چهارشنبه, ۰۳ ذیقعده ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۵/۰۴/۳۰م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

د جاپان نوې دفاعي سټراټېژي

  • خپور شوی په سیاسي

پوښتنه:

جاپان څو ورځې وړاندې نوې دفاعي سټراټېژي اعلان کړه چې د پوځي بودیجې د پام وړ زیاتوالی پکې لیدل کېږي. ايا دا په دې معنی ده چې جاپان غواړي تر دویمې نړیوالې جګړې وړاندې وخت په څېر ځواکمن شي؟ د دې اقدام موخه څه ده؟ او ایا دا پرېکړې خپلواکې دي او که د کوم بهرني اړخ، په ځانګړي ډول امریکا تر اغېز لاندې دي؟  

ځواب:

هو، د جاپان حکومت نوې دفاعي سټراټېژي جوړه او په خپل قانون کې یې ځینې تعدیلات راوستل؛ د جاپان لومړي وزیر، فومیوکشیدا د ۲۰۲۲م کال د ډسمبر په ۱۶مه درې دفاعي سندونه تایید کړل؛ لومړی د جاپان د ملي امنيتي سټراټېژي، دويېم ملي دفاعي سټراټېژي او درېيم د دفاع جوړولو پروګرام. جاپان له تېرو اوو لسيزو راهيسې او تر دویمې نړیوالې جګړې وروسته د يوه مات شوي دولت په څېر و، اوس غواړي دا حالت بدل کړي. نو جاپان ډېره هڅه کوي چې یو ځل بیا خپلې پوځي وړتیاوې لوړې کړي. له دغه اقدام څخه د جاپان پر موخو د لا ښه پوهېدو لپاره لاندې ټکي ارزوو:

لومړی: د دغې سټراټيژۍ ځينې مادې په لاندې ډول دي:

۱- د دغې نوې سټراټيژۍ له مخې، جاپان د اساسي قانون هغه مادې لغوه اعلان کړې چې د جاپان د اشغال پر مهال د امريکا له لوري پرې تپل شوې وې او له ۱۹۴۷ راهيسې د پلي کېدو وړ وې. د جاپان د اساسي قانون له مخې، دا هېواد د پوځي ځواک له لرلو او له خپلو پولو بهر هر ډول پوځي کړنو څخه بې برخې و. که څه هم، د جاپان نوې سټراټېژي کې په مشروط ډول د «متقابل بريد» يادونه شوې او رقابتي جګړه استثنا کوي،  خو بیا هم دا لومړی ځل دی چې جاپان له خپلو پولو بهر د پوځي فعالیت محدودیت تر پښو لاندې کوي. د دغې سټراټيژۍ له مخې، د جاپان پوځي بودیجه تر ۲۰۲۷م پورې د ناخالصو کورنیو تولیداتو له یو سلنه څخه ۲ سلنه (د ناټو د غړو هېوادونو پوځي بودیجې ته ورته) ته پورته کېږي؛ دا د دولت د بودیجې ۱۰ سلنه تشکیلوي. (الجزيره نېټ، ۱۶/۱۲/۲۰۲۲). په دې توګه به جاپان په نړۍ کې تر امريکا او چين وروسته درېیمه لویه پوځي بودیجه لري.

۲- دغه سټراټېژي همداراز د «تر ټولو ناوړه سناریو» لپاره د تیاري غوښتنه کوي او دا تر دوېيمې نړيوالې جګړې وروسته «تر ټولو سخت او پېچلی امنيتي وضعيت» او له بهرنیو ګواښونو سره مقابله بولي؛ چې د دې لپاره باید لوی شمېر له لویو وچو تېرېدونکي «۵۰۰» امریکايي «ټوماهوک» او ايس ايم-۶ توغوندي وپېري تر څو وکولی شي د هر ډول لرې واټن بريدونو پر وړاندې چمتو وي.

۳- د جاپان اساسي قانون ۹ ماده وايي «د جاپان خلک تل د دولت لپاره د حاکمیت د حق په توګه، د نړیوالو شخړو د حللارې په توګه له جګړې او هر ډول تاوتریخوالي او له ګواښه ډکې کړنې څخه لاس اخلي. د دغې پرېکړې د ریښتیا کېدو لپاره به جاپان هېڅ ځمکني، سمندري، هوايي او نور پوځونه نه لري او دولت ځان ته حق نه ورکوي چې په جګړو کې ښکېل شي». دا ماده لغوه شوه؛ څو جاپان وکولی شي د جګړې د نوي سیاست پر وړاندې ودرېږي، دا سیاست د پوځي لګښت، پوځي صنعت او پوځ/ريښتیني پوځ جوړولو په ګډون پراخو کورنیو بدلونونو ته اړتیا لري او دا خلکو ته له دویمې نړیوالې جګړې وړاندې د جاپان پراخ پوځي ځواک او زور وریادوي.

۴- له خپلو ګاونډيانو او نړيوالو قدرتونو سره د جاپان د ګډ سوله‌ييز ژوند تګلاره پای ته رسېدونکې ده، د اساسي قانون په دې نويو تعديلاتو کې جاپان حق لري چې د هر دښمن هيواد پر ضد متقابل بريد وکړي. په دې نوې سټراټيژۍ کې له «درېیو شريرو» هيوادونه سره د مقابلې يادونه شوې؛ که څه هم جاپان دا نوم نه ورکوي. په دغو درېیو هېوادونو یا «شریر مثلث» کې لومړی هېواد چین دی چې جاپان یې د ځان لپاره «تر ټولو ستر سټراټېژیک ګواښ» بولي؛ دویم هېواد شمالي کوريا ده چې جاپان یې «د نن ورځې جاپان لپاره خطرناک او قریب الوقوع» ګواښ بولي او په درېیم ځای کې روسیه راځي چې جاپان کلکې نیوکې پرې وکړې او د دغو نیوکو سبب هم دا و چې «روسیه د خپلو ځانګړو امنیتي موخو لپاره له زور څخه کار اخلي؛ لکه د اکراین مسله. بل سبب یې په اسیا او ارام سمندر کې د روسیې پوځي فعالیت او له چین – چې پخپله د جاپان یوه لویه امنیتي اندېښنه ده- سره د دغه هېواد سټراټېژیکه همکاري ده.»(فرانس ۲۴، ۱۶/۱۲/۲۰۲۲).

دويم: د دغې سټراټیژۍ پر وړاندې د نړیوالو دریځونو په پام کې نیولو سره؛ لاندې ټکي روښانه کېږي:

۱- چين د دغې سټراټيژۍ کلک مخالفت وکړ او رسماً یې پر وړاندې اعتراض وکړ: [د جاپان نوې سټراټېژي تر رسمي اعلان وړاندې لا د بيجينګ له مخالفت سره مخ شوه. بیجینګ تل د شلمې پېړۍ په لومړۍ نیمايي کې د جاپان د هغو وحشیانه پوځي تمایلاتو په اړه خبرې کوي چې چین یې هم قرباني و. د چين د بهرنيو چارو وزارت وياند، وانګ وين بين، جمعه وويل: «جاپان پر واقعيتونو سترګې پټوي، له دوو اړخیزو ښو اړیکو او پر ګډ تفاهم له پابندۍ لرې کېږي او د چین اعتبار او شهرت ته زیان رسوي. موږ د جاپان دا کار په کلکه غندو.» (فرانس ۲۴، ۱۶/۱۲/۲۰۲۲)].

۲- شمالي کوريا خبرداری ورکړ چې دا پرېکړه به جاپان منزوي کړي؛ [د شمالي کوريا د بهرنيو چارو وزارت وياند وويل: «جاپان د یوه خطرناک امنیتي ناورین د رامنځته کولو په حال کې دی او پر خپله نوې امنیتي سټراټيژۍ پر باور سره عملاً پر نورو دولتونو د دفاعي برید کولو ته رسمي بڼه ورکوي. په دې کې هېڅ شک نشته چې د جاپان د تېري نوي پلان ته رسمي بڼه ورکول د ختیځې اسیا امنیتي چاپېریال په بنسټیزه توګه بدلوي.» نوموړي خبرداری ورکړ چې توکیو به ژر پوه شي چې «دا یوه خطرناکه او ډېره بده ټاکنه وه.» (سکای نيوز عربي، ۲۰/۱۲/۲۰۲۲)].

۳- د امريکا په تړاو، [واشنګټن د يادې سټراټيژۍ هرکلی وکړ. د سپينې ماڼۍ د ملي امنيت سلاکار، جيک سوليوان وويل: «په دفاعي برخه کې د جاپان د پام وړ بانګونه به د امريکا-جاپان ايتلاف پياوړی او عصري کړي.» (فرانس ۲۴، ۱۶/۱۲/۲۰۲۲)]؛ د امريکا دفاع وزير لوييد اسټين هم د جاپان لخوا د خپلې نوې سټراټيژۍ د اسنادو د خپرولو هرکلی وکړ او ټینګار یې وکړ چې: [«د جاپان د ملي دفاعي سټراټېژي او د امریکا د ملي دفاع په سټراټيژۍ کې د مشخصو شوو لومړیتوبونو او لیدلورو تر منځ ورته والی مهم دی.» (الشرق الاوسط، ۱۲/۱۷/۲۰۲۲)] او [ولسمشر بايډن وويل چې «هيواد يې له جاپان سره په دې حساسو شېبو کې ولاړ دی او د هند او ارام سمندرونو په سیمه کې زموږ ایتلاف مهم دی». سپينه ماڼۍ د جاپان نوي دفاعي پلان ته له امريکا سره د پوځي ایتلاف د پياوړتيا په سترګه ګوري. (الجزيره نټ، ۱۶/۱۲/۲۰۲۲)].

درېيم: د جاپان د نوي دفاعي سټراټېژيک پلان له ارزولو وروسته دغه موارد روښانه کېږي:

۱- د جاپان نوې دفاعي سټراټېژي چې د ۲۰۲۲م کال د ډسمبر په ۱۶مه اعلان شوه، که څه هم لویه پېښه وه او د جاپان د څه باندې اوو لسیزو پوځي ځواک ختموي، خو حیرانوونکې نه وه؛ ځکه چې د جاپان دفاع وزارت د ۲۰۲۲م کال د جولای په ۲۲مه، د «سپن کتاب» تر نامه لاندې خپله سټراټېژي خپره کړه او په هغه کې يې هغه دفاعي تګلارې په ګوته کړې چې د نړيوالو ننګونو پر وړاندې بايد ځواب ويوونکې وي. نو «سپین کتاب» د هغو ګواښونو پر وړاندې د لرلید په روښانه کولو، چې جاپان ورسره مخ دی، دا وضعیت ختم کړ. جاپان له دغو ګواښونو سره مخ دی؛ د چین مخ پر ودې پوځي ځواک او د تایوان پر وړاندې یې د جګړې خطر؛ د چین او روسیې د پوځي همکارۍ خطر او په اسیا کې د چین، روسیې او شمالي کوریا له لوري د جګړې پیلولو خطر. د جاپان د دفاع وزارت دا «سپین کتاب» چې له یادو ګواښونو سره د جاپان د مخامخ کېدو لپاره د پوځي بوديجې پر لوړالي او په پوځي ټکنالوژۍ کې پر پانګونې او دغه راز د فضا په ګډون څو اړخیز پوځي ځواک جوړولو پر اړتیا ټینګار کوي؛ دا ښيي چې د جاپان هیلې لویې دي او داسې ځای ته رسېدلی چې په دویمه نړیواله جګړه کې د ماتې دوړې له ځانه وڅنډي، بیا راپورته شي او د چین د سویلي سمندر – چې د چین او جاپان تر لاندجې لاندې ټاپوګان پکې دي- په ګډون د ارام سمندر په سیمه کې شته سیالیو سره یو ځای شي.

۲- له دې وړاندې د جاپان پخوانی لومړی وزیر، شینزو ابې د چین د نفوذ مخنیوي لپاره پر ارام او هند سمندرونو د ډېر تمرکز لپاره د امریکا او جاپان تر منځ د ګډې سټراټيژۍ پلان له اصلي جوړوونکو څخه و. دا پلان امریکا ومانه او په دې کې په ارام او هند سمندرونو کې د کښتيو د امنیت ټینګولو په موخه په سوداګرۍ، پانګونو او ګډو همکاریو کې د جاپان، امریکا او نورو شریکانو همکاري او د اسټرالیا او هند راګډول شامل وو. (العربيه، ۸/۱۱/۲۰۱۷).

۳- له همدې امله، د جاپان له نوي سټراټېژۍ او پخوانۍ هغې توپير څخه په ډاګه کېږي، چې جاپان اوسمهال پوځي ځواک بيرته ستنولو ته ګرځي، خپل تېر هېروي او په اسيا کې د جګړې لپاره په چمتوالي بوخت دی. که څه هم جاپان پخوا یو لوی هېواد و او په ځانګړي ډول يې په اسیا کې ځانګړی ځایګی درلود. د دویمې نړیوالې جګړې په لومړیو کلونو کې پر سیمه واکمن هېواد ګڼل کېده؛ چين، کوريا، سمندري ټاپوګان او په اسيا کې يو شمېر نور هيوادونه يې له مخې لرې کول؛ لکه المان چې اروپايي هېوادونه یې له مخې لرې کول. دواړو هیوادونو وروسته ماتې وخوړه او جاپان پکې د اټومي بريد قرباني شو. امريکا د ۱۹۴۵م کال په اګېسټ کې د جاپان پر هيروشيما او ناګاساکي ښارونو اټومي بمونه وغورځول چې په پايله کې یې تر دوو لکو ډېر کسان ووژل؛ جاپان له دغو بریدونو یوه اونۍ وروسته د ۱۹۴۵م کال د اګېسټ په ۱۵مه تسلیم شو او د امريکا په مشرۍ متفقینو جاپان اشغال کړ.

۴- د جاپان امپراتورۍ تېر تاريخ ته په کتو، پوځي سياست ته ستنېدل د جاپانيانو له پراخ هرکلي سره مخ شول. خو د اوږدې مودې لپاره له جنګي سياست څخه د جاپان لرې پاتې کېدل او په جاپان کې د متفقینو له وتلو وروسته تر نن ورځې پورې د امريکايي پوځي اډو شتون د دې سبب شوی چې د پوځي ځواک بیا ترلاسه کولو لپاره د جاپان انګېزي بشپړې خپلواکې نه وي.

۵- ښايي د امریکايي له چټکو او د پوځ، پوځي ایتلافونو او سیمې د ګواښونو په اړه د جاپان له سټراټيژۍ سره موافقو اظهاراتو سره نور په دې اړه شک نه وي پاتې چې د جاپان پوځي کېده په حقیقت کې هغه د تهداب ډبره ده چې د امریکا په سټراټيژۍ کې د چین د ګواښونو پر وړاندې ایښودل شوې ده. امریکا خپل پوځیان د چین سمندر ته لېږدولي، د تایوان شاوخوا پاروونکې کړنې کوي او هڅه کوي په دغه سیمه کې اندېښنې زیاتې کړي. امریکا ان ځان د چین پر وړاندې جګړې ته تیاروي؛ د امریکا له ولسمشر، بایډن څخه وپوښتل شول چې که چین پر تایوان برید وکړي، امریکا مستقیماً په جګړه کې ښکېلېږي؟ ده يې په ځواب کې وویل: هو.

۶- همدا رنګه، د پخواني ولسمشر ټرمپ ادارې د شمالي کوريا پر ضد پاروونکې څرګندونې کولې او هڅه یې کوله چې د جاپان پوځیان وهڅوي؛ ده په ۲۰۱۷ کې جاپان ته د «جنګيالی ملت» خطاب وکړ: [... ټرمپ دا څرګندونې د ولسمشر په توګه اسيا ته تر خپل اوږد او مهم لومړي سفر وړاندې وکړې. د ټرمپ په دې سفر کې په ځانګړي ډول جاپان او شمالي کوریا شامله ده او د شمالي کوریا د اټومي ګواښ دوسیه هم پکې راځي. ټرمپ فاکس نيوز ته وويل، «جاپان يو جنګيالی ملت دی او زه چين او هر بل هېواد ته وایم چې که پرېږدئ چې شمالي کوریا همداسې دوام ورکړي، نو په نږدې راتلونکي کې به د جاپان لخوا له لویې ستونزې سره مخ شئ.» (مرصد نيوز- نړيوالې چارې- جمعه- نومبر ۳، ۲۰۱۷)]. ټرمپ په دغو خبرو کې چین ته ګواښ وکړ چې ممکن جاپان پر شمالي کوریا پوځي برید وکړي؛ ته به وايي چې د جاپان په استازیتوب خبرې کوي! که څه هم هغو نویو شرایطو ته په کتو چې د اسیا په ختیځ کې رامنځته شوي، اړتیا لري ځان یو ځل بیا پوځي کړي، خو دا د امریکا یو هر اړخیز پلان هم دی؛ ځکه چې جاپان د امریکا په لیدلوري کې له چین سره د مقابلې لپاره په یوه مرکزي دولت بدل شوی.

