداخلي پیل دی. همدارنګه دې ظالم سیکولر رژیم په 2004م کې د حزب التحریر پر ارزښتمن کار بندیز ولګاوه. له هغه راهیسي د حزب شباب او پلویان په ظالمانه ډول بندي شوي، تر څو د حزب غړي وډار کړي او دوی د اسلامي ژوند د عامولو له کار څخه را وګرځوي. ان د امت د ډارولو په موخه یې له کوم دلیل پرته ښځې زنداني کړي دي.

د همدې کال په جون میاشت کې یې اته مسلمانې ښځي ونیولې او دوې نور یې له کوم دلیل پرته تر اوسه بندیانې کړي دي. ارونو ارکین ګل او بکتایبیک کیز محبت له دې لامل زنداني شوي، چي د اسلام په اړه مواد ورسره وو. ظالم حکومت د دغو ښځو د عمر، ماشومانو، والدینو او روغتیا په اړه هېڅ باک نه لري. دوی له هرې ممکنه لارې هڅه کوي، چې سیکولر فکر نشر او خلک له اسلام څخه لیري کړي. 

د خلافت تر سقوط وروسته امت په دغه ډول ناوړه حالت کې دی. ښځې، اولادونه او والدین یې نه زغمونکي تکلیفونه ګالي. دوی بندیانېږي، شکنجه کېږي، جنسي ځورول کېږي، له لوږې سره مخ کېږي، بمبارېږي او د خپل ژوند لپاره له اسلامي طرز څخه منع کېږي. خو د خوښۍ زیری دادی، چي دوی دا قرباني د اسلام او الله سبحانه وتعالی د رضا لپاره ورکوي او د دې په مقابل کې به انشاءالله بې شمېره اجرونه تر لاسه کړي. خو زموږ لپاره ځورونکې خبره دا ده، چې د یوه مسلمان په توګه موږ د اسلام لپاره څه کړي دي؟ ایا موږ هم له الله سبحانه وتعالی څخه د ورته اجر هیله لرو؟ په داسې حال کې چې موږ د دین لپاره هېڅ هم نه دي کړي او د ژوند په چارو مصرف یو. په داسې حال کې چې په ورته وخت کې زموږ وروڼه او خویندې د اسلام لپاره سختۍ ګالي. ایا د شرم خبره نه ده، چې له الله سبحانه وتعالی څخه د جنت د لوړو مقامونو غوښتنه کوو، په داسی حال کې چې موږ د اسلام لپاره کومه لویه قرباني هم نه وي ورکړې؟ موږ ځانونو ته کوچني او بې اړتیا مشکلات جوړو او بیا ورته د امتحان نوم ورکوو او هره ورځ پرې بوخت یو. د امت اصلي حالت او په دې دنیا کې مو خپل اصلي مسوولیت له یاده وتلی دی. د دې مطلب دا نه دی چې هر یو دې بندي یا شکنجه شو، بلکې هدف دا دی چې موږ ځانونه د دې امت غړي وبولو، له امت سره کار وکړو، چې حقیقي ازادي تر لاسه کړي او په دنیا کې خپل وخت د الله سبحانه وتعالی  د دین په لار کې مصرف کړو.

نافع روایت کوي چې وایي: عبدالله بن عمر ماته وویل، چې ده له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه واورېدل چې ویې فرمایل:

«من خلع يداً من طاعة لقي الله يوم القيامة لا حجة له، ومن مات وليس في عنقه بيعة مات ميتة جاهلية». (رواه مسلم)

ژباړه: څوک چې د الله سبحانه وتعالی له اطاعت څخه لاس واخلي د قیامت په ورځ به په داسې حال کې له الله تعالی سره مخامخ شي چې هېڅ دلیل به ونه لري او څوک چې په داسې حال کې مړ شي چې د بیعت کړۍ یې په غاړه کې نه وي، نو مرګ یې د جاهلیت دی

د خلافت تاسیس د نړۍ پر هر مسلمان فرض دی، هغه که د یوه ظالم دولت تر جبر لاندې وي یا نه.  د یوه داسې لوي فرض پر وړاندي بې پروايي لویه ګناه ده او د الله سبحانه وتعالی له لورې د سختې سزا لامل ګرځي. ځکه خو موږ الله سبحانه وتعالی ته دعا کوو، چې په قرغېزستان کې زموږ د زنداني شویو خویندو امتحان اسانه او د قرغېزستان د ظالم دولت له منګولو یې وژغوري. دغه راز موږ ته د دې فرصت راکړي، چې د نبوت په منهج د خلافت د بیا تاسیس په نیک کار کې برخه واخلو او له دې لارې د عظیم اجر تر لاسه کولو موقع پیداکړو. آمین اللهم آمین!

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر ته

 لیکواله: امینه عابد

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر غړ

د حزب التحریر نړیوالو فعالیتونو ته په کتو، حزب په تونس کې په خپلو پلویانو غږ وکړ، چې د خلافت بېرته راستنېدو په کلني کنفرانس کې برخه واخلي، چې سرلیک یې و:

«د ډموکراسۍ پای... قسم په الله! چې تاسو له اسلام او خلافت پرته بل هېڅ حل نه لرئ» ۲۰۲۰م د اګېسټ ۲۹مه، د کنفرانس تالار اریانا جنکشن.

حزب د دې نېټې تر رارسېدو په کلکه د کنفرانس لپاره اعلانونه وکړل. د تونس له ټولو ښارونو څخه خلک اریانا ته تلل، تر څو د خلافت او کارکوونکو د نظریو لپاره د دوی ملاتړ، تایید کړي. د بېلا بېلو هېوادونو زرګونو وګړو دغه کنفرانس پر انټرنېټ په ژوندۍ بڼه څاره. د وړاندې شوي کنفرانس موضوع د ډموکراسۍ پای او د اسلام اړتیا وه، چې د راشده خلافت له لارې واک بېرته راستون کړي او د ژوند په ټولو چارو کې اسلام پلی کړي. د کنفرانس په ویناوو کې خورا لوی توپیر و، چې په نړۍ او په ځانګړي ډول په تونس کې یې د ډموکراسۍ د پلي کېدو له امله د ناورین پایلې په ګوته کړې. دغه راز د خلافت د بیا راستنېدو او تر سیورې لاندې یې د مسلمانانو د یووالي پر څرنګوالي او دا چې خلافت نه یوازې د حزب التحریر، بلکې د هر چا مسوولیت دی او موږ یې باید  د دې د تاسیس لپاره کار وکړو.

د خندا وړ خبره دا ده، چې د حزب التحریر په مشرۍ د تونس د خلکو دغه سیاسي فکر د ډېرو رسنیو تر پوښښ لاندې نه و راغلی. په داسې حال کې چې دوی د هغو کسانو لپاره له خپلو کمرو سره راټولېږي، چې له تونس سره په ښکاره خیانت کوي، د رسنیو مسلکي کسان او خبریالان په دې اړه ډېر پوهېږي!

موږ حزب التحریرـ ولایه تونس د مطبوعاتو دفتر غواړو پوه شو:

په تونس کې حاکم  ټولګی څنګه کولای شي، چې پر بایلونکي شرط کېږدي او د ډموکراسۍ ډوبېدونکې کښتۍ ته دوام ورکوي!؟

په تونس کې به چارواکي تر څومره وخت پورې د هېواد د شتمنیو، بشري او طبیعي سرچینو د سیسټماتیکې غلا په ترسره کولو سره، د افلاس غوښتونکي سیکولر نظام پر ځای د اسلامي نظام د راستنېدو غږ غلی کړي؟

دغه سیستماتیکه تېروتنه د سیکولر ډموکراتیک نظام د ماتې دلیل دی. ډېری خلک اوسمهال ډموکراسي نه مني او د هغه وخت انتظار باسي، چې اسلام د یو نظام په توګه پلی شي، تر څو د دوی اقتصادي، سیاسي  او د راتلونکي ژوند ټول اړخونه روښانه کړي.

موږ رسنیو ته وایو:

د دې پر ځای چې د هغو خلکو غږ غلی کړئ چې د اسلامي نظام پر اساس حاکمیت غواړي، تاسو باید رښتیني ژورنالیستیکې څېړنې بشپړې کړئ، چې هدف یې پخپله د رسنیو لپاره خدمت دی. د څېړنې له لارې عامو وګړو ته حقیقت وړاندې کړئ او پوښتنه وکړئ چې ولې دومره ډېر خلک له حزب التحریر سره ولاړ دي او سیکولر سیاسي نظام ردوي. دا د ډېرو شاخصونو له لوري تایید شوی دی، په تېرو مقننه او ولسمشریزو ټاکنو کې د برخه نه اخیستونکو له کچې او همدا راز د کارتاژ، قصبا او باردو په شاوخوا کې د سیاسي ټولګي له افلاس څخه یې معلومه کړئ.

