(ترجمه)

در میانه‌ی فجایع و کشتارهای غزه و در حالی که مردم این سرزمین زیر بمباران و محاصره رنج می‌کشند، پیشنهاد جدیدی از سوی مصر مطرح شده که بر اساس آن، در ازای آزادی پنج اسیر زنده، از جمله یک شهروند آمریکایی، مقداری کمک‌رسانی به غزه انجام شود و آتش‌بس چند هفته‌ای برقرار گردد. در نگاه نخست، ممکن است این پیشنهاد گامی برای کاهش تنش‌ها به نظر برسد، اما در حقیقت، چهره‌ی تلخ واقعیت را آشکار می‌کند: جایی که مسئله‌ی فلسطین به یک بازار سیاسی و معامله‌ای بر سر خون مسلمانان تبدیل شده است، در حالی که دشمن غاصب همچنان از هرگونه مجازاتی در امان می‌ماند!

نگاه واقع‌بینانه به این پیشنهاد نشان می‌دهد که هرگونه مذاکره با رژیم صهیونیستی، صرف‌نظر از شکل و محتوای آن، چیزی جز به رسمیت شناختن و تثبیت اشغالگری آن نیست! بلکه تنها موجب طولانی‌تر شدن جنایات این رژیم سفاک می‌شود. چه رسوایی و ننگی بزرگ‌تر از آن که ورود غذا برای مردم غزه، منوط به آزادی چند اسیر شود؟!

و چه بی‌شرمی‌ای بیشتر از این که خون هزاران شهید، در یک معامله‌ی ننگین و در اتاق‌های مذاکره‌ای فروخته شود که با اراده‌ی آمریکا و رضایت صهیونیست‌ها اداره می‌شود؟!

کمک‌رسانی به مردم غزه – که البته راه‌حل نهایی رنج آن‌ها نیست – نه لطفی از سوی رژیم صهیونیستی است و نه امتیازی که به‌وسیله‌ی "میانجی‌ها" اعطا شود. بلکه این، حق مسلم مردم غزه است و در کنار آن، وظیفه‌ و مکلفیت امت اسلامی است که حصار ظالمانه‌ی غزه را در هم بشکند و برای آزادی کامل فلسطین قیام کند. اما آنچه می‌بینیم، توطئه‌ای آشکار است؛ محاصره‌ی مردم مظلوم غزه و حتی جلوگیری از ورود مقدار اندکی کمک، جرمی است که نه‌تنها یهود، بلکه حاکمان خائن امت اسلامی، نخبگان فاسد و فرماندهانی که توانایی یاری دارند ولی سکوت کرده‌اند، در آن شریک هستند.

نظام مصر، نماد خیانت و سازش با دشمن است! این کشور که کلید گذرگاه‌ها را در دست دارد، ماه‌ها غذا و دارو را از مردم غزه دریغ کرد و همچنان اصرار دارد که تنها بر اساس "تفاهمات سیاسی" این کمک‌ها را عبور دهد! آیا این ننگی تاریخی نیست؟!

آیا وظیفه‌ی مصر این نبود که درهای گذرگاه‌ها را بدون هیچ قید و شرطی باز کند و این محاصره‌ی ظالمانه را با قدرت نظامی در هم بشکند، نه با مذاکرات بیهوده؟! آیا نباید این مرزهای تحمیلی نابود می‌شد و مردم مظلوم غزه یاری می‌شدند؟

کافی است یک فرمان از سوی ارتش مصر صادر شود تا خون در رگ‌های رژیم صهیونیستی منجمد شود!

کافی است گروهی از ارتش مصر وارد میدان شوند تا فلسطین در عرض چند ساعت آزاد گردد! اما آنکه توانایی دارد و سکوت می‌کند، روز قیامت هیچ عذری در پیشگاه الله سبحانه وتعالی نخواهد داشت!