څلورم: اوس د پوښتنې پر وروستۍ برخه رڼا اچوو؛ چې ایا دغه پرېکړې خپلواکې دي او که له بهرنیو لوریو، په ځانګړي ډول امریکا اغېزمنې شوې؟ که پورته ویل شویو خبرو ته ځیر شو، دا موارد روښانه کېږي:

۱- جاپان د چين پر وړاندې د برياوو اوږده مخينه لري؛ د امريکا او اروپايي هيوادونو له لوري د جاپاني استعمار تر مخنيوي وړاندې، چين د ډېرې مودې لپاره د جاپان له لوري اشغال شوی و. د چین د خلکو تر اوسه هغه وخت په یاد دی او له جاپان څخه د چین لخوا د غرامت غوښتل او د تاریخ په اوږدو کې د کړو جنایتونو په سبب د  جاپان د بښنې غوښتلو موضوع د دې ښکارندوی ده. له بل اړخه، جاپان تر امريکا او چين وروسته درېیم لوی اقتصادي ځواک دی؛ دا له جاپان سره مرسته کوي چې له چين سره په هر اړخيز ډول ښکېل شي. همدا رنګه په صنعت او ټېکنالوژۍ کې د جاپان وړتياوو ته په کتو، که دغه هېواد خپل پوځي ځواک بیا ترلاسه کړي، په یوازې ځان د چین پر وړاندې درېدلی شي.

۲- امريکا غواړي چې جاپان د خپل ايتلاف په اډانه کې د چين پر وړاندې ودرېږي، داسې چې د جاپان دا سیاست د امریکا د پراخ پلان یوه برخه پاتې شي او په جاپان کې د ځواک کشمکش را ژوندی نه شي او له امریکا سره د دښمنۍ یادونه ور تازه نه کړي، په ځانګړي ډول پر جاپان د امریکا اټومي برید؛ ځکه جاپان له امریکا سره د شخړې اوږد تاریخ لري. دغو ټولو مواردو ته په کتو، امریکا غواړي د امریکا د نوې پوځي سټراټيژۍ پر ټولو جزیاتو واکمن وي تر څو دا سټراټیژي يوازې له چين سره د ښکېلتيا لپاره وي او د امريکا د اټومي بريد ياد را تازه نه کړي! د امريکايي سټراټېژۍ له مخې؛ د جاپان پوځي سياست او پوځي ځواک جوړونه باید يوازې په اسيا کې له چين سره تر ښکېلېدو محدوده وي او په اروپا کې د المان پوځي وړتیاوې د اروپا په ختیځ کې له روسیې د مقابلې لپاره وي.

۳- له دې ټولو سره سره، باید ووایو چې جاپان هم د المان پشان د پوځي وړتایوو په بیا ترلاسه کولو کې ناوخته کړی. که هم څه دا ملتونه ژوندي او فعال دي؛ خو په سوداګرۍ او پيسو ټولو روږدي شوي او د دې په پایله کې یې د هوساینې او رفاه ژور احساس پیدا کړی، عزت او کرامت یې کمزوری شوی او په رهبرانو کې یې د جګړې او نفوذ همت ورک دی. او جاپان او المان له امریکا او اروپا سره داسې چلند کوي چې له یوه پيرو او تر لاسر لاندې دولت سره توپیر نه لري.

له همدې امله، جاپان او المان څه د پاسه اووه لسيزې د پوځ جوړولو کار وځنډاوه تر هغه چې امريکا دې کار ته وهڅول. د يادو هيوادونو خلک د پرمختللي پوځونو جوړولو لپاره د پام وړ کچه انرژي او هوډ لري چې په بيړه په اټومي ځواک هم بدليدای شي او په نیږدې راتلونکې کې د ځواک او دبدبې خوند تر څکلو وروسته يو ځلې بيا خپله د امريکا لپاره هم ستونزې جوړولی شي او هغه وخت به په خپلو کې سره ښکېل شي. له همدې امله، امريکا د جاپان او المان پوځي سټراټيژي ډېره په ځير او او خلاصو سترګو څاري!

پینځم: د هغو دولتونو د واقعیت په څارلو چې نن ورځ لوی دولتونه ګڼل کېږي، وینو چې دا دولتونه هېڅ راز ښېګڼې او عدالت ته ارزښت نه ورکوي؛ د هغوی له انده ښېګڼه هغه څه ده چې که د نورو په زیان هم وي، خو د دوی غوښتنې پوره کړی. دوی عدالت دې ته وايي چې نورو ته د زيان رسولو په پايله کې ګټه لاسته راوړي او پر نورو حاکميت ولري؛ دا که ظلم ښکاره ظلم او نابرابري هم وي توپير نه ورته کوي. نو د هغوی په ارزښتونو کې ښېګڼه او عدالت نشته.  ته به وایې چې تاریخ تکرارېږي؛ کله چې فارس او روم له کوم خیر، ښېګڼې او عدالت پرته پر جهان واک درلود، اسلام له عدالت سره راغی او نړۍ یې رڼا کړه؛ په دې توګه حق راغی او باطل کډه وکړه. د نن ورځې حالت هم د پرون په څېر دی؛ دا حالت تر هغه نه سمېږي، څو هماغه د پخوا پشان د نبوت پر منهج خلافت را نه شي. دې واقعیت ته په کتو اوس د خلافت بیاراتګ یو محسوس واقعیت شوی او ښايي ژر راشي؛ رسول الله صلي الله علیه وسلم فرمایي:

«...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَة عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ» ثُمَّ سَكَتَ.

ژباړه: «وروسته به جبريه حکومتونه وي، دا به تر هغه وخته وي چې د الله سبحانه وتعالی خوښه وي او وروسته به يې الله سبحانه وتعالی په خپله اراده له منځه يوسي. وروسته به د نبوت پر منهج خلافت وي». بیا هغه صلی الله عليه وسلم چوپ شو. [د دې حديث روايت امام احمد او ابو داود الطیالسي کړی دی].

(وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ) (يوسف: ۲۱)

ژباړه: او الله پر خپل کار غالب دی، خو ډېر خلک نه پوهېږي.

 

د مطلب ادامه...

د کډوالو مړینه

  • خپور شوی په سیاسي

د ۲۰۲۲ کال د نومبر ۲۵ مه د هغو ۳۱ کډوالو تلین دی چې په ټوپي کښتۍ کې له انګلش یا مانش کانال څخه تېرېدل؛ د دغو کډوالو اکثریت مسلمانان وو.

دا په یاد کانال کې په تېرو ۳۰ کلونو کې تر ټولو بده سمندري پېښه ګڼل شوې چې د پېښېدو شرایط یې لا ډېر د اندېښنې وړ دي.

د ژغورنې رضاکار، چارلز ډېواس د پېښې په سیمه کې له لومړیو حاضرو کسانو و. ده سلګونه داسې کوچنۍ کښتۍ لیدلې چې له خپل حد زیاتې بار شوې، د چلولو وړ نه دي او له هغه ګڼ مسیر څخه تېرېږي چې د لویو باروړونکو کښتیو لپاره دی. بدې هوا، څپو او جریانونو له کلونو راهیسې د سلګونه خلکو ژوند اخیستی، خو د نومبر د ۲۷مې پېښه ډېره وحشتناکه وه.

کښتۍ بې ثباته شوه او پکې سپاره کسان پوی شول چې په خطر کې دي. د ځان ژغورلو لپاره یې ټلیفوني اړیکې ونیولې. کښتۍ د فرانسې په اوبو کې وه؛ خو فرانسوي چارواکو ونه غوښتل چې د ژغورنې مسولیت یې واخلي. کډوالو ته وویل شول چې د انګلستان د ژغورنې خدمتونو ته زنګ ووهي؛ د انګلستاني لوري لخوا پر دې ټینګار کېده چې کښتۍ د فرانسې په اوبو کې ده او له مرستې یې ډډه وکړه. د یو بل پر غاړه د مسولیت غورځولو دغې لوبې څو ساعته ونیول؛ تر دې چې یخنۍ ۲۷ واړه کډوال یو یو وواژه.

په دې کښتۍ کې ۷ ښځې او ۳ ماشومان وو. یوه ښځه امېندواره وه. په دې ټولو کې یو کس هم د دې وړ ونه ګڼل شو چې مرسته دې ورسره وشي.

نن ورځ د هغو کسانو شمېر لا زیات شوی چې له افغانستان، سوډان، ایراق، اریتریا او نورو سیمو څخه د جګړو او لوږې په سبب تښتي او په کوچنیو او د سمندري سفر لپاره نامناسبو کښتو کې له فرانسې څخه برېتانیا ته په دې موخه ځي چې ګوندې پناه واخیستی شي او د ښه ژوند فرصتونه ورته برابر شي. قاچاقبران بې رحمه دي؛ د داسې کډوالو راپورونه شته چې کله د ډېر بار او ناخوندیتوب په سبب په کښتۍ کې له سپرېدو انکار کوي، قاچاقبر یې ماشومانو ته وسله نیسي، وېروي یې او اړ باسي یې چې خپل سفر ته دوام ورکړي. پیسې تر اخلاقیاتو وړاندې ګڼل، د دولتونو او جنایتکارو ډلو تر منځ یوازینی ګډ ارزښت او هڅوونکی عامل دی.

د دغه ناوړه وضعیت سبب مریض نشنلستي ارزښتونه دي. کډوالو ته د هغو انسانانو په سترګه نه کتل کېږي چې له استعماري جګړو او او د طمعې اقتصادي پالیسیو څخه ځورېږي.

غربي هېوادونه په اسلامي خاورو کې د ستونزو سبب کېږي او بیا تمه لري چې خلک یې دې کېني او په تمه دې شي چې بمونه او لوږه یې ووژني. د کپیټلېسټي هېوادونو په لیبرال ارزښتونو کې د همجنسپالو بشري حقونه تر دغو انسانانو ډېر ارزښت لري.

د خلافت په نشتون کې یوازې دومره کولی شو چې نورو دغه ډول پېښو او د هغو تلین نمانځلو ته په تمه شو. خلیفه به هېڅکله دا و نه مني چې یو اړ انسان دې پرېښودل شي چې مړ شي. د شریعت غوره ارزښتنونه دې ډول حالت ته اجازه نه ورکوي او د الله سبحانه و تعالی پر وړاندې د یوه انسان ژوند تر ټولې نړۍ ارزښت لري.

(مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا بِالبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ)

ژباړه: «له همدې امله موږ بني اسرائيلو ته فرمان ورکړی و چې، چا چې يو انسان د وينې له بدلې يا په ځمکه کې له فساد خورولو پرته (په ناحقه) وواژه، داسې ده لكه ټول انسانان یې چې وژلي وي او چا چې څوك له مرګه وژغوره، داسې ده لكه ټول انسانان یې چې ژغورلي وي." - خو د هغو حال دا دى چې زموږ پېغمبران پرلپسې له روښانه لارښوونو سره ورته راغلل؛ سره له دې هم د هغو زياتره كسان په ځمکه کې زياتى كوونكي دي.» [مائده:۳۲]

د مسلمان ژوند او عزت به تر هغه خوندي نه شي، تر څو پر ځمکه بشري نظامونه حاکم وي. یوازینۍ د باور وړ حللاره د خلافت بشپړ راتګ دی.

له ابومریم الازدي څخه روایت دی چې وايي: کله چې د معاویه لیدو ته ورغلم، راته ویې ویل: «په راتلو دې څومره خوشاله کړو اې د فلاني پلاره.» (عربان په دې ډول حالاتو کې همداسې اصطلاح کاروي). ما ورته وویل: «د دې لپاره راغلی یم چې یو حدیث درته ووایم چې اورېدلی مې دی او غواړم ترې خبر دې کړم. له رسول الله صلي الله علیه وسلم څخه مې اورېدلي چې فرمايي»:

مَنْ ولَّاهُ الله عز وجل شيئًا مِنْ أَمْر المسلمين فاحْتَجَبَ دُونَ حاجَتِهم وخَلَّتِهِم وفقرهم، احْتَجَبَ الله عنه دون حاجَتِه وخَلَّتِهِ وفقره

ژباړه: «کله چې الله عزوجل یو چا ته د مسلمانانو د یوې چارې مسولیت ورکړي او هغه یې اړتیاوو، فقر او ستونزو ته رسیدګي ونه کړي؛ الله تعالی د هغه کس اړتیاوو، فقر او ستونزو ته پام نه کوي. (نو معاویه بیا یو کس وټاکه چې د خلکو ستونزو ته رسیدګي وکړي)» [ترمذي]

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر ته

عمرانه محمد

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر غړی

د مطلب ادامه...

د ډالرو ناورین د نورو پورونو لپاره په سوال کولو او اقتصادي منشور نه حلېږي؛ بلکې یوازې د خلافت نړیوال اقتصادي نظام په بشپړ پلي کولو حلېدی شي! Featured

  • خپور شوی په پاکستان

د وارداتو او پورونو ورکولو لپاره له صادراتو او بهر ته د پاکستانیانو له حوالو څخه د ډالرو راټولولو پالیسي بشپړه ناکامه شوې. نورې ټولې اقتصادي پالیسۍ هم ناکامې شوې؛ ځکه چې دا اقتصادي پالیسۍ او ماډلونه نړیوال استعمارګر نظم ته د غلامۍ پر بنسټ دي. پاکستان اوس یوازې دومره ډالر لري چې تر یوې میاشتې کم واردات پرې وکړی شي.

پاکستان په سوال د نورو پورونو غوښتلو او دغو پورونو لپاره د مهالوېش په جوړولو هڅه کوي یوه حتمي ناکامي وځنډوي. د ډالرو ناورین د حل کولو لپاره د وارداتو درول، یوازې دومره کوي چې صنعت زیانمن شي. اقتصادي فعالیتونه عملاً په ټپه ولاړ دي او کاروبارونه خپل سلګونه او زرګونه کارکوونکي له دندو لرې کوي.

واکمن ګوندونه او اپوزیسیون هم کومه اقتصادي حللاره نه لري. دا ټول ګوندونه یوازې پانګوال اقتصادي ماډل او پالیسۍ پلې کوي. نو که اقتصادي منشور هم لاسلیک کړي، دا ګوندونه د ناکامۍ مخه نه شي نیولی. د تکنوکراتانو حللارې هم پخوا څو څو ځله ناکامې شوې دي، ځکه چې دوی هم د پانګوال نظام پالیسۍ پلې کوي. خبره له مالي فساده وتلې، نو د «صادقو او رښتینو» خلکو ګومارل هم ستونزه نه شي حل کولی. د پانګوال نظام ماته ټولو ته څرګنده ده. یوازې د اسلام انقلابي اقتصادي ماډل او پالیسۍ دغو اقتصادي ستونزو ته حللارې وړاندې کولی شي!

د اسلام اقتصادي ماډل له اوسني نړیوال نظم، له واشنګټن وروسته اجماع (post-Washington Consensus)، د پیسو نړیوال صندوق او نورو غربي بنسټونو څخه نه راوځي. د اسلام اقتصادي ماډل د غربي پانګول نظام تر واک لاندې کار نه کوي، چې زموږ اقتصاد د غربي اقتصادونو لپاره د ارزانه اکمالاتي ځنځیرونو په توګه وکاروي. په دې خبره کولو کې هېڅ د ویاړ ځای نشته چې دغه هېواد غرب ته د دغو توکو او خدمتونو په وړاندې کولو ډالر ګټي.

