Türkiye’nin 23 Nisan Çocuk Bayramı’nın Gerçeği

1929’dan beri her yıl Türkiye Cumhuriyeti 23 Nisan tarihinde “Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramını” kutlamaktadır. Halk arasında “Çocuk Bayramı” olarak bilinen bu gün, Kemalist kesimin iddialarına göre Atatürk’ün çocuklara armağanıdır. Oysa bu bayram olarak adlandırılan gün ne Atatürk’ün armağanı ne de çocukların bayramıdır.

Mondros Mütarekesi’ne binaen İngilizler; 16 Mart 1920 tarihinde İstanbul’da Halife’ye bağlı Osmanlı Parlamentosu’nu, yani Meclis-i Mebusan’ı dağıtıp üyelerini Malta’ya sürgün etti. Bunun ardından Mustafa Kemal; 23 Nisan 1920 Cuma günü Ankara’da yeni Büyük Millet Meclisi’ni topladı. Açılış oturumunun özellikle Cuma günü olmasını istediler ve Hacı Bayram Camii’nde kılınan Cuma namazından sonra iki koç kurban ettikten sonra, dualar eşliğinde Büyük Millet Meclisi’nin açılışını ilan ettiler. İlk bakışta bu meclis; Hilafet’in devamını sağlamak için kurulmuş görünüyordu. Nitekim Mustafa Kemal’in liderliğindeki bu meclisin ilk yemini şöyleydi:

“Makam-ı hilafet ve saltanatın, vatan ve milletin istihlası (kurtuluşu) ve istiklalinden başka bir gaye takip etmeyeceğime vallahi.”

Fakat çok kısa bir süre sonra tüm İslam dünyasının da şahit olduğu üzere bu meclisin gerçek amacı ortaya çıktı ve 3 Mart 1924 yılında Büyük Millet Meclisi; Hilafet’in ilgasına ve dinin devlet işlerinden ayrılmasına karar verdiğini ilan etti. Aynı gece Mustafa Kemal İstanbul Valisine “Yarın sabaha kadar Abdulmecid’in Türkiye’yi terk etmesi lazımdır.” emrini gönderdi. Gece yarısında, yanında muhafız polisler ve askerlerle beraber Halife’nin sarayına gidip İsviçre’ye doğru hududu geçmesi için bir otomobil kiralamaya zorladı. Halife’nin yanına bir bavul elbise, çamaşır ve bir miktar para verdi. İki günden sonra Mustafa Kemal bütün Osmanoğulları’nı toplayıp memleketin dışına çıkardı. Bütün dini vazifeler ilga edildi. Müslümanların vakıfları devlet malı haline getirildi. Dini medreseler sivil mektebe çevrildi ve Milli Eğitim Bakanlığı’nın kontrolü altına girdi. Bu günün özetini İngiliz Lord Curzon şu şekilde vermiştir: “Türkiye’ye hakikaten son verilmiştir. Bundan sonra belini doğrultamaz. Zira biz onun manevi kuvvetini mahvettik. Bu kuvvet Hilafet ve İslam’dır.” [Daha teferruatlı bilgi için: Abdulkadim Zellum: “Hilafet Nasıl Yıkıldı?” kitabını tavsiye ederim]

Tarihi açıdan 23 Nisan gününün anlamı özetle bundan ibarettir. Bu günün Çocuk Bayramı olarak kutlanmasında ise Atatürk’ün bir dâhili olmamıştır. 23 Nisan günü 1929 tarihine kadar bayram olarak değil Hakimiyet-i Milliye “tezahüratı” olarak kutlanmıştır. Bu günü bayram olarak ilan eden gerçekte ise “Himaye-i Etfal Cemiyeti”dir (sonradan Çocuk Esirgeme Kurumu). Bu cemiyet kendi örgütüne yolladığı bir genelge ile 23-29 Nisan günlerini “Çocuk Haftası”, 23 Nisan’ı da Hakimiyet-i Milliye tezahüratı’na paralel oalrak “Çocuk Bayramı” ilan etmiştir. İlk 23 Nisan “Çocuk Bayramı” böylece 1929’da, bugünkü adıyla Çocuk Esirgeme Kurumu’nun Genel Merkezi’nde başlayan törenlerle kutlanmıştır.⁽¹⁾

