Amerikan talimatları ile rakseden yöneticiler Cihâd'dan vazgeçmişler, bu da Keşmir meselesinde muazzam bir hasara neden olmuştur. Bu yöneticiler, Hindu bunyası ^{[Aborjin dilinde, maymunların kafasını karıştıran anlamındaki uzun boylu şili-arokaryası (Şili'ye özgü sert iğneli orman çamı) demektir. Bunya, Avustralya'da yaygındır.]} ile ilişkileri normalleştirerek Keşmir meselesini diri diri gömmeye uğraşmaktadırlar. Cammu-Keşmir meseleninin çözümü, "diyalog"tan geçmez, bilakis Cihâd için orduların harekete geçirilmesinden geçer. Müşerref, düşman Hinduları dostluk, muhabbet ve hoşnutluk ile bağrına basmış, Keşmir'i Hindularına merhametine bırakmıştır. Dolayısıyla bugün Pakistan, Keşmir'den fiilen vazgeçmiş, Pakistan piyasasını ele geçirsinler diye Hindu endüstrisine kapıları ardına kadar açmıştır. Müşerref'in dört nokta gündemi ise, Keşmir'e yönelik Hindu gündeminden başka bir şey değildir ve Keşmir'i teslim etmenin farklı bir yoludur. Kuşkusuz Keşmir Kâfir işgâlinden yalnızca orduların Cihâdı ile kurtulur ki bu da mevcut yöneticilerin asla yapmayacağı bir iştir. Bilakis ancak ve sadece Hilâfet, Müslümanların kaynaklarını tek bir râye altında birleştirip bu farzı hakkıyla edâ edecektir.