Başbakan Scott Morrison ve İçişleri Bakanı Peter Dutton, Bourke Sokağı’nda meydana gelen olayın ardından siyasi çıkar peşine düştüler. İslam’ı ve Müslüman toplulukları suçlayıp yeni acımasız yasalar çıkarmak için çağrıda bulundular. Müslüman liderleri de sözde “terörle mücadele” süreci ve söyleminde işbirliği yapmaya zorladılar.

Hizb-ut Tahrir / Avustralya bu bağlamda şunları vurgular:

1- Bourke Sokağı’nda gerçekleşen suçu, siyasi çıkar peşinde koşan siyasiler ve güvenlik birimleri “terörizm” söylemi ve politikası bağlamında ele almak gerek. Bu suç, 2017 Ocak ve Aralık ayında Bourke Sokağı’nda işlenen ve çok sayıda insanın hayatını kaybettiği saldırılardan ya da Avustralya genelinde her gün meydana gelen diğer pek çok suçtan farklı değil. Buna ve saldırganın zihinsel sağlık sorunlarına rağmen kamuoyuna Federal Hükümet ve kritik yapmadan papağan gibi söylemleri tekrarlayan ana akım medyanın uydurduğu “terör” anlatısı empoze edildi.

2- Olayın sorumluluğunu “Radikal” İslam ve Müslüman toplulukların üzerine yıkan Başbakanın bu taktiği, “terörle mücadele” korkuluğunun propagandasını yapmak için başvurulan bitkin ve ucuz bir taktiktir. Bu taktiğe göre suçlu, uygulanan politikalar değil İslam ideolojisidir. Oysa gerçek şu ki, zorbalık ve terör denince, kimse karanlıklar prensi Batılı devletlerin eline su dökemez. Dış politikaları acımasız savaşlar, işgaller, diktatörlerle işbirliği ve kitlesel ölçekte ekonomik ve politik sömürü menşelidir. Tüm bunlar göz ardı edilirken, dahası haklı gösterilip kutlamalar yapılırken, “terörle mücadele” söylemine ancak ahmak biri inanabilir. Yaptıkları savaşların barışı koruma endeksli olduğuna nasıl inanmamızı isteyebilirler?

3- Hükümetin, Müslüman dernekler ve liderler ile “nişanı” saçmalıktır ve kurulan kumpasın bir parçasıdır. 2005 yılında Howard hükümeti, Canberra’daki Müslüman liderlere hükümet adına polislik yapmak için “sorumlulukları” hakkında seminerler verme çağrısında bulunmuştu. 2014 yılında Abbott hükümeti, yasa tasarısı önergesi hakkında danışmak için toplantılar yapmaya çağırmıştı. Her durumda da izlenen tüm politikalar ve tepkiler aslında önceden belliydi ve uygulanmaya başlanmıştı bile. Morrison da aynı şeyi yapıyor. Dizayn kusursuz: Saldırıları istismar etme, İslam’ı ve Müslümanları suçlama, topluluklardan ekstra gayret isteme, “güvenlik önlemlerini” artırma, Müslüman liderleri istişareye çağırma, Müslüman topluluklara baskı yapma, acımasız yasaları sıkılaştırma.

4- Müslüman kuruluşlar ve henüz suiistimali kabul etmeyen temsilciler, övgüye değer davranış sergilediler. Bu değişimin kapsamlı ve kalıcı olmasını umuyoruz. Israrla Morrison’ın gemisine binmek isteyenler, sadece onun acımasız ajandasının hizmetkarıdırlar. Topluluklar bu tür ortak tavır alanları hesaba çekmelidir. Burada vurgulanması gereken şey, siyasiler ve güvenlik birimlerinin tepkisinden ziyade “terörle mücadele” anlatısı, uygulaması, kaynağı ve amaçlarıdır. Terör, bir baskı aracıdır ve terörü durdurma adına şiddet uygulanıyor. İslam, terörü ve teröre karışanları külliyen reddeder, karşı tutum almamızı talep eder.

وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ “Zulmedenlere meyletmeyin. Yoksa size de ateş dokunur. Sizin Allah’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra size yardım da edilmez.”^{[Hud 113]}