رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه که دیروز یک سفر رسمی به ایران داشت، سلسله دیدارهایی با "ابراهیم رئیسی" رئیس جمهور ایران و "ولادمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه در تهران داشت. در این دیدارها در مورد مسایل همکاری اقتصادی، دهلیز غله‌جات که به دلیل جنگ اوکراین افتتاح شد و احتمال عملیات نظامی برنامه‌ریزی شده علیه شمال سوریه بحث و تبادل نظر شد. در چارچوب این سفر اجلاس هفت آستانه برگزار شد، جلساتی‌که آخرین جلسه آن در اول جولای 2020 برگزار شده بود. در بیانیه مشترک 16 ماده‌ای این جلسات که با حضور رئیس جمهور اردوغان و پوتین برگزار شد، تعهد طرفین به تمامیت ارضی و حاکمیت جمهوری سوریه، عزم آن‌ها برای مبارزه با تروریزم و اعتقادات مشترک آن‌ها در مورد ثبات جلسات کمیته قانون اساسی تأکید شده است. روسیه و ایران، طرف های اجلاس سه جانبه نیز ابراز نظر کردند که مناقشات در سوریه تنها از طریق یک فرایند سیاسی در چارچوب قطعنامه 2254 شورای امنیت سازمان ملل پایان خواهد یافت، نه از طریق راه حل نظامی.

عملیاتی‌که از سال 2011 در سوریه در حال انجام است، تنها دو طرف دارد؛ در یک طرف، مسلمانان و مردم انقلابی هستند که طرف حق ایستاده اند و طرف دیگر رژیم ظالم سوریه، ایران قصاب، روسیه اشغال‌گر، ترکیه همکار و سایر کشورهای منطقه که در کنار کفر یعنی در کنار آمریکا قرار دارند. بنا براین، در جلسات آستانه تنها یک حزب وجود دارد؛ نه سه حزب؛ این حزب آمریکای کافر است. تمام کسانی‌که در پشت میز جلسات آستانه هفتم که در تهران برگزار شده بود، نشسته بودند تلاش می‌کنند تا راه حل سیاسی آمریکا را در سوریه عملی کنند. آن‌ها به حفاظت از جان و مال مردم سوریه اهمیت نمی‌دهند، بلکه به حاکمیت رژیم اسد که مسئول مرگ بیش از یک ملیون غیر نظامی بوده و تمامیت ارضی سوریه اهمیت می‌دهند. پوتین که پشت میز نشسته نماینده روسیه است که در جنگ اوکراین اعتبار خود را از دست داده و خود را تحقیر کرده است. هم‌چنان این پوتین است که اردوغان را دوست خود می نامد، قاتل آن مسلمانانی‌که در بمباران سوریه کشته شده اند.

جنایات ایران فقط به سوریه محدود نمی‌شود، بلکه بخاطر کارهایی‌که در افغانستان، عراق، یمن و لبنان انجام داده برای همه شناخته شده است. به همین دلیل قابل قبول نیست که اردوغان قاتل سوری‌ها، قاسم سلیمانی را «شهید قهرمان» خطاب کند و درحالی‌که به چشمان "رئیسی" نگاه می‌کند او را "برادرم" خطاب کند و به نمایندگی از ترکیه پشت آن میز بنشیند. زیرا او به خوبی از قتل های ایران در سوریه آگاه است.

در مورد ترکیه، که در ابتدا گفته بود، طرفدار مردم سوریه و انقلابیون است، اما با گذشت زمان به شکل علنی با قاتلان مسلمانان دور یک میز جمع شده و نتیجه اقداماتی را که اتخاذ کرده بود این بود که مخالفان را به سمت ادلب سوق داد، مذاکرات و تصمیماتی‌که اتخاذ شده بود، راه نجاتی بود برای رژیم اسد تا دوباره در کشور تسلط کامل پیدا کند. بحران اقتصادی و مالی که ترکیه تجربه می‌کند، دولت را وادار می‌کند تا نه تنها با این قاتلان بلکه با سایر قاتلان نیز روابط دوستانه بر قرار کند، به ویژه با نهاد های یهودی، که نتیجه پالیسی شرم‌آور یک خارجی غیر ایدیولوژیک و منفعت طلب است.

بناءً، به دلیل سیاست‌های منطقه‌ای و انگیزه‌های اقتصادی آمریکا، پذیرفتن دیدار ترکیه با این حاکمان قاتل، نه از لحاظ عقلی و نه از نظر سیاسی و قانونی امکان‌پذیر است. از آن‌جایی‌که کشورهایی‌که این حاکمان آن‌ها را نمایندگی می‌کنند، هرازگاهی نسبت به ترکیه برخورد خصمانه‌ای دارند و این را با اظهارات خود، تحریم‌ها و سیاست‌های منفی خود توضیح می‌دهند. این سیاست‌ها با انگیزه‌های عمل‌گرایانه مشکلات بزرگی را برای مردم مسلمان ترکیه به طور خاص و برای امت اسلامی به طور کلی ایجاد خواهد کرد. علاوه بر همه این‌ها، این قطعاً بار سنگینی از گناهان نزد الله سبحانه و تعالی خواهد بود.

﴿وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ﴾[هود: 113]

ترجمه: (شما(مومنان) هرگز نباید با ظالمان هم‌دست، دوست و به آن‌ها دل گرم شوید و گرنه آتش (کیفر آنان) شما را خواهد گرفت و در آن حال جز الله هیچ دوستی نخواهید داشت و هرگز یاری نخواهید شد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه ترکیه

 مترجم عبدالرحمن قاطع