موږ د مطبوعاتو مخصلو او رښتینو خلکو او همدا راز د تونس عامو وګړو ته توصیه کوو:

موږ تر هغه وخت پورې له تاسو او ستاسو په منځ کې کار کوو، چې د عدالت او رحمت هغه حالت چې زموږ رب زموږ لپاره غوره کړی دی، پر موږ باندې پلی شي. احکام یې پر موږ نازل شوي او اساسي قانون یې موږ ته روښانه دی، چې د نبوت پر منهج راشده خلافت دی. د دې ویاړ د تر لاسه کولو لپاره، له ټولو ډېره بریا د هغه چا لپاره ده، چې هغه لومړني دي. نو وړ او لومړني خلک اوسئ، د هغو خلکو غږ ته غوږ مه نیسئ، چې د نړۍ د لږ پلور لپاره یې خپل دین پلورلی، بلکې هغه چا ته غوږ ونیسئ چې پر هغې ناروغۍ ښه پوهېږي، چې د امت د ځورولو لامل شوې ده. ستاسو او د ټولې نړۍ لپاره د ژغورنې یوازینۍ درملنه لري، د پانګوالۍ له وحشت او د همدې نظام له لالچ څخه یې ژغوري. نو هغه چا ته غوږ ونیسئ چې خپل لاسونه د نجات پر رسۍ لګوي، نه هغه چا ته چې له تاسو څخه غواړي، پر هغو واکمنانو مو صبر وکړئ چې تاسو ترې په عذاب یئ او  پر تاسو د غرب قانون او هغه څه یې چې زړه غواړي درباندې پلي کوي یې. دا هغه څه دي چې ستاسو رب یې نه خوښوي.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ﴾ [انفال: ۲۴]

ژباړه: اې اېمان راوړونکو! د الله سبحانه وتعالی او د هغه د رسول الله صلی الله علیه و سلم  بلنې ته لبیک ووایاست، چې کله رسول الله صلی الله علیه وسلم تاسو ته د هغه شي په لوري بلنه درکړې، چې تاسو ته ژوند بښونکی دی او وپوهېږئ چې الله سبحانه و تعالی د انسان او د هغه د زړه تر منځ حایل (پرده) دی او د هماغه لوري ته به تاسو ورغونډ کړای شئ.

د حزب التحریرـ ولایه تونس مطبوعاتي دفتر

خبر

د اګېسټ په ۲۲مه، د ناروې په برګن ښار کې د اسلام او مسلمانانو پروړاندې په لاریون کې د ناروې اسلامیزم درولو د ډلې مشر وهل شوی و. د IA “VG.NO راپور له مخې: «د اسلامېزم درولو د ډلې مشر په برګن ښار کې وهل شوی او سر یې ورمات کړل شوی دی. د اسلامېزم درولو ډلې پر مشر لارس تورسن په برګن ښار کې د شنبې په ورځ له غرمې وروسته د اسلام درولو د نمانځلو پر مهال برید وشو. څو کسان د پولیسو له خوا نیول شوي هم دي.

د اګېست په ۲۸مه د سویډن په مالمو ایالت کې د ډنمارک  له حقونو څخه له محرومو کسانو سره د سختې معاملې ډلې، د نمایندګانو له خوا په عام محضر کې د قران له سوځولو سره چیغې پورته شوې. د (سایډسوېنسکان) خبري رسنۍ د راپور له مخې: «د جمعې په بېګاه د مالمو د روسنګارد په ولسوالۍ کې د قران سوځولو له امله قهرجن لاریون ترسره شو. د قران سوځول یې په پولیسو وراړولي و او اور د امایرالسګاټان په کوڅو کې لګېدلی و، دغه راز څو موټر هم پکې سوځېدلي وو. پولیسو د دغه قهرجن لاریون مخه ونیوله او څو کسان یې بندې هم کړل.»

همدارنګه د اګېسټ په ۲۹مه د ناروې په اوسلو ښار کې هم چیغې پورته شوې، وروسته ښکاره شوه چې په عام محضر کې د اسلامېزم د درلو څو غړو له خوا قران څېرې کړل شو، په متیازو کې واچول شو او د فوټبال د توب په څېر په لغتو باندې ووهل شو. IA “VG.NO”   راپور ورکړی: له لاریون وروسته ۲۹کسان ونیول شول. کله چې په اوسلو کې دوکانونو ته څېرمه د اسلامېزم درولو ډلې د اسلام او مسلمانانو سپکاوی وکړ، نو هلته په سلګونو خلک راټول شول. 

د سپټمبر په ۳مه سایډسوېنسکان خبري رسنۍ راپور ورکړ: «په مالمو کې له عاموژنې وروسته اوس پالوډان هم غواړي چې په سټاکهلم کې قران وسوځوي. نو پالودانو ته په سټاکهلم کې په پنځو ځایونو کې اجازه ورکړل شوې ده تر څو قرانکریم ته اور واچوي. پولیسو یو ځل بیا له زور څخه کار اخیستی، تر څو د دغه پرېکړې او خبرې مخنیوی وکړي.»

