Tunus’un yok edildiği ve iç durumun sistematik olarak kötüleştiği ve krizlerin uluslararası kriz haline getirildiği bir zamanda sömürgeci ülkelerin üst düzey yetkilileri çeşitli açıklamalar yapıyorlar. Medyaları da dış müdahaleyi meşrulaştırmak için uluslararası kamuoyu oluşturmak üzere çöküşün yakın olduğundan söz ediyorlar. Tunus yöneticilerinin ulusal egemenliği dillerinden düşürmedikleri, bakanlıkların kapılarını İslam ve Müslüman düşmanı ülkelerin büyükelçilerine açtıkları bir dönemde Fransız büyükelçisi sanki sihirli bir değnek gibi şapkadan tavşan çıkaracağını söylüyor! Nasıl bir çözüm acaba?

Tunus yöneticileri Allah ve Rasûlü’ne savaş açıyorlar, Şeriatından yüz çeviriyorlar, alacakları şartlı yardım karşılığında IMF şeytanlarının “ekonomik reform” adı altında hazırladıkları tefecilik programı ile Tunus’u ateşe atıyorlar.

25 Mart 2023 tarihinde Fransa mümessili General André Baranne, Tunus Afrique Haber Ajansı’na özel bir röportaj verdi. Röportajında Tunus’taki krize ilişkin vizyonundan ve bu krizden kurtulmanın pratik çözümünden bahsetti. Ülkesini arabulucu olarak sundu ve ülkesinin Tunus’un bütçesini finanse etmesine yardımcı olması için IMF’ye ve Cumhurbaşkanı Kais Said’i destekleyen Fransa’nın emirlerine boyun eğmeyi şart koştu. André Baranne röportajında “Fransa, Tunus’un 2023 ve 2024 yılları için ek finansman ihtiyacını karşılamaya hazır. Tunus bütçesindeki açığı kapatmak için şu an 250 milyon avroluk fon hazır ve ödemeyi bekliyor. Bu arada, bu yardımın IMF’ye sunulan reform planının fiilen uygulanmasına bağlı.” ifadelerini kullandı. Böylece hükümet kendisini IMF’nin çekici ile Fransa’nın örsü arasında buluyor.

Hizb-ut Tahrir / Tunus Vilayeti Medya Bürosu olarak biz de aşağıdaki hususlara dikkat çekmek istiyoruz:

1- İstisnasız birbirini izleyen tüm hükümetleri, sömürgeci kafire bağımlı hale gelmenin ve Uluslararası Para Fonu’nun kollarına atılmanın sonuçlarına karşı uyardık. Çünkü bu hain yol, Tunus halkının kapitalist canavarlara altın tepside sunulması amacı taşımaktadır.

2- Fransa devleti mümessilinin bu çözümü bizzat açıklaması, ülkenin fiili yöneticisi olduğunu göstermekte ve bize “koruma” döneminin öncüllerini hatırlatmaktadır. O zamanlar borç, Tunus’un sömürgeleştirilmesine ve ekonomik olarak suikasta uğramasına açılan bir kapıydı.

3- Yağmalamayı denetleyen sömürgeciliği kınamamak, fitne, bölücülük, ihanet ve izdihama teşvik söylemlerinde ısrar etmek, yalnızca sömürgeci kafirin gündemine hizmet eder. Yoksa Cumhurbaşkanı, Tunus’u ölümcül çatışmaların tehdidi altındaki ülkeler kategorisinde tanımlayan Uluslararası Kriz Grubu’nun kehanetini gerçekleştirmek için zamanla mı yarışıyor?

4- Tunus’un iyi insanları boş sloganlara, sağır konuşmalara ve kukla yöneticilerin heybesindekilere aldanmamalı, uzak durmalı ve Hizb-ut Tahrir’in Hilafet Devleti Anayasa taslağında eksiksiz ve mükemmel bir siyasi program olarak sunduğu İslam inancından kaynaklanan uygarlık alternatif etrafında toplanmalıdır. O zaman Batı bir daha bize dinsiz, tarihsiz, yasasız, servetsiz ve kaynaksız bir ümmetmişiz gibi davranmayacaktır. Batı, bize ülkemizi krizler labirentine sokan ve sömürgeciliğin hegemonyasını sürdüren kapitalist çözümler sunmaktadır.

Sonuç olarak Tunus’un yaşadığı kayıp ve krizler labirentini sona erdirecek tek ve radikal çözüm, ancak ve ancak güç ve kuvvet ehlinin İslam projesiyle kaynaşması ve Tunus’u doğal uzantısı olan İslam ülkelerine bağlayarak Müslüman birliğini sağlamak için çalışmakla olur. Libya’nın boyunduruk altına alınmaya ve sömürgeciliğin vurucu bir bölgesel güç olarak Cezayir’i hedef aldığı bir zamanda umarız Kuzey Afrika, evrensel Hilafet Devletinin dayanak noktası olur. Bu ülkenin şuurlu ve samimi insanlarına da şunu hatırlatıyoruz, krizden çıkış, siyasi imkân dahilindedir, yeter ki Allah’ın ipine sımsıkı sarılalım, Müslüman halklara zulmeden ve çağımızın Firavunlarını destekleyen Batı ve liderlerinin iplerine tutunmayalım. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ * وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا يَحْذَرُونَ“Biz ise, yeryüzünde mustazaflara lütufta bulunmak, onları önderler yapmak ve onları varis kılmak istiyorduk. Ve o yerde onları hâkim kılmak; Firavun ile Haman’a ve ordularına, onlardan korktukları şeyi göstermek (istiyorduk).” [Kasas 5-6]