پنجشنبه, ۱۷ رمضان ۱۴۴۵هـ| ۲۰۲۴/۰۳/۲۸م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

  •   مطابق  
انسان‌های کهن‌سال با قلب‌های جوان
بسم الله الرحمن الرحيم

انسان‌های کهن‌سال با قلب‌های جوان

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که گفت: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود:

«لَا يَزَالُ قَلْبُ الْكَبِيرِ شَابًّا فِي اثْنَتَيْنِ فِي حُبِّ الدُّنْيَا وَطُولِ الْأَمَلِ» (رواه‌البخاری)

ترجمه: قلب انسان‌های کهن‏سال در دو چيز هم‌چنان جوان می‏ماند: دوستی دنيا و آرزوی طولانی.

توضیح حدیث

الله سبحانه وتعالی فطرتاً انسان را دوست‌دار دنیا آفریده است و هم‌چنان برای انسان علاقه‌مندی و تلاش در زیادی مال و آرزوهای دنیا را قرار داده است. البته در داشتن آرزوی‌های زیاد ممانعتی نیست؛ در صورتی‌که آن آرزوهای طولانی انسان را از انجام اعمال نیک باز نداشته و در محرمات انسان را واقع نگرداند که آن محرمات عبارت از توجه به سوی دنیا و غفلت از آخرت می‌باشد؛ چنان‌چه ابن حجر در این مورد گفته است: «در آرزوها راز پنهانی وجود دارد؛ زیرا اگر آرزوها نمی‌بود هیچ‌کسی به عیش‌ها و لذت‏ها نمی‌رسید، نفس هیچ‌کسی آمادۀ کار دنیوی نمی‌گردید و آن‌چه مذموم و بد است، غرق شدن در آرزوها و عدم آمادگی به آخرت می‌باشد.»

ای مسلمانان!

ما در زمانه‌ای زندگی می‌نمائیم که بسیاری از مردم توجه به آخرت ندارند؛ چنان زمانی‌که مردم همه دیوانه‌وار در دوستی و تعلق به دنیا مصروف‌اند. این حالتی است که زیاد مردم در غفلت از آخرت به سر می‌برند و به سوی همین زندگی دنیا علاقه‌مند هستند؛ درحالی‌که ما فراموش کرده‌ایم که در مسیر سفر به سوی جنت قرار داشته و در این‌جایی‌که زندگی می‌نماییم در حال خارج شدن هستیم؛ پس این دنیا به منزله‌ی یک ایستگاه است که بعضی‌ها از این مسیر به سوی جنت رفته و عده‌ی دیگری به سوی دوزخ می‌روند. الله سبحانه و تعالی من و شما را از رفتن به سوی دوزخ نجات دهد. بنابر‌ واقعیتی‌که داریم پرسش این‌جاست‌که راه رسیدن به جنت و نجات از دوزخ چیست؛ درحالی‌که انسان به دوستی دنیا و آرزوهای دراز آن عادت کرده است؟ پاسخ این موضوع در قول الله سبحانه و تعالی بیان شده است:

﴿وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا﴾ (قصص: 77)

ترجمه: ‏به وسيله‌ی آن‌چه خدا به توداده است، سرای آخرت را بجوی (و بهشت جاويدان را به دست آور) و بهره‌ی خود را از دنيا فراموش مكن.

هدف، دوری کامل از امکانات دنیوی نیست؛ بلکه دنیا باید وسیله و کشت‌زار برای آخرت قرارداده شود و سعی و تلاش برای آبادی آن شود تا این‌که برای امت مسلمه و همه بشریت نفع رسانیده شود و انسان خلیفه روی زمین گردیده تا فضای مناسب را برای تفکر در ملکوت و عبادت و پرستش الله سبحانه و تعالی مهیاء گرداند. این همان چیزی است که امروز امت و سایر بشریت آن را گم کرده است؛ زیرا مردم می‏خواهند الله سبحانه و تعالی را عبادت کنند؛ اما نمی‌توانند و راه درست آن را نمی‌دانند؛ پس برای امت واجب است که جهت تحقق این امر سعی و تلاش نمایند و این امر وقتی متحقق می‌گردد که مسلمانان دولت خلافت را ایجاد کنند تا توسط آن نظام اسلام تطبیق شود و پیام هدایت و نور اسلام را به خارج از قلمرو دولت اسلامی برسانند که در نتیجه دین الله در روی زمین فراگیر شود.

ابراز نظر نمایید

back to top

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه