اشغال واژه ی که با بکار بردن آن تصاویری از جنگ، خون، آتش، ویرانی، فقر، فساد و هزارها تصویر ناخوشایند دیگر را در پیش چشمان مان مجسم می گردد. این واژه به تنهایی حامل مفاهیم تکان دهنده ی است که شاید برای هیچ خواننده ی به زبان آوردن آن خوشایند نباشد و نگارش آن برای نویسنده نیز کار دشوار باشد، اما نباید فراموش کرد که اشغال با مفاهیم تکان دهنده ی که در خود دارد ناشی از یک واقعیت بشری بنام حب سیادت (قدرت طلبی) می باشد. حب سیادت (قدرت طلبی) یکی از واقعیت های انکار ناپذیر بشری است و انسان با در نظر داشت آن تلاش می نماید تا بدنبال طلب قدرت گشته و با به دست آوردن آن جایگاه خود را در خانواده، اجتماع، یک کشور و بالاخره منحیث ابر قدرت در سطح جهان تثبیت نماید. اما الله سبحانه و تعالی این واقعیت بشری را با در نظر داشت نظامی که برای بشریت فرستاده تنظیم نموده است. از این رو این واقعیت بشری با در نظر داشت ایدیولوژی اسلام می تواند جهت مناسب را اختیار نماید. از جانب دیگر این واقعیت بشری می تواند در چهار چوب ایدیولوژی های بشری انحراف نماید که تاریخ گواه به انحراف کشیده شدن این واقعیت بشری است. یکی از مثال های بارز آن ایدیولوژی کپیتالیزم (سرمایه داری) است که برای بقای خود و یکه تازی در سطح جهان از این واقعیت بشری استفاده نموده و میلیون ها انسان را قربانی می نماید. لذا، جنگ افروزی و جنگ جوئی همراه با اشغال کشورها از شاخصه های انکار ناپذیر ایدیولوژی سرمایه داری می باشد که توسط دولتی مشخص در جهان حمل می گردد و حامل این ایدیولوژی بشریت را برای بقای خود به سوی نابودی می کشاند. این ایدیولوژی از بدو ظهورش تا حال میلیون ها انسان را برای بقای خود به کام مرگ فرستاده است تا باشد که چندی بیش بالای بشریت حاکمیت نموده و با اشغال و به یغما بردن منابع کشورهای ضعیف بقای خود را حفظ نماید. از این رو اوصافی چون اشغال، استعمار و غیره موجودیت این ایدیولوژی را تضمین می نماید و با جنگ و جنگ افروزی، اشغال کشورها و به یغما بردن منابع آنها تلاش می نمایند تا به عمر خود بی افزاید.

یکی از این جنگ ها که می توان آنرا گامی برای حفظ ایدیولوژی سرمایه داری دانست جنگ افغانستان یا به تعبیر دقیق تر اشغال افغانستان از سوی امریکا می باشد. تجاوز و اشغال نظامی مشترک چندین کشور به رهبری امریکا در هفتم اکتوبر 2001 صورت گرفت و اینک از تداوم آن 14 سال می گذرد. دستاویز این اشغال بزرگ حمله ی سازمان یافته به برج های تجارت جهانی در یازدهم سپتامبر2001می باشد که در نتیجه آن در حدود سه هزار انسان جان های خود را از دست دادند تا باشد که دستاویز قابل قبول اشغال گران را به سوی کشور دیگر بنام افغانسان هدایت نماید  و این روز منحیث سر آغاز سال ها بدبختی یک ملت در تاریخ ثبت گردد.

این دستاویز بزرگ امریکا را به بهانه جنگ با تروریزم، تأمین امنیت و صدها شعار دروغین دیگر واداشت تا عساکر خود را با انواع و اقسام تجهیزات جنگی به افغانستان سرازیر نماید. اشغال چهارده ساله افغانستان نتایج تکان دهده ی را در بخش مختلف برای این کشور به بار آورده است که از آن جمله می توان به کشتار بی رویه مردم بی گناه افغانستان اشاره کرد که به بهانه های مختلف تحت نام مبارزه با تروریزم به خاک و خون کشیده شده اند. گفتنی است که از زمان حمله نظامی امریکا به افغانستان در اکتبر 2001 تاکنون، بیش از یک‌صد هزار غیرنظامی جان های خود را از دست داده‌اند که از این میان تنها در سال 2015 به تعداد4.921 غیر نظامی کشته شده اند. فقر روز افزون نیز از دست آوردهای چهارده سال اشغال می باشد که با گذشت هرروز به تعداد فقرا کشور افزوده می شود. در حال حاضر نزدیک به پنجاه درصد مردم افغانستان زیر خط فقر به سر می برند. تولید مواد مخدر و افزایش تعداد معتادین در این کشور نیز از پیامد های این چهارده سال ترور و وحشت می باشد. افغانستان 90 در صد مواد مخدر جهان را تولید می کند که از این حیث مقام اول را در جهان حایز می باشد. بیش از 3.5 میلیون نفوس این کشور نیز معتاد به مواد مخدر می باشند. افزایش نرخ بی کاری نیز بر مشکلات این کشور افزوده است و با گذشت هر روز به تعداد بی کاران آن افزوده می شود. بر اساس گزارش که از سوی اداره احصایه مرکزی افغانستان به نشر رسیده است نشان می دهد که 40 درصد افغان ها از بیکاری رنج می برند. فرار جوانان از کشور نیز ناشی از تمام مشکلاتی است که دست به دست هم داده و آنها را مجبور به ترک کشور نموده است تا برای تأمین زندگی بهتر راهی اروپا شوند.

پس وقت آن رسیده که دیگر فریب شعارهای دروغین اشغال گران و مزدورانشان را نخوریم. اینان جز برآورده ساختن منافع خود و استفاده از شما برای رسیدن به مقاصد شوم شان کاری دیگر ندارند. پیامدهای 14 سال اشغال گواه این واقعیت است که چگونه اشغال گران این خطه را اشغال نموده و برای رسیدن به اهداف شان از هر جنایتی که آنها را در جهت رسیدن به اهداف شان می توانست یاری نماید، دریغ نکردند. کمپاین 14 سال ترور و وحشت پرده از واقعیت حضور اشغال گران در افغانستان برداشته و در صدد این است تا عمر استعمارگران و حاکمیت شان را کوتاه نماید.

‫#‏۱۴سال_ترور_و_وحشت
‫#‏۱۴کاله_ترور_او_وحشت

سهیل صالحی