Buraya kadar Türkiye’de Çocuk Bayramı’nın gerçeklerini açıkladık. Bir de bugün Türkiye’de yaşayan çocukların gerçeği var ki büyük acılardan ibarettir. Türkiye’de çocukların %38’i aşırı yoksulluk çekiyor, %41’i beslenmesinde yeterince protein alamıyor, yeterince ısınmayan evlerde yaşıyor ve yeterli giyinemiyor. Değişen toplumsal düzen ve aile yapısı nedeniyle, ekonomik, sosyal ve kültürel yozlaşma nedeniyle istatistiki oranlara göre her geçen yıl suça sürüklenen çocukların sayısı artış göstermektedir. Türkiye’de her yıl 0-18 yaş grubunda 83 bin suça sürüklenen, 76 bin mağdur ve mahkeme karşısına çıkmış 23 bin çocuk kaydı bulunduğu bildirilmektedir. Ortalama her yıl 150 bin çocuğun “çocuk adalet sistemine” dâhil olduğu öngörülmektedir. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre güvenlik birimlerine gelen veya getirilen çocuk sayısı 2017 yılında yüzde 6.2 artmıştır. Bu çocukların yüzde 57.5’i 15-17 yaş, yüzde 24.5’i 12-14 yaş grubunda ve yüzde 17.9’u ise 11 yaş altında olup, yüzde 68.3’ü erkek, yüzde 31.7’si ise kız çocuğudur.

Bu gelişmelerde Cumhuriyetin uyguladığı bilimden uzak, ezberci, baskıcı öğretim metotlarını tatbik eden, hedefi sadece İslami kültür ve değerlerinden kopararak, milliyetçi, vatancı, demokrat ve laik nesiller yetiştirmek olan eğitim sistemi başrol oynamaktadır. Özellikle son yıllarda genç nesillerde deizme ve eşcinselliğe meylin arttığı gözlenmektedir. Bu gerçeği her ne kadar Türkiye’nin başındaki yönetici(ler) şiddetle inkar etse de, Diyanet ele avuca alınmaz tutarsız açıklamalar yapsa da, İslami değerlere tutunmaya çalışan ebeveynler yakından hissetmektedir. Eğitim sisteminin çocukların dünya ve ahiret hayatında açtığı tahribatı engellemek isteyen ebeveyn ve çocukları ise şiddetli bir şekilde cezalandırılmaktadır. Örnek olarak bu günlerde sosyal medyada gündem olup hala ana medyada yer almayan bir vakıayı⁽²⁾ verebiliriz. Hatay’da Ali Algül isminde bir baba, eğitim sistemine güvenmediği için çocuklarını okula yazdırmayıp evde eğitmek ve İslami eğitim vermek istediği için 5 çocuğuna birden devlet el koyup ailesinden uzak ayrı iki şehirdeki bakım evlerine yerleştirdi. İlk bir ay aileleriyle görüştürülmeyen çocuklar, şimdi haftada bir polis eşliğinde ailelerini görebiliyorlar. Devlet yetkilileri; “okula gitmedikleri ve yaşıtlarıyla sosyalleşme ortamından mahrum” bırakılmalarıyla gerekçelendirdikleri bu alıkoymanın çocukların anne babalarından ve birbirlerinden ayrı konulmalarının onların psikolojik ve sosyal hayatlarında açacağı tahribatı görmezden geliyor.

Müslümanlara ve İslami değerlere yaşama hakkı vermeyen bu düzenin icat ettiği bayramların adı ne olursa olsun zulümlerini gizlemeye yetmeyecektir. Allah Subhanehu ve Teâlâ İslam Ümmetine iki bayram hediye etmiştir. Bu bayramların tadını çıkartmak tüm dünyadaki Müslüman çocukların hakkıdır. Onlara bu hakkı iade edecek olan ise sadece Nübüvvet Metodu üzere kurulacak olan İkinci Raşidi Hilafettir.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi adına

Zehra Malik

1- http://www.mustafaarmagan.com.tr/genel/hangi-23-nisan/

2- #AliAlgüleÇocuklarıİadeEdilsin