Danimarkalı politikacıların, inançlarını ve kimliklerini yaşamak isteyen Müslümanlara karşı sergiledikleri zulmün sınırının olmadığı açıkça görülüyor.

Danimarka Parlamentosu’ndaki bazı partiler, kamu kurumlarında ibadet odalarının yasaklanması gerektiğine inanıyor. İktidardaki Venstre, DF ve Danimarka Demokratları bunu desteklerken, Sosyal Demokratlar teklifin geliştirilmesini istiyor.

Bu partiler, söz konusu yasağın açıkça Müslümanları hedef alacağını vurguladı. Göç ve Entegrasyon Bakanı Kaare Dybvad Bek, ibadet odalarının günümüz Danimarka toplumunun işleyişine ve gençlerin – özellikle de azınlık gruplarına mensup bireylerin – yaşam tarzına uygun düşmediğini, aksine çağdışı kültüre zemin hazırladığını ifade etti. (Ritzau)

Ne yazık ki Entegrasyon Bakanı, eski sömürgeci zihniyetin kalıntılarını taşımaya devam etmekte ve bireylerin inançları nedeniyle baskıya uğramasını meşrulaştıran bir tutum sergilemektedir. Bu tür uygulamalar, Avrupa tarihinde uzun süre var olmuş ve Danimarka’daki ardışık hükümetlerin de bu eğilimi yeniden benimsemeye istekli olduğu gözlemlenmektedir.

İbadet odalarını yasaklamak için öne sürülen gerekçeler o kadar gülünç ki, yanıt vermeye bile değmez. Gerçek amaç, Müslümanları dışlamak ve sırf kültürlerine duyulan nefret nedeniyle onlara karşı sistematik bir ayrımcılık yapmaktır.

Öğrencilerin “namaz kılmaya zorlanmış hissedebilecekleri” nedeniyle ibadet odalarının yasaklanması gerektiği iddiası absürttür, çünkü bu mantık teorik olarak birilerinin zorlanmış hissedebileceği her şeyin yasaklanmasını gerektirecektir. Üstelik, “sosyal kontrol” gibi uydurma bir iddiaya dayanıyor. Bununla birlikte, mevcut durum tam tersini ortaya koymaktadır; Müslüman öğrenciler o kadar kararlı ve namaza o kadar bağlıdırlar ki, yasaklanmış yerlerde bile namaz kılmaya devam ediyorlar. Baskıya rağmen namaz kılıyorlar, baskı yüzünden değil.

Öte yandan, eğitim kurumları, alkol tüketimi ve diğer aşırılıkların teşvik edildiği bir ortam yaratmaktadır. Nitekim öğrenciler, akran baskısının etkisiyle alkol tüketimlerinden açıkça söz etmektedirler. Bu durum, “baskı” ve “sosyal kontrol” söyleminin ne kadar temelsiz ve çelişkili olduğunu gözler önüne seriyor. İnsanların Allah ile bağlantı kurmasını ve manevi değerlerini güçlendirmesini engellemek yerine, asıl yasaklanması gereken şey alkol ve yozlaşmış eğlence kültürüdür!

Uygulamada Danimarka’daki birçok okul ve üniversitede namaz kılmak fiilen yasaklanmış durumda. Oysa bu, sözde dini özgürlük ilkesine tamamen aykırı! Çok sayıda Müslüman öğrencinin bulunduğu liselerde namaz yasaklandı ve yine birçok Müslüman öğrencinin bulunduğu üniversitelerde mescitler kapatıldı.

Namaz gibi özel bir olgunun ve Müslüman öğrencilerin bu güzel ibadet şeklini yerine getirme ihtiyacının karşılanamaması, kapsayıcılık, hoşgörü ve çeşitliliği garanti ettiği iddia edilen demokrasi ve sekülarizmin nihai başarısızlığını gözler önüne sermektedir.

Ne var ki, Müslümanlar Christiansborg’un empoze ettiği düşünce tiranlığı yüzünden okullarında namaz kılmaktan asla vazgeçmeyeceklerdir. Yasaklarla Müslümanların düşünce yapısına ve yaşam tarzına laikliği dayatmak basitçe imkânsızdır.

İnsanların değerlerini değiştirmek için zorlayıcı yasaklar değil, ikna edici argümanlar gerekir. Siyasilerin sert yasakları, liberalizmin ne kadar yetersiz ve çelişkili olduğunu gösteriyor.

Hizb-ut Tahrir / Danimarka, parlamenter partilerin uyguladığı totaliter yasak politikalarını şiddetle kınamakta, tüm Müslümanları İslami değerlerine sahip çıkmaya ve namazdan asla ödün vermemeye çağırmaktadır. Çünkü namaz İslam’ın temel direklerinden biridir.