د سپټمبر په لومړۍ شارلي عبدو فرانسوي مجلې هم د حضرت محمد صلی الله علیه وسلم کارتون خپور کړی و، چې دا یې د ۲۰۱۵م د تروریستې برید په مقابل کې هم خپور کړی و.   

په تېرو څو کلونو کې اسلامي مقدساتو ته سپکاوی او د مسلمانانو پر ووړاندې زور زیاتی، لکه د رسول الله صلی الله علیه وسلم کارتون جوړول، د قران سوځول او ورباندې مسخرې کول زیات شوي دي. کافران په ډېره بې شرمۍ اسلامي مقدساتو او مسلمانانو ته په سپکاوي کولو سره له اسلام او مسلمانانو سره خپله کرکه او نفرت په ډاګه کوي. دغه پېښې په داسې حال کې ترسره کېږي، چې هېڅ یو اسلامي هېواد هم پر کفارو باندې غږ نه کوي تر څو د دغه جرم له مرتکبینو سره حساب وکړي او نه هم هغه حاکمانو چې زموږ په خاورو کې د قدرت لرونکي دي، یو عسکر دغو کفارو ته د سزا ورکولو لپاره لېږلی. که څه هم د سعودي عربستان پاچاه ځان د دوو مقدساتو ساتونکی بولي خو د دې جرات نه لري، چې په کفارو غږ وکړي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم او قران ته سپکاوي کوونکو ته د سزا ورکړي.

موږ وینو چې مسلمانان غبرګون ښیي. هر مسلمان له رسول الله صلی الله علیه وسلم او د الله سبحانه وتعالی له وحی (قران) سره مینه لري. ځکه نو مسلمانان راوځي او لاریون کوي او ډېری وخت یې لاریونونه په اخ وډب هم اوړي. کافران سمدستي د مسلمانانو د بدنامولو لپاره هڅې پیلوي او د مسلمانانو پر خبري سرچینو برید کوي. خو دغه لاریونونه او اخ وډب د مسلمانانو ستونزه نه شي حل کولی. دا ډېره بده ده او الله سبحانه وتعالی په خپل کتاب(قران) کې داسې فرمایلي دي:

﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ﴾

 ]البقره: ۲۱۷[

ژباړه: کفر له تا څخه د محرم د میاشتې او په هغه کې د جنګ کولو په هکله پوښتنه کوي، نو ورته ووایه: جنګ په دغه مبارکه میاشت کې حرام دی او د حق (اسلام) له لارې څخه د خلکو منع کول او مسجدالحرام ته د مسلمانانو د ننوتلو ممانعت، له مکې څخه د مسلمانانو ایستل او د خلکو تر منځ فتنه اچول له دې څخه هم لویه ګناه ده او همدارنګه دوی تل له تاسو سره جنګ کوي تر څو وکولی شي تاسې له خپل دین څخه وګرځوي او له تاسو څخه که یو نفر له خپل دین څخه وګرځي او بیا مړ شي نو د هغه ټول نېک عملونه محو کېږي او د تل لپاره به په دوزخ کې پاتې شي

کفار نه وایي چې دوی د مسلمانانو د احساساتو د راپارولو سبب کېږي او نه هم ځانونه ملامتوي. دغه کفار په خپله بې عقیده باندې ولاړ دي او داسې هېڅ فکر نه کوي چې دغه کار خو لا لویه ګناه ده. پر دې سربېره کفار غواړي مسلمانان نور هم د خپل الله سبحانه وتعالی له لارې، بېلارې او بې دینه کړي.

دا هر عاقل مسلمان ته ښکاره ده، چې یوازې د اسلامي نظام (خلافت) حاکم به وکولی شي، چې دغه حالت تغیر او سم کړي. بېلګه یې د مسلمانانو په تاریخ کې ښکاره ده، کله چې کفارو غوښتل په انګلستان کې په رسول الله صلی الله علیه وسلم پورې وخاندي، نو د عثماني خلافت خلیفه هغوی یوازې وګواښل او دوی له دغه ناوړه کار څخه لاس پر سر شول.  

اوسمهال مسلمانان د رسول الله صلی الله علیه وسلم په طریقه، د دویم راشده خلافت د بیا تاسیس لپاره کار نه کوي. د خلافت نظام په وسیله موږ کولی شو، چې اسلام او مسلمانانو ته له سپکاوي کوونکو سره حساب او کتاب وکړو، نو الله تعالی دې له موږ سره مرسته وکړي.  

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر ته

لیکوال: الدار خمزین

د حزب التحریر د مرکزي مطبوعاتي دفتر غړی