(ترجمه)

سه سال پیش، هنگامی‌که سواره‎ها در طول و عرض سرزمین‌ها در خیابان‌های خارطوم پرسه می‎‌زدند، خدمات امنیتی رژیم معاند شورشیان را تعقیب می‌کردند و با خشونت بیش از حد سواره‎ها را سرکوب می‌نمودند. من با یکی از جوانان و رهبران فعال جنبش ملاقات نمودم و به او گفتم که شعار "سقوط بس" ترویج یک شعار بدون محتوا است و با یک پروژۀ نهضتی آماده برای اجرا مطابقت ندارد. وی پاسخ داد: نه، ما برنامۀ مفصلی داریم و برای اولین بار وزرای دولت از انسان‌های با کفایتی می‌باشند که می‌توانند سرزمین‌ها را قیادت کنند و آنان را پیشرفت دهند و در میان این نمایندگان، فعالان و شیپورهای رسانه‌ای، کسانی را که با کفایت نامیده می‌شوند، می‌درخشند، بنابراین می‌بینید که چرا شرایط در یک مدت کوتاه بدتر از بدتر شده، زندگی رو به وخامت رفته، قیمت‌ها افزایش یافته، خدمات اساسی وجود نداشته، قطع برق و آب ادامه داشته و قفسه‌های داروخانه‌ها خالی از دارو بوده، با دانستن این‌که دولت ادعای حمایت خود را بارها و بارها مطرح کرد، گذشته از ناامنی و گسترش جنایات کشتار به صورت فجیعی که مردم را در حالت وحشت و ترس قرار می‌دهد؟!

تنگ نمودن عرصه بر مردم تحت نظامی‌که روی کرسی حاکم نشسته است، فرد با کفایت و آگاه با درجۀ دکتورا آن را رهبری می‌کند، که بیشتر عمر خود را در رفت آمد بین دهلیزهای سازمان‌ ملل سپری کرده است و هم‌چنین بقیه وزیرانی‌که گذرنامۀ خارجی دارند، بازدیدکنندۀ سفارتخانه‌های غربی و فارغ التحصیلان برنامه‌های تبادل تجربه اند. با وجود این تمام این‌ها نابود گردیدند، پس بر اساس چه معیارهایی برای یک شخص، آگاه اطلاق می‌شود؟ آیا با دستاوردهای شخص در سازمان‌های سازمان ملل رابطه‌ای ضروری دارد؟ با درک این‌که دولت پوست خود را کاملاً تغییر داده و سایر صلاحیت‌ها را جایگزین آن‌ها کرده است، اما وضعیت همان است که تا به امروز در میان مردم تغییر نکرده است و برای اطلاع شما باید گفت که: این موضوع فقط در انقلاب سودان نیست، بلکه همه جا را و تمام انقلاب‌های بهار عربی را فراگرفته است؛ برای مردم نشان داده شده که راه حل در صلاحیت‌های سازمان‌های سازمان ملل و هم‌قطاران آن‌ها است.

کسانی‌که به دنبال تغییر واقعی و بنیادی هستند، باید بدانند که چگونه دولت‌مردان ساخته می‌شوند و ایدیولوژی صحیحی‌که برای پیشرفت امت خود باید از آن پیروی کنند، کدام است! تفاوت مشخصی بین دولت‌مردان (مراقب امور) و متخصصان (تخصص) وجود دارد. پس هر شخصی‌که مستحق دولت‌مردی باشد، حتی اگر مدرک بالاتری نداشته باشد، آن مرد انگشت‌نما خواهد بود، اما به شرطی‌که به خوبی آماده شود و مهم‌ترین موضوع، وجود برنامه‌ای است که در پرتو آن دولت‌مرد ساخته می‌شود و این برنامه از جنس عقیده‌ای است كه دولت‌مرد به آن اعتقاد دارد؛ تا رابطه بین ایده‌هایی‌كه می‌خواهد تطبیق نماید و آنچه را كه معتقد است قطع نشود. می‌بینیم که بزرگترین دولت در تاریخ تمام بشر نزدیک به سیزده قرن دوام داشته است. بنابراین چگونه ستون‌های آن تاسیس شده و مردانی‌که این دولت را بر دوش خود حمل می‌کردند، با ویژگی‌های خاص متمایز بودند؛ زیرا آنچه ایشان را ساخت و از دیگران متمایز گردانید، کتاب الله سبحانه وتعالی و سنت پیامبرش بود... آن‌ها را از چوپانان گوسفندان به رهبران و زعماء مردم و رعایت کنندگان امور آن‌ها طبق احكام اسلام منتقل كرد. هم‌چون اسلام متحرکی بودند که در میان مردم راه می‌رفتند و زندگی شان به صورت بنیادی تغییر کرد، بلکه زندگی تمام جهان تغییر نمود و کامیابی و نصرت در همه جا با ایشان بود. چگونه نباشد در حالی‌که ایشان شاگردان مدرسۀ محمد رسول الله صلی الله علیه وسلم بودند؛ کسانی‌که اسلام را در حلقات خانۀ ارقم بن ابی ارقم آموختند كه ​​محل برگزاری درس بود. این کتله و هسته برای بنای دولت بود و همه کسانی‌که به اسلام معتقد بودند، در این حلقه قرار می‌گرفتند تا با ثقافت اسلام تثقیف شوند و خود را برای درگیری‌های فکری و مبارزۀ سیاسی آماده کنند، و این فقط از طریق آگاهی و ایجاد افکار عمومی در میان امت باشد و ایشان کسانی اند که امور دولت را پس از تأسیس آن مدیریت می‌کنند.

