Hizb-ut Tahrir, ideolojisi İslâm olan siyâsî bir partidir, gayesi ise Râşidî Hilâfet'i kurarak İslâmî hayatı yeniden başlatmaktır. Metodu, siyâsî ve fikrî çalışmadır. Üslubu ise, Ümmet'in meselesini açıklamak üzere lisan ve kalem kullanarak İslâm'ın tedriçten uzak, kapsamlı ve tastamam tatbîkine dâvet etmektir.

Muhakkak ki Hizb-ut Tahrir, ne maddî eylemde bulunur, ne maddî eylemi benimser, ne de maddî eyleme teşvîk eder. Bu tür eylemleri de kendisine haram kılar; çünkü o, Rasûl [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in İslâmî Devlet'i kurmadaki metodunu anlayışı ışığında Râşidî Hilâfet'in kurulması metodunun, maddî eylemlerden uzak olmasını benimser. İşte bu anlayış, 1952'de Hizb-ut Tahrir'in doğuşu ile birlikte doğmuştur ve yeni bir şey değildir.

Hizb-ut Tahrir şebâbının yargılanmasına gelince; H. 28 Receb 1342 el-muvâfık M. 3 Mart 1924'de Hilâfet'in yıkılışının yıldönümü münâsebetiyle ücreti ödenen ilânın 09.08.2007 tarihli günlük yerel gazetelerde yayınlanması talebinin akabinde olmuştur. Bu ilân ile o tarihten bu yana İslâm'ın tatbikinin ilgâ edildiğini, İslâmî hayatın durdurulduğunu, Müslümanların diyârının Hilâfet'ten yoksun kaldığını, Müslümanları ve beldelerini Nübüvvet Minhâcı üzere Râşidî Hilâfet ile gölgelendirmedikçe bu yıldönümünü tekrar yaşatmamasını Azîz-ul Kadîr olan Mevlâ'dan temennî ettiğimizi hatırlattık. Dolayısıyla yayınlanmayan ilânın bu içeriği, Hizb-ut Tahrir'in şiddet, tahribat ve tahrik eylemlerinden uzak olan fikrî ve siyâsî çalışmasını teyit etmektedir. Zaten yargı da bu husustaki sözünü söylemiştir.

Bu münâsebetle bize lütufta bulunup hapishaneden çıkaran Allah Sübuhânehû'ya binlerce şükürler ve hamdüsenâlar olsun.

Ayrıca Hizb'in konumunu, fikrî ve siyâsî çalışmaya yönelik bağlılığını açıklamada gösterdikleri yoğun uğraşlarından dolayı savunma makamına da müteşekkir ve minnettarız.

قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيِصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ  "Allah bize lütufta bulundu; doğrusu her kim ittikâ eder ve sabrederse, muhakkak Allah muhsinlerin ecrini zâyi etmez." ^{[Yûsuf 90]}