Mısır’da gündem, Mısır ve halkını kasıp kavuran, halkın geçim kaynaklarını ve emeklerini tüketen, birikimlerini yiyip bitiren ezici ekonomik krizlerdir. Kredileri geri ödemek için yeni krediler alınmakta, politikalar ve kararlar izlenmekte, Mısır’ın zenginlikleri, varlıkları ve mülkleri peşkeş çekilmektedir. Kapitalizm bal sürmek yerine insanların kanını son damlasına kadar emmektedir. İşte Mısır ve halkına yapılan tam olarak budur.

Maliye Bakanlığı tarafından hazırlanan bir rapora göre, cari mali yılın ilk çeyreğinde (Temmuz-Eylül 2022) harcamaların yüzde 46,5’i faiz ödemelerine gitmiştir. 466.4 milyar Cüneyhlik toplam harcamaların 216.940 milyar Cüneyhi faize gitmiştir. Mısır’ın 18,7 milyar Cüneyhlik dış tefecilik geliri, 197,950 milyar Cüneyhlik STK gelirleri ve 268 milyon Cüneyhlik mahallî birimler (genel devlet birimleri) gelirleri vardır. Mısır’daki bütçe açığı, bu cari mali yılın ilk çeyreğinde 206,77 milyar Cüneyh olarak gerçekleşmiştir. Bu, GSYİH’nın yüzde 12,2’e eşdeğerdir. Geçen mali yılın aynı döneminde yüzde 2,27 olarak gerçekleşmişti. Geçen yılın aynı dönemine göre 391,3 milyar Cüneyh olan harcamalar yüzde 19’luk bir artışla 466,4 milyar Cüneyhe ulaşmıştır. ^{(25.12.2022 Almalnews)}

Rapor, sadece kredi faizlerinin gelirleri nasıl tükettiğini göstermektedir. Borçların aslında ise durum daha vahimdir. Alacaklılar Mısır’ı, zenginliklerini, kararlarını, politikalarını ipotek altına almış durumdalar. Ayrıca borçlar, halkı köleleştirmekte, gelecek on yıllar boyunca Batı’ya bağımlı hale getirmektedir. Bütçedeki kalıcı açık, açığın boyutunu artıran, enflasyon tavanını ve insanların yoksulluk oranını yükselten yeni kredilerle kapatılmaktadır. Bu, kredilerin yarattığı krizler için kapitalistçe bir çözümdür. Mısır, sahip olduğu kaynaklar ve zenginlikler açısından bu kredilere muhtaç değildir. Yeter ki devlet, bu zenginlikleri iyi kullansın.

Mısır’ın gerçek krizi yoksulluk, kaynakların kıtlığı ya da insan yokluğu ve üretim yetersizliği değildir. Mısır, zengin kaynaklara ve enerjiye sahiptir ve zamanla deneyim kazanabilir. Kriz, kapitalizm ve yasalarındadır. Kapitalist yasalar, insanların kaynakları kullanmasını engellemekte, Batılı şirketlere ayrıcalık tanımakta, buğday ve pirinci ülkemize getiren Batılı şirketlerin çıkarı için insanların buğday ve pirinç yetiştirmesini yasaklamaktadır. Batılı şirketlerden silah, teçhizat ve fabrika makineleri alalım diye ağır sanayiyi tasfiye etmektedir. Kısacası boynumuza dolanan kapitalist yasalar, bağımlılık esaretinden kurtulmaya çalıştığımızda ülkemizi her türlü stratejik Batılı ürünler için bir pazar haline getirmektedir.

Mısır’ın krizi, sistemsizliktir. Mısır, insanların işlerini güden, bireyler olarak yiyecek, giyecek ve içecek gibi temel ihtiyaçlarını karşılayan, mümkün olan en yüksek seviyede ve ücretsiz olarak tüm toplumun güvenlik, eğitim ve sağlık hizmetlerini garanti eden, zengin ile fakir arasında veya Müslüman ile gayrimüslim arasında bakım ve yeterlilik açısından hiçbir fark gözetmeyen bir sistemden yoksundur. Herkes hak ve ödevler açısından devlet karşısında eşit olmalıdır.  Sistem, insanların kaynaklardan faydalanmalarını, o kaynakların en iyi şekilde kullanılmasını ve servet üretimine olanak tanımalıdır. Zenginlik kaynaklarını ve yeraltı madenlerini de kontrol etmeli, o kaynakları kendisi üretmeli, insanlar arasında adil bir şekilde dağıtmalıdır. Bütün bunlar, ancak muhkem İslam sistemi ve Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafet Devleti ile mümkündür.

Kapitalist demokraside Mısır halkının durumu, bir denizde boğulmak üzere olan ve şiddetle uçuruma doğru yuvarlanan bir kimsenin durumuna benzemektedir. Mısırlılar, kapitalizmin, araçlarının ve türevlerinin kökünden sökülüp atılmasıyla ilk günden itibaren farkı hissedecekler, İslam’ın tam olarak uygulanmasıyla boğulmaktan kurtulacaklardır. Batı’nın hazinelerine akan yağmacılık selini durdurmak bile yeter. İnanların alın teri ve kanıyla kurulan devletin mal varlığının kesintisiz bir şekilde peşkeş çekilmesi sona erecek, Batı’ya karşılıksız verilen kaynakların ve yeraltı zenginliklerinin çarçur edilmesi son bulacaktır. Sadece Mısır devletinin gelirlerinin yüzde 74’ünü oluşturan vergilerin kaldırılması bile yeterlidir. Vergiler, insanların emek ve birikimlerini yağmalamaktır. Mısırlılar böylece aslen kamu malı olan su, elektrik, gaz vb. şeylerin vergi ve faturalarından kurtulacaklardır. Bütün bunlar sadece İslam sistemi ve devletinin sağlayabileceği şeylerdir. İşte o zaman insanlar, kesinlikle onurlu ve müreffeh bir hayat süreceklerdir.

Bu sistem, İslam’ın adaleti ve merhameti ile uygulamaya çalıştığımız bir sistemdir. Bu sistem, insanları güdecek, doyuracak, giydirecek, muhtaçlara yardım edecek, insanlara ayrıcalık tanımayacak, verdiği hakları geri almayacak, bakım ve nezih bir yaşam sağlayacaktır. Mısır ve tüm ümmet için arzuladığımız gerçeklik budur. Mısır ve halkının iyiliğini isteyen herkesin hedefi bu olmalıdır. Bunu gerçekleştirmenin üç yolu vardır:

Birincisi: Tüm araçları, sembolleri, uygulayıcıları, biçimleri ve tezahürleriyle ülkemizi kontrol eden kapitalizmi kökünden söküp atmak.

İkincisi: Her türlü biçim ve tezahürüyle Batı bağımlılığından kurtulmak, ülkemizde bozgunculuk çıkaran ve ümmetin evlatları arasına zehrini kusan Batılı büyükelçilikleri kapatmak.

Üçüncüsü: İslam’ı Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafet Devletinde kapsamlı bir şekilde uygulamak.

Mısır sadece bununla düzelebilir ve her düzeyde kalkınması gerçek bir kalkınma olabilir. Yegâne yol budur, Mısır ve halkının iyiliğini isteyenlerin önünde bundan başka bir yol yoktur.

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ “O ülkelerin halkı iman etseler ve sakınsalardı, elbette onların üstüne gökten ve yerden nice bereket kapıları açardık.” ^{[Araf 96]}