اسلام خپل نړیوال نظم رامنځته کوي او ټوله نړۍ له پانګوال استثماري نظام څخه ازادوي. خلافت په نړۍ کې اسلامي اقتصادي نظم نافذوي. خلافت به د نړیوالې سوداګرۍ لپاره ډالر د اسعارو په توګه ونه مني، بلکې معاملې به په سرو او سپینو زرو کوي؛ په دې توګه به د امریکا د واکمنۍ اصلي ستن چپه کړي. خلافت به د اسلامي نړۍ په یو ځای کولو سره د دولت-ملت فکر په پایله کې رامنځته شوی د شتمنۍ ناعادلانه وېش ختم کړي. د سرچینو په راټولولو سره به خلافت دولت په ټوله اسلامي نړۍ کې د نفتو، ګازو، کرنیزو محصولاتو، کانونو او بشري سرچینو کمښت پای ته ورسوي.

د اسلام له منشور پرته بل هېڅ منشور دا ستونزې نه شي حل کولی. څومره چې د اسلام له بشپړ پلي کولو لرې کېږو، هومره مو ستونزې زیاتې او پېچلې کېږي. اسلامي نړۍ د خلافت د تاسیس لپاره چمتو ده. جبریه واک پای ته رسیدو ته نږدې دی. نو اې د پاکستان وسله‌وال ځواکه! چمتو یئ چې حزب التحریر ته په نصرت ورکولو سره پر خپله غاړه پروت مسولیت ترسره کړئ؟ امت مو ځواب ته په تمه دی. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ، ثُمَّ سَكَتَ»

ژباړه: «...ورپسې به جبریه او ظالم حکومتونه راشي، تر کله چې د الله تعالی خوښه وي، دوام به وکړي، بیا چې کله الله تعالی وغواړي، لیرې کوي یې او یو ځل بیا به د نبوت پر منهج خلافت راځي. بیا (رسول الله صلی الله علیه وسلم) چوپ شو.» [مسند احمد]

د حزب التحریرـ ولایه پاکستان مطبوعاتي دفتر

 

د مطلب ادامه...

د عربي هيوادونو له مشرانو سره د چينايي چارواکو د ناستو موخې

  • خپور شوی په سیاسي

پوښتنه:

الجزيرې د ۲۰۲۲م کال د ډسمبر په ۹مه پر خپله وېبپاڼه خبر خپور کړ چې: «د خليج هيوادونو د همکارۍ شورا، د خليج-چين او عرب-چين ۴۳مه ناسته جمعه د سعودي په پلازمېنه، رياض کې د يو شمېر عربي چارواکو او د چین ولسمشر، شي‌جين‌پينګ په حضور کې پیل شوه.» د سعودي، خليج هيوادونو او عربي هيوادونو له مشرانو سره د چينايي چارواکو د ناستو موخې څه دي؟ دې ته په کتو چې روسيه د زور په مټ د نفوذ او د نړۍ د څوقطبي کېدو غوښتونکې ده، ايا چين له سياسي لارې څو قطبي نړۍ غواړي او په دې ډول خپل سياسي نفوذ پراخوي او ځان د يوه لوی نړيوال قطب په توګه مطرح کوي؟ د عربي نړۍ حکام به د چین د دغه اسلوب هرکلی وکړي؟ په دې اړه د امريکا غبرګون څه دی؟  

ځواب:

د دغو پوښتنو د ځواب لپاره پر لاندې موضوعاتو رڼا اچوو:

۱- د چین ولسمشر د ۲۰۲۲م کال د ډسمبر په ۸مه سعودي ته ورسېد او د دغه هيواد له پاچا او وليعهد شهزاده محمد بن سلمان سره یې وليدل. د چین د ولسمشر تود هرکلی وشو او دواړه لورو هراړخيز اقتصادي او د مشارکت تړون لاسلیک کړ؛ په دې کې د ۳۰ میلياردو ډالرو په ارزښت د انرژۍ او بېخ‌بنسټونو په برخه کې تړون هم شامل و. د دغو تړونونو موخه د چین د «یو کمربند یوه لار» (د ورېښمو نوې لار) سټراټېژۍ او د «د ۲۰۳۰ لرلید» په نامه د بن سلمان پروژو – چې لویه موخه یې سرګرمي ده- په چوکاټ کې د چينايي پروژو تر منځ همغږي وه. په دغه ناسته کې په سیمه کې د بازارموندنې لپاره په سعودي کې د چین پر لوی صنعتي موقعیت هم خبرې وشوې. په دويمه ورځ چينايي پلاوې په رياض کې د خليج هيوادونو له چارواکو او ورپسې په همدغه ورځ د عربي هيوادونو له مشرانو سره ناستې وکړې چې د عربي هېوادونو ډېرو مشرانو ګډون پکې وکړ؛ د چين د بهرنيو چارو وزارت د دغې ناستې په اړه وویل: «دغه ناسته د چین د خلکو جمهوریت له تاسیس راهیسې د چین او عربي نړۍ تر منځ تر ټولو پراخه ډیپلوماټیک فعالیت ښيي. » (بي بي سي، ۲۰۲۲/۱۲/۸). په دواړو ناستو کې د چين او عربي هيوادونو ترمنځ پر مشارکت او دوه اړخیزه همکارۍ ټينګار وشو او په وروستي بيانیه کې يې پر عامو موضوعاتو لکه؛ اوسني نړيوال نظم ته درناوی، د هيوادونو حاکميت ته درناوی، د ځواک نه کارول، د ښه ګاونډيتوب اصولو ته درناوی، د فلسطين قضيې مرکزیت او د هستوي وسلو د پراختيا مخنيوي؛ باندې ټينګار وشو. چین له خلیج هېوادونو سره د ناستې په وروستۍ بیانیه کې پر ايران نيوکه کړې او ترې غوښتي يې چې خپلو ګاونډیو ته درناوی وکړي. [«خليج هیوادونو او چين پرون په رياض کې د چين-خليج ناستې په پای کې يوه ګډه بیانیه خپره کړه. په دغې بیانیه کې د هغو درې‌ګونو ټاپوګونو په اړه چې ایران یې خپل ملکیت ګڼي، د متحده عربي اماراتو لخوا د خبرو اترو او سوله‌ایزې لارې حل ملاتړ وشو. دغه راز له ایران څخه وغوښتل شول چې د اټومي هوکړې خبرې اترې له سره جدي پیل کړي.» (المیادين، ۱۰/۱۲/۲۰۲۲)]. د یادولو وړ ده چې د چين د دغه دریځ په غبرګون کې تهران د یا هیواد سفیر احضار کړی.

۲- د امريکا د نوې سټراټېژۍ له مخې چين د امريکايي واکمنۍ پر وړاندې تر ټولو ستر ګواښ ګڼل کېږي او د دوی په باور چين د دې وړتيا لري چې په نړۍ کې خپل نفوذ پراخ کړي؛ ځکه چين تر امريکا وروسته دويم اقتصادي ځواک دی او د پوځي بودیجې د تخصیص له مخې هم په نړۍ کې دوهم ځای لري. له همدې امله، امريکا د چين اقدامات له نیږدې څاري، د پياوړتيا مخه يې نيسي او ان له چین سره جګړې ته ځان چمتو کوي. د تايوان د کړکېچ په تړاو د ولسمشر بايډن وروستۍ څرګندونې همداسې ښيي. امريکا سعودي ته د چين د ولسمشر سفر داسې وارزاوه: [سپینې ماڼۍ چهارشنبه په یوه بیانیه کې وویل: «سعودي ته د چين د ولسمشر سفر د حيرانتيا وړ نه دی؛ ځکه موږ پوهېږو چې بيجينګ په منځني ختيځ کې د خپل نفوذ زیاتولو په هڅه کې دی.» د امريکا د ملي امنيت شورا د سټراټیژیکو اړیکو د همغږۍ مسول، جان کربي وويل: «موږ هغه نفوذ چې چین یې به نړۍ کې زیاتول غواړي، درک کوو.» نوموړي زياته کړه، «د چین سفر حیرانوونکی نه دی او دا خبره هم نه ده حیرانوونکې چي د سفر لپاره یې منځنی ختیځ وټاکه.» (سي ان ان عربي، ۱۸/۱۲/۲۰۲۲)].

۳- له بل پلوه، چين هڅه کوي داسې وښيي چې د امريکايي نړيوال نظم مخالف نه دی؛ د امریکا غوښتنې تکراروي؛ په دغه سفر کې د چین د ولسمشر له خبرو همداسې ښکارېده، په ځانګړي ډول د ناستې په وروستۍ بيانيه کې یې د نړيوال قانون له مخې د نړيوال نظم پر ساتلو، د اټومي وسلو د پراختيا پر مخنيوي او د ترهګرۍ ضد مبارزه باندې ټینګار کړی؛ په دې بیانیه کې یې ان په ضمني ډول پر روسيه نيوکه کړې؛ دا چې د هيوادونو حاکميت ته درناوی، د ځواک او ګواښ کارولو مخنیوی او د ښه ګاونډيتوب اصولو ته درناوی یادوي، اشارتاً په اوکراين کې د روسيې جګړې ته ګوته نيول شوې. همدا رنګه په دې بيانيه کې چين پر ايران نيوکه کړې او ترې غوښتي یې چې د ښه ګاونډيتوب اصولو ته ژمن پاتې شي او د خليجي هيوادونو په چارو کې لاسوهنه ونه کړي؛ دا نیوکه یې هم د غربي هيوادونو او امريکا نيوکو ته ورته ده چې تل پر ايران مستقیماً ورته نيوکې کوي. د ايران لخوا د چين د سفير احضار یو ځل بیا ښيي چې د روسیې، چین، ایران او شمالي کوریا په استازیتوب د یوه «نوی نړيوال بلاک» د جوړېدو ادعا خيالي ده او په واقعيت کې هيڅ نشته.

۴- له عربي هېوادونو سره د چین د اړیکو په اړه باید ووایو چې په سعودي کې دغو ناستو له نړیوال اړخه د دوی په اړیکو کې هېڅ بدلون نه دی راوستی. دا سمه ده چې سعودي د چين د ولسمشر تود هرکلی وکړ او د ۲۰۲۲م کال په جولای کې د امريکا د ولسمشر هرکلی دومره تود نه و؛ خو د دې سبب دا و چې سعودي له ډیموکراټ ګوند سره د جمهوري غوښتونکو په سیالۍ کې د جمهوري غوښتونکو پر خوا دی او له ډیموکراټ ګوند او شخصاً بایډن سره یې اړیکې سړې دي؛ بل دا چې بايډن د سعودي عربستان وليعهد شهزاده محمد بن سلمان ته ځان دومره نه دی نیږدې کړی او ډېر درناوی نه ورته لري. سربېره پردې، عربي هيوادونو له هند او المان سره هم د سټراټيژيک مشارکت تړونونه لاسليک کړل؛ خو دغو تړونونو ته د تړاو یا په سیاسي تړاو کې د بدلون په سترګه نه کتل کېږي.

۵- دا چې چین په خپل شاوخوا کې له لویو سیاسي ستونزو کړېږي؛ لکه له تایوان سره ستونزه، چې تایوان خپله خاوره بولي خو له ځان سره یې د یو ځای کولو وړتیا نه لرئ، له ویتنام سره ستونزه او یا له ګڼو نورو هيوادونو سره د ټاپوګانو پر سر ستونزې. دغه راز دا چې چین خپلې نیږدې او دوستانه اړیکې تقریباً له شمالي کوریا سره خلاصه کوي؛ دغو ټولو ته په کتو باید ووایو چې له شک پرته چین نه په عربي هېوادونو کې د سیاسي تړاو هیله لري او نه پلان؛ په ځانګړي ډول دا چې له امریکا او انګلستان سره د عربي هېوادونو د حکامو له پخو اړیکو خبر دی. نو عربي هيوادونو ته د چين د ولسمشر سفر، هلته د ناستو کول او اقتصادي تړونونه په هېڅ صورت د نیږدې یا لرې سیاسي تړاو په معنی نه دي، يوازې د هيوادونو ترمنځ اقتصادي اړيکې رانغاړي او باید يوازې له اقتصادي اړخه ورته وکتل شي. دا سفر ممکن ځینې سیاسي دلالتونه هم ولري، خو دا دلالتونه له سیمې یا یې د حکامو له سیاسي تړاو سره کومه اړیکه نه لري. مثلاً پر ایران د چین نیوکه د دې لپاره وه چې له غرب سره خپل دریځ یو کړي او دا ثابتوي چې چین پر ایران د نړۍ له انتقادي دریځ اخوا حرکت نه کوي او دا کار یې دا پایله نه لري چې له خلیج هېوادونو سره د ایران پر وړاندې سیاسي مداخله وکړي. دغه راز یې په وروستۍ بیانیه کې پر روسیه ضمني نیوکه لکه؛ د هيوادونو حاکميت ته درناوی، د ځواک نه کارول او د ښه ګاونډيتوب اصولو ته ژمنتیا؛ له دې ټولو څخه ښکاري چې چين له روسيې سره د اوکراين په جګړه کې ملتیا نه کوي او له نړۍ سره په اړيکو کې خپله سوله‌ييزه ډيپلوماټيکه تګلاره پرمخ وړي.

۶- چين له خليج هيوادونو سره اقتصادي اړيکې ځکه پالي چې د امريکا او اروپا له لوري یې د صنعتي ځنځیر له پرې کولو وېرېږي؛ په ځانګړي ډول غربي مارکېټونو ته د چين د صادراتو له بندولو. هغه تعامل چې نن د روسیې پر انرژۍ د زیات باور په سبب د اروپا د سټراټېژیکي تېروتنې په اړه کېږي، هغه څه دي چې په راتلونکي کې به د چین پر تولیداتو د غرب د ډېر باور په اړه وشي او د دغه تعامل نښې نښانې عملاً ښکاره شوې؛ د المان د بهرنيو چارو وزير، بېربوک وويل: [«موږ به نور پرې نه ږدو چې د خپلو حیاتي قضیو په برخه کې پر هغو دولتونو باور وکړو چې له موږ سره ګډ ارزښتونه نه لري. له شک پرته د هیله‌مندۍ پر بنسټ بشپړ اقتصادي باور موږ له سياسي ګواښ سره مخ کوي.» (المیادين، ۲/۱۱/۲۰۲۲)]. دغه راز د جرمني لومړي وزير، اولوف شولتز له بيجينګ څخه تر وتلو وړاندې «فرانکفرټر تزايتونګ» ورځپاڼې ته په یوه مقاله کې ولیکل:«المان بايد چین ته په نیږدې کېدو کې چې د مارکس او لیلین سیاسي لیدلوري پر اساس نیږدې کېدو خواته روان دی، بدلون راولي.»  نومړي زياته کړه، «الماني شرکتونه بايد په صنعت کې پر چينايي توکو خپله خطرناکه تکيه کمه کړي.» (شرق الاوسط ورځپاڼه، ۴/۱۱/۲۰۲۲). چين د دې لپاره يو شمېر مخنيوونکې اقدامات وکړل چې ځینې یې دا دي:

الف: له روسيې څخه ځان لرې کول: چين تمه لرله چې ولسمشر پوتين به په اوکراين کې خپل اهداف لاسته راوړي او چين به د روسيې له نړيوال رول څخه ګټه واخلي؛ پر اوکراين د روسيې برید په تړاو د چين دریځ له پيله مبهم و. د امريکا او اروپا پراخ ملاتړ اوکراين ته د مقاومت توان ورکړ او دې کار چين له روسيې څخه لرې کړ او نامستقیماً يې پر روسيې نيوکې زياتې کړې؛ دا خبره د ۲۰۲۲م کال په اکتوبر کې د چين کمونيست ګوند له وروستۍ غونډې وروسته ښکاره شوه؛ په دې غونډه کې شي‌جین‌پینګ ټول واخل په لاس کې واخیست او خپل سیالان یې د ګوند له دفتره وایستل. له دې وروسته چين له متعادلې روسیې ځان نور هم په چټکۍ لرې کړ. چین دا نه شي زغملی چې امريکا او اروپا یې د روسیې د انرژۍ تولیداتو پشان توليدات ور بند کړي؛ چین دغه احتمال په خپلو محاسبو کې ځای کړی.

ب: له غربي درېځونو سره ورته والی: چين امريکايي نړيوال نظم ته ژمنتيا اعلان کړه او پر هر هغه څه چې غرب نیوکه کوي، دوی یې هم کوي؛ لکه د خليج هيوادونو په چارو کې د ايران پر لاسوهنه نيوکه. چين غواړي غرب ته ووايې چې چین د نړۍ له «متمدنو» هېوادونو دی چې د ځينو هيوادونو بې رحمه تګلارې ردوي. ښايي په راتلونکو ورځو کې د چين د دا ډول درځونو د ډېرو بېلګو شاهدان وو؛ لکه دا چې له نظامي اړخه به له تایوان څخه لرې شي او له امریکا به وغواړي چې شخړې یې کمې کړي او دغه راز به د شمالي کوریا د اټومي بحران په حل کې همکاري وکړي. چین دا کارونه ځکه کوي چې امریکا او اروپا غرب ته د دوی تولیدات بند نه کړي.

ج: اقتصادي بدیلونو ته پام زیاتول: چين د عربي هيوادونو بازارونو ته د يوه بديل په سترګه ګوري؛ که څه هم غربي مارکېټونو ته دومره مهمه نه ده. يعنې که امريکايي او اروپايي مارکېټونو ته د چين توليدات بند شي، نو عربي بازارونه ورته بدیل کېدی شي؛ که څه هم دا بازارونه د امريکايي او غربي بازارونو په پرتله ګڼل کېږي. که امريکا او اروپا پر چين خپله تکيه کموي، عربي مارکېټونو له افريقايي او لاتيني امريکا له مارکېټونو سره يوځای، د چين د اقتصاد لپاره د يوې لارې په توګه کارېدی شي.

۷- د عربي هيوادونو اقتصادي اړخ ته په کتو، له عربي او خلیج هېوادونو سره د چین ناستې داسې ارزولی شو:

الف: په عربي هيوادونو کې له لسيزو ناکام حاکمیت وروسته او دا هېوادونه د وچ ځنګل په څېر دي چې ممکن په هره کوچنۍ جرقه اور واخلي؛ ځینې خپل نیم راټول شوي مالیات د سودي پورونو پرې کولو لپاره ورکوي. د ناکامو اقتصادي تګلارو او پر غرب ډېرې تکيې په پايله کې يې پولي واحدونه په چټکۍ خپل ارزښت بایلي او د توکو بیې په لوړېدو دي چې دا د خلکو د لاریونونو ګواښ زیاتوي. له خليج هيوادونو پرته کابو ټول عربي هېوادونه له سختو اقتصادي ستونزو کړېږي؛ دا واقعیت د دې سبب شوی چې د دغو هیوادونو حکام چین ته د خپل اقتصاد د احتمالي ژغورونکي په سترګه وګوري؛ داسې چې ډېر پورونه ترې اخیستی شي او د پيسو نړيوال صندوق له ځینو سختو شرايطو څخه خلاص شي. چين هم فرصت لري چې د لویو بهرنیو پروژو له لارې په دغو هيوادونو کې سترې پانګونې وکړي چې ګټه یې د پراخ حکومتي فساد په سبب عربو حکامو او د هغو ملاتړو ته رسېږي.

ب: امريکا د خپلو اقتصادي ستونزو د حل لپاره پر خپلو مزدورانو ډېره تکيه کوي؛ لکه له سعودي سره د ټرمپ ادارې د وسلو خيالي تړون. امریکا د خپلو اقتصادي ګټو د تامین په موخه ان د خپلو سیالانو پر مزدورانو هم فشار راوړي؛ لکه پر قطر، چې د انګلستان مزدور دی، یې چې فشار راوړ؛ تر دې چې په امریکا کې د قطر پانګونې د دغه هیواد حکامو ته د ژغورنې رسۍ شوه او له دې لارې کولی شي په حاکمیت کې پاتې شي؛ ان تر دې چې ټرمپ د خپلې ادارې پر وخت د سیمې له هېوادونو وغوښتل چې د دوی د ملاتړ په بدل کې پیسې ورکړي. د هغو لویو ستونزو په سبب چې عرب حکام یې لري؛ امریکا دوی هڅوي او یا لږ تر لږه له اقتصادي اړخه چین ته د دوی د مخ اړولو خنډ نه ګرځي. ممکن دا د امریکا د پلان یوه برخه وي چې د چین اقتصاد د امریکا له مزدورانو سره د اقتصادي مرستو له لارې کمزوری کړي او دا د چین د ودې د مخنیوي لپاره د امریکا د سیاست یوه برخه وي. نو د چين-عربي هيوادونو اقتصادي همکاري او مشارکت د امريکا لپاره هيڅ ګواښ نه دی او نه د امريکا مزدوران د چين لور ته مايل کوي. 

۸- له دې ټولو سره سره، له دغو ناستو څخه د چين موخې اقتصادي دي او چین په عربي نړۍ کې له امريکا او اروپا سره د سياسي نفوذ په سر سيالي نه کوي؛ ځکه چې تر اوسه یې وړتياو او اراده نه لري. چين ان په خپل ګاونډ، ختيځه اسيا کې تر اوسه سياسي نفوذ لاسته نه دی راوړی. چين د دغو غونډو او اقتصادي تړونونو له لارې غواړي په عربي نړۍ کې يوه اقتصادي لار پيدا کړي او خپل پياوړی وساتي؛ د خليج او عربي هيوادونو له انرژۍ څخه د خپلو کارخونو چلولو لپاره کار واخلي، ځان د مدني نړۍ د يوه غړي په توګه مطرح کړي او ووایي چې موږ د هغو هیوادونو له ډلې نه یو چې غرب یې «سرکشه دولتونه» بولي، لکه ايران او شمالي کوريا. چین دغه راز نه غواړي له هغه نړیوال عزلت سره مخ شي چې نن یې د روسیې مرۍ ټینګه نیولې؛ چین غواړي له عربي نړۍ، افريقا او لاتيني امريکا سره يوازې اقتصادي اړيکې ولري، دا کار د هغې احتمالي وېرې په سبب کوي چې غربي بازارونو ته د امریکا او اروپا له لوري د خپلو تولیداتو له بندېدو یې لري؛ چين د خپلې دوستانه تګلارې پر مټ غواړي غرب ته ځان نیږدې وښيي او له روسيې څخه ځان لېري کړي.

۹- د يادونې وړ ده چې عربي چارواکي د ختيځ ترکستان پر مسلمانانو د چين د بې رحمه کړنو په تړاو هيڅ اندېښه نه لري. هغوی د چين له ولسمشر سره په دومره په صميمانه فضا کې خبرې کولې، چې ګواکي د ايغور د مسلمان مسله اصلاً نشته!  له دې ښکاري چې دغه حکام ډېر کمزوري شوي، د اسلامي امت له ملتیا یې لاس اخیستی او دوی ته د مسلمانانو چارې او وضعیت هېڅ ارزښت نه لری. دوی ته تر ټولو اساسي او برخلیک ټاکونکې موضوع د خلکو د اعتراضونو پر وړاندې د خپلو څوکیو ساتل دي. دوی په خپلو ټولو سیاستونو کې ناکام شوي او د خپلو خلکو لپاره څه نه شي کولی. په ناستو کې ټولې خبرې اترې پر اقتصادي اړیکو او نړیوالې سوداګرۍ متمرکزې وې؛ ته به وايې چې د ایغور د مسلمانانو پر وړاندې وحشت او جنایتونه بیخي په بله نړۍ کې پېښېږي!

۱۰- په دې کې هېڅ شک نشته چې د خلافت له ړنګېدو وروسته عرب او د ټولو مسلمانانو حکام په ډېر ناوړه وضعیت کې دي؛ دا وضعیت د دوی د نابودۍ د نیږدې کېدو خبر ورکوي. ځکه د هغو ویجاړیو لویه کچه چې دوی له امریکا، اروپا او چین سره په همغږۍ راوړې، دومره ده چې له دوی څخه یې د جبران کولو لار ورکه کړې او نور په هېڅ صورت نه شي کولی هغه موقعیت ته لاړ شي چې په حاکمیت کې د دوی بقا توجه کړي. دوی به د الله سبحانه و تعالی له قهر او عذاب سره مخ کېږي؛ ځکه چې اسلام یې پرېښی او له هغو کسانو سره په جګړه بوخت دي چې پر ځمکه د اسلامي ژوند بیا راتګ غواړي. دوی د استعمارګرو کفارو امرونه داسې مني چې ته به وایې ړانده دي او د ښه او بد توپیر نه شي کولی.

الله سبحانه و تعالی فرمايي:

(النحل:۲۱){أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُون}

ژباړه:«دوی ژوندي نه، بلکې مړه دي او نه پوهېږي چې كله به راپاڅول شي(بیا راژوندي کړای شي).

 

 

د مطلب ادامه...

هغه بدلون چې پاکستان اړتیا ورته لري؛ نوی سیاست او د الله سبحانه وتعالی د وحې پر بنسټ نوی دولت، یعنې د نبوت پر منهج خلافت دی

  • خپور شوی په سیاسي

په وروستیو څو کلونو کې د اقتصادي ستونزو له امله د پاکستان د مسلمانانو کړاوونه څو چنده زیات شوي. د دې ترڅنګ په یاده موده کې په پاکستان کې سیاسي ګډوډي، بې ثباتي او د حکومت ناکامي هم زیاته شوې ده. دولت او ادارې یې د ولس د ستونزو د حل په برخه کې لټې بې پروا او بې علاقې دي او دغه چاره د ولس د بدبختیو د لازیاتېدلو لامل ګرځېدلې ده.

د پاکستان د ننني سیاسي فلجوالي او بې ثباتۍ لامل د هغه ناکام سیاست مستقیمه پایله ده، چې واکمنه سیاسي طبقه یې پلی کوي. له غربي مفکورې څخه په اغېزمنتیا د پاکستان تحریک انصاف، مسلم لیګ -نواز، د پاکستان د خلکو ګوند او نورو سیاسي ګوندونو سیاست پر دې راڅرخي چې په هره بیه چې وي، واک ترلاسه کړي او همدارنګه د واکمنو سیاستوالو، جنرالانو او قضایه قوې ګټې خوندي کړي. د ملکي برترۍ، د قانون حاکمیت او د ولس حاکمیت تر شعارونو لاندې په دغه سیاست کې سیاستوال، جنرالان او قاضیان د خپل واک د زیاتولو او د خپل ځان لپاره له مناسبو سرچینو څخه د خپلې برخې د ترلاسه کولو لپاره په مبارزه بوخت دي. دا د معاملې کولو سیاست دی، چې یوازې غربي ګټو او نړیوالو بنسټونو ته خدمت کوي، داسې قوانین تصویبوي چې د جنرالانو، سیاستوالو او قاضیانو لپاره د واک مودې غځوي او سیاسي ګوندونو، سیاسي وفادارانو او د هغوی تمویل کوونکو ته انعام ورکول تنظیموي. د اوسني سیاست -چې یوازې د واک په لټه کې دی- له بشپړ ردولو او د اسلام پر بنسټ د نوي سیاست له پلي کولو پرته، بل هېڅ شی د پاکستان د مسلمانانو روانه بدبختي او بدمرغي پای ته نه شي رسولی.

پاکستان یوه داسې نوي سیاست ته اړتیا لري چې د خلکو د چارو پر تنظیمولو تمرکز وکړي. هغه سياست چې د اسلامي شريعت په پلي کېدلو ولاړ وي، حاکمان د قران او نبوي سنتو څخه اخیستل شوي احکام پلي کوي او امت د اسلام په پلي کولو کې د غفلت له امله حاکم محاسبه کوي. داسې سیاست چې د اسلامي شریعت له مخې د امت ګټې په پام کې نیسي او امت د اشغالګرو کفارو له دسیسو او پلانونو څخه ژغوري. داسې سیاست چې د امت د اقتصادي سرچینو پر یووالي متمرکز وي او د ټولو مسلمانانو لپاره یې مصرفوي. یو داسې نوی سیاست چې غواړي د اشغال شوي فلسطین او کشمیر د ازادولو لپاره د امت پوځي ځواک سره یو کړي. داسې سیاست چې ټولې نړۍ ته د اسلام پر پیغام رسولو تمرکز وکړي. داسې سیاست چې واکمنان یې د امت غمخوار ساتونکي وي.

رسول الله صلی علیه وسلم فرمایلي دي:

«كُلُّكُمْ رَاعٍ، وَكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، وَالأَمِيرُ رَاعٍ، وَالرَّجُلُ رَاعٍ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ،وَالْمَرْأَةُ رَاعِيَةٌ عَلَى بَيْتِ زَوْجِهَا وَوَلَدِهِ، فَكُلُّكُمْ رَاعٍ وَكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»‏

ژباړه: «تاسو ټول ساتونکي او د خپل رعیت مسول یاست. حاکم ساتونکی دی او سړی د خپلې کورنۍ ساتونکی دی. ښځه ساتونکې ده او د خپل میړه د کور او د هغې د اولادونو مسوله ده او په دې توګه تاسو ټول ساتونکي یئ او د خپل رعیت مسول یئ.» (بخاري)

د نوي سیاست ترڅنګ پاکستان یوه نوي دولت ته اړتیا لري. د غربي سیاسي حکومتولۍ (ډیموکراسۍ) په پلي کولو سره اوسنی دولت سیاستوالو ته اجازه ورکوي، چې یوازې د خپلو ګټو او خپلو غربي بادارانو د ګټو د خوندي کولو لپاره قوانین جوړ کړي. پیاوړې سوداګریزې ګټې د قانون جوړونې پر پروسه او دولتي ادارو باندې اغیزه کوي، ترڅو داسې قوانین او پالیسۍ تصویب کړي چې کپیټلېسټانو ته سبسایډي ورکوي. د درې اړخیزه فدرالي دولت جوړښت پرېکړه کول او پالیسي جوړول فلجوي. سوبې او ځایي حکومتونه چې د بېلابېلو سیاسي ګوندونو لخوا اداره کیږي، د یو بل او د فدرالي حکومت د کمزوري کولو هڅې کوي. د واک دغه ویش هم د حکومت په ټولو برخو کې واکمنانو ته اجازه ورکوي چې د امت د چارو د څارنې له مسولیت څخه ځان خلاص کړي.

د سند د سېلاب ځپلو کډوالو لپاره د پنجاب سرچینې نه ورکول کیږي او فدرالي حکومت د سند، بلوچستان او خیبر پښتونخواه له سېلاب ځپلو کډوالو سره ځکه مرسته نه کوي، چې واکمن مسلم لیګ-نواز ګوند دوی ته د خپلو اصلي رایه ورکوونکو په سترګه نه ګوري. په هرو پنځو کلونو کې کېدونکو ټولټاکنو او د حکومتونو او مقننه اسمبلۍ د منحلولو حق، په پاکستان کې د دوامداره سیاسي بې ثباتۍ لامل ګرځېدلی او دولت یې فلج کړی. له بهرني اړخه د پاکستان دولت تل د بهرنیو قدرتونو او نړیوالو مالي موسسو پر پورونو تکیه کوي. دغې چارې د پاکستان حکومت له ستونزمنو اقتصادي او سیاسي شرایطو سره مخ کړی او د پاکستان اقتصادي او بهرنۍ پالیسي یې د بهرنیو قدرتونو تابع کړې ده.

په نوي دولت، د نبوت پر منهج دوهم راشده خلافت، کې امت د ټول ژوند لپاره خلیفه ټاکي او په دې شرط به ورسره بیعت کوي چې خلیفه به د امت د اطاعت په بدل کې اسلامي شریعت پلی کوي او جهاد به کوي. خلیفه هغه وخت له خلافت څخه لرې کېږي چې ښکاره یا بواح کفر پلی کړي. دا چاره د سیاسي ثبات لامل ګرځي او خلیفه ته وخت ورکوي چې د امت د وضعت ښه کولو لپاره اوږد مهاله پالیسۍ جوړې کړي. خلیفه د ولایتونو والیان او د ښارونو عاملین ټاکي. دوی خلیفه ته راپور ورکوي او خلیفه د دوی د کړنو په اړه امت ته ځواب ویونکی دی. خلافت د خپلو اتباعو حقونه د نژاد، توکم او سياسي واک په بنسټ نه، بلکې د اسلامي شريعت پر بنسټ تضمينوي. خلیفه قانون نه شي جوړولی. هغه د اسلامي شریعت پابند دی او باید له قرآن او نبوي سنتو څخه اخیستل شوي قوانین پلي کړي. اسلام، مسلمانان د کفر واک او قدرت ته له تسلیمېدو منع کوي. د خلافت دولت اجازه نه لري چې د هغو نړیوالو سیاسي او مالي بنسټونو برخه شي چې په هغو کې کفار پر مسلمانانو برلاسي وي. اسلام، مسلمانان د جنګ په چارو کې له کفارو څخه له مرستې اخیستو په کلکه منع کړي دي. په دې توګه د دوهم راشده خلافت نوی دولت به پر موږ باندې د وحی پر بنسټ حکومت کوي او د الله سبحانه وتعالی له خوا په قران او نبوي سنتو کې نازل شوي قوانین او تګلارې به پلي کوي. الله سبحانه وتعالی فرمایي:

(وَأَنِ احكُم بَينَهُم بِما أَنزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِع أَهواءَهُم وَاحذَرهُم أَن يَفتِنوكَ عَن بَعضِ ما أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيكَ)

ژباړه: «د خلکو ترمنځ د الله سبحانه وتعالی له لوري په نازل شوو احکامو قضاوت وکړه او د دوی د هیلو (هوا نفس) پیروي مه کوه. تقوا وکړه، داسې نه چې دوی د بعضې هغه څه په اړه چې الله سبحانه وتعالی پر تا نازل کړي دي، په فتنه کې واچوي» [مائده : ۴۹]

خلافت د اسلام سیاسي جوړښت دی. امت ته د دې اجازه نشته چې له دريو ورځو او دريو شپو زیات وخت بې خلیفه تېر کړي. پر مسلمانانو لازمه ده چې خلیفه وټاکي، له هغه سره د اطاعت بیعت وکړي او د اسلامي شریعت په پلي کولو او ټولې نړۍ ته د اسلام د پیغام د رسولو لپاره جهاد کې د خلیفه مرسته وکړي. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي:

«كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ تَسُوسُهُمُ الأَنْبِيَاءُ، كُلَّمَا هَلَكَ نَبِيٌّ خَلَفَهُ نَبِيٌّ، وَإِنَّهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدِي، وَسَيَكُونُ خُلَفَاءُ فَيَكْثُرُونَ‏.‏ قَالُوا فَمَا تَأْمُرُنَا قَالَ فُوا بِبَيْعَةِ الأَوَّلِ فَالأَوَّلِ، أَعْطُوهُمْ حَقَّهُمْ، فَإِنَّ اللَّهَ سَائِلُهُمْ عَمَّا اسْتَرْعَاهُمْ»‏

ژباړه: «پر بني اسرائیلو باندې پیغمبرانو سياست کاوه، کله به چې یو پیغمبر مړ شو نو بل به یې پر ځای راغی. له ما وروسته به بل نبي نه وي، خو خلفاء به وي چې شمېر به يې زيات وي. «خلکو وپوښتل: یا رسول الله! موږ ته څه حکم کوې؟ هغه وفرمایل: د هغه چا اطاعت وکړئ چې لومړی بیعت ورسره وشي. د دوی حقونه ادا کړئ، ځکه چې الله سبحانه وتعالی به له دوی څخه د دوی د سرپرستۍ په اړه پوښتنه وکړي.»

اې د پاکستان د وسله والو ځواکونو افسرانو!

رسول الله صلی الله علیه وسلم د رب العالمین د وحې پر بنسټ بشریت ته یو نوی لید وړاندې کړ. هغه صلی علیه وسلم داسې نوی سیاست، نوی دولت او نوې ټولنه رامنځته کړل، چې د ټولې نړۍ لپاره یې د رڼا څراغ روښانه کړ. له رسول الله صلی علیه وسلم سره د هغه په ماموریت کې د انصارو رضی الله عنهم مبارکو کسانو په پوځي قوت سره مرسته وکړه او د لومړي اسلامي دولت د جوړولو لپاره یې خپل ځواک د نصرت په ورکړه کې وکاروه.

دغه شرعي مسؤلیت نن ورځ ستاسو پر اوږو دی. د اسلامي نړۍ لپاره د نوي لید د وړاندې کولو لپاره خپل مادي ملاتړ (نصرت) ورکړئ. د نبوت پر منهج د دوهم راشده خلافت د تاسیس لپاره د نصرت عهد وکړئ او له دې لارې د خپل رب رضا او په دنیا او اخرت کې بریالیتوب ترلاسه کړئ.

حزب التحریر – ولایه پاکستان

 

 

د مطلب ادامه...

په سوډان کې هراړخیز هوکړه لیک

  • خپور شوی په سیاسي

پوښتنه:

د سوډان په ټلویزیون او مطبوعاتو کې د ۲۰۲۲/۱۲/۵ مه په ولسمشرۍ ماڼۍ کې د هراړخیز هوکړه لیک د لاسلیک کولو مراسم خپاره شول، چې د پوځ مشر، د سنا مجلس رئیس او د هغه نائب او ۵۲ حزبونو او ډلو پکې ګډون کړی و. په دې توګه هڅه وشوه، چې د دوو کلونو لپاره یوه انتقالي حکومت ته لار هواره شي، ترڅو د عمومي ټاکنو خواته لاړ شي. دې موضوع له ځان سره نړیوال ملاتړ درلود او په ځانګړې توګه د امریکا او برېتانیا او د ملګرو ملتونو د استازي لخوا لاسلیک شوه، چې د دغه هوکړه لیک د صادرولو رول یې ادا کړ. له بل اړخه دغه هوکړه لیک له ځان سره مخالفتونه هم لري؛ لکه څنګه چې دوې ورځې یعنې د ۲۰۲۲/۱۲/۸-۹مه د دغه هوکړه لیک پر ضد لاریونونه وشول. د دغه هوکړه لیک هدف څه دی؟ څوک ورڅخه ګټه اخلي او پر وړاندې به یې څه پېښ شي؟ ایا هیله شته چې دوام وکړي؟

ځواب:

د دې لپاره چې دغه پوښتنې په ښه ډول ځواب کړو، لاندې موضوعاتو ته کتنه کوو:

لومړی؛ د هوکړه لیک له متن څخه:

1-      د هوکړه لیک په لومړۍ برخه کې راغلي: "سوډان داسې یو هېواد چې بېلابېل فرهنګونه، ارزښتونه او دینونه لري" په داسې حال کې چې د سوډان له ۹۶٪ سلنې ډېر خلک مسلمانان دي. په همدې توګه د مختلفو قبیلو په شتون کې واحد دین او فرهنګ لري. له همدې امله هوکړه یو فرېب او چل دی، ترڅو اسلام له ژوند او د هغو احکامو له تطبیق څخه لرې کړي چې د اقتصاد، زده کړو، ټولنیز نظام، جزا، کورني او بهرني سیاست، جګړې، صنعت او د افرادو او ټولنې د ژوند د ټولو چارو په اړه راغلي دي. پر همدې اساس په هوکړه لیک کې راځي: «سوډان یو مدني، ډیموکرات، فدرالي او پارلماني دولت دی، چې حاکمیت یې د خلکو په لاس کې دی او خلک د قدرت سرچینه دي.» دا ټول موضوعات د اسلام مخالف دي، ځکه سوډان یو مدني دولت ګڼل، یعنې یو سېکولریستي دولت چې دین یې له ژوند څخه بېل کړی او یو ډیموکراتیک دولت ګڼل، یعنې د قانون جوړولو حق یې بشر ته ورکړی دی؛ پر همدې اساس سیادت له شریعت څخه نه بولي، چې سرچینه یې قرآن دی. دولت یې فدرالي اعلان کړ چې دا هم غیر اسلامي حکومتولي ده او دولت تجزیه کوي او سیمې یې له یو بل څخه بېلوي؛ ښه بېلګه یې جنوبي سوډان دی. داسې ښکاري چې له دغه کار څخه موخه پر سوډان باندې د اسلام د هر ډول اغېز مخه نیول دي؛ لکه څنګه چې په هغه هوکړه لیک کې راغلي: «دولت د هېچا لپاره دین نه ټاکي او په ځانګړې توګه د دیني او عقیدوي چارو او هغو موضوعاتو په اړه دریځ نه نیسي، چې په ذهنونو کې دي؛ له ازادیو او له بشري حقونو او په خاصه توګه د ښځو له حقونو څخه ساتنه کوي.» یعنې هغه لاملونه چې پر اساس یې دغه هوکړه لیک رامنځته شو، په لوی لاس هڅه کېږي چې اسلام د دغه اسلامي هېواد د مسلمانانو له ژوند څخه لرې شي.

2-      د هوکړه لیک په دویمه برخه کې راغلي: «انتقالي قدرت باید په بشپړه توګه مدني بنسټونو ته وسپارل شي؛ دولت باید تشریفاتي رئیس ولري، وروسته د قانون جوړونې پر مجلس سربېره باید تنفیذي اورګان رامنځته شي، چې په واک به یې له مدني لومړي وزیر سره وي او د هوکړه لیک د لاسلیکوونکو لخوا به ټاکل کېږي. د امنیت او دفاع لپاره به یو بل اورګان هم جوړ شي، چې د هغه ریاست به هم له لومړي وزیر سره وي او د نظامي چمتووالي له مشرۍ او له وسلوالو جنګي حرکتونو سره به یو ځای شي، ترڅو د جوبا سوله لاسلیک کړي.» په هوکړه لیک کې راځي: «پوځ باید له سیاست او د اقتصادي، سوداګریزو او استثماري فعالیتونو له ترسره کولو څخه لرې وي. همداراز د چټک غبرګون ځواکونه او د وسلوالو حرکتونو ځواکونه به د هغه پلان پر اساس په پوځ کې ځای په ځای کېږي، چې د هوکړه لیک په ادغام کمېټه کې به د امنیتي او نظامي سمونې د نقشې په توګه په پام کې ونیول شي، ترڅو د خلکو او ولس د خدمت وړ پوځ جوړ شي.» همدارنګه یو بل ځای لیکي: «د جوبا سولې هوکړه لیک باید عملي شي او سوله باید په هغو وسله‌والو حرکتونو سره بشپړه شي، چې د لاسلیک لپاره حاضر نه شول.» همدارنګه په بله برخه کې لیکي: «د قانون جوړونې لپاره ټولګډونه تګلاره باید د قانون جوړونې کمېټې تر نظر لاندې طرحه شي، ترڅو د سوډان د ټولو سیمو په ګډون پر قانوني اساساتو او قضیو خبرې او هوکړې وشي.» همدرانګه په بل ځای کې راځي: «ټاکنیزه تګلاره باید په ۲۴ میاشتو کې د رئیس الوزراء د ټاکلو له تاریخ څخه د انتقالي دوران تر پایه پورې تنظیم شي.»

دویم؛ سیمه‌ییز دریځونه:

1-                          د پوځ مشر او د سوډان د وزیرانو شورا رئیس عبدالفتاح البرهان د هوکړه لیک د لاسلیک پرمهال دې موضوع ته اشاره وکړه: «نظامي اورګان باید له سیاسي پروسې څخه د تل لپاره بېل کړو. د انتقالي حکومت د دورې په پای ته رسېدو سره باید ټاکنې ترسره کړو. هغه چارې باید تطبیق کړو، چې په هوکړه لیک کې په هراړخیز ډول مطرح شوې دي. هېواد له یو ډول ځانګړو شرایطو سره مخ دی. موږ په داسې حال کې یو چې د سیاسي او نظامي ځواکونو تر منځ درز لا پاتې دی. دغه حالت پر هېواد منفي اغېز کړی دی. هڅه کوو چې پوځ په قانوني ډول جوړ کړو، ترڅو د حزب، ډلې او ایډیولوژۍ په پلوۍ هېڅکله دریځ ونه نیسي.» د نوموړي نائب محمد حمدان دقولو وویل: «له شک پرته د سیاسي هوکړه لیک لاسلیکول د سوډان هېواد په تاریخ کې یو نوی او هیله بښونکی پړاو پیلوي. د هوکړه لیک لاسلیکول اوسني ناورین ته د پای ټکی اېږدي او د نوي انتقالي پړاو لپاره لاره هواروي، چې د هغې په بهیر کې به د تېرې دورې تېروتنې جبرانېږي. له شک پرته د انتقالي دورې له پیل ۲۰۱۹م کال له اګسټ څخه د انتقال د عواملو او ناسمو سیاسي فعالیتونو تر منځ اختلافات وو، چې په پایله کې یې د اکتبر ۲۵مه پېښه رامنځته شوه. هغه هم یوه سیاسي تېروتنه وه، چې د مخالف انقلاب د ځواکونو د بېرته راګرځېدو پر مخ یې دروازه پرانیستله. پر همدې اساس لازمه ده چې د راتلونکي حکومت لومړیتوب به دا وي، ترڅو جوبا سولې هوکړه لیک تنفیذ کړي، له ناراضه حرکتونو سره سوله وکړي، خپلو سیمو ته د بې ځایه شوو او کډوالو د بېرته راګرځېدو لپاره هڅې وکړي او د کډوالو د ځمکې او نورو چارو اړوند ستونزې حل کړي.» (د سونا رسمي نمایندگي ،5/12/2022م) دا هوکړه لیک هغه نظامي رهبري له سقوط څخه ژغوري، چې مشري یې له "البرهان"، د هغه له نائب او د دوی له نورو کسانو سره ده؛ ځکه خلک دا حکومت نه مني او داخلي ملاتړ هم نه لري. په دې توګه نظامي رهبري پر خپل ځای پاتې کېږي، دوی د خپلو جنایتونو په سبب له قضايي پلټنې څخه خوندي کېږي او له قانوني تعقیب څخه ژغورل کېږي. دوی د هېواد د چارو په اداره کولو کې پاتې راغلل، د هغه د ستونزو په حل کې یې ماتې وخوړه او د امریکا د مزدور عمرالبشیر له ګوښه کېدو وروسته یې د دغه اشغالګر هېواد نفوذ خوندي کړ؛ همدارنګه دوی د مقابل لوري پر شتون سربېره چې د ازادۍ او بدلون ځواکونه نومېږي او هغه حزبونه چې حکومت تشکیلوي، د هېواد د ستونزو په حل او د خلکو د ژوند د کوچنۍ اړتیا په پوره کولو کې پاتې راغلل. د دوی کړنې یوازې تر دې پورې خلاصه کېږي؛ په هېواد کې یې د انګلیس نفوذ څخه ساتلی او په اساسي ډول یې د نظام د بدلون مخه نیولې ده.

2-      له دغه هوکړه لیک سره مخالفتونه هم شوي دي؛ د ۲۰۲۲/۱۲/۸ او ۹مه د دغه هوکړه لیک پر ضد لاریونونه وشول، په دغو لاریونونو کې هغو کسانو ګډون کړی و چې پخپل مخالفت کې رښتیني نه دي او د امت او د سوډان د خلکو لپاره مخلص نه دي؛ لکه د جبریل ابراهیم په مشرۍ د عدل او مساوات حرکت او د «منا ارکو مناوي» په مشرۍ د سوډان تحریر حرکت او هغه سیاسي حرکتونه چې د ازادۍ او بدلون له ځواکونو سره دي او له ښکېلاکګر برېتانیا څخه پیروي کوي. برېتانیا د ځان د بېرته راتګ لپاره موازي خط او ځواک رسم کړی دی؛ کله چې هوکړه لیک له ماتې سره مخ شي، دغه ځواکونه به د مخالفینو په توګه وخوځوي او پر خپلو مزدورانو به پرده وغوړوي ترڅو هغه ولس رهبري کړي چې د امریکایي او برېتانوي مزدورانو له ولکې څخه خلاصون نه لري. هر کله چې له یوه څخه خلاصېږي، د بل په لومو کې لوېږي. دا کار له هغه راهیسې روان دی، چې هېواد ته یوازې په ظاهري ډول خپلواکي ورکړل شوه او ښکېلاک په نظامي ډول بهر شو؛ مګر په سیاسي، فکري، اقتصادي بڼه لا هم دوام لري.

3-      ځینې بیا داسې ګومان کوي چې دا هوکړه لیک په هغو سیمو کې د دغه حکومت ناورین حل کوي، چې هلته د پوځ او سیاسي بنسټونو تر منځ د سیاسي ځواک او قدرت د ترلاسه کولو او له حکومت او سیاست څخه د پوځ د لرې کولو پر سر اختلاف موجود دی. دا اختلاف د چارواکو د مزدورانو تر منځ نشته دی. په لومړي ګام کې هغه اقتصادي ستونزې نه شي حلولی، چې سوډان ورڅخه ځورېږي او حتا انقلاب د هغو پر اساس رامنځته شو او پر دې سربېره د حکومت ستونزه به هم حل نه کړي؛ ځکه اصلي لانجه د هغو لویو هېوادونو د مزدورانو او لاسپوڅو تر منځ ده، چې د سوډان پر سر سیالي کوي. د دغو ستونزو حل ممکن نه ښکاري، ځکه اساس یې پر باطل ولاړ دی او هغه له ژوند، دولت او ټولنې څخه د دین بېلول دي. دا هوکړه لیک د پوځ او د خاینو او د پردیو لاسپوڅو سیاسي ځواکونو د راضي کولو لپاره لنډمهاله حللاره ده. همداراز مخکې هم د دواړو اړخونو تر منځ په انتقالي دوره کې هوکړه شوې وه، مګر د اکتوبر په ۲۵مه یې سقوط وکړ او دا چې موضوع د مدني حکومت په تشکیل او نه تشکیل پورې تړاو نه لري، نو هېڅ شی له لاسه نه ورکوي. همدارنګه د هغه د تحقق لپاره ضمانت نشته دی؛ ځکه هره ډله بلې ډلې ته په کمین کې ناسته ده او د لویو هېوادونو د سیالۍ لوبه پر مخ وړي.

درېیم؛ نړیوال دریځ:

امریکا د هوکړه لیک ستاینه کوي؛ د بهرنیو چارو وزیر یې انتوني بلنکن د ۲۰۲۲/۱۲/۶مه پر خپل ټویټر لیکي: «په سوډان کې د بنسټیز سیاسي هراړخیز هوکړه لیک لاسلیکول، د مدني حکومت د جوړولو لپاره مهم ګام او د ټاکنو په لوري د سوډان د بېولو لپاره د انتقالي حکومت په دوره کې قانوني چمتووالی دی.» د امریکا د بهرنیو چارو وزارت د ۲۰۲۲/۱۲/۷مه په خپل سایټ کې یوه بیانیه خپره کړه، چې په هغې راغلي وو: «امریکا له مدني اړخونو او د سوډان له پوځ سره مرسته کوي، ترڅو له وروستي لاسلیک او د مدني ټولنې په مشرۍ انتقالي حکومت ته د قدرت له لېږد مخکې د اړوندو چارو لپاره هراړخیزې خبرې وکړي.» او د هغو کسانو د مجازات کولو خبرداری یې ورکړ، چې د دغه هوکړه لیک د ماتولو لامل شوي دي او وایي: «دغه وزارت نن ورځ د ویزو د ورکړې پراخ سیاست د اوسنیو او پخوانیو چارواکو او هغو کسانو پر وړاندې تثبیت کوي، چې ګومان کېږي مسؤلین دي یا په سوډان کې د ډیموکراتیک بدلون له ناکامۍ سره موافق وو.» نو دا هوکړه لیک په سوډان کې د امریکا د نفوذ د خوندي کولو په موخه د دغه هېواد لپاره یو مهم ګام ګڼل کېږي، ترڅو نظامي ځواک او خپل وفادار نظام چې مشري یې مزدور عبدالفتاح البرهان او د هغه نائب محمد اقلو کوي، له نسکورېدو څخه وژغوري؛ په داسې حال کې چې دوی دواړو د ۲۰۲۱/۱۰/۲۵مه د مدني حکومت پر وړاندې قیام کړی و او هغه انتقالي دوره یې ختمه کړه، چې د دواړو اړخونو لخوا په ۲۰۱۹/۸/۲۱مه په هوکړه لیک کې لاسلیک شوې وه. دغه هوکړه لیک د وزیرانو شورا پر نظامي ریاست د ۲۱ میاشتو لپاره صراحت درلود. له همدې امله مدني ټولنې ۱۸میاشتې ریاست وکړ او دا وخت د جوبا له هوکړه لیک وروسته د ۲۰۲۰/۱۰/۳مه تر ۵۳ میاشتو پورې تمدید شو، تر دې چې د ۲۰۲۱م کال د اکتوبر د ۲۵مې انقلاب پېښ شو او د حکومت د شورا ریاست د ترلاسه کولو لپاره یې د انګلیس له مزدورانو څخه فرصت واخیست. دا هوکړه لیک د امریکا مزدوران له سقوط او قضایي تعقیب څخه ژغوري او په پایله کې امریکا په سوډان کې خپل نفوذ خوندي کوي او هڅه کوي چې د سوډان په سیاسي مرکز کې د انګلیس له مزدورانو څخه په قدرت اخیستلو کې مخکې شي.

برېتانیا د خپل وزیر په ژبه د افریقا په چارو او نړیوال انکشاف کې له هوکړه لیک څخه خپله خوښي څرګنده کړه او ویې ویل: «څلورګونې مجموعه او د ترویکا هېوادونه په سوډان کې د مدني ټولنې په مشرۍ د هوکړه لیک په موخه د دغه مهم ګام پلوي کوي. متحده ایالات به په باوري ډول له دغه حکومت سره د هغه له تشکیل وروسته کار وکړي. ټول فعال اړخونه تشویقوي، ترڅو په بېړه وروستي هوکړه لیک ته د رسېدو لپاره سره یو لاس شي.» (السودان الیوم 6/12/2022م) په امنیت شورا کې د برېتانیا استازی «جیمز کاریوکي» په سوډان کې د وروستي هوکړه لیک د ځنډولو له امله د ناوړه پایلو خبرداری ورکړ: «د مدني ټولنې په مشرۍ د راتلونکي مدني حکومت لپاره یې له خپلو نړیوالو شریکانو سره په ګډه د برېتانیا د مرستو په اړه خبرې وکړې او د سوډان په ځینو برخو کې یې نازک وضعیت ته اشاره وکړه، په ځانګړې توګه د نیل الارزق زون او کردفان ولایت ته.» (اخبارالسودان، 6/12/2022م) نو برېتانیا هم د امریکا په څېر فعاله لاسوهنه کوي او د هوکړه لیک په اړه خپل رضایت څرګندوي؛ ځکه د امریکا تر څنګ یې د ملګرو ملتونو د استازي په مرسته پر هغه پروسه څارنه کوله. راتلونکی مدني حکومت یواې په دې هیله برېتانیا تاییدولی شي، چې ډېری غړي یې د انګلیس مزدوران وي او له نفوذ څخه یې په سیاسي مرکز کې ساتنه وکړي، حکومت ترلاسه کړي او بالاخره په حکومت کې د پوځ د نفوذ مخه ونیسي.

څلورم: لنډه دا چې په سوډان کې اوسنی وضعیت دا څرګندي، چې نړیوالې لانجې لاتراوسه په دغه هېواد کې بدلې شوې نه دي، بلکې له یوې خوا امریکا، د هغې لاسپوڅی «برهان»، د هغه نائب او ډله یې او له بلې خوا الحریة و التغیر او داسې نور حزبونه چې د برېتانیا مزدوران او پلویان دي، په ښکاره د یو او بل پر وړاندې مبارزه کوي. امریکا او برېتانیا په بشپړه توګه په یوه وخت کې پر نظامي او مدني هسته نفوذ نه دی پیداکړی. امریکا او برېتانیا د همدې لپاره د هوکړه لیک هرکلی کوي؛ لکه څنګه چې د عمر البشیر له بدلېدو وروسته مخالفتونه د اکتوبر په ۲۵ زیات شول، ان تر دې کچې پورې چې اوس بېرته پر هوکړه لیک راضي شول. دا ښایي یو لنډمهاله هوکړه لیک وي، ترڅو له دواړو اړخونو څخه هر یو یې پر مدني او نظامي ټولنه هراړخیز نفوذ پیدا کړي؛ لکه څنګه چې د «برهان» د حکومت په پیل کې مو دغه ټکي ته اشاره کړې وه، چې انقلاب رامنځته کېږي. همدارنګه په دوو بیانیو کې مو دغه موضوع وړاندې کړه:

1-      زموږ په هغه ځواب کې چې د حکومت د دواړو اړخونو د ګډون په پیل کې د ۲۰۱۹/۹/۲۳مه خپور شو، د قدرت د ویش لپاره له مدني اورګان سره د نظامي اورګان د هوکړه لیک په اړه مو خبرې پکې کړې وې: «داسې ښکاري چې امریکا او برېتانیا هېڅکله په خپلو کې په ارامه ژوند نه کوي، ګټې یې مختلفې دي او سیمه‌ییز توکي یې هم په خدمت کې دي. پر همدې اساس له دواړو څخه هر یو یې هڅه کوي، چې هغه توکي د مقابل لوري د کړنو د انحراف لپاره وکاروي. د روانو حالاتو له څارنې او د بهرنیو او سیمه‌ییزو څرګندونو په ځانګړې توګه د امریکايي او اروپايي چارواکو خبرو ته له کتنې داسې ښکاري، چې دواړه لوري هڅه کوي ترڅو له هغو لاروچارو ګټه واخلي، چې مقابل لوری له ستونزو سره مخ کړي، پر هغه لاسبری شي او له حکومت څخه یې لرې کړي...» کوم څه چې موږ په هغه موضوع کې بیان کړل او یا هغه څه چې اوسمهال پېښېږي، یوازې یو داستان دی. وروسته مو ۲۰۲۱/۱۰/۲۵مه په بل ځواب کې وویل: «... د سوډان وضعیت یوه داسې ناوړه او نازک حالت ته روان دی، چې له یوې خوا یې د امریکا مزدوران او له بلې خوا یې د انګلیس او اروپا مزدوران مخته وړي. دا حالت د وینو له بهېدو، ظلم، لوږې او ناورینونو څخه خالي نه دی. پر همدې اساس د سوډان پر خلکو لازمه ده چې خپل کار مشخص کړي او دغو ټولو ماته خوړلو، د امریکا، انګلیس او اروپا مزدورانو ته شا کړي، چې د سوډان د ملت وینې او ارزښتونه د کفري هېوادونو پښو ته غورځوي. دوی باید خپل پرېکنده تصمیم ونیسي او خپل صف د هغوی پر ضد سره متحد کړي ...»

2-      مګر د پوښتنو په اړه: ایا دا هوکړه لیک به دوام وکړي او تطبیق به شي؟ دا یوه احتمالي چاره ده؛ او ایا سیمې په وژغورل شي؟ دا چاره لرې برېښي، ځکه حللاره د باطل پر اساس ولاړه ده او دا چې د سیالو استعماري قدرتونو لخوا صادره شوې، نو ښکاري چې د لنډ مهال لپاره یې هوکړه کړې ده. دا په حقیقت کې د دواړو لورو د مزدورانو تر منځ یو لاسلیک دی، چې هغوی ته یوازې خپل مقام، چوکۍ، له مالي لاسته راوړنو څخه ساتنه او د مالونو زیاتول ارزښت لري؛ نو دوی ته د سیمو چارې، خلک او له ښکېلاک څخه د خلکو ازادي او ویښتیا او له ښکېلاکګرو سره دښمني مهمه نه ده او نه هم له ویښتیا سره بلد دي. هغوی د ښکېلاکي اړخونو او د ښکېلاک د سیاسي او فکري نفوذ د قوي کولو لپاره هڅې کوي او دغه ښکیلاکي لوري په ځانګړې توګه انګلیس او امریکا په سوډان کې د خپل نفوذ د پراخوالي لپاره کار کوي. له همدې امله د پردیو مداخله ټولو ته څرګنده ده؛ ځکه د هوکړه لیک د لاسلیکولو پرمهال په ولسمشرۍ ماڼۍ کې پردي کسان موجود وو، حتا دغه موضوع پردیو پیل کړه، چې هغه د انګلیس او امریکا تر مستقیم نظارت لاندې د ملګرو ملتونو استازی و. دا دوه لوري په سوډان کې نړیوال سیالان ګڼل کېږي، چې د رباعي او ترویکا په نامه یادېږي. امریکا له خپل مزدور سعودي او برېتانیا او له خپل مزدور امارات سره رباعي ده. امریکا خپل مزدور سعودي پر سیمه د اغېز او د رشوت ورکولو او برېتانیا هم د امریکا په څېر امارات د خپلو ګټو لپاره استفاده کوي. ترویکا له امریکا جمع برېتانیا او ناروې څخه عبارت ده، چې یوازې د اړینو مسایلو او پټو خبرو پرمهال د دغه هېواد په مرکز اسلو کې جوړېږي. پټ هوکړه لیکونه له خپرېدو وړاندې یو ځل هلته بشپړېږي او وروسته بیا څرګندېږي. امریکا هغه کسان ګواښي چې د هوکړه لیک د ناکامۍ لامل کېږي او برېتانیا یې د هوکړه لیک له ماتېدو وروسته له ناوړه پایلو څخه وېروي. ...»  

3-      د ملګرو ملتونو آلمانی استازی «فولکر بیرتس» چې د دوو سیالو قدرتونو امریکا او انګلیس د راضي کولو هڅې کوي، د نړیوال امنیت شورا په غونډه کې وایي: «دا چې سوډان وروستي سیاسي هوکړه لیک ته نږدې شوی دی؛ مګر هغه کسان چې ګومان کوي سیاسي مساوات یې ګټې ګواښي، له شک پرته چې د روانې سیاسي پروسې د ناکامولو هڅو ته به لاره هواره کړي.» (الراکوبة السودانیة 8/12/2022م) په حقیقت کې د دغو دواړو اړخونو تر منځ لنډمهاله هوکړه لیک، د یوه جنګالي استراحت ته ورته دی. له همدې امله هر وخت چې پر مقابل لوري د قوي کېدو توان پیدا کړي، شخړې له سره پیل کېږي او یا کله چې یو لوری پر بل لوري بریالی شي، مقابل لوری نه تسلیمېږي؛ بلکې د هېواد په ختیځ، لویدیځ، شمال، جنوب او ان مرکز پلازمېنه کې به ستونزې پیدا کوي، ځکه د دغه کار لپاره له ځان سره خپل مزدوران لري. ترڅو چې له هغوی څخه سیمې پاکې نشي، وضعیت نه ارامه کېږي، خلک به همداسې ناهیلي وي، د خوشحاله ژوند خوند به ونه ویني او د دواړو دنیاوو له نیکمرغۍ څخه به بې برخې وي. پر همدې اساس پر هر رښتیني کس لازمه ده، چې خپل مسیر په ښه ډول او پوره هڅو سره له هغو کسانو سره په ګډه تعقیب کړي، چې د نبوت پر منهج د خلافت د تاسیس لپاره کار کوي؛ لکه څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم یې په اړه زیری ورکړی او فرمایلي یې دي: «ثم تکون خلافة علی منهاج النبوة؛ وروسته به د نبوت پر منهج خلافت راشي.» دا حدیث احمد او الطیالسي روایت کړی دی.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4)بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾ [روم: ٥-4]

ژباړه: په دې ورځ مومنان خوشحاله کېږي. د الله په نصرت باندې. الله چې له هر چا سره وغواړي، مرسته کوي او هغه برلاسی او پوره رحم لرونکی دی.

 

د مطلب ادامه...

آیا چین په منځني ختیځ کې نوی ځواک دی؟

  • خپور شوی په سیاسي

شي جین پینګ د ډسمبر په ۱۱مه سعودي عربستان ته خپل درې ورځنی سفر پای ته ورساوه، دغه سفر د سیمې او نړۍ پام ځانته واړوه. شي جین پينګ دغه سفر د سعودي-چین په اړیکو کې (نوي څپرکی) یاد کړ. دغه سفر ته نړیوالو رسنیو ډېر پوښښ ورکړ او  ډیری پر دې باور دي چې چین په منځني ختيځ کې نوی ځواک دی. دا سفر په داسې حال کې کېږي چې د تایوان پر سر د چین او امریکا تر منځ لانجې زور اخیستی او د سعودي د پاچا، محمد بن سلمان او جوبايډن ترمنځ هم اړیکې کړکېچنې دي. ډېرو نړيوالو رسنیو د نوموړي دا سفر امریکا ته یو زېګنال او زور ښودل وبلل او دا چې سعودي له امریکا څخه لرې او چین ته نیږدې کېږي.

سعودي او چین د یو لړ تړونونو په کولو وښودله چې اړیکې یې په ژورېدو دي. د چين او سعودي مشرانو  (د پراخې سټراټېژیکې همکارۍ تړون) لاسلیک کړ چې د هایدروجني انرژۍ تړون او د سعودي د پاچاهۍ  لرلید ۲۰۳۰ او د چین یوه کمربند یوې لارې نوښت ترمنځ د همغږۍ زیاتول پکې شامل وو. دواړو لورو د ټېکنالوژۍ په برخه کې هم څو تړونونه لاسلیک کړل. سعودي پرس اژانس (SPA) له دغه سفر وروسته شاوخوا ۴۰۰۰ کلیمې ګډه اعلامیه خپره کړه چې د انرژۍ، امنیت، د ایران اټومي پروګرام، د یمن بحران او پر اکراین د روسیې د یرغل په ګډون ګڼ موضوعات یې رانغاړل.

له دویمې نړیوالې جګړې وروسته د امریکا په مشرۍ نړیوال نظم جوړ او شوروي اتحاد سیالي ورسره کوله. چین د منځني ختیځ په ګډون د نړۍ له ډېرو سیمو لرې شوی و. د شوروي اتحاد په ړنګیدو سره چین وغوښتل چې نړیوال موقف ترلاسه کړي او په تایوان کې د سیال پیدا کېدو په بیه یې د منځني ختیځ له ځينو هېوادونو سره اړیکې پیل کړې. په ۱۹۹۳ کې چین د کورنۍ انرژۍ اړتیا له خپلو کورنيو تولیداتو څخه نه شوه پوره کولی؛ نو د انرژۍ واردولو لپاره یې منځني ختیځ ته مخه کړه. تر ۱۹۹۵ پورې منځنی ختیځ د چین لپاره د نفتو لومړۍ درجه سرچینه شوه. د چین چټک پرمختګ او ګڼ نفوس په دې مانا دی چې دا هېواد د خامو موادو، سوداګریزو توکو او تر ټولو مهم، نفتو برابرولو لارو ته اړتیا لري؛ دلته لومړی پام منځني ختیځ ته اوړي. په ۲۰۲۱ کې چین په ورځ کې ۱۵.۳ میلیون بېرله نفت مصرفول. له دې ډلې یې تر۵ میلیونه بېرلو کم له خپلو کورنیو تولیداتو پوره کول؛ همدا لامل و چې چين له امریکا څخه مخکې او په ۲۰۱۷ کال کې د نفتو تر ټولو لوی واردونکی هیواد شو. ۴۵ هېوادونه د چین د نفتو اړتیا پوره کوي؛ خو نیمايي اړتیا یې د منځني ختيځ له ۹ هېوادونو پوره کېږي، په دې کې د سعودي ونډه تر ټولو لویه ده. په منځني خیتځ کې د چین د شتون لوی لامل انرژي ده. منځنی خیتځ به د چین لپاره د نفتو تر ټولو لویه سرچینه پاتې شي او د منځني ختیځ او سعودي سټراټېژيک ارزښت همدا دی چې چین ته د نفتو تر ټولو لوی صادروونکي دي.

ډېرو د امریکا او سعودي ترمنځ وروستۍ پېښه داسې تفسیر کړې چې ګواکي دوه پاخه ملګري سره بېلېږي. د سعودي وروستۍ پړیکړې ته چې د نفتو د تولید له زیاتولو یې ډډه وکړه؛ د سعودي لخو د خپلواک مسیر رسمولو په سترګه وکتل شول. خو په حقیقت کې ستونزه د سعودي او امریکا تر منځ نه، بلکې د امریکا د ډيموکراټ ګوند او محمد بن سلمان ترمنځ ده. جوبایډن په خپل ټاکنیز کمپاين کې په ډاګه وویل چي د ولسمشر ټرمپ او محمد بن سلمان ترمنځ خصوصي اړیکې دي او زه به دا لړۍ و نه غځوم؛ بلکې غوښتل یې محمد بن سلمان د جمال خاشقجي د وژنې په سبب منزوي کړي. کله چې جوبايډن واک ته ورسید؛ له محمد بن سلمان سره يې اړیکې سړې شوې او هڅه یې وکړه چې منزوي یې کړي.

محمد بن سلمان د جمهوري غوښتونکي ګوند ټاکنیز لرلید ته مثبت ځواب ووایه؛ دی د دې ګوند په بریا کې د خپلې بقا هیلې ویني. د بروکینګز انسټیټيوټ جګپوړي غړي، بروس رېډل، انټرسپټ ته وویل: «سعودیان په دې هڅه کې دي چې ټرمپ بیا وټاکل شي او منځمهاله ټاکنې هم MAGA جمهوري غوښتونکي وګټي (د MAGA یعنې امریکا یو ځل بیا لویه کړئ، شعار لېږدوونکي جمهوري غوښتونکي هغه دي چې مشري یې ټرمپ کوي). د نفتو لوړې بیې به ډیموکراټان کمزوري کړي.»[1] د نیو یارک مجلې لیکوال او خبریال، جونا شېپ لیکي: «له شک پرته، د سعودي د خیانت پر وړاندې د جمهوري غوښتونکو د چوپتیا سبب دا دی چې دوی غواړي له دې څخه په لوړه کچه سیاسي ګټه واخلي. یوازې د ګازو د بیو یو څه لوړوالی د امریکا په منځمهاله ټاکنو کې لوبې ته بدلون نه ورکوي، خو د ټاکنیزو کمپاینونو په تود بازار کې دا د حاکم ګوند لپاره بد خبر دی.»[2]

په منځني ختیځ کې د چین لپاره تر ټولو لویه ننګونه د امریکا شتون دی. امریکا له دویمې نړیوالې جګړې وروسته له منځني ختیځ څخه د برېتانیې د ایستلو لپاره سخته مبارزه پیل کړه. په سیمه کې د نفوذ پیدا کولو لپاره یې له پوځي کودتا او د کمونیزم د پراختیا ګواښ څخه ګټه پورته کړه. امریکا سعودي عرب او اسراییلو ته امنیتي ضمانتونه ورکړل ترڅو په سیمه کې پوځي نفوذ پیدا کړي. په ۱۹۷۰ کې یې له ایران او مصر سره د اقتصادي مرستو او پوځي سوداګریزو معاملو له لارې خپلې اړیکې ټینګې کړې. امریکا په سیمه کې ځینو هیوادونو ته امنیتي ضمانتونه ورکوي، ترڅو همدا استبدادي رژیمونه چې امریکا ته وفادار دي په واک کې پاتې شي. په منځني ختیځ کې د امریکا په شتون کې د سیمه‌ایزو مسایلو لپاره پلانونه شامل دي؛ لکه د دوو هېوادونو ترمنځ د ستونزو حللاره؛ دغه راز امریکا تر اوسه د امریکا له لویې وچې څخه د پوځي شتون په ساتلو، پېچلو عملیاتو کولو او له خپل هېواد څخه بهر د پوځي اډو په ساتلو کې تجربه لري.

چین په منځني خیتځ کې له ډېرو ننګونو سره مخ شو. دا هېواد نه غواړي چې سیمه ایزې شخړي د زور له لاري حل کړی. په حقیقت کې، په سیمه کې د چین پوځي ښکیلتیا ډېره کمه ده. په جیبوټي کې د چین د سمندري ځواک اډه په سیمه کې د چین د شتون تر ټولو ښکاره نښه ده. همدارنګه، چین په لبنان کې د ملګرو ملتونو سوله ساتي ځواکونه او په سوریه کې ځينې پوځي سلاکاران لري. خو د اوس لپاره چین د امریکا د سیمه‌ایز امنیت تر چتر لاندي په تجارت کولو خوشحاله بریښي. بېجينګ په دوديزه توګه د سوداګرۍ او پانګونې پراختیا ته ترجيح ورکړې.

که څه هم په تېره لسیزه کې په منځني ختيځ کې د چين اقتصادي ښکېلتیا زیاته شوې؛ خو پوځي او استخباراتي ښکېلتيا یې په حاشیه کې ده. په منځني خیتځ کې د چین مخ پر ودې ګټې او زیاته ښکېلتیا د چین لاسته راوړنې ښيي. خو اوس وخت چین د دغو مواردو د ترسره کولو وړتیا نه لري. دا پر دې اغېز کوي چې چین سیمې ته څومره تمایل لري او ارزښت ورکوي. د پایلې په توګه ویلی شو چې په منځني ختیځ کې د چین ښکیلتیا سیاسي او پوځي اړخ نه لري، بلکې تر اقتصادي او انرژيکي ملاحضاتو را محدوده ده.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر ته

عدنان خان

 

 

د مطلب ادامه...

د پولو وېش که د ورونو بېلول؟

خبر:

د پاکستان د بهرنیو چارو وزارت ویاندې، ممتاز زهرا بلوچ په اونیزه خبري غونډه کې د چمن سپین بولدک په سیمه کې د پاکستان او افغانستان د امنیتي ځواکونو تر منځ د نښتو په اړه د یوې پوښتنې په ځواب کې وویل: «موږ دې هوکړې ته رسېدلي یو چې د داسې پېښو د مخنیوي لپاره له افغانستان سره جوړ شوي اداري میکانیزم ته دوام ورکړو». (ډېلي ټایمز)

تبصره:

په هغو سیمو کې د ځمکې پر سر جګړې چې د یوه بهرني ځواک له لوري ټاکل شوې، په حقیقت کې ان د ځمکې پر سر او قبیلوي شخړو په ډله کې هم نه راځي. دا د زندان د ننه جګړې دي چې اسیر کوونکی یې له نیږدې څاري او په خپل زړه یې جوړوي. په ټوله نړۍ کې د مسلمانانو حالت د بندیانو دی. په افغانستان او پاکستان کې هم خبره همداسې ده؛ دواړه لوري په ویاړ د قدرت ترلاسه کولو په موخه د خپلو پولو دفاع کوي، په داسې حال کې چې دا یې د کمزوري کېدو سبب دی. وړاندې تر دې چې دا سیمه د دولت-ملت بڼه خپله کړي، د هغه وخت د هند نیمې وچې او افغانستان یو له بل سره مرسته کوله او نږدې اړیکې یې لرلې. افغانستان چې په اسیا کې «په الوتکه کې د پیلوټ خونې» په نامه یادېږي؛ له سټراتېژیک، رواني، کلتوري، جغرافیایي او سیاسي پلوه د پاکستان له خورا مهمو ګاونډیو څخه دی؛ دا هېواد ډېرو نورو هېوادونو ته د ننوتو لار ده، ځکه خو غرب ته پر افغانستان واک او کنټرول لرل مهم دي. د تاریخ په اوږدو کې یرغلګر، سوداګر او سیلانیان د هند نیمې وچې ته د افغانستان له لارې تلل. په داسې حال کې چې برېتانیا د هند په نیمه وچه کې پر چور او لوټولو بوخته وه؛ افغانستان ته د روسیې نیږدې کېدو د برېتانیې د تریاکو سوداګري له خنډ سره مخ شوه او په دې توګه د برېتانیا او روسیې ترمنځ پر منځنۍ اسیا د کنټرول پر سر یوه ستره او اوږده لوبه پیل شوه چې په پایله کې یې د ډېورنډ بدنامه کرښه رسم شوه. له سیمې څخه د برېتانیا له شرمه ډکو وتلو وروسته؛ امریکا افغانستان ته پام راواړاوه او په لومړي قدم کې یې په ۱۹۲۱م کال کې افغانستان د یوه خپلواک هېواد په توګه وپېژانده. د وخت په تېرېدو د ګټو له بدلېدو سره سټراټېژۍ هم بدلې شوې. که ښه ځیر شو، وینو چې د جګړې په نامه ځانوژنه کوو او د دښمن وژلو په نامه خپل ورور وژنو؛ دلته قاتل له دښمن سره مرسته کوي. د یوه سازمان عربي او اسلامي نوم په دې معنی نه دی چې دا سازمان د اسلام سمبول یا حمل کوونکی دی. اسلام د ژوند تګلار ده او مسلمان هغه دی چې نه یوازې د اسلام پر اساس ژوند وکړي، بلکې نورو ته هم دا اسانه کوي چې د اسلام پر اساس ژوند وکړي. مسلماني دې ته نه وايي چې یوه ډله جوړه کړې او اسلامي برنډ نوم ورکړې؛ بلکې دې ته وايي چې پر ټولنه اغېز وکړې. اسلام د مکې له کوچني ښار څخه پیل او د الله سبحانه و تعالی په امر په ټوله نړۍ کې خپور شو. د افغانستان او پاکستان ځواکونه دې یو بل ته د دوښمن په سترګه نه ګوري، بلکې باید د مسلمانانو د ژوند او شتمنۍ د ساتنې لپاره اوږه په اوږه کار وکړي.

اسلامي خلافت به ټولې ډلې سره راټولې او په یوه لوی اسلامي ځواک به یې بدلې کړي؛ دا ځواک به په کرښو نه بېلېږي. د مسلمانانو خلیفه به دا یقیني کړي چې د بهرنیو مفکورو نفوذ له منځه تللی او د هغه تر لارښوونې او ساتنې لاندې به د امت فزیکي، رواني او فکري ځواک وده وکړي. خلیفه به والیان ټاکي او ډاډ به ترلاسه کوي چې د مسلمانانو د ځمکې هېڅ برخه ناوړه نه کارېږي. په دې ډول کړنو به خلافت د یوه داسې ځواک په توګه راڅرګند شي چې حساب به پرې کېږي. اوس اسلامي امت شاهد دی چې کفار څومره فرېب ورکوونکي او حیله‌ګر دي؛ دا به د حزب لخوا له نږدې او په ځير کتل کېږي چې کوم زیان رسوونکی حرکت ونه کړي. د سرچینو په سمه توګه وېش او د اسانیتاوو برابرول به پر دولت د خلکو باور رامنځته کړي او په دې توګه به یې په خپل منځ کې مینه او مهرباني هم زیاته شي. له ابو هریره رضی الله تعالی عنه څخه روایت دی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي:

 ( سنن ابو داوود) «كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ مَالُهُ وَعِرْضُهُ وَدَمُهُ حَسْبُ امْرِئٍ مِنَ الشَّرِّ أَنْ يَحْقِرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ»

ژباړه: د مسلمان مال، عزت او وینه پر بل مسلمان بالکل حرام دي؛ د یوه سړي لپاره همدومره شر بس دی، چې خپل مسلمان ورور سپک وګڼي.

د حزب التحریر د مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

اخلاق جهان

 

د مطلب ادامه...

د پاکستان او بنګله‌دېش وېش یوه ترخه خاطره ده. مسلمانان يې باید بېرته سره یو ځای کړي.

پاکستان د ۱۹۷۱م کال، په همدې ورځو کې په دوو برخو ووېشل شو؛ پاکستان او بنګله دېش. له پېړیو راهیسې د یو ځای اوسېدلي دغه واحد وجود وېش د انګریزانو د هغه ناوړه پلان له مخې وشو چې غوښتل یې د هند نیمه وچه په ډېرو ایالتونو ووېشي. دوی غوښتل په دې توګه د خپلو اجنټانو د حاکمولو له لارې پر دغو ایالتونو اسانه، ارزانه او له لرې لارې کنټرول ولري. دا کار وروسته له هغې وشو چې انګلستان په ۱۹۴۷م کال کې له سیمې څخه د وتلو پرېکړه وکړه. شریر انګلیس په دې ډول د هغو قومونو او مذهبونو تر منځ جګړې ته لمن ووهله چې پېړۍ پېړۍ یې له یو بل سره سوله‌ایز او ارام ژوند کړی و. د دې لپاره چې انګریزان خپله د وېش پروژه د بېلا بېلو مذهبونو او قومونو پر خلکو تحمیل کړي، دا پلان یې په سیمه‌ییزه توګه د هغو واکمنانو او مشرانو له لورې پلی کړ، چې د هند نیمې وچې خلکو ته د اتلو رهبرانو په توګه ور پېژندل شوي وو او کمپاین ورته شوی و. دا کسان په حقیقت کې د انګریزي استعمار زېږنده او په ټوله معنا انګلیس ته ژمن وو؛ ډېرو یې د انګلیس په ښوونځيو او پوهنتونونو کې زده‌کړې کړې وې او هلته را لوی شوي وو. د دغه وېش پروسه انګلستان، امریکا او چین سپانسر کړه؛ درې واړه تل له اسلامي امت او د دغه امت له یووالي څخه وېرېدل.

اې د هند نیمې وچې؛ هند، پاکستان او بنګله دېش مسلمانانو!

