(ترجمه)

جنگ فاجعه‌بار و ادامه‌دار غزه که از هفتم اکتوبر ۲۰۲۳م آغاز شده، بر همهٔ عرصه‌های زندگی در این سرزمین اثر گذاشته است؛ از انسان گرفته تا طبیعت و زیرساخت‌ها و منابع. زنان و کودکان بیشترین آسیب را دیده‌اند و مرگ و ویرانی در هر گوشه‌ای گسترده شده است. بر اساس آمار وزارت صحت عامهٔ غزه تاکنون بیش از ۶۳ هزار نفر شهید شده‌اند و نزدیک به ۱۶۰ هزار نفر دیگر زخمی گردیده‌اند. صدها هزار تن مجبور به کوچ شده‌اند و وضعیت انسانی بسیار بحرانی است؛ کمبود شدید غذا، دوا و آب آشامیدنی صحی همه‌گیر شده است.

کمیسیونی وابسته به سازمان ملل اخیراً اعلام کرد که از هفتم اکتوبر ۲۰۲۳م تا ۲۱ آگست امسال، ۱۵۷ هزار و ۱۱۴ تن زخمی شده‌اند که ۲۵٪ آنان در خطر ابتلا به معلولیت دایمی قرار دارند. همچنان گزارش داد که حدود ۴۰ هزار و ۵۰۰ کودک در این مدت به دلیل جنگ زخمی گردیده‌اند و بیش از نصف آنان اکنون با معلولیت زندگی می‌کنند. دست‌کم بیش از ۲۱ هزار کودک در غزه دارای معلولیت شده‌اند!

این کمیسیون افزود که بسیاری از افراد دارای مشکلات شنوایی و بینایی اصلاً از دستورات تخلیهٔ نیروهای اشغال‌گر آگاهی نیافتند و به همین دلیل نتوانستند از مناطق خطرناک خارج شوند؛ برخی نیز بدون این‌که بدانند باید تخلیه کنند، شهید شدند.

علاوه بر این، شمار زیادی از آنان مجبور به فرار در شرایط بسیار دشوار و غیرانسانی شدند؛ به گونه‌ای که بعضی ناچار شدند روی ریگ و گل بخزند چون کسی برای کمک به جابه‌جایی‌شان وجود نداشت. این گروه همچنین با قطع‌های گسترده در کمک‌های بشردوستانه مواجه‌اند؛ بسیاری‌شان بدون غذا، آب پاک و وسایل بهداشتی مانده و برای زنده‌ماندن کاملاً وابسته به دیگران هستند، زیرا خود قادر به دسترسی به این امکانات نیستند.

کودکان بیشترین سهم را در این معلولیت‌ها داشته‌اند؛ زیرا آنان به اهداف مورد علاقهٔ اشغال‌گران در جنگ نسل‌کشی تبدیل شده‌اند. هر حملهٔ هوایی می‌تواند به معنی قطع شدن پای یک کودک باشد، یا فلجی که تا پایان عمر او را همراهی کند، یا بدشکلی و جراحتی که چهره‌اش را تغییر دهد و اثری ماندگار بر جای گذارد تا آیندهٔ کاملش را در یک لحظه از دست‌رفته ببیند. در خیمه‌های بی‌جا شده‌گان و مراکز پناه‌دهی نه خدمات صحی در دسترس دارند، نه وسایل کمک‌کننده و نه حتی غذای کافی. با تخریب اکثر شفاخانه‌ها و کمبود دوا و تجهیزات صحی، کودکان دارای معلولیت در معرض بیشترین بی‌توجهی و خطر صحی قرار گرفته‌اند؛ بسیاری از آنان به جلسات منظم فیزیک‌تراپی، دواهای دائمی و اندام‌های مصنوعی ضرورت دارند، اما قطع کامل خدمات صحی این نیازها را به آرزویی دور از دسترس تبدیل کرده است. از نظر روانی نیز میان ترس از بمباران، گرسنگی و ناامیدی متلاشی شده‌اند و زندگی روزمرهٔ‌شان به زنجیره‌ای بی‌پایان از رنج مبدل گردیده است.

تمام این فجایع در برابر دیدگان تمام جهان و نهادهایی که ادعای انسان‌دوستی و دفاع از حقوق بشر دارند رخ می‌دهد، اما کارشان از چند اعتراض تشریفاتی در اینجا و ارائهٔ چند گزارش در آنجا یا تلاش برای رساندن کمک‌هایی که نه سیر می‌کند و نه مشکل را حل می‌نماید، فراتر نمی‌رود! در حالی‌که حاکمان مسلمان سرگرم حفظ کرسی‌ها و تخت‌های‌شان بر روی اجساد، خون و رنج مسلمانان به‌ویژه در غزه‌اند و از سخن پیامبر صلی الله علیه وسلم غافل‌اند که فرمودند:

«مَا مِنْ امْرِئٍ يَخْذُلُ امْرَأً مُسْلِمًا فِي مَوْضِعٍ تُنْتَهَكُ فِيهِ حُرْمَتُهُ وَيُنْتَقَصُ فِيهِ مِنْ عِرْضِهِ إِلَّا خَذَلَهُ اللَّهُ فِي مَوْطِنٍ يُحِبُّ فِيهِ نُصْرَتَهُ وَمَا مِنْ امْرِئٍ يَنْصُرُ مُسْلِمًا فِي مَوْضِعٍ يُنْتَقَصُ فِيهِ مِنْ عِرْضِهِ وَيُنْتَهَكُ فِيهِ مِنْ حُرْمَتِهِ إِلَّا نَصَرَهُ اللَّهُ فِي مَوْطِنٍ يُحِبُّ نُصْرَتَهُ»

ترجمه: هیچ شخصی نیست که در جایی که حرمت یک مسلمان پایمال می‌شود و آبرویش خدشه‌دار می‌گردد  او را یاری نکرده و رها کند، مگر آن‌که الله او را در جایگاهی که دوست دارد یاری شود، خوار و رها خواهد ساخت. و هیچ شخصی نیست که مسلمانی را در جایی که آبرویش خدشه‌دار می‌شود و حرمتش پایمال می‌گردد یاری کند، مگر آن‌که الله او را در جایگاهی که دوست دارد یاری شود، یاری خواهد کرد.

و به یقین و اذن الله سبحانه وتعالی، روز قصاص و انتقام از آنان نزدیک است.

 دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر  - بخش زنان