این طریقۀ شرعی برای تغییر بنیادی و انقلابی است؛ طریقه‌ای‌که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آن را پیمودند. ممکن است کسی بگوید این‌ها کسانی بودند که اسلام را به دست رسول الله صلی الله علیه وسلم آموختند. خوب پس در اواخر دولت اسلامی آن مرد قهرمان محمدفاتح که مژدۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم را تحقق بخشید، چگونه توانست این کار را انجام دهد، در حالی‌که در حلقات خانۀ ارقم شرکت نکرده بود؛ در حالی‌که او مثل دیگران ساخته نشده بود؟ پدرش بهترین معلمان، آقا شمس الدین را برای او آورد و او را برای دستیابی به این هدف آماده ساخت. بنابراین او مانند صلاح الدین و دیگر کسانی‌که قبل از وی بودند، بهترین امیر گردید و پیوند بین آن‌ها اسلام است و این یک رهبری فکری می‌باشد که هرکس با آن ملبس گردد، به سوی زندگی با عزت و رفیعی رهنمون می‌گردد.

هرکس امروز نهضت می‌خواهد، باید به زندگی نامۀ مردان اولین و قهرمانان فاتحین بازگردد. الله سبحانه وتعالی مسلمانان را امر کرده است و هنگامی‌که راه را گم کنند برای شان فرموده:

﴿‏ وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾  [آیه 104 سورۀ آل عمران]

ترجمه: بايد از ميان شما گروهي باشند كه (تربيت لازم را ببينند و قرآن و سنّت و احكام شريعت را بياموزند و مردمان را) دعوت به نيكي كنند و امر به معروف و نهي از منكر نمايند و آنان خود رستگارند.‏

این مرهم، مرهم زخم‌های امروز امت است.و آن ایجاد گروهی است که با اسلام تثقیف شده و با امت تفاعل کند؛ سپس از یک گروه وفادار از افراد قدرتمند و نیرومند طلب نصرت کند تا نظام و دولت آنها ایجاد شود. امروز در صحنه، هیچ گروه واحدی وجود ندارد که این مسیر را تکمیل به پیش گیرد و مسئولیتش را اداء کند؛ به جز حزب التحریر، که اسلام را اساس کار خود قرار داده و قانون اساسی یکپارچه‌ای را برای دولت تدوین کرده و شامل 191 ماده می‌باشد که از قرآن، سنت، اجماع صحابه و قیاس با اجتهاد صحیح استخراج شده است. تمام دانشمندان، حقوق‌دانان و عموم مردم را به مطالعه و پذیرش آن فرا می‌خواند و در آینده تطبیق آن را در دولت خلافت راشده بر منهج نبوت می‌خواهد و این وعده‌ای است که دروغ نمی‌باشد. الله تعالی فرموده است:

﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾ [آیۀ 55 سورۀ نور]

ترجمه: الله به كساني از شما كه ايمان آورده‌اند و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، وعده مي‌دهد كه آنان را قطعاً جايگزين (پيشينيان، و وارث فرماندهي و حكومت ايشان) در زمين خواهد كرد (تا آن را پس از ظلم ظالمان، در پرتو عدل و داد خود آبادان گردانند) همان گونه كه پيشينيان (دادگر و مؤمن ملّت‌هاي گذشته) را جايگزين (طاغيان و ياغيان ستمگر) قبل از خود (در ادوار و اعصار دور و دراز تاريخ) كرده است (و حكومت و قدرت را بدانان بخشيده است). هم‌چنين آئين (اسلام نام) ايشان را كه براي آنان مي‌پسندد، حتماً (در زمين) پابرجا و برقرار خواهد ساخت، و نيز خوف و هراس آنان را به امنيّت و آرامش مبدّل مي‌سازد،  (آن چنان كه بدون دغدغه و دلهره از ديگران، تنها) مرا مي‌پرستند و چيزي را انبازم نمي‌گردانند. بعد از اين (وعده راستين) كساني‌كه كافر شوند، آنان كاملاً بيرون شوندگان (از دائره ايمان و اسلام) بشمارند (و متمرّدان و مرتدّان حقيقي مي‌باشند).‏

نویسنده: عبد السلام إسحاق

عضو دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه سودان

نوشته شده به رادیو دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترجم: احمد صادق امین