الله سبحانه وتعالی فرمایي:

 (إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ)

ژباړه: «دغه ستاسو امت په حقیقت کې یو امت دی او زه ستاسو رب یم، نو تاسو يوازې زما عبادت وکړئ.» [انبیأ: ۹۲]

الله سبحانه وتعالی فرمايي:

(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ)

ژباړه: «مؤمنان یو له بل سره وروڼه دي، نو د خپلو وروڼو په منځ کې مناسبات سم کړئ او له الله تعالی څخه ووېرېږئ، هیله ده چې پر تاسو رحم وکړای شي.» [حجرات: ۱۰]

تاسو له هغه امت څخه ياست چې د خیر (ښېګڼې) امت دی؛ لکه خالق تعالی چې فرمايي:

 (كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ...)

ژباړه: «تاسو په نړۍ کې هغه غوره امت ياست چې د انسانانو د لارښوونې او اصلاح لپاره راوتلي ياست...» [آل عمران: ۱۱۰]

ستر اسلام تاسو سره یو ځای کړي ياست، ستاسو تر منځ یې قومي او قبیلوي خنډونه له منځه وړي، یو موټی کړي یې ياست. ستاسو تر منځ یو پر بل فضیلت او غوره‌والی یوازې د تقوا له مخې دی. رسول الله صلي الله علیه وسلم فرمايي:

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَلَا إِنَّ رَبَّكُمْ وَاحِدٌ وَإِنَّ أَبَاكُمْ وَاحِدٌ أَلَا لَا فَضْلَ لِعَرَبِيٍّ عَلَى أَعْجَمِيٍّ وَلَا لِعَجَمِيٍّ عَلَى عَرَبِيٍّ وَلَا لِأَحْمَرَ عَلَى أَسْوَدَ وَلَا أَسْوَدَ عَلَى أَحْمَرَ إِلَّا بِالتَّقْوَى»

ژباړه: «اې خلکو؛ ستاسو رب یو دی، او پلار مو هم يو دی (ټول د آدم عليه السلام اولاده ياست)، عرب پر عجم او عجم پر عرب، سپين پر تور او تور پر سپین فضیلت نه لري، مګر په تقوا سره [احمد]

اې د هند نیمې وچې مسلمانانو! الله سبحانه وتعالی تاسو په اسلام نازولي ياست؛ د اسلام تر حاکمیت لاندې له پېړیو راهیسې یو ځای وئ او اسلامي هویت مو ترلاسه کړ. نن ورځ د غرب او د غرب د اجنټانو دوکه مه خورئ؛  په منځ کې مو د تفرقې اورونه بلوي او ستاسو په منځ کې د جهل اور ته لمن وهي. ابو داود روایت کوي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«لَيْسَ مِنَّا مَنْ دَعَا إِلَى عَصَبِيَّةٍ، وَلَيْسَ مِنَّا مَنْ قَاتَلَ عَلَى عَصَبِيَّةٍ، وَلَيْسَ مِنَّا مَنْ مَاتَ عَلَى عَصَبِيَّةٍ»

ژباړه: «هغه څوک له موږ څخه نه دی چې تعصب ته دعوت کوي، هغه څوک له موږ څخه نه دی چې د تعصب لپاره جنګېږي او هغه څوک  له موږ څخه نه دی چې په تعصب کې مري.»

او هغه صلی الله علیه وسلم همداراز موږ ته د قوم پرستۍ په اړه هم خبرداری راکړی چې:

«دَعُوهَا فَإِنَّهَا مُنْتِنَةٌ»

ژباړه: «عصبيت پرېږدئ، ځکه چې بدبویه او خوسا شی دی.» [بخاري او مسلم]

او هغه صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«مَنْ تَعَزَّى بِعَزَاءِ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَعِضُّوهُ وَلَا تَكْنُوا»

ژباړه: «که څوک پر جاهلیت او قوميت وياړ کوي، هغه ته ووایئ: د پلار تناسلي آله مو په خوله کې ونیسئ او دغه خبره ورته صریحه او له کنایې پرته وکړئ.»

اې د پاکستان او بنګلهدېش مسلمانانو! الله سبحانه وتعالی فرمايي:

(وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ)

ژباړه: «... کوم کارونه چې د نیکۍ او تقوا دي، په هغو کې له يو بل سره مرسته وکړئ او کوم کارونه چې د ګناه او تيري وي، په هغو کې د هيچا ملاتړ مه کوئ. له الله تعالی څخه ووېرېږئ، د الله تعالی عذاب ډېر سخت دی.» [مائده: ۲]

له دې څخه کومه تقوا غوره ده چې یو مسلمان له بل مسلمان ورور سره د هر هغه څه تر حاکمیت لاندې یو موټی شي چې الله سبحانه و تعالی نازل کړي دي؟ په حقیقیت کې داسې کسان شته چې تر موږ ټولو غوره دي او په دې کې يې تر موږ سبقت وکړ. د اوس او خزرج د قبیلو له یو ځای کېدو وروسته مهاجرین له انصارو سره یو ځای شول. په داسې حال کې چې د دوی تر منځ دښمنۍ او جګړې وې؛ هېڅ یې نه پرېښودل، هر څه یې سوځول او له کبله یې ډېر خلک وژل شوي. د مسلمانانو ترمنځ همکاري او یووالی له الله سبحانه وتعالی څخه د وېرې او تقوا یوه غوښتنه ده. نو موږ، حزب التحریر تاسو رابولو چې د نبوت پر منهج دویم راشده خلافت، چې رسول الله صلي الله علیه وسلم یې د بیا راتګ زېری ورکړی، په رڼا کې د  توحید تر بیرغ «لا إله إلا الله محمد رسول الله» لاندې سره متحد شئ. موږ تاسو رابولو چې لاسونه راکړئ او د انصارو په څېر وواياست چې کله یې له رسول الله صلی الله علیه وسلم څخه واورېدل «وَلَا يَسْبِقَنَّكُمْ إِلَيْهِ...» «او مه پرېږدئ چې څوک په دې کې سبقت درنه وکړي...». نو ځان ډاډه کړئ چې نور خلک سبقت درنه ونه کړي او تاسو په خپله خاوره کې د خلافت په تاسیسولو کې تر ټولو مخکې شئ. له موږ سره په کار کولو کې مه زړه نا زړه کېږئ، چې د دنیا او آخرت عزت مو په برخه شي.

اې د پاکستان او بنګلهدېش پوځيانو! تاسو د خپل امت د قوت او محافظت خلک ياست. انصارو ته ځکه د الله سبحانه وتعالی لخوا د انصار نوم ورکړل شو چې دوی د الله سبحانه وتعالی او د هغه د رسول الله صلی الله علیه وسلم مادي ملاتړ وکړ او په مدینه کې یې اسلامي دولت تاسیس کړ؛ دا ستاسو مسولیت هم دی چې د الله سبحانه و تعالی او هغو کسانو مادي ملاتړ وکړئ، چې ستاسو په هیوادونو کې د اسلامي دولت د بیا تاسیس لپاره کار کوي. د هند د نیمې وچې؛ هند، پاکستان او بنګله‌دیش مسلمانان دې ته لېواله دي چې اسلام پرې حاکم شي او یو موټی شي. د اسلام تر حاکمیت لاندې په یووالي او د حزب التحریر په مشرۍ به دوی د راشده خلافت لپاره د ملاتړ یوه پیاوړې نقطه جوړه کړي چې د هند په نیمه وچه کې به بیا ټول مسلمانان سره یو موټي کړي. په دې توګه به دا سیمه د ټولو مستعمره مسلمانو هیوادونو د یووالي لپاره د ملاتړ نقطه وي، چې اوس په ختیځ کې له اندونیزیا تر مراکشه او په لوېدیځ کې تر اندلس پورې د مضرو او زیان رسوونکو حکامو تر حاکمیت لاندې دي.

اې د پوځ سرتېرو، اې د محمد بن قاسم لمسیانو! پوه شئ چې تاسو د خلافت د بیا تاسیس لپاره حزب التحریر ته د نصرت ورکولو وړتیا لرئ. پوه شئ چې د هر ډول ممکنه ننګونو د مقابلې توان لرئ؛ ځکه چې تاسو له مجاهد او مبارز امت څخه ياست. دا امت له هر اړخه دومره وړتیا لري چې یوازې په یو څو کلونو کې به د نړۍ یو مخکښ دولت وي. د خپل رب د رضایت ترلاسه کولو له فرصت څخه ځان مه بې برخې کوئ چې د پخوانیو انصارو په څېر شئ او له هغوی سره یو ځای جنت ته لاړ شئ.

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ)

ژباړه: «اې هغو کسانو چې ایمان مو راوړی! د الله تعالی او د هغه د رسول صلی الله علیه وسلم بلنې ته لبیک وواياست چې کله رسول صلی الله علیه وسلم تاسو ته د هغه څه په لوري بلنه درکړي چې تاسو ته ژوند بښونکی دی. وپوهېږئ چې الله سبحانه وتعالی د انسان او د هغه د زړه ترمنځ حایل دی. د هماغه لوري ته به تاسو ورغونډ کړای شئ.» [انفال: ۲۴]

انجنیر صلاح الدین عضاضه

د حزب التحریرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر مشر

 

د مطلب ادامه...

نوي شواهد ښيي چې برېتانیې په افغانستان کې د «ووژنه/ونیسه» پالیسي پلې کوله

  • خپور شوی په سیاسي

د بي بي سي د پنوراما (panorama) راپور، په ۲۰۱۲م کال کې د بریتانیې د ځانګړو ځواکونو لخوا د یوې افغانې کورنۍ د وژلو په اړه نوي شواهد په ډاګه کړل. دا راپور ښيي چې برېتانوي ځواکونو د یوې کورنۍ مور او پلار په خپل کور کې په بمونو والوزول او د دوی کوچنی ماشوم (له پنځو ماشومانو څخه یو) یې سخت ټپي کړ. هېڅ داسې ثبوت نه و چې د دغې کورنۍ له لوري دې کوم امنیتي ګواښ متوجه وي. وروستیو پلټنو په پوځي عملیاتو کې له هغې سیستماتیکې پالیسۍ پرده پورته کړه چې له مخې یې بې ګناه افغانان وژل او داسې یې ښوده چې ګواکي دوی په ترهګریزو فعالیتونو کې ښکېل وو. د دغې ځانګړې پیښې په اړه هېڅکله راپور ورنه کړل شو. یوه بل سرتېري د خپلې شپږ میاشتینۍ دندې پر مهال ۵۴ کسان وژلي.

د بې‌ګناه افغانانو د یو سره وژلو پالیسي کومه نوې خبره نه ده. دا مساله له ۲۰۰۳م کال راهیسې په سیمه کې د خلیج جګړې له پیل راهیسې د افغانستان خلک ځوروي. د بې‌پیلوټه الوتکو دوامداره بریدونو چې ټوله سیمه یې بمبار کړې او وحشت یې خور کړی، په ټولنه کې یوه داسې فضا رامنځته کړې وه چې خلکو ان په خپلو کورونو کې د خوندیتوب احساس نه کاوه.

واټسن براون تعلیمي پلټ‌فارم اټکل کړی چې د سپټمبر د یوولسمې له بریدونو راهیسې په سوریه، یمن، افغانستان او د پاکستان په ځینو سیمو کې نږدې 387,072 ملکي وګړي وژل شوي.

په دغو بریدونو کې د زرګونو ښځو او ماشومانو تر برید لاندې نیولو وحشتاک تاریخ د مسلمانانو په خاوره کې د استعماري پوځي عملیاتو یو دوامداره میراث دی. داسې له وحشت ډک او ښکاره راپورونه شته چې خلک څنګه د خپلو عادي ورځینو چارو د پر مخ وړلو پر مهال تر برید لاندې راغلي. په دغو راپورونو کې ښکاري چې د لویانو او ماشومانو زیانمنېدو او قرباني کېدو ته هېڅ پام نه کېږي. د بي بي سي په یوه راپور کې چې د عبدالعزیز په نامه له یوه بزګر سره یې د هغه په کور کې مرکه کړې، راځي:

« د شپې درې بجې وې، برېتانوي پوځي چورلکې د نیمروز له تیاره اسمان څخه راټيټې او له کلي بهر کېناستې ... د کور ټول غړي ویده وو. عبدالعزيز وايي زه لومړیو ډزو راويښ کړم، په څو دقیقو کې مې بهرني سرتېري د خوب خونې ته راورسېدل، زه يې پر ځمکه وغورځولم، لاسونه او سترګې يې را وتړلې. له سرتېرو مې وغوښتل چې زما د زوی، نږور او لمسیانو د خوب خونې ته د تګ اجازه راکړي. د دوو لوڼو چیغې مې اورېدې چې مرسته یې غوښته ... د خپلو ماشومانو لپاره مې هېڅ نه شوی کولی. د عبدالعزیز سترګې تړلې وې، وهل شوی و او پوښتنې ګروېږنې ترې شوې وې. ځانګړي ځواکونه ورپسې بل کور ته ورغلي وو چې یو کونډ کس له خپلو شپږو زامنو او درېیو لوڼو سره پکې اوسېده. د هغه یو زوی محمد، چې هغه مهال ۱۲ کلن و، بي بي سي ته وویل، چې دی او وروڼه یې برید کوونکي ټیم را وایستل او بندیان یې کړل. سترګې یې ور تړلې وې او – ښايي د کم عمر په سبب یې - جلا د حسین کور ته وړی او د عملیاتو تر پایه هلته ساتل شوی و. څو ساعته وروسته چې پوځيان له کلي ووتل، عبدالعزیز خپلې سترګې خلاصې کړې او له لمر ختو سره هغه ځای ته لاړ چې حسین، رقیه او اولادونه یې ویده وو. ده وویل: «هلته چې لاړم، هر ځای وینې وې، پردې او توشکې په وینو لندې خیشتې وې.» د دواړو کورنیو د هغو غړو په وینا چې د حسین او رقیې جسدونه یې لیدلي؛ دواړه په سرونو ویشتل شوي و. د عمران او بلال په وینو لړلې بسترې پرتې وې او دواړه یې وژلي وو.»

دا د هغو ورځنیو ظلمونو یوازې یوه بیلګه ده چې افغان مېرمنې او ماشومان د بهرنیو اجنټانو او د مسلمانانو د هغو خاموشه حکامو لخوا ورسره مخ وو چې په اسلامي هېوادونو کې یې د روانې ګډوډۍ لپاره بشپړه اجازه ورکړې. ښځې برمته شوې؛ ماشومان په ښوونځي کې د زده‌کړې پر مهال ووژل شول؛ ښځې اړ ایستل شوې چې له خپلو نارینه سرپرستانو جلا شي او یو دم -شپه او ورځ- پردي کور ته ورننوځي.

اې وروڼو او خویندو، یوازې هڅه وکړئ ځان او خپل عزیزان په دغه ناوړه او نه تصور کېدونکي حالت کې وګورئ. دا په ویښه یو وېروونکی خوب دی چې له خلافت پرته نه ختمېږي. له سلمه بن عبیدالله بن محصن الانصاري څخه روایت دی چې هغه یې له خپل پلار څخه روایت کوي: رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

«مَنْ أَصْبَحَ مِنْكُمْ مُعَافًى فِي جَسَدِهِ آمِنًا فِي سِرْبِهِ عِنْدَهُ قُوتُ يَوْمِهِ فَكَأَنَّمَا حِيزَتْ لَهُ الدُّنْيَا»

ژباړه: په تاسو کې چې څوک په بدن روغ وي، زړه یې ډاډه وي (وېره ونه لري) او د یوې ورځې خواړه ولري، نو داسې ده لکه ټوله دنیا چې د ده وي.

له بده مرغه؛ د دغو فاسدو حکامو تر حاکمیت لاندې هېڅکله ان لومړني انساني حقونه، لکه امنیت او د ژوند وضعیت نه شي ترلاسه کېدلی. موږ د خلافت د بیا تاسیس کېدو لپاره دعا کوو او د داسې امیر د لرلو لپاره خپله پوره هڅه کوو چې الګو یې پیغمبر صلي الله علیه وسلم وي.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر ته
عمرانه محمد
د حزب التحریر د مرکزي مطبوعاتي دفتر غړې

د مطلب ادامه...
Subscribe to this RSS feed

اسلامي خاورې

اسلامي خاورې

غربي هېوادونه

ټول لینکونه

د پاڼې برخې