10 Kasım 2024’te, Endonezya’nın Açe bölgesinin başkenti Banda Açe tarafından reddedilen 152 Rohingya mülteci, Güney Açe’ye geri dönmek zorunda kaldı. Yerel yönetim, savaşın yıprattığı Myanmar bölgesinden gelen bu mültecileri yaklaşık iki hafta önce Güney Açe’ye yerleştirmişti. Mülteciler, yüzlerce kilometrelik yolu kamyonlarla tekrar kat etmek zorunda kaldılar. Şu anda Endonezya’nın Açe eyaletinin güneyindeki GOR Tapaktuan Spor Kompleksi’nde misafir ediliyorlar. Öte yandan 12 Kasım 2024 tarihinde Azad Asya Radyosu, Myanmar’da şiddet ve zulümden kaçan Rohingya mültecilerinin kaçırılıp hem askeri cunta hem de Arakan Ordusu tarafından Myanmar’daki iç savaşta savaşmaya zorlandıklarını aktardı.

Rohingyalılar, eğitimsiz bir şekilde ön cepheye canlı kalkanı olarak gönderildiklerini ve ellerine bozuk ateşli silahlar verildiğini söylüyorlar. Askeri cunta, ellerinde silahlarla çekilmiş görüntülerini internette paylaştı. Rohingyalılar mermi ve mühimmat verilmeden, çatışmaların en yoğun olduğu bölgelere gönderildiler. Haberlerde kamplarından kaçırılan yaklaşık 80 Rohingyalının Myanmar sınırını geçmek zorunda bırakıldığı bildirildi. Bu kronik sorun, er ya da geç bir krize dönüşerek daha birçok trajediye neden olabilir. Rohingya Müslümanlarının başına gelen de tam olarak budur; Bangladeş’in zorla Myanmar’a geri gönderme politikası nedeniyle vatansız Rohingyalıların trajedileri bitmek bilmiyor. Malezya ve Endonezya’nın Açe kıyılarında mahsur kaldıklarında bile ülkeye kabul edilmediler.

Tavadan ateşe atlamak, yağmurdan kaçarken doluya tutulmak deyimi, Rohingya Müslümanlarının yaşadığı trajedilerin karmaşıklığını ifade etmek için yetersiz ve basit kalıyor. Onlarca Asya zirvesi ve Birleşmiş Milletler’in sayısız kararı, bu sorunu çözemedi, çünkü sorun, suçlu Myanmar rejimi, başarısız Bangladeş, Malezya ve Endonezya’daki milliyetçi sistemler ve mülteci kampları ile Andaman Denizi’ndeki suç çetelerinin ablukası gibi karmaşık sorunlarla çevrili. Bangladeşli akademisyen Krishna Kumar Saha, ReliefWeb’de kaleme aldığı yazısında, Rohingyalıların geri dönüşünün Myanmar’ın işbirliği yapmaması ve silahlı Rohingya gruplarının karşı çıkması gibi nedenlerle başarısız olma olasılığının yüksek olduğunu belirtti.

Rohingyalıların yaşadığı trajedi, Asya’yı ve dünyayı yöneten küresel sistemin başarısızlığının bir yansımasıdır. Rohingyalılar, Gazzeli, Doğu Türkistanlı ve dünyadaki tüm Müslümanların yaşadığı kriz ve acıya son verecek yeni bir küresel vizyona ihtiyacımız var. Rohingya sorunu, yalnızca onlara tam anlamıyla destek sağlandığında çözülebilir! Bu destek ancak Müslümanların gerçek kalkanı ve liderliği olan Nübüvvet metodu üzere Hilafet ile mümkündür. Hilafet, yeni bir dünya düzeni kuracak, sömürgeci kâfir devletlerle diplomatik ilişkileri keserek bölgesel istikrarı sağlayacak, Arakan’ı özgürleştirecek, Bangladeş, Endonezya ve Malezya’daki rejimlerin korkaklığını sona erdirecektir.

Hilafet, uzaklık ve maliyeti ne olursa olsun, Müslümanları zulümden korumak, kanlarını ve onurlarını savunmak için, siyasi, ekonomik ve askeri tüm gücünü seferber edecektir. Çünkü İslam bunu farz kılmıştır. Nitekim Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

إنَّ دِمَاءَكُمْ وَأَمْوَالَكُمْ وَأَعْرَاضَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرَامٌ، كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا، فِي شَهْرِكُمْ هَذَا، فِي بَلَدِكُمْ هَذَا “Böylesi kutsal bir beldede ve böylesi kutsal bir ayda bu gününüzün kutsallığı gibi mallarınızı kanlarınız ve onurlarınız da birbirinize karşı kutsaldır.”