13 Mart 2014 Perşembe günü Bağdat'ta terörle mücadele amacıyla düzenlenen Uluslararası Konferans, iki günün ardından alınan safsata ve bağlayıcı olmayan tavsiye niteliğindeki kararlar ile sona erdi. Uluslararası terör kurbanlarını anma gününün kabulü, terörle mücadele ile ilgili bölgesel ve uluslararası sözleşmelere bağlılık, ulusal yasaların geliştirilmesi, uluslararası standartlara uygun insan haklarını güçlendirilmesi, terörizmin alt yapısını oluşturan entelektüel ve kültürel aşırılıktan gençlerin korunmasını amaçlayan eğitim ve kültür programlarının hazırlanması vb. kararlar alındığı ifade edildi.

Konferansın fiyasko ile sonuçlanması sürpriz değil, aksine beklenen bir şeydir. Bunun bir takım nedenleri var, ama en belirgin olanı şu iki etkendir:

Birincisi: Amerika, Rusya, Çin, İngiltere ve diğer katılımcılar, bizzat bölgesel ve uluslararası terörün en büyük sponsorlarıdır. Eğer amaçlarında dürüst olsalardı, Suriye trajedisi üçüncü yılına girmez, iç ve dış göç, şehitlerin sayısı korkutucu rakamlara ulaşmazdı. Aksine tüm dünya Suriye kasabını desteklemekte, terörü yok etmek sloganı altında her türlü manevi ve maddi desteği görmektedir. İki yüzlü Batı, bağımlılıktan kurtulmak için özlem çeken, bunun için mücadele eden, zalim sistemlerden bağımsız olarak izzet ve onur için çalışan herkesi cezalandırmaktadır.

İkincisi: Konferansın sponsorunun [Maliki'nin] durumu, efendilerinden geri kalır değildir. Terörizme karşı en ağır ifadeleri kullanırken ve Irak halkının masum insanları üzerine timsah gözyaşları dökerken, Irak'ın çeşitli şehirlerinde temizlik yapan, erkek, kadın, çoluk çocuk demeden yüzlerce masum insanı öldüren, binlercesini ülke içi ve dışına göçe zorlayan milisleri görmemezlikten geliyor. Sonra aşağılık ve zillet içinde kalkıyor o masum insanlara yardım elini uzatıyor. Tüm bunlar, küresel terörizmin başı ve sponsoru olan Amerika'ya hizmet etmek adınadır.

Ey İnsanlar! "Terör" sorununa çözüm üretmek amacıyla toplanmış bu zümrenin gayreti, halklara dayatılan hükümetlerin yaptıkları zulmü meşrulaştırma girişiminden başka bir şey değildir. Bu hükümetlerin işledikleri cürümlere, görünümü şefkat ama hakikatte ise saf azap olan yasal dayanaklar hazırlamak, zorbalıklarına boyun eğmeyenleri susturmaktır. Ama heyhat! Zira Allah Subhânehu ve Teâlâ kibirli ve ceberut kimselerin yaptıklarını yanlarına koymayacaktır. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu: وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ"Sakın, Allah'ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor." ^{[İbrahim 42]}