25 Mart’ta Alman Federal Meclisi, oy çokluğuyla Alman askerlerinin Afganistan’daki görevini 10 ay daha uzattı. Almanya Savunma Bakanlığı Federal Meclis milletvekillerine Alman ordusunun Afganistan’dan askerlerini geri çekme tarihini 4 Temmuz’a almayı planladığına ilişkin bilgi verdi. Alman askerlerinin Kuzey Afganistan’dan çekilmesi resmi olarak 27 Nisan Salı günü başladı. ABD girişiminin neden olduğu bu U dönüşü, bir kez daha Alman dış ve güvenlik politikasının tek taraflı bağımlılığını gösteriyor. Asimetrik ittifak ve koalisyon yapılardan uzak yeni stratejik yönlendirmeye acil ihtiyaç olduğunu vurguluyor.

ABD hükümeti, Taliban ile müzakere edilen çekilme tarihini açıkça sorguladıktan sonra Alman hükümeti hemen yanıt verdi ve 25 Mart’ta Federal Meclise bir öneri sundu. Öneride Alman askerlerinin NATO’nun “kararlı destek” misyonuna katılımının devam etmesi gerektiği belirtildi.

25 Mart’ta Federal Meclis, ezici çoğunlukla Alman hükümetinin bu talebini kabul etti. Yapılan açıklamada, “Mevcut koşullarda geri çekilmenin... Afganistan ve bölgenin istikrarına doğrudan tehdit oluşturacağı ifade edildi. Bu nedenle Federal Hükümetin, duruma bağlı bir politika izleyeceği, asker indirimine gidilmesinin diplomatik ve güvenlik politikasındaki gelişmelere bağlı olduğu belirtildi.” Şimdi üç haftadan kısa bir süre sonra ABD Başkanı Biden kamuoyunu yaptığı konuşmada “11 Eylül’deki korkunç saldırının 20’nci yıl dönümünden önce, ABD askerleri NATO müttefiklerimizin askerleri ve operasyonel ortaklarımızla birlikte Afganistan’dan çıkmış olacak.” ifadesini kullandı. 14 Nisan akşamı NATO Konseyi, Afganistan’daki operasyonların resmi olarak sona erdiğini duyurduktan sonra 15 Nisan’da Almanya Savunma Bakanı Annegret Kramp-Karrenbauer, tüm askerlerin ve Alman personelinin görevinin sona erdiğini açıkladı. Karrenbauer, “Böylece yaklaşık 20 yıl sonra Alman ordusunun tarihindeki en ağır ve kayıp operasyonu sona eriyor”dedi. Karrenbauer’e göre Alman askerlerinin çekilmesi 1 Mayıs’ta başlayacak ve 11 Eylül 2021’de tamamen sona erecek. Ancak beş gün sonra 20 Nisan 2020’de General Bernd Schütt, Alman Savunma Komitesine, 4 Temmuz’un tüm uluslararası güçlerin çekilme tarihi olarak planlandığını bildirdi. 27 Nisan’da Pamir Kampı’nın Alman ordusu tarafından kullanılan bölümünün devredilmesiyle Tuğgeneral Ansgar Meyer, Afganistan’ın kuzeyinde konuşlu bulunan Alman askerlerinin geri dönüşünün başladığını duyurdu. Hollanda Savunma Bakanlığı tarafından hazırlanan bir rapora göre, Afgan özel kuvvetleri için ortak Alman-Hollanda eğitim misyonu da resmen sona erdi.

Alman askerlerinin çekilmeye başlaması, 25 Mart’ta Alman askerlerinin görev süresinin uzatılması kararı ile belirgin bir şekilde tezat teşkil ediyor. Bu da Alman dış ve güvenlik politikasının tek taraflı ABD kararlarına bağımlılığını gösteriyor. Alman Savunma Bakanlığı Sözcüsü, Alman askerlerinin çekilmesinin Savunma Bakanlığını lojistik zorlukla karşı karşıya bıraktığını söyledi. “Orduyu güvenlik açısından önemli silahları geride bırakmaya ya da yok etmeye zorlayabilir.” dedi. ABD’nin 4 Temmuz’a kadar hızlandırılmış bir şekilde geri çekileceğini açıklaması Alman Savunma Komitesinin sert eleştirilerine maruz kaldı. FDP Savunma Politikacısı Strack-Zimmermann’a göre “20 yıl sonra Almanya’nın çekilmesini ABD’nin sembolik tatillerine bağlaması, aşağılayıcı bir durumdur.” Milletvekili Alexander Neu, (Sol Parti) daha net ifadelerle şunları söyledi: “Biden, 4 Temmuz’da – yani planlanandan iki ay önce – çocuklarını Afganistan’dan çekmek istiyor. Alman hükümeti gerçeklerle karşı karşıya bırakıldı. Alman ordusu şimdi imkânsızı nasıl mümkün kılabileceğini görmeli... Transatlantik ortaklık için artık çok fazla.” Bilim ve Siyaset Vakfı’nın kıdemli üyesi Markus Kaim’e göre, ABD hükümetinin tek taraflı yaklaşımının eleştirilere maruz kalması bir yana çekilme kararı uluslararası güvenlik politikasında bir dönüm noktasına işaret ediyor. Kaim’e göre bu, ters tepebilir yani koşullu çekilmenin sonu anlamına gelebilir. Şimdiye kadar, şu kural geçerliydi: Ülkenin koşulları izin verirse çekiliriz. Ancak mevcut çekilme, önceki koşullar yerine getirilmeden gerçekleşiyor. Genel olarak, mevcut gelişmeler, zaten sona eren dış operasyon dönemine ölümcül bir darbe vurdu ve bencil bir güvenlik politikası dönemi başlattı. Bu bağlamda, gözetim misyonları ve kısmi askeri operasyonlar egemen olacaktır. Çok taraflı çerçevelerin zayıflaması göz önüne alındığında, Almanya daha nesnel bir değerlendirme yapmalıdır.

Bu çerçevede Hizb-ut Tahrir, bir kez daha Alman hükümetini Alman dış politikasını yeniden şekillendirmeye, mevcut bağımlılıklarından kurtulmaya ve temelden yeni bir politika belirlemeye çağırıyor. Asimetrik ittifakların küçük bir ortağı olarak diğer ülkelerin çıkarlarına teşvik etmek yerine Almanya, İslam dünyasıyla olan ilişkisini şekillendirmeli ve olumlu tarihsel bağlarına göre ilişkisini yeniden belirlemelidir. Bu bağlamda Hizb-ut Tahrir, özellikle Alman hükümetine ABD Merkez Komutanlığı’nın gelecekte Kırgızistan veya Özbekistan’dan Afganistan’daki hedeflere yapacağı hava saldırılarına ve düşük profilli askeri operasyonlara katılmamasını tavsiye ediyor. Benzer şekilde Almanya, Kabil’deki kukla hükümete siyasi ve mali destek sağlama girişimlerini ve önlemlerini derhal durdurmalıdır. Almanya, sömürgeci ekonomik, dış ve güvenlik politikalarını tamamen sona erdirmesiyle ancak İslam ümmeti ile jeopolitik bir ilişki kurabilecektir. Bu ümmet, kısa bir süre sonra Raşidi Hilafetin kurulmasıyla siyasi becerisini ve askeri gücünü yeniden kazanacaktır!