پنجمین نشست "روند ویانا" با حضور برخی چهره‌های سیاسی، فعالان مدنی و مقام‌های پیشین نظامی مخالف نظام حاکم در پایتخت اتریش برگزار شد. این نشست در حالی برگزار گردید که جهان اسلام در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخی خود بسر می‌برد و مسلمانان در قالب دولت‌های ملی زندانی شده‌اند. اما باوجود اين همه مصائب، مخالفت و جنگیدن با حُکام، بر مبنای مفکوره‌های سکولار، دموکراتیک و قومی، برخلاف شریعت اسلامی و عامل فتنه در میان مسلمانان می‌باشد. اسلام نظام حکومتی خود را بر مبنای عقیده اسلامی بنا می‌کند و تمامی سیاست‌ها، قوانین و مبارزه سیاسی و نظامی باید از آن سرچشمه بگیرد. در مقابل، روند ویانا بر اساس ارزش‌های سکولار و ملی‌گرایانه شکل گرفته که نه‌تنها غیرشرعی، بلکه تجربه‌ای شکست‌خورده است.

دموکراسی و جمهوریت، ارزش‌هایی بیگانه و مغایر با باورهای جامعه افغانستان هستند. مردم متدین افغانستان برای حاکمیت ارزش‌های اسلامی قربانی‌های زیادی داده‌اند. تطبیق مُدل‌های سیاسی غربی، نه‌تنها برخلاف اسلام، بلکه در تضاد با خواسته‌های مردم افغانستان قرار دارد. رهبران نشست ویانا به جای تلاش برای وحدت و عزت امت اسلامی، به دنبال ایجاد ساختارهایی غربی هستند که در 20 سال گذشته موجب فساد، جنگ و تفرقه شده است.

امت اسلامی برای احیای عزت و اقتدار خود باید از هرنوع وابستگی‌ فکری، سیاسی و نظامی به استعمار غربی رهایی یابد. چگونه ممکن است کسانی که برای جلب حمایت غرب التماس و تضرع می‌کنند، بتوانند امت را عزت بخشند و تغییر بنیادین و اساسی در زندگی مردم افغانستان بیاورند؟ در حالیکه در وضعیت فعلی افغانستان رهبران روند ویانا سهم فعال و بارز داشته‌اند. 

لازم به ذکر است که تمام جناح‌ها اعم از حکومت افغانستان و مخالفین و موافقین آن بدانند که امت اسلامی در این عصر انحطاط تمام نسخه‌های غربی و شرقی را تجربه نموده و لیکن مشکل آن حل نگردیده و از یک بحران به بحران دیگر پرتاب شده است. در واقع نجات افغانستان و کُل جهان اسلام، نه در دولت‌های ملی است و نه در اتحادهای سکولار، بلکه در بازگشت به اسلام، تأسیس خلافت راشده، اقامه و اظهار دین الله سبحانه وتعالی است. چون پایبندی امت به میثاق خویش با الله متعال و تأسیس خلافت راشده که یگانه قضیه سرنوشت‌ساز و یگانه مُدل حکومت‌داری اسلامی است تنها راه فلاح سیاسی است. هر نقشۀ راهی غیر از این، تکرار تجربه‌های ناکام گذشته و پیروی از سراب‌های سیاسی است که هیچ نتیجه‌ای جز ذلت در دنیا و خسران در آخرت نخواهد داشت.

﴿الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا﴾ (النساء: ۱۳۹)

"آنان که به‌جای مؤمنان، کافران را به دوستی و سرپرستی می‌گیرند، آیا عزت را نزد آنان جستجو می‌کنند؟ درحالی‌که عزت به تمامی از آنِ الله متعال است!"

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان