(ترجمه)

در ۲۸ آگست ۲۰۲۵م، شوکت میرضیایف رئیس‌جمهور ازبیکستان، «پائولو زامبولینی» نماینده‌ی ویژه‌ی رئیس‌جمهور امریکا در امور شراکت‌های جهانی را پذیرفت. طبق اعلامیه مطبوعاتی دفتر ریاست‌جمهوری: «در این دیدار روابط شراکت استراتژیک میان ازبیکستان و امریکا و گسترش همکاری‌های چندجانبه مورد بحث قرار گرفت».

در جریان این نشست، موضوعات مربوط به همکاری اقتصادی و امنیتی در اولویت قرار داشت. مهم‌ترین رویداد پیشِ‌رو نیز نشست شراکت استراتژیک توسعه‌یافته است که قرار است در پاییز امسال برگزار شود.

طبق آمار، حجم تبادلات تجاری میان دو کشور در سال ۲۰۲۴م. حدود ۱۵٪ افزایش یافته است. اکنون سبد پروژه‌های مشترک از مرز ۱۱ میلیارد دالر گذشته است. همچنین دفتر ریاست‌جمهوری اعلام کرد: «بر ایجاد همکاری مؤثر میان دو کشور در زمینه‌های امنیت، مبارزه با تروریسم، افراط‌گرایی و مهاجرت غیرقانونی تأکید شد».

امریکا الگوی همکاری اقتصادی را از طریق نهادهای وابسته‌اش -مانند صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، مؤسسه‌ی مالی بین‌المللی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری- پیاده می‌کند. سرمایه‌گذاری از این مسیرها عملاً مکانیزم فشار سیاسی از رهگذر بدهی‌های سنگین آینده را فعال می‌سازد. به این ترتیب، اقتصاد کشور و تصمیم‌های سیاسی آن تحت کنترل واشنگتن قرار می‌گیرد. شاهد روشن این واقعیت، بدهی عمومی ازبیکستان است که از مرز ۷۰ میلیارد دالر گذشته و بار بدهی و مالیات روزبه‌روز بر دوش مردم سنگین‌تر می‌شود.

امریکا «همکاری امنیتی» را نیز عرضه می‌کند. اما پرسش این است: امریکا کجا امنیت به ارمغان آورده است؟! در عراق یا افغانستان یا لیبیا؟! در همه‌ی این کشورها، به بهانه‌ی «دفاع از دموکراسی» خون هزاران بی‌گناه برای دهه‌ها ریخته شد، شهرها و روستاها ویران گردید. امروز نیز در غزه، امریکا رهبری نسل‌کشی تاریخی را بر عهده دارد؛ با پشتیبانی قوی از رژیم یهود غاصب که هر روز ده‌ها کودک و زن را به قتل می‌رساند.

بنابراین، شعارهایی چون «مبارزه با تروریسم» و «همکاری امنیتی» چیزی جز پوششی برای نفوذ استخبارات امریکا در کشورها، تسلط بر تحولات داخلی و تأمین امنیت خود امریکا -نه امنیت ازبیکستان- نیست.

راهی که امریکا آن را با نام «شراکت» عرضه می‌کند، در حقیقت راه خطر و دام‌ها است. «کمک‌های» اقتصادی آن، چیزی جز بدهی و وابستگی نیست و «شراکت امنیتی» آن، تهدیدی برای سلطه‌ی خارجی و بی‌ثباتی داخلی.

خطاب به نظام میرضیایف و مسلمانان ازبیکستان! به رژیم میرضیایف می‌گوییم: وظیفه‌ی نخست و فوری شما این است که در برقراری هرگونه رابطه با امریکای استعمارگر که علیه مسلمانان در جهان، و به‌ویژه در غزه، با کینه و طمع استعماری‌اش کشتار و قحطی به راه انداخته است منافع اسلام و مسلمانان را در اولویت قرار دهید. هشدار می‌دهیم که سیاست امریکا که بر پایه‌ی نفاق استوار است، ممکن است ازبیکستان و کل منطقه را به بازی‌های ژئوپلیتیکی خطرناک بکشاند و بی‌ثباتی ایجاد کند.

ای مسلمانان ازبیکستان! همکاری‌ای که این رژیم به نام «توسعه‌ی اقتصادی و تأمین امنیت» به شما عرضه می‌کند، در حقیقت چیزی جز افزودن بر رنج‌هایی که قدرت‌های استعماری مانند امریکا، روسیه، چین و کشورهای غربی بر شما تحمیل می‌کنند، نیست.

تا کی در برابر فشارهای سیاسی و اقتصادی این رژیم و در برابر تجاوز او به اعتقادات تان خاموش خواهید ماند، در حالی که بر پیشانی‌تان داغ «بندگی» و «کارگر سیاه» حک می‌شود؟! آیا تمام این وضعیت به سبب همین «همکاری‌ها» نیست؟!

راه‌حل یکی بیش نیست؛ تا زمانی که به‌عنوان یک امت واحد، همراه با همه‌ی مسلمانان، در سایه‌ی دولت خلافت راشده که شریعت الله سبحانه وتعالی را بر شما جاری می‌کند زندگی نکنید، هرگز از ذلت و بردگی امروز رهایی نخواهید یافت.

اما باز هم یادآور می‌شویم: محاسبه‌ی حاکم، بررسی اعمال او بر اساس معیارهای شرعی و اصلاح او به محض انحراف از حق، یعنی امر به معروف و نهی از منکر، مسئولیتی است که بر دوش شماست. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ﴾ [آل عمران: 101]

ترجمه: شما (ای مؤمنان) بهترین امتی هستید که به سود مردم آفریده شده اید (مادام که) امر به معروف و نهی از منکر می‌نمائید و به الله ایمان دارید.

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر - ازبیکستان