نقش مصر در این بحران چیزی جز اجرای دقیق دستورات آمریکا و رژیم صهیونیستی نیست! مصر نه‌تنها همچون یک سرزمین اسلامی در کنار مردم غزه نایستاد، بلکه به‌عنوان یک "میانجی" مأمور شد تا اوضاع را مطابق منافع آمریکا و یهود کنترل کند.

چرا مصر به‌جای مذاکره، صهیونیست‌ها را به رفع محاصره وادار نکرد؟!

چرا ارتش مصر برای تغییر معادله‌ی میدان، به‌زور یهود را مجبور به رفع محاصره نکرد؟! چرا مصر، غزه را بخشی از پیکره‌ی امت اسلامی ندانست و آن را به یک پرونده‌ی سیاسی تقلیل داد؟! چرا پیشنهاد قاهره، حرکت ارتش به سمت آزادی فلسطین نبود، بلکه تنها به نقش یک واسطه‌ی سیاسی بسنده کرد؟!

مسئله‌ی فلسطین، نه پرونده‌ی اسراست و نه یک بحران انسانی! خلاصه‌کردن این بحران در مسئله‌ی اسرای فلسطینی، جنایتی بزرگ است! فلسطین نه از روز اسارت چند سرباز صهیونیست اشغال شد، و نه آزادی آن‌ها، مسئله را حل می‌کند! مشکل اصلی، اشغال کامل سرزمین فلسطین توسط یهود و استمرار جنایات آن‌ها علیه مسلمانان است.

موضع‌گیری صحیح شرعی چیست؟

فلسطین، یک بحران بشردوستانه نیست؛ بلکه مسئله‌ای جهادی و مکلفیت شرعی برای آزادسازی است! تمام فلسطین، از دریا تا رود، سرزمین اسلامی است و باید از اشغالگران پاکسازی شود. هیچ مذاکره‌ای با رژیم غاصب مشروعیت ندارد! راه‌حل، نه آتش‌بس‌های موقت است و نه معاملات سیاسی! تنها راه‌حل، قیام ارتش‌های امت اسلامی برای آزادی فلسطین، همچون صلاح‌الدین ایوبی است.

پس ارتش‌های مسلمان کی قیام خواهند کرد؟! ما از فرماندهان ارتش‌ها، به‌ویژه ارتش مصر، این سؤالات را می‌پرسیم:

اگر ارتش مصر به اندازه‌ی کافی قدرت نظامی دارد، پس چرا برای آزادی فلسطین وارد میدان نمی‌شود؟! چگونه فرماندهان نظامی شب‌ها آسوده می‌خوابند، درحالی‌که برادران شان در غزه قتل‌عام می‌شوند؟! آیا مأموریت ارتش‌ها فقط محافظت از رژیم‌های فاسد است، درحالی‌که امت اسلامی در حال نابودی است؟!

تمام این مذاکرات و پیشنهادهای صلح، هیچ هدفی جز حفظ بقای رژیم صهیونیستی در سرزمین مقدس فلسطین ندارند! تنها راه‌حل واقعی، حرکت امت اسلامی و انجام وظیفه‌ی شرعی جهاد برای آزادی کامل فلسطین است!

ای مردم مصر، ای سپاهیان کنانه!

شما میانجی نیستید؛ شما صاحبان این مسأله هستید! امروز برخیزید و به مسئولیت تاریخی خود عمل کنید، وگرنه، تاریخ شما را در زمره‌ی خائنان و متخاذلان ثبت خواهد کرد…

﴿وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ﴾ [بقره: 193]

ترجمه: و با آنان پيكار كنيد تا فتنه‌اي باقي نماند (و نيروئي نداشته باشند كه با آن بتوانند شما را از دينتان برگردانند) و دين (خالصانه) از آن الله گردد (و مؤمنان جز از خدا نترسند و آزادانه به دستور آئين خويش زيست كنند).

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ مصر

شمارۀ صدور: 1446 / 23

 25 رمضان سال 1446ه.ق.

 25 مارچ سال 2025م.

مترجم: